Hond van een ander en kinderen

Ik geef je groot gelijk! Het blijft nou eenmaal onvoorspelbaar wat honden doen. Het hoeft niet eens altijd aan de hond te liggen, je zoontje kan bijv ook per ongeluk een vinger in zijn ogen prikken waardoor hij hapt. Ik zou vriendelijk verzoeken de hond in een andere ruimte te zetten als je langskomt met je zoontje. Lijkt me een kleine moeite, dat hoeft ze natuurlijk bij andere visite niet dus met die angst zal het ook wel meevallen. Mijn ouders hadden ook een hond met gebruiksaanwijzing en passen elke week op. Zodra mijn dochter kon kruipen hebben ze hem met pijn in het hart weggedaan omdat ze het zichzelf nooit zouden vergeven als er iets zou gebeuren.

Persoonlijk vind ik jouw angst wat irreëel. De angst dat je kindje doodgebeten wordt of zonder hand door het leven moet, is niet normaal. De angst dàt je kindje gebeten wordt kan ik daarentegen wel begrijpen. Ondanks dat ik je zus haar beweegredenen ook begrijp (ben zelf ook een honden mama van een adoptie hond met issues) denk ik dat ze het van een verkeerde kant bekijkt. Het feit dat haar hond uitvalt/bijt is voor de hond ook weer een negatieve ervaring en krijgt er dus een negatieve associatie erbij. Dit probeer ik ten alle tijden juist te voorkomen voor mijn hond. Zij gaat dus wel apart en heeft dan veel meer rust dan wanneer ze erbij "moet" zijn. Op die manier kan gedrag namelijk escaleren van kwaad tot erger. Misschien heeft ze er nooit zo naar gekeken naar wellicht helpt het iets.

Bij een hond die al twee keer gehapt heeft naar je zoontje zou ik niet meer bij je zus thuis komen tenzij de hond in een andere ruimte wordt gedaan.

Ik herken je gevoel! Ik ben een echte dierenvriend. Tot 5jaar geleden altijd een hond in het gezin gehad. Maar sinds de komst van mn dochter ben ik wat huiverig voor ze. 2 maanden geleden heeft er een hond in de kinderwagen band gebeten tijdens het wandelen. Ik schrok mij rot. Honden zitten ook vaak op gelijke hoogte van kinderen met staan of in de kinderwagen, ik ben zo ontzettend bang voor het happen/bijten. Ik ken helaas te vaak verhalen waarbij het net goed ging... Mijn moeder heeft 2 waakhonden op het erf. Die willen ze ook niet apart zetten dus wij komen er niet. De combinatie kinderen en honden blijft onvoorspelbaar en dat gaan wij uit de weg. Ik wil geen risico lopen.

Ik wil ook geen honden in de buurt van mijn kinderen. Ik hou zelf ook niet van honden, dus dat werkt ook lekker mee. Ik vertrouw ze gewoon niet in de buurt van mijn kinderen. Mijn moeder heeft een klein hondje. Mijn oudste mag daar wel bij alleen onder toezicht. Maar mijn jongste kruipt alleen nog maar, en daar wil ik die hond absoluut niet bij in de buurt hebben. Dus dan moet die hond buiten of in een andere kamer. Het is dat of niet langskomen, dus prima.

Ik heb zelf een hond en mijn moeder ook. Mocht er iemand langskomen met een angst voor honden dan stuur ik meestal mijn hond naar zijn plaats en daar blijft hij wel, maar als het vanwege een rondkruipend kind is zou ik de hond gerust even een middagje in een ander ruimte zetten voor het bezoek. Lijkt me een kleine moeite en helemaal niet teveel gevraagd. M'n moeders hond duwen we altijd een beetje weg als ie in de buurt van mijn baby komt omdat de hond heel fanatiek likt, en de baby mag mijn eigen hond niet kunnen aanraken omdat de baby knijpt en een hond daar onverwacht op kan reageren (en mijn hond nogal gevoelig is voor dat soort dingen). Mijn hond zal niet uit zichzelf naar de baby komen omdat hij hem maar niks vind, dus dat scheelt veel. En dan gaat het in dit geval om 2 honden die ik heel goed ken en die super kindvriendelijk zijn bij iets oudere kinderen. Dus een hond met een moeilijke geschiedenis mag echt wel weggehouden worden. Nou vind ik het wel voldoende om de hond wel in de kamer te hebben maar steeds een beetje weg te leiden bij het kind vandaan, maar het ligt een beetje aan de hond of dat werkbaar is.

Wij hebben zelf een hond. Schat van een beest maar enorm enthousiast. Hierdoor zijn kinderen vaak bang. Ik doe hem altijd in de bench als er kindjes langskomen. Ik snap je punt goed. Zeker als hij agressief is. Zou toch nogmaals kenbaar maken dat je het op prijs stelt dat de hond niet bij je kind in de buurt komt. Snap ook niet zo goed van je zusje dat ze dat niet uit zichzelf doet na al meerdere kleine incidentjes.

Dit is een reden waardoor alle kinderen tegenwoordig voortaan bang zijn van honden.. en honden niet goed gesocialiseerd zijn met kinderen... ik ben blij als mijn kleine nichtje bij mij langs komt, en met mijn honden komt spelen. Dit is goed voor hond en kind. Niet alle honden zijn hetzelfde. En tuurlijk als de hond bijt is het niet goed om bijelkaar te doen.. maar niet iedere hond is hetzefde...

Ik heb zelf een hond, rottweiler. Die doet echt niks, laat letterlijk het kaas van zijn brood eten. Maar ondanks dat zijn wij altijd op onze hoede. Zullen nooit alleen zijn in dezelfde ruimte. Als er visite komt gaat hij gewoon in een andere ruimte, dat spreekt voor ons op zich. Ik snap je angst, die hond kan er echt niks aan doen. Het is jammer dat je zus hem niet uit de situatie neemt. Blijkbaar voelt hij zich niet prettig, ik zou dan ook niet meer gaan

Ik heb een ingewikkelde voormalig straathond uit Roemenië. Het heeft me heel wat hoofdbrekens gekost, maar het gaat tot nu toe verbazingwekkend goed met de kleintje samen. Die zijn nu 20 wk. Ze vindt kinderen (en puppy's) moeilijk, wordt ze onzeker van. Schreeuwen, komen aanstormen (bedreigend) en maken onverwachtse bewegingen. Afgelopen weekend kwam bekende langs, ze had het erover haar zoontje van twee mee te nemen. Dan had ik haar voor de zekerheid muilkorfje omgedaan. Ziet er agressief uit en ze vindt het niet fijn, maar ik moet er niet aan denken dat er iets zou gebeuren! Bij een peuter zit het gezicht wel op hap-hoogte. En mocht ik de indruk hebben dat ze er stress van zou hebben dan zou ik haar mooi in de tuin doen met wat lekkers.

Hoe ik er mee omga hangt volledig van de hond af. Maar een hond die al 2x heeft gebeten (of poging gedaan tot) komt niet in de buurt van mijn zoontje. Als zij hem vanwege opvoedkundige redenen niet apart wil zetten is dat prima, maar ik zou dan niet langskomen. Opvoedkundige redenen wegen niet zwaarder dan de veiligheid van de kleine. En daarbij met dat soort fratsen kan ook je kind juist bang worden voor honden terwijl er ook een heleboel lieve dieren zijn. Zonde!

WAuw dat mensen hond belangrijker vinden dan een kind. Je mag een hondenliefhebber zijn maar die mensen hebben zelf toch ook wel hersens doe aub normaal. Gewoon zeggen afstand met dat diertje van mn kind. Het blijft een dier en onvoorspelbaar

Hier heb ik alleen goedzakken van honden in de omgeving en die mogen gerust bij de kinderen als ik er bij ben. Zo leren ze ook wennen en omgaan met dieren. Ik zou mijn mijn kind niet laten bij een hond uit jouw omschrijving. En de vraag of die even weg kan lijkt me niet raar. Ik denk wel dat je angst irreëel is en dat het goed is je angst niet op je kinderen over te brengen. Dus helemaal bij alle honden weghouden zou ik niet doen.

Goh ik snap je wel! Zelf houd ik honden niet uit de buurt, maar be er wel altijd zelf bij. Als de hond van je zus al 2 keer gehapt heeft qas het voor mij meer dan klaar geweest.. wil zij de hond niet apart zetten? Prima, haar huis haar hond. Maar ook jouw kind hoor, en ik zou dan dus niet meer met kind langs gaan. Laat mijn kind toch niet bijten, koekoek! Ben niet bang dat ie ledematen gaat missen, maar wel dat ie angstig wordt of trauma overhoudt. Het is eng om gebeten te worden! Ik zou het niet meteen generaliseren naar elke hond. Het begint eigenlijk met je eigen opmerking 'hondenmoeders'. Je bent geen moeder van een hond maar zijn baas. En ik ben echt een hondenmens hoor heb ook altijd een hond gehad en die was me heel erg dierbaar. Maar het is wel een hond..

De hond van je zus zou ik ook vermijden! Helemaal na wat er al is gebeurt. Inderdaad, niet meer langs gaan. Maar hier hebben we ook zelf een hond, dit gaat goed. Maar we zitten er wel bovenop. Corrigeren de hond en de kleine (want die kan ook vervelend doen naar de hond). Ga ik naar de keuken om wat te drinken te pakken, neem ik 1 van de 2 mee. We zijn totaal niet bang dat er wat zou gebeuren, maar je weet het niet. Let er wel op dat je zelf niet je angst over brengt op je kindje! Probeer wel leuke momentjes met andere honden te creëren. Die zijn er gelukkig genoeg :)

Ik denk dat het 2 richtingen op moet. De hond kan prima in het gezelschap erbij zijn zoals bijvoorbeeld in zijn mand, maar dan is het aan jou en je partner om je kind uit de buurt van de mand te houden. Ik heb 2 honden en een zoon en bij ons thuis werkt het zo. De honden manden (4 stuks) zijn een rustplek voor de honden en daar mag onze zoon niet naartoe. Hij kruipt flink dus wij hebben het er druk mee om hem daar steeds weg te houden🤣.

Wat een nare ervaring. In dit geval zou ik ook de hond vermijden want die si klaarblijkelijk niet oké met (het gedrag van) kinderen en het zorgt voor een onveilige situatie. Dus als je zus dat niet wil verbeteren door de hond naar buiten te doen zou ik bij jou thuis afspreken of niet meer gaan. Het is wel goed erbij stil te staan of je je kind bij alle honden weg wil houden. Je kind word groter en goede omgang met dieren vind ik zelf heel belangrijk, daarnaast zijn niet alle honden zo met kinderen. Hier is kleine opgegroeid met de herder van opa en oma en ondanks dat je er altijd bij moet blijven is die hond juist enorm lief voor de kinderen. Kinderen mogen ballen afpakken, er iets te lomp tegenaan gaan liggen en t gaat allemaal goed. Het is dus niet zo dat alle honden happen ;-)

Wij hebben 2 héle lieve honden, maar ze zijn groot en lomp en het blijven dieren…Bij visite met kinderen gaan ze altijd de tuin in. Heel simpel. Het zal je maar gebeuren. Ik vind het niet meer dan normaal als je dit zou vragen en anders niet meer op bezoek? Hoe lief ze ook zijn, het blijven dieren. En de enige manier waarop ze kunnen reageren als ze iets niet prettig vinden is met een knauw of bijt.

Ik snap je helemaal... Ik ging vorig jaar bij mijn opa op verjaardag visite samen met mijn dochtertje. Zijn thuiszorg was er ook en die had haar pitbull achtige bij zich! Ik heb gezegt dat ik niet binnen kom zolang er een HR hond rond loopt! Die vrouw is toen weggegaan gelukkig, anders was ik echt buiten gebleven!

Heel eerlijk vraag ik me af hoe de situatie op dat moment was. Zat je kindje te spelen, kwam de hond aanlopen en hapte die uit het niets? Zoontje van vrienden die bij ons veel over de vloer komt had een periode dat hij de honden aaide, snoepjes gaf maar ondertussen stiekem op de poten hing staan. Doordat wij gefocust waren op het aaien en snoepjes geven duurde het even voor we het door hadden. Onze hond blafte als dit gebeurde maar kan me voorstellen dat dit een keer een snauw zou zijn geworden uit verdediging. Hij werdt tenslotte pijn gedaan. Bij onbekende of bange kindjes hier ik huis doen wij de honden aan de riem (geen bench) zo is de beweegruimte beperkt maar zijn we wel allemaal in dezelfde ruimte. Het kindje kan dan naar de honden maar hoeft niet. In de eerste situatie zou ik je kind ook niet meer bij de hond laten. In de tweede situatie moet je je kind opvoeden en je hond nieuw gedrag aanleren. Niet snauwen maar weg lopen. (Te beginnen met alle risico vermijden en dus afstand maar wel in dezelfde ruimte)