Huilen bij afscheid KDV

Oohhh vreselijk he… Mijn dochter gaat naar een gastouder. Heb daar een heel fijn gevoel bij en als ik haar ophaal en eerst even stiekem kijk, zie ik hoe leuk ze het heeft en hoe blij ze is. Maar dat wegbrengen is nu, ze is ruim anderhalf, nog steeds niet zonder vastklampen en huilen. Heel toevallig, als toeval bestaat, ging het gisteren voor het eerst zonder huilen. Ik bracht haar, vestje uit en een kusje, en ze liep naar de gastouder. Doeidoei meisje, veel plezier. Doeidoei mama, zei ze. 🥹 Als ik de deur dichtdoe en blijf luisteren, is het huilen ook na 5 seconden voorbij en is ze makkelijk af te leiden en mee te nemen. Maar jeetje, zo’n pijn in m’n hart steeds 😅 Ik lees hier mee met deze ervaringen.

Herkenbaar. Vorige week donderdag bracht ik onze dochter weg, huilde er een ander kindje omdat papa wegging. Maar onze dochter wou alleen bij het kindje kijken uit interesse. Vrijdagochtend bracht ik haar weer, ja hoor nu deed ze het zelf. Ze ging lekker spelen, en ineens komt ze naar me toe gekropen en begon te jammeren. Ze is bijna 1, dus of het nou 1 kennigheid verlatingsangst of kopieergedrag is. Geen idee, merk ik maandag wel weer als ik haar weg breng

Echt heel herkenbaar, tot 9 maanden nooit een probleem gehad met wegbrengen en ineens was het huilen, vastklampen en niet los willen laten. Nu 15 maanden en heeft het nog steeds, huilen met tranen, terwijl hij het er echt naar zijn zin heeft. Zodra de deur dicht is is hij weer vrolijk. Ze beseffen nog niet dat je ook altijd weer terugkomt... hartverscheurend. Ik geef hem altijd een dikke kus en vertel hem dat ik moet werken en hem later weer ophaal. Ik zeg altijd doei, sniek nooit weg want dan schrikt hij nog meer als ik er ineens niet meer ben. Het zal echt een fase zijn, gisterochtend dat ik hem naar zijn oma bracht, wilde hij meteen naar oma om te knuffelen (heeft ie anders nooit) en zwaaide heel schattig toen ik weg ging, zonder tranen. Misschien dat het aan het veranderen is haha

Onze zoon van bijna 2 gaat sinds een maand 1 dag in de week naar de opvang. Gaat ook 1 dag in de week naar z'n Tante en Oma's passen een dag op. Nooit gehuild bij wegbrengen. De wendagen op de opvang gingen perfect en de 1e hele dag ook maar vanaf 3 weken geleden huilt hij heel erg bij het wegbrengen 😢 1e keer duurde ook best lang maar de afgelopen 2 weken was het maar kort. We bellen na een uur ongeveer ff naar de opvang om te vragen hoe het gaat. Ik denk dat het een fase is omdat hij momenteel ook een beetje verlegen is naar mensen in de winkels enzo.

Kort afscheid werkt het beste. Bij ons was het ook kort een "fase". En bij ophalen een vrolijk moment van maken. Juist als je er een ding van maakt bij wegbrengen werkt het averechts.

Het zijn allemaal fases heb ik geleerd. Hier was het eerst nooit een probleem. Toen hij naar een hogere groep ging begon het huilen, want dat was natuurlijk even wennen. Meestal brengt papa hem weg en na het die eerste wenfase liep hij meestal meteen de deur door om te spelen en keek hij amper om. Maar als ik hem wegbracht was het wel huilen, want dat is natuurlijk even anders dan de normale routine met papa. Nu is zijn broertje geboren en ook toen ik op het einde liep van de zwangerschap was het steeds enorm huilen bij het afscheid. Ook als papa hem wegbracht. Ik denk dat hij de spanning van de aanstaande bevalling bij ons voelde. Nu is het vooral nog huilen als papa hem wegbrengt, maar weer niet als ik dat doe. Vanochtend zei hij zelfs nog gewoon gedag voordat ik ging. Zo raar en zo maf dat het zo snel verandert steeds. Ik maak me er niet zo druk om. Meestal is hij snel afgeleid door de medewerkers en gaat hij dan lekker spelen en is het al snel weer prima

Hier was het precies hetzelfde, mijn hart brak maar na een paar maanden ging het steeds beter, het was verlatingsangst, nu krijg ik hem er niet weg 😂 veel te druk met spelen

Dat korte afscheid doe je goed hoor. Doe ik ook. Altijd even vertellen hoe die geslapen heeft en of er nog bijzonderheden zijn. En dan kus en weg haha! Soms als ik hem wil geven aan 1 van de leidsters klampt ie zich helemaal aan mij vast. En even een beetje tegenstribbelen en wat jengelen maar gelukkig is het al snel weer goed. Ik heb verder weinig tips. Het is een fase en meer dan dit kun je niet doen denk ik. Je houdt het afscheid al kort dus dat doe je goed. Je kindje gaat naar mate hij ouder word begrijpen dat je gewoon altijd weer terugkomt. Maar daar gaat wat tijd overheen. Succes ermee!

Zoon gaat sinds hij 6 maanden is 1 dag per week naar de opvang. Inmiddels is hij 2 jaar geweest en hij huilt nog elke keer bij het afscheid 😔 Gelukkig is het alleen dan. Zodra wij uit beeld zijn, wordt hij rustig en heeft hij het prima naar zijn zin. We hebben wel eens op de gang staan luisteren zodat we zelf hoorden dat hij heel snel weer rustig werd. Maar ik vind het elke week weer zo sneu.

Ik werk zelf in de kinderopvang en zie dit dagelijks. Bij kinderen die later naar de opvang gaan zie je dit sneller als dat ze vanaf 3 maanden gaan. Maar dit is geen garantie en het komt voor van 0 tot 12 jaar. Zelfs op de BSO. Veel kinderen hebben zo’n fase en je doet het al enorm goed met hoe je de overdracht doet. Communiceer hier ook over met de PM-ers. En zeker als je voor jezelf geen verbetering merkt. Even vragen of ze mee willen denken ☺️

Mijn dochter gaat sinds een maand of 3,5 naar de opvang en begon vanmorgen ook te huilen, 2e keer. Ik vind het schattig want het is een fase en binnen enkele minuten nadat ik weg ben is ze vrolijk aan het spelen.