Huilen voor slapen

Babies van die leeftijd huilen vaak in de avond voor het slapen gaan voor prikkelverwerking of vanwege krampjes, of beiden. Zichzelf in slaap laten huilen zou ik op die leeftijd niet doen, je kindje heeft op dat moment juist extra geborgenheid en aandacht nodig. Maar als dat voor jou goed voelt en werkt, is dat jouw keuze.

Ik doe hem wiegen en sshen dan valt die in slaap in m’n armen leg hem dan in bed dan gaat die vaak weer even huilen maar dat is minder dan een minuut en dan valt die weg. Tis dat huilen voor die weg valt. En het al beginnen met huilen als we hem inbakeren terwijl we daarvoor nog leuk met hem hebben gezeten. Let op z’n moeheidsignalen zodat hij niet te moe is. Overstuur of in die richting dan ben ik gelijk bij hem en troost ik hem zolang die dat nodig heeft. Vind het zo vervelend voor hem en moeilijk te begrijpen waarom dat nou is. Als die wakker is is hij super veel aan het lachen en ontdekken dus is z’n switch ineens

Hier precies hetzelfde. Onze kleine man van bijna 9 weken heeft het nodig om tot rust te komen. Het is vaak heel kort even jammeren. Ook bij koppelen van slaapcycli doet ie t nog wel eens. Alle opmerkingen dat het slecht is om je kind op deze leeftijd 'in slaap te laten huilen' maakte me heel onzeker, maar dit is het enige wat werkt voor hem. Als ik hem te veel blijf wiegen, aanraken werkt vaak juist averechts.

Ja dat idee heb ik ook bij hem. Soms blijft die zo doorgaan met huilen, en ik merk echt verschil met huilen en niet meer stil kunnen worden, wanneer ik dan weg loop hoor je het binnen een minuut afnemen. Al voelt dat soms als 10 minuten. Kan die van jou al slaapcycli koppelen, deze heeft er erg moeite mee overdag. Laat hem dan ook eerst even zelf proberen voor ik hem helemaal wakker maak maar vaak lukt het hem niet en krijg ik hem ook niet meer terug in slaap voor nog een ronde.

Oh, zo. Ja dat is wel herkenbaar. Ik denk dat hij de overgang van mama naar bed merkt en dan even klaagt?

Dat zal het ook kunnen zijn. Zijn huil is vanaf dag één al zo intens hard dat het zo heftig klinkt elke keer weer. Ik weet dat het huilen erbij hoort en geef hem ook de ruimte om te ontladen en rustig te worden en als die moet huilen ben ik bij hem maar met zulke momenten vind ik het erg lastig en zo onnodig voor m’n gevoel, voor hem en mij. Maja het zal er wel bij horen.

Ja sinds een weekje lukt het steeds beter. Ik leg hem sinds 1.5 week wakker in bed na een heel slaapritueel (bij ieder slaapje) en dat helpt. Daarvoor had ik een baby die enorm veel huilde. Wel 7 tot 8 uur op een dag. Op ieder jammertje/kreuntje reageerde ik. Sinds ik hem weg leg en op deze manier aanpak (soms dus heel even laten jammeren) gaat het een stuk beter met hem.

Wat ik hiermee wil zeggen; alle opmerkingen van niet laten huilen maakte dat ik zo snel overal op sprong. Terwijl dat dus niet voor alle babies werkt. Nog steeds twijfel ik als men zegt dat het slecht is, maar zoals jij zegt hoor ik duidelijk verschil tussen de huiltjes wanneer het begin is van slapen en wanneer het serieus is.

Misschien dat ik ons slaap ritueel ook maar iets ga verlenge. Dat die meer de tijd heb om zich klaar te maken voor het slapen.

Aaah ik voel met je mee.. als je kind een intense huil heeft is dat soms ook echt te veel. Ik vind het heel knap dat je als moeder toe durft te geven dat je dan de kamer uit gaat. Ik vind daar persoonlijk niks mis mee. Je laat merken in je berichten dat je echt het beste met hem voor hebt. 9 weken is nog erg jong en sommige kindjes slapen wel al lange stukken, maar de meeste baby's echt nog niet. Ookal wordt dat vaak wel zo voorgedaan. Slaapjes van 30 tot 45min zijn ook normaal. Dat koppelen komt vanzelf. Je geeft aan dat je denkt dat door meer wiegen en aanraken hij alleen maar meer geprikkeld raakt. Dat zou heel goed kunnen. Sommige kindjes hebben het nodig om eventjes te ontladen voor een slaapje. Wat gebeurt er al je hem niet inbakert? Misschien is hij nu op een leeftijd dat hij het minder fijn vindt?

Oh en nog als toevoeging; hier ook beginnen met huilen als we al naar de slaapkamer gaan en/of slaapzak aantrekken. Ik las dat het bij het 2e sprongetje kan horen.

Je kindje is niet gemaakt om alleen ingebakerd in een bedje te lezen. Inbakeren is onnatuurlijk en alleen zijn ook. Je kindje heeft behoefte aan jou. Probeer eens lekker in slaap wiegen

Dank je. Dat zijn lieve woorden. Het is nogal een sterk ventje en heel actief dus slaat zichzelf wakker. En soms wurmt die zich al los uit z’n swaddle. Heb die van meyco want puckababy was teveel beweging nog voor hem. Ik probeer hem soms in z’n slaapzak maar zelfde huil effect helaas.

Een ninja baby dus 😂 zo eentje die zich overal uit worstelt. Wilt hij wel op jou slapen of vindt hij wandelen fijn? Ik heb mijn zoontje veel gedragen en met hem gewandeld. Dit deed ik op gezette tijden om een ritme te krijgen. Daarna ben ik in bed gaan oefenen. Maar ik begrijp ook dat niet iedereen daar zin in heeft of het lichamelijk aan kan om te dragen. Ik denk dat als je consequent blijft met je ritueel en de tijden hij daar aan gewend zal raken. Je zou er naast kunnen zitten en/of een handje vast houden tot hij in slaap valt. Ik zelf ging in de avond meestal mee naar bed (hij sliep in co sleeper) en dan op een gegeven moment kon ik hem na een ritueeltje zelf op de kamer laten. Ik heb het als enorm zwaar gevonden dat ik voor mijn gevoel zo geen minuutje tijd voor mezelf had. Als ik ging douchen dan schreeuwde hij alles bij elkaar bij mijn man tot ik hem weer vast had. Het kan zo slopend zijn. Het is goed als je een balans vindt tussen wat werkt voor je baby en wat jij zelf nodig hebt. Is dat soms even de kamer uit gaan en hem laten huilen, dan is dat zo. Bij ons werd het na 4 maandjes makkelijker. Toen kon ik hem na een ritueeltje in bed leggen en ging hij zonder al te veel gemopper slapen. Nu is het een enorm goede slaper. Mijn mantra in moeilijke tijden was altijd "ik investeer hiermee in de toekomt". Dat dacht ik altijd als ik weer met tranen van ellende aan het bedje zat. Ons doorzettingsvermogen heeft geholpen, want slapen is nu geen probleem meer. Ik ben met mijn zoontje ook bij een osteopaat geweest. Niet voor het slapen, maar omdat hij een voorkeurshouding had naar rechts en hij daardoor een afgeplat hoofd kreeg. Zij heeft hem behandeld en gaf wel aan dat hij in zijn nekje erg stijf was en er druk op z'n hoofd en schouders stond. Misschien heeft dit ook bijgedragen aan het rustiger slapen uiteindelijk. Wij gingen wel structureel om de aantal weken daarheen. Misschien zou je die optie eens kunnen onderzoeken.

Haha zeker ninja baby. Op mij slapen niet maar wel in de draagdoek. Dat probeer ik zoveel mogelijk te doen. Dat is een goeie tip om dat op zelfde tijden te doen. Het ochtend dutje en ‘s avonds naar bed gaan gaan gelukkig steeds beter. Het is echt vanaf 11 tot 1830/1900 beetje zoeken in hoe en waar die slaapt. Je heb zeker gelijk dat nu investeren uitkomst geeft voor later, ik wil er ook alle tijd insteken aangezien ik fulltime mama mag zijn 🥰. Wij zijn toevallig gister bij de osteopaat geweest en idd hier ook een stijf nekje en druk op z’n hoofdje. We mogen als we merken dat hij niet losser komt zelf volgende maand weer terug maar hij zag er verder geen problemen mee, zelfhelend vermogen van z’n klein lijfje doet het vaak corrigeren. Ik ga aankomende week maar beginnen met de vaste wandel tijden voor z’n dutjes, en vanuit daar maar verder kijken. Dank je wel voor je tips en ervaringen. Toch fijn om andere mama’s te horen dat je niet als enige hier door heen gaat. Takes a Village to raise a baby 👶🏻😅

Je kindje is nog zo klein en heeft jouw liefde en geborgenheid nodig. Wat maakt dat je hem niet bij je houdt tot hij slaapt en hem dan overlegd in zijn bedje? Of naast je op de bank/in de box/in de kinderwagen (als je die mogelijkheden hebt) (en hem meeneemt naar boven als jullie zelf gaan slapen).

Ik zal je eerlijk zeggen dat ik niet dacht dat dat mogelijk was met onze jongen. Hij is zo alert en geïnteresseerd in alles dat ik hem met wiegen alleen in een donkere kamer in slaap kreeg. Maar ik heb het nu dus beneden gedaan en wonderbaarlijk in slaap gekregen zonder huilen… nu ligt hij heerlijk naast ons op de bank tussen kussens te slapen. Gewoon totaal niet verwacht dat dat zou lukken. En toch ook wel beïnvloed als nieuwe moeder zijnde door slaap tips als “hij moet in een donkere kamer” met vaste bedtijden. Maar dit ging helemaal zonder strijd. 😍😍😍😍

Ten eerste wat ontzettend fijn dat hij nu lekker naast jullie op de bank ligt te slapen ❤️!! Als New born ouders komt er zoveel op je af. Waar doe je goed aan 🤷‍♀️. De wetenschap, de ervaringen, de deskundigen .... iedereen heeft er wel een idee over. Probeer te kijken wat je eruit kan halen, maar het belangrijkste is, kijk naar je kind en vertrouw op je gevoel. Jullie weten uiteindelijk het beste wat hij nodig heeft. Go mama 😘

Dit is hier precies hetzelfde

Onze baby huilde ook rond die leeftijd voor het slapen. Overdag vaak even (slaapt in de wagen) en ‘s avonds kon ze behoorlijk hard huilen. We liepen dan met haar op de arm in de slaapkamer en dan viel ze in slaap en konden haar vrijwel meteen wegleggen. Soms hielp het ook juist om het licht pas uit te doen als ze al sliep. Nu is ze 15 weken en huilt vrijwel nooit meer voor het slapen. Overdag leg ik haar in de wagen en slaapt dan vaak snel, zonder te huilen. ‘S avonds geven we de fles in de slaapkamer en daarna is ze heel rustig maar wel wakker en dan leggen we haar in bed en valt ze zelf zonder te huilen in slaap. Wat ik daarmee wil zeggen is dat het echt met de leeftijd te maken kan hebben. Ik zou ook niet bang zijn om het verkeerd aan te leren. Gewoon lekker doen wat het beste werkt.