Ik heb mijn kind 'geslagen'

Ah rustig maar, ik voel in je tekst alleen maar spijt. Het gebeurd ons heus allemaal weleens. Slaan is nooit goed te praten, maar dat weet je zelf heel goed zo te lezen. Probeer het achter je te laten en maak je er niet te druk om maar leer er van. Komt goed ❤️

eens. goed gezegd, je hebt spijt en die kunnen wij voelen! wat een power woman dat je dit überhaupt durft te delen!. Je word hier geen slechte mama van, leer geweest voor jezelf en geef je dochtertje al jou liefde 💜

Je bent echt niet de enige. Ook wij zijn maar gewoon mensen met grenzen en reflexen. Het is me helaas ook weleens overkomen. Het feit dat je je schuldig voelt (heel herkenbaar 😭 je bent gelijk alle frustratie die je voelde vergeten) en dit topic post geeft aan dat je er heel erg mee bezig bent en een goede moeder bent. Ik loop nu eerder van de situatie weg als ik merk dat ik mezelf niet meer onder controle heb. Dan kunnen we allebei even afkoelen.

Heel herkenbaar hoor, soms kunnen die kleintjes zo onmogelijk doen in onze ogen, roept soms gewoon veel emotie/irritatie en frustratie op... Dat je je klote voelt en spijt hebt is alleen maar een teken dat je veel van dr houdt & het niet had willen doen. Dikke knuffel voor jou 🩷 Zet bij een (misschien) volgende keer in bedje, loop even weg & pak je kussen, gil daar even hard in, laat je frustratie gaan & probeer t opnieuw als je even tot jezelf bent gekomen.. werkt voor mij goed.. als ik zo'n momenr heb, weet ik dat ik voor elkaar krijg wat ik wil, als hij mn frustratie voelt... het komt goed mama, laat het gaan, je bent en blijft een goede mama 🩷🩷

Je bent een mens en het is maar goed ook dat je deze sterke emoties voelt, zowel je eigen grens als dat je je schuldig voelt daarna. Wat bij mij helpt is dat ik altijd denk: wat naar dat je niet stil wilt liggen en wat is het toch vervelend als je perse moet liggen, terwijl je de wereld wilt ontdekken. Net als midden in de nacht huilen: niet denken pfff daar gaan we weer, maar: ach, wat sneu dat je niet lekker kan slapen en ergens last van hebt. Die mentale houding helpt bij mij!😘

Lieve Mama, je bent mens.... Geef je meisje een extra dikke knuffel en probeer het los te laten.

Oh wat heftig he. Gisteren ben ik ook zo tekeer gegaan tegen mijn zoontje van bijna 3. Ik werd gewoon wakker met buikpijn erdoor. Hij was zo onhandelbaar en ik heb hem uit boosheid onder de koude douche gezet voor 2 seconden (voor die tijd had ik hem wel 10x gewaarschuwd). Dat was vroeger mijn eigen trauma en nu doe ik het zelf. Hij was daarna zo verdrietig. Echt vreselijk. Ik hou zo zielsveel van hem. Mn hart breekt nog steeds en ik kan wel huilen. Ga vanavond zeer geduldig met hem zijn haha.

Wat goed dat je het hier wel meldt!! Het is inderdaad niet goed, maar gebeurt soms wel. Dat je er zo ontdaan van bent, geeft heel duidelijk aan dat dit niet was wat je wilt. Misschien kun je nog eens bekijken wat er gebeurde dat je zo handelde? Mocht het vaker gebeuren uit boosheid of frustratie oid, dan is het goed om aan de bel te trekken. Ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar soms hebben mensen als kind zelf geen andere tools geleerd van de ouders om met die emoties om te gaan en doen ze wat ze geleerd hebben, ook al willen ze het niet: ook slaan. Omdat ze niet weten wat ze anders kunnen doen. In dat geval is het tijd om andere tools aan te leren.

Oh heel herkenbaar hoor. Die gevoelens van frustratie kennen we geloof ik allemaal wel. Praat het niet goed, maar het is wel menselijk denk ik... Ik zou het absoluut wel aan je man vertellen. Ik denk dat hij het ook best kan begrijpen. Het is fijn als je het met hem kan delen.

Ik heb toevallig vandaag weer gelezen over wat deze hitte doet met een mens: doordat hartslag en bloeddruk door de hitte omhoog gaan, reageren we 'agressiever'. We kunnen daar niks aan doen, het is een soort algehele overprikkeling. Een kindje kan al het bloed onder de nagels vandaan halen op sommige momenten en al helemáál als je dan ook nog zo'n trap in je buik krijgt en al helemáál met dit weer. Echt helemaal niet gek en het maakt je echt helemaal geen slechte mama. Je bent volgens mij juist een hele lieve moeder. Je enorme schuldgevoel en het plaatsen van dit topic bewijst dat alleen al! We doen allemaal weleens wat we eigenlijk niet hadden willen doen. Moeder zijn is zwaar en niemand is perfect :) ❤️ Probeer het los te laten. Succes!

Ach lieverd! Dat overkomt iedere ouder wel eens. En daarbij ( niet goed te praten) mijn moeder heeft mij vroeger zo vaak tegen mijn bloten billen een pets gegeven als ik niet luisterde, misschien niet te oplossing maar ben er nooit slechter van geworden en wist dan ook wel op te houden. Mijn moeder is 32 jaar later nog altijd mijn beste vriendin en de meest belangrijke persoon in m’n leven. Dus maak je niet te druk 🤍

Je bent niet de enige. Ik heb het ook wel eens gedaan. Sorry zeggen en je kindje een dikke knuffel geven en wees niet te hard voor jezelf 🥰

Ach lieve mama, je reactie en schuldgevoel zeggen al hoeveel liefde je hebt voor je dochtertje ❤️ Je bent en blijft een mens, ik ben ook veeeeel opvliegender door die hitte merk ik 🙈 Mijn zoontje van 3,5 maand wilt de laatste tijd niet lekker drinken (ook door de warmte denk ik) en ik moet soms de hele voedingsbeurt tot 10 tellen… Vanmorgen 1x mijn stem een beetje verheft met “kappen nu! Ik ben er klaar mee!” Daarna meteen 1 groot tranendal van mijn kant 🙈🙈 Mag van mij snel wat koeler worden, dan kan iedereen weer iets meer hebben 😊

Ach joh. Je bent een mens! Ik kreeg zovaak een mep van mijn vader en hij is, naast mijn partner, mijn beste vriend! Die hitte ook. Ongekend. Ik was gister ook zwaar overprikkeld en geïrriteerd. 😥

Ohh ik kan er wel om huilen want ik snap je gevoel zooo goed. Zowel het gevoel achteraf als van tevoren. Inderdaad sorry zeggen, haar flink knuffelen, en jezelf vergeven. Het moet geen gewoonte worden maar dat zoiets een enkele keer gebeurt is écht niet gek met die vreselijke dreumesbuien, zeker als ze je ook nog eens pijn doen (onbedoeld).

We doen allemaal weleens uit frustratie dingen die je niet wilt doen. Dat is heel menselijk. Het is heek duidelijk dat je je schuldig voelt, dus ik denk dat je jezelf genoeg gestraft hebt. Je zal het daardoor vast minder snel weer doen! Vooral als je het gedaan hebt sorry zeggen en dat het niet je bedoeling was. Ik heb het niet met slaan, maar heb weleens uit frustratie geschreeuwd. Dat was denk ik een keer gebeurd in de new born tijd met slaap te kort en ook later rond dat mijn zoontje 1 was en heel moeilijk deed met verschonen bij een enorm vieze poepluier. Het is dan puur overmacht door de frustratie. Dan is het daarna ook troosten en sorry zeggen dat ik dat niet had moeten doen. Ik denk als je kijkt naar andere dieren dat het heel normaal is dat we uit een bepaald reflex reageren als het echt te veel is. Die corrigeren namelijk hun kinderen ook niet zachtaardig. Gelukkig kunnen wij mensen meestal goed relativeren en met onze communicatie wel op een vriendelijke manier corrigeren. Alleen als een kind jouw pijn doet en je doet het terug uit reflex, lijkt mij dat toch de eerste dierlijke reactie. Ik zal slaan niet goed praten, want uiteindelijk moeten we als mens daar boven kunnen staan. Maar vooral als jou pijn gedaan word kan ik het in deze situatie wel begrijpen. Het was een manier om een grens aan te geven. Nu zou je het vooral kunnen meenemen als een les om het niet weer te doen! Ik hoop voor je dat je het schuldgevoel los kan laten.

Geen oordeel, maar is je vader je partner?

Haar vader en haar partner zijn allebei haar beste vriend denk ik

Hahahaha ja zo las ik het ook. Moet er gewoon heel hard hardop van lachen 😂 Makes my (way too hot) day! 🙏🏼

Huh....?? 😐