Ik kan mijn eigen kind niet uitstaan

Hoi mama, ik heb je verhaal gelezen en heb het met jullie te doen. Het lijkt me pittig voor zowel jullie dochter als jullie als ouders. Het trekt een zware wissel lijkt me.. Wat goed dat je al hulp hebt gezocht; hebben jullie geen enkele tip gekregen? Ik vraag me wel af; wanneer zijn de uitzonderingen? Wanneer gaat het wel goed? Hoe doet ze het bij oppas/opvang als die er is? Ik kan mij voorstellen dat op het moment dat je er helemaal doorheen zit dat lastig te zien is, maar vaak zijn dat wel de aanknopingspunten waar je kan beginnen?

Oh je berichtje raakt me echt wel. En niet negatief maar op een begripvolle manier. Wat is het moeilijk he? Hier hetzelfde gehad met ons 3e zoontje. De eerste waren 4 en 2 jaar bij de geboorte. Allemaal onderzoeken etc gehad, op 1 of andere dag ging het beter met uren huilen en niet willen slapen. Hij is de 24ste 18 maanden en staat ook nog niet, loopt niet en trekt zich niet op. Hier ook kinderfysio. Kruipen zitten en tijgeren deed hij met 14 maanden, terwijl de broers dit al zeker met 8-9 maanden deed. Vooralsnog willen ze het aankijken. Ben je wel eens bij de kinderarts geweest mbt haar ontwikkeling? Bij een osteopaat, manueel therapeut gespecialiseerd in kinderen? Ik heb hier soms het idee dat niet goed kunnen uiten wat hij wilt, hem bozer maakt. En daar komt natuurlijk ook de ontwikkeling bij, ze kunnen nog niet wat ze horen te kunnen dus lijkt het alsof ze niet alle bewegingsvrijheid hebben. Zou dit bij jullie ook een reden kunnen zijn voor het niet vermaakt kunnen worden? Buiten de karakter om, want dat geloof ik echt wel, hier ook gewoon een heel moeilijk zoontje waarbij niks goed is en dan is het soms echt de hele dag uitzitten. Herken je gevoel heel erg, nog steeds heb ik dat wel.

Wat een intensieve tijd! Ik snap wel dat je er moe van bent. Voor jullie beiden heel verdrietig want je zou het graag anders zien. Bij een vriendin haar dochter heb ik hetzelfde gezien en zij is op advies bij de osteopaat geweest. Daarna ging de ontwikkeling heel snel en was het huilen ook over. Dus als je dat nog niet gedaan hebt echt het proberen waard.

Wat ontzettend heftig, en ik kan het me helemaal voorstellen. Wat moet dat zwaar zijn zeg! Met 16 maanden nog niet zelfstandig kunnen zitten is wel een grote achterstand lijkt me, misschien is er toch nog iets anders aan de hand? Verder geen tips of adviezen, alleen medeleven 😶

Wat heftig zeg! En onbegrijpelijk dat niemand verder onderzoek doet bij zo'n grote motorische achterstand... Wat zegt het CB ervan? Ik kan me voorstellen dat je gillend gek wordt, maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat dit alleen karakter is...

Bedankt voor je reactie. Wij hebben helemaal geen tips gekregen. Ze gaat niet naar een oppas/opvang maar als er bijvoorbeeld een familielid even op haar past (bijvoorbeeld mijn moeder) huilt ze eigenlijk ook net zo lang tot ik terug ben. Dit deed ze dus ook bij mijn man (nu gelukkig niet meer) maar bij andere mensen wel nog steeds. De enige “uitzondering” op haar gehuil is helaas maar waar: tv kijken. Ik ben er ook geen fan van maar het is het enige waardoor wij niet constant gejengel aan hoeven te horen. Samen spelen vind ze 10 minuten leuk, daarna is ze het alweer zat. Haar meenemen in de dagelijkse taken vind ze ook 10 minuten leuk, daarna begint het gejengel weer. Zelfstandig spelen kan ze al helemaal niet ookal blijf je in de buurt. Ze lijkt heel snel uitgekeken/verveelt te zijn op dingen. Maar omdat ze ook “niks” kan blijft er vrij weinig over om haar mee te kunnen vermaken 🥲

Dikke knuffel voor jou, het is zeker niet makkelijk. Toevallig zei mijn man net dat het misschien een idee is om toch opnieuw een doorverwijzing te vragen naar de kinderarts mtb haar ontwikkeling. Osteopaat heb ik 2 keer gedaan ivm krampjes maar heeft toen niet geholpen. Volgens CB is osteopaat ook geldklopperij en verwijzen ze nooit daar naartoe. Manueel therapeut nog nooit van gehoord, ik ga het straks een uitzoeken. Dankjewel voor je reactie ❤️

CB hier zegt er niet veel van. Die hebben eigenlijk altijd alleen maar “commentaar” op haar groei (die zit namelijk ook onder de curve). Ik geloof ook niet meer dat het alleen haar karakter is, het zal vast een combinatie zijn van. Maar waar van dan?

Ik zou zeker een verwijzing vragen! Hier gaan ze het ook nog 3 maanden aankijken, anders volgen er nog andere onderzoeken. Osteopaat heb ik zelf hele goede ervaring mee, zowel idd voor krampjes als voor andere zaken; maar let wel echt op dat ze gespecialiseerd zijn in kinderen. Hopelijk snel een verwijzing naar de kinderarts die eventueel verder kan onderzoeken♥️ succes lieve mama ik weet hoe slopend het is.

Op naar de kinderarts zou ik zeggen en weer aan het werk dat ze 2 dagen naar de opvang kan, dan gaat lucht geven.

Is het wel een fysiek probleem? Kan het niet iets anders zijn? Misschien een pedagoog oid even mee laten kijken?

Wat heftig. Ik kan me voorstellen dat je er doorheen zit. Eerlijk gezegd lees ik veel alarmbellen: altijd huilen, grote motorische achterstand en slechte groei. Ik vind het niet leuk om te zeggen, maar ik zou me zorgen maken. Ik denk dat er iets aan de hand is. Heb je allergieën uitgesloten? Ik zou zeker een doorverwijzing vragen naar de kinderarts.

Hoi, ik heb niet echt tips voor je, maar wil wel even zeggen dat je niet de enige bent. Mijn dochter was ook zo. Krijsen vanaf dag 1, soms 10 uur lang. Heb zoveel spijt gehad en zovaak een tijdmachine gewenst zodat ik de tijd kon terugdraaien en nooit zwanger was geworden. Mijn dochter was motorisch ook vertraagd. Ik weet niet allemaal meer de precieze mijlpalen, ik weet wel dat ze met 12 maanden nog niks kon (qua zelf zitten, staan , tijgeren of wat dan ook). Ik geloof dat ze hier rond 16 maanden begon met optrekken en met 25 maanden ging ze lopen. Hiervoor kregen wij fysio. Een oorzaak is nooit gevonden ze is een gezonde kleuter van 4 jaar nu. Moet zeggen dat het hier qua gedrag nooit gigantisch verbeterd is. Ze is echt een pittige dame die héél veel energie eist, moeilijk alleen speelt, snel gaat brullen enzovoorts. Ze gaat deze maand beginnen naar de basisschool en moet je eerlijk zeggen dat dit voor mij een gigantische groot geluk is, dan kan ik eindelijk een paar uur per dag opladen en hoef ik haar niet 24/7 om mij te hebben plakken als een koala. Want ze is heel aanhankelijk ik kan nog steeds niet rustig zelf naar de wc bijvoorbeeld. Wat ik hiermee wil zeggen.. er komt een tijd dat je meer rust gaat krijgen maar dat is natuurlijk nog wel ver weg. Ik hoop voor jou dat je kindje uiteindelijk wat kalmer wordt en ik wil je een dikke knuffel geven want het is erg zwaar!!

Och jeetje wat heftig zeg TS. Kan me echt voorstellen dat al je reserves op zijn. Klinkt als een heel slim meisje met inderdaad een mogelijke motorische achterstand. Goed dat je sowieso hier even lucht en hopelijk komen er tips uit of hulpbronnen uit waar je wat mee kan doen. Misschien inderdaad via consultatiebureau bij de kinderarts of jeugdverpleegkundige die jullie of jou aan de hand kunnen nemen. Zodat je kindje vooruit kan maar ook jij staande blijft. Mocht je evt open staan voor iets meer alternatief (ik was ook eerst sceptisch) maar evt naar een NEI therapeut gaan? Misschien dat die beter beeld kan schetsen wat er aan de hand is? (Baad het niet schaad het niet)

Hey, je verhaal raakt me en ik kan me bijna niet voorstellen met hoeveel frustratie je zit. Zonder gelijk labels te plakken vraag ik me af of het misschien autisme is. Op die leeftijd moeilijk te zeggen maar er zijn vroege symptomen. Denk aan: geen oogcontact maken, niet reageren op de eigen naam, niet meekijken als je wijst, obsessie met bepaalde objecten, repeterende bewegingen maken, op de tenen lopen, geen interesse in andere kinderen. Er zijn ook wel filmpjes te vinden online. Als je je hier niet in herkent dan is het waarschijnlijk wat anders.

Onze dochter huilde ook 24/7. Je kon echt weinig tot niet genieten van haar. Mijn eigen moeder zei ook wel vaak van “waarom is zij altijd zo gefrustreerd” maar idd een pedagoog ingeschakeld. Via een pedagoog kan je ook veel onderzoeken verder aanvragen denk aan evt uitsluiten van autisme etc.

Heftig voor je! Misschien met het consultatiebureau bespreken? Ik zou een afspraak maken met de jeugdarts, haar ontwikkeling beschrijven en haar gedrag. Hij of zij kan samen met jou kijken wat het mogelijk zou kunnen zijn en eventueel doorverwijzen. Je houdt dit niet vol als moeder. Er moet nu echt even goed worden gekeken naar jullie dochter. Sterkte

Wat een ontzettend pittige periode! Ben je al eens bij bijv een osteopaat geweest om uit te sluiten of er geen lichamelijke blokkade is waardoor ze wellicht pijn heeft of haar motorische ontwikkeling wordt belemmerd?

Lieve mama, Wat klinkt dat als een ontzettend zware tijd! Ik snap heel goed dat dit heel zwaar is en veel impact heeft. Er komen een paar dingen in me op; - ik denk dat het goed is voor jou en je kindje om niet continu bij elkaar te zijn. Als ik het goed begrijp werk je niet en gaat je kindje niet naar de opvang. Misschien is het goed voor jou om je eigen ding te hebben en niet de hele tijd alleen voor je dochter te zorgen/ met haar bezig te zijn. Voor je dochter lijkt het me ook goed om aan andere mensen te wennen (al zal dat waarschijnlijk niet gemakkelijk gaan). Daarnaast kijken ze bij de opvang ook naar gedrag en kunnen ze met je meedenken/ tips geven. - de doorverwijzing naar de kinderarts zou ik zeker vragen. Op basis van wat je schrijft zou ik denken dat het vele huilen buiten ‘het gemiddelde’ valt en loopt de ontwikkeling ook achter (waardoor bij haar ook frustratie kan ontstaan) zou ik toch verder onderzoek gedaan willen hebben om te kijken waar dit gedrag vandaan komt. - je manier van denken; hoewel ik snap dat het intens zwaar is, zou ik toch proberen voorzichtig te zijn met gedachtes ‘ik kan mijn kind niet uitstaan’. Dat gaat de situatie niet verbeteren en maakt dat de weerstand alleen maar groter kan gaan worden. Probeer te denken in termen als ‘ik kan haar gedrag niet uitstaan’.

Overigens heeft de osteopaat bij ons heel veel geholpen. Doordat ons dochtertje bij de bevalling vast zat in mijn bekken, had ze iets van een beknelling in haar nek waardoor ze haar hoofdje niet goed naar 1 kant kon draaien. De osteopaat heeft dat verholpen (ik zag zelf ook dat ze met haar hoofdje maar naar 1 kant wilde liggen)