Ik kan mijn eigen kind niet uitstaan

Sterkte, wat een pittige tijd voor jullie. Ik zou zeker een doorverwijzing vragen naar een kinderarts. Een kindje dat met 16 maanden nog niet zelfstandig kan zitten, de hele dag huilt en onder de groeicurve zit zou in mijn ogen al veel eerder een doorverwijzing moeten hebben gehad van huisarts of CB. Ik zou daar op doordrukken. Het lost jullie probleem niet op en het gaat tijd en energie vragen, maar hopelijk leidt dat wel tot een antwoord of zelfs behandeling. En wat anderen zeggen: kdv of peuterspeelzaal of gastouder, iets om jou te ontlasten. Het klinkt hartstikke zwaar en je hebt het nodig om af en toe op te kunnen laden.

Wat heftig lieve mama... je doet ontzettend je best, laat je niet wijsmaken dat jij 'schuld' hebt aan je meisje die zoveel huilt. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar toevallig las ik een tijdje mee over onderwerpen over geboortetrauma. (Herkenbaar in mijn omgeving) Dit schijnt een groot ding te zijn die vaak nog niet erkend worden. Ik weet niet of je dit vermoeden zou kunnen hebben, maar ik wilde het toch even typen zodat je misschien ook na kunt denken of therapie als EMDR of storytelling iets voor haar kan zijn. Kinderartsen en fysiotherapeuten kijken vooral naar de medische oorzaken, mogelijk is dit vooral mentaal waardoor haar ontwikkeling ook niet lekker aan bod komt. Zoveel moeten huilen kost vast heel veel energie en is een duidelijk teken dat jullie kleine meisje niet lekker in haar velletje zit. Ik hoop dat er spoedig beterschap mag volgen! Blijf elkaar steunen als ouders en laat hulp toe. Je kunt het goed gebruiken een dagje 'pauze' te hebben om zelf weer op te laden.

Hier hadden we ook zo een meisje.. mega wat heeft ze veel gehuild. En mega wat hield en houd ik veel van dr maar ja, zelfs ik kreeg een soort afkeer van mn kind. Nee niet van mn kind maar van het huilen van mn kind. Afschuwelijk! Allerlei gemengde gevoelens en emoties gaan er door je heen en je wordt werkelijk dol van jezelf, je kind en de situatie.. Nou ja, kortom; ik begrijp je gevoel en herken het! Verder in je verhaal te lezen denk ik wel echt dat er iets aan de hand is. De diagnose, het is gewoon haar karakter geloof ik eigenlijk echt niet. Maar belangrijk is, wat zegt jou oorspronkelijke gevoel daarover? Is dat altijd ook jou gedachte geweest of heb je altijd het idee gehad dat er meer aan de hand was? Dat je omgeving zegt dat het aan jou ligt is echt pure onzin. Elk kind heeft nabijheid nodig en zeker een kindje wat pijn of iets anders lijkt te hebben! Dus dat heb je juist goed gedaan! Die ene keer dat je in radeloosheid zo'n advies hebt opgevolgd is heel begrijpelijk! Want laten we eerlijk zijn; als je maar radeloos genoeg bent probeer je uiteindelijk alles toch? Dat ze motorisch in ontwikkeling achter loopt is echt wel een teken dat er iets niet klopt. Al deze dingen bij elkaar geven mij echt het gevoel dat er iets niet klopt en dat ze pijn lijkt te hebben.. Hier was de grote oplossing meerdere bezoekjes aan de osteopaat. Ik begrijp dat je toen ze veeeel kleiner was daar ooit 2 keer bent geweest maar dat je weinig verschil ervaarde. Ze is nu een heel stukje ouder, ik zou het echt nog eens opnieuw een kans geven! Baadt het niet, het schaadt zeker niet! Dat het consultatiebureau zegt dat het pure geldklopperij is en ze daarom niet door verwijzen klopt niet helemaal. Hier verwijst consultatie bureau juist wel! En hier heeft het echt meerdere keren bij de kinderen al goed geholpen en zelfs dingen opgelost.. Verder ben je goed bezig, twijfel niet aan jezelf en volg je moedergevoel! Want dat klopt bijna altijd!

Ik zie al heel veel tips en ik wens je heel veel sterkte. Mijn kind was geen huiler naar wel een expert in moeilijk gedrag (klieren/negatieve aandacht vragen). Wat bij ons wel hielp was in de draagdoek (ja ook toen hij groter was). Het werkte voor hem ontprikkelend en daardoor was hij daarna een stuk gezelliger. En tijdens het buiten wandelen kon ik ook even tot rust komen. Hij vond het wel erg fijn om in de doek te zitten heeft alleen de eerste keer gehuild. Sorry als je hier niets aan hebt ik begrijp wel dat starten met dragen op latere leeftijd misschien lastiger is. Ik begon met 8 maanden. Maar het gaf mij wel energie en een mogelijkheid om makkelijker naar buiten te kunnen. Hij hield niet van de kinderwagen en ging vaak brullen erin.

Hier sluit ik me bij aan! Ik zou zeker even laten checken op koemelkallergie, gluten/coeliakie en andere allergieën/gevoeligheden!

Wat zegt het consultatiebureau hierover? Ik vind het niet normaal. Ik zou ook een second opinion willen van een andere arts.

Zeker niet ok. Ik zou het eens ergens anders proberen, osteopaat, homeopaat of iets dergelijks.

Dit wou ik ook opperen. Ons neefje ook tot 1 jaar oud: huilerig, bleek, slecht groeien, mager,... bleek uiteindelijk een gluten en lactose intolerantie.

Ik herken heel veel van wat je omschrijft. Hier hebben wij ook echt een hele pittige tijd gehad met onze dochter. Ze is nu 2j8m en sinds 2 weken hebben we het rustig. Dochter liep motorisch ook flink achter trouwens. Wat hier heeft geholpen met dat continue geamuseerd willen worden: speelgoed van vtech of fisherprice met veel lampjes en geluidjes. Zo kon onze dochter zichzelf amuseren terwijl ik even kon zitten. Verder raad ik je de loop earplugs aan. Ik heb zelf de loop engage. Wanneer ze huilde had ik met de oordopjes in niet het gevoel alsof iemand met zn nagels aan mn hersens kraste. Dat hielp mij enorm om rustig te blijven in zulke situaties. Verder ben ik het zeker weten met iedereen eens om alle medische dingen eens uit te sluiten. Succes ermee. Het is echt pittig.

Hi TS, Wat heftig voor jullie zeg! Wat zegt het consultatiebureau inderdaad? Aangezien ze zelfs nog niet zelfstandig kan zitten met 16 maanden vind ik wel zorgelijk. Zie je enigszins ontwikkeling bij haar? Maakt ze wel geluiden of brabbelt ze (krijsen en huilen niet meegerekend) om te communiceren? Komt er wellicht een ontwikkelingsstoornis voor in de familie? Als logopedist zijn dit voor mij wel tekenen dat er wellicht meer aan de hand is. Ik vind het ook raar dat jullie van het kastje naar de muur worden gestuurd, terwijl ze een flinke motorische achterstand laat zien.

Nee ga aub niet in op zo een zaken! Een arts raadplegen om de ontwikkeling op te volgenden eventuele medische oorzaken uit te sluiten lijkt mij het beste dat je kan doen🍀

Zou het een glutenallergie kunnen zijn? Dan maken kinderen motorisch vaak ook geen stappen uit vermoeidheid.. Met wat jij beschrijft zou ik wel echt eisen dat er goed gekeken gaat worden.. je zorgen zijn denk ik wel terecht.

Is ze onderzocht op het KISS syndroom? Dit klinkt exact als de zoon van een vriendin. Die was na 14 mnd nog maar een schim van zichzelf. Ook heel sneu voor het kind. Die had 24/7 pijn en ontwikkelde daarom ook niet. Osteopaat zou een goede eerste stap zijn en nog eens doorverwijzen naar een kinderarts. Ik geloof niet dat dit puur karakter is, er moet haast wel een medische oorzaak achter liggen.

Een kind van 16 maanden die motorisch totaal niet ontwikkeld is, is geen pedagogisch probleem, dat is zeker fysiek. Mijn zoontje was wat trager, die is met 8 maanden in beweging gekomen en was toen eigenijk al niet te genieten van de beperking. Hij heeft het helemaal ingehaald gelukkig. Ts, ga bij alle instanties op de deuren bonken. Als je kindje niet goed groeit en motorisch niks doet icm zoveel huilen, geeft dat toch te denken dat er wat is. Heb je wel eens geprobeerd om bepaalde voedingsmiddelen te mijden? Eet ze goed? Heeft ze erg reflux gehad? En wat goed dat je dit deelt! 🤗

Het liefst in overleg met een arts! Maar ik weet hoe het is als je constant tegen dichte deuren aan loopt... Is het mogelijk om haar eten/drinken voor een week aan te passen om een allergie uit te sluiten? Dat kan niet als ze nog erg afhankelijk is van haar melk(!) Liefst namelijk soja/koemelk/ei vrij. Wij kregen echt binnen een paar dagen een heel andere baby terug. Eindelijk rust in dat lichaampje. Eindelijk tijd voor ontspanning en eindelijk stilte.

TO, ik hoop dat je je gesterkt voelt door de reacties. Wat rot dat je steeds niet gehoord wordt door hulpverleners. Ik zou een second opinion aanvragen en staan op nader onderzoek. Als het nodig is daarvoor met de vuist op tafel slaan. Soms helpt het om je man dat te laten zeggen (treurig maar waar). Mocht de onderliggende oorzaak worden gevonden en opgelost worden. Dan zou ik Emdr voor jezelf vragen ivm het trauma rond het huilen. Zodat je niet steeds aan blijft staan, maar er rustiger naar kan kijken.

Dat hoeft zeker niet alleen fysiek te zijn. Denk bijvoorbeeld aan neurologische of genetische oorzaken, als ontwikkelingsachterstanden. Een pedagoog kan daarin eventueel meedenken en kijken hoe de algehele ontwikkeling is. Het kan echt van alles zijn, dus ik denk dat het mooi zou zijn als er multidisciplinair naar gekeken wordt en dat begint denk ik toch bij een second opinion in het ziekenhuis. Dat er iets aan de hand is, dat is zeker.

Jeetje, wat is het pittig voor jou! Ik snap heel goed dat je aan het eind van je latijn bent en wanhopig op zoek naar wat je kan doen. Je hoeft je niet te schamen voor je gevoel, al is het wel goed om er iets mee te gaan doen. Zoek zelf hulp, iemand om mee te praten. Ik ken iemand die PTSS heeft gekregen van een huilbaby. Ik wil niet zeggen dat jij dat ook hebt, maar wel dat het ontzettend veel effect kan hebben. Wat betreft je dochter, het lijkt mij niet normaal dat zij met 16 maanden nog nauwelijks beweegt, ik snap niet dat je steeds weggestuurd wordt met de melding dat er niks aan de hand is. Ben je al eens bij een Osteopaat geweest? Mijn nichtje was ook een huilbaby tot ze bij de osteopaat geweest is. Blijkbaar was door de geboorte iets niet goed in haar ruggenwervels waardoor ze pijn had bij het liggen en steeds huilde. Misschien kan zo iemand helpen en is er een verklaring dat ze nog zo weinig beweegt en zo veel huilt? Heel veel sterkte en houd vol, je kan dit!! ❤️

Het hoeft ook niks te zijn. Mijn dochter begon met stappen op 25 maanden en zij is nu een slimme gezonde kleuter die rent, springt, klimt en klautert

Wat ontzettend heftig voor jullie en wat naar dat het CB niet doorpakt. Onze dochter had qua spraak een dikke achterstand en daar heeft het CB heel snel op geacteerd. Mijn eerste ingeving was ook osteopaat of een Heule goede Kinderfysiotherapeut. Hebben jullie zo’n iemand in de buurt? Ik denk wel dat jullie moeten doorpakken en snel want ik maak mij toch wel wat zorgen als ik je hoofdbericht en je reacties lees. Ook voor jullie als ouders. En je hebt geen hekel aan je kind maar aan haar gedrag. Vergeet dat nooit ❤️. Dikke knuffel voor jou!