44 Reacties

4 maanden geleden

Ach dat klinkt zeker pittig, kan me voorstellen dat je dan echt op bent. Ons zoontje is bijna 2 en slaapt nog steeds wel Eens tussenin. Hij heeft tot zeker 1,5 elke nacht tussenin geslapen. Als je op deze manier je rust kan pakken zou ik dat zeker doen! Weet je zeker dat hij nergens pijn heeft / ongemak? Ik heb er zelf geen ervaring mee maar misschien een keer langs de osteopaat? Daar hoor je vaak goede verhalen over. Oh en als je het ziet zitten een nachtje laten logeren bij oma en opa of andere mensen die je vertrouwd? Dat jullie iig een nachtje door kunnen slapen en beetje opladen? Ons zoontje is ook geen goede slaper. Hij was tot voor kort altijd rond 5 uur al wakker en vaak ook nog ‘s nachts. Je leest vaak alleen de verhalen van kindjes die meteen doorslapen / uitslapen. Maar elk kindje is anders en het komt ooit echt goed! Ik Hoop dat het snel beter wordt voor jullie! 🙏

4 maanden geleden

Mijn oudste dochter was ook zo. Vanaf dag 1 dat ze geboren was.... ik heb daarom al heel snel besloten om samen te gaan slapen. Dit hielp wel, maar alsnog was/is ze geen goede slaper. Mijn tweede dochter is compleet anders. En dat terwijl ik echt niets anders doe met haar.. Ik ben ervan overtuigd dat je kind zo geboren wordt; met of zonder mega behoefte aan nabijheid en alles er tussenin. Het is echt enorm vermoeiend, maar weet dat het niet aan jou ligt. En ook niet aan je kind (die gaat echt niet bewust niet slapen). Probeer het samen slapen ook te zien als iets fijns (dat kleine lijfje tegen je aan die zich nergens anders fijner en veiliger voelt dan in jouw armen ❤️)

4 maanden geleden

Dit was letterlijk de beschrijving die ik 1 jaar geleden ook had kunnen schrijven. En nu na 2 jaar is er eindelijk ademruimte. Wat bij ons uiteindelijk heeft geholpen is de rust terugvinden in toch het samen slapen, bouwen naar dutjes in eigen bed. Maar wat ook echt een gamechanger was homeopatische druppels bachbloesem en een zwaartedeken ( wel minst zware en in overleg met kinderfysio) Hier hebben we met name mee geoefend voor de dutjes en met in slaap komen in de avond. Geen adviezen, slechts een ervaring en een blijk van erkenning voor jou. You got this.. je doet alles in je zit.

4 maanden geleden

Reactie op Meau

Mijn oudste dochter was ook zo. Vanaf dag 1 dat ze geboren was.... ik heb d ...
Oh dat laatste... Brok in mijn keel 🥺 ik moet zeggen dat het ook fijn is om hem dicht bij me te hebben. Warm en veilig. Niets is voor eeuwig... Ik denk dat ik mij ook te erg laat beïnvloeden door de mensen om mij heen hoor.. "Het wordt echt eens tijd dat hij in zijn eigen bed gaat slapen" "jeetje, slaapt hij nou nog steeds niet door" etc. Ook de druk van mijn partner voel ik soms. Al is hij er negen van de tien keer relaxed onder als ik ons zoontje weer ons bed in loods. Hij mist de intimiteit. Met kind in bed gebeurd het niet. (En hebben we er beide weinig energie voor momenteel ) Tot hoelang heb jij met je oudste dochter geslapen? Wanneer was de ommekeer?

4 maanden geleden

Reactie op Lisa1024

Ach dat klinkt zeker pittig, kan me voorstellen dat je dan echt op bent. On ...
Wij zijn toen hij 4 maanden was doorverwezen naar de osteopaat. Dit was vanwege het feit dat hij non stop huilde. Bleek dus dat zijn hele rechterkant vast zat. Na de osteopaat werd het huilen een stuk minder. Misschien inderdaad wel een idee om toch maar weer eens een afspraak te maken. Dank je wel voor de tip! Moet eerlijk zeggen dat ik het HEEL ERG moeilijk vind om hem af te geven aan een ander. Mijn schoonouders bieden het aan. Lief. Maar die zagen hele bossen om als ze slapen en je kunt een bom afsteken naast ze. Horen zullen ze het niet. Mijn moeder is eventueel een optie. Maar doe haar daar niet heel erg een plezier mee... En doordat ik dat weet voelt het toch wat minder fijn. Pittig is het he?? 🩵

4 maanden geleden

Reactie op LucyTeamApril2023

Dit was letterlijk de beschrijving die ik 1 jaar geleden ook had kunnen sch ...
Dank je wel!! 🩵 En toch wel een tip hoor. Ik ga zeker kijken naar die homeopatische druppels! Ik denk dat ik het voor nu maar gewoon moet omarmen inderdaad. Gek genoeg gaan de dutjes overdags redelijk. Soms in ons bed en dan moet ik er naast liggen maar er zijn ook momenten dat hij zijn eigen bed wel accepteert..

4 maanden geleden

Misschien voor de korte termijn: in het montessori topic wordt gesproken over een vloerbed van 120 of 140 breed zodat de mama erbij kan liggen. Is dat niet een idee dat je hem op die manier in slaap brengt en daarna weer terug gaat naar je man?

4 maanden geleden

Dag lieve mama, ik herken de zoektocht en de dodelijke vermoeidheid. Hier een dochter die vanaf 6 maanden niet meer slapen wou. Weet dat je gevoelens hierbij normaal zijn en geef deze ook de ruimte. Even toch wat meer context. Gaat hij huilen als hij neerligt of al vroeger? Is hij medisch nagekeken? Kan bijvoorbeeld een probleem zijn met overdruk in de oren. Dit was hier het geval. Pas hierna konden we starten met slaap training. Drinkt hij snachts nog melk? Hier wel en dit stop zetten was de eerste grote stap vooruit. Ben je al eens naar de chiropraxtor geweest? Bij geboorte kunnen er spanningen ontstaan in het lichaam die op een liefdevolle manier kunnen worden weggewerkt. (Let op met dwang houdingen en foetus houding dit is echt uit de boze en mag je niet toelaten maar een goede chiropraxtor gespecialiseerd in baby’s zal dit nooit doen) Als dit alles is nagekeken dan pas kan je beginnen met slaaptraining. Meestal start je met troosten terwijl je baby in bed blijft veer volgens enkel met de stem troosten daarna enkel aanwezigheid. Ook is het belangrijk om het verschil te horen tussen angst verdriet en niet willen. Alle drie wordt met huilen geuit. Alle 3 vereisen ze een andere aanpak. Heb je een dag schema met vaste slaap momenten? Het is eigenlijk altijd beter ze naar bed te doen voor ze in overdrive gaan vaak is dat al een half uur voordien. Soms liggen ze dan nog even te spelen maar dat kan geen kwaad. Maar sluit eerst medische oorzaken uit en zorg dat hij comfortabel in zijn lijfje zit. Hou eens stipt een tijdschema bij met het eten slaap en spel om een nauwkeurig zicht te krijgen op het ritme van je zoontje. Soms kan je daar andere oorzaken in vinden die dan een stuk van de oplossing zijn. Vaak voel je dit als mama intuïtief aan maar als je hulp gaat zoeken dan heb je een veel beter verhaal. Laatste tip; als je terug professionele hulp wil gaan inschakelen kijk dan eens uit naar een kinderpsycholoog gespecialiseerd in baby’s. Deze mensen hebben hiervoor gestudeerd en kijken naar het geheel.

4 maanden geleden

Ps met de juiste aanpak voor jouw zoontje kan het slaap probleem soms echt snel verdwijnen. Ik hoop dat mijn tips je wat verder helpen. Succes 🍀

4 maanden geleden

Heb je het douchen in de avond ook wel eens overgeslagen?

4 maanden geleden

Bij mijn jongste was het ook een drama met slapen, dus ik herken het. Hij is nu bijna 5 en nog steeds geen beste slaper. Mijn jongste is compleet het tegenovergestelde. Hij slaapt al goed sinds zijn geboorte. Ook ik heb bij de oudste van alles geprobeerd. Nu weet ik dat alle goedbedoelde adviezen beperkt effect hebben. Het is een kwestie van accepteren en kijken naar wat wel werkt. Meebewegen en hopen dat het beter gaat. Je zou zijn oren nog even kunnen laten checken. Mijn oudste heeft buisjes gekregen, en daarna ging het slapen enkele maanden beter. Het was echter niet zo dat zijn oren het enige probleem waren. Hij was als pasgeboren baby al heel alert, de tweede is veel meer zen. Sterkte.

4 maanden geleden

Reactie op Moedervan2jongens

Bij mijn jongste was het ook een drama met slapen, dus ik herken het. Hij ...
Het was bij mijn oudste een drama..

4 maanden geleden

Dit klinkt als een pittige strijd 💕 Je bent op zoek naar herkenning en dat kan ik je niet geven. Misschien kan ik je een andere zienswijze meegeven. Onze oudste heeft de eerste anderhalf jaar van haar leven veel bij ons in bed geslapen. Gewoon omdat dat fijn was. Overdag deed ze dutjes wel in haar eigen bed en 's nachts belandde ze met de borstvoeding vaak bij ons. Ik heb dit nooit heel erg gevonden. Natuurlijk onhandig qua intimiteit enzo, maar met samen met je kind slapen an sich is echt niks mis toch? En als het je helpt om fijne nachten te hebben, dan is het voor het hele gezin misschien juist fijner? Als je zoon in jouw bed wel goed slaapt dan zou ik dit igg zeker overwegen!

4 maanden geleden

Reactie op Infantulus

Misschien voor de korte termijn: in het montessori topic wordt gesproken ov ...
Dank je wel voor de tip! Ga hier zeker even op googlen.

4 maanden geleden

Mijn zoon wordt in september 3 en hij slaapt nu door maar hij slaapt pas om half 11 in de avond. We zijn op vakantie dus ik heb het losgelaten. Ik heb ook van alles meegemaakt. Het is echt heel pittig. Mijn zoon slaapt nog steeds bij ons op de kamer, want ik pieker er niet over om uit bed te gaan. Hij heeft sinds half jaar een zusje en die maakt ons nu wakker. Hoe is de slaap van kind overdag. Slaapt hij wel genoeg, dat was wel iets waar ik wat aan had. Mijn zoon sliep te weinig overdag.

4 maanden geleden

Reactie op Mominprocces

Dag lieve mama, ik herken de zoektocht en de dodelijke vermoeidheid. Hier e ...
Hij gaat huilen zodra je hem neerlegt. Niet altijd maar het is wel stoeien. Hij rolt eigenlijk meteen weer om, om vervolgens te willen staan. Als hij echt afgemat is dan wil hij nog wel eens direct op zijn zij gaan liggen en in slaap vallen. Maar dan komt het. Als dit gebeurd is hij juist vaak binnen een uur alweer voor de eerste keer wakker. En dan weet je gewoon dat het een zeer vermoeiende avond gaat worden. Ik heb een tien ritten kaart gehad voor de huisarts. Hij is meerdere keren goed nagekeken. Vooral de eerste maanden ivm het vele huilen, baby acne, eczeem etc. Naar de fysio doorverwezen. Maar die deed zelf vrij weinig. Ze dachten in eerste instantie aan het kiss syndroom. (Ivm zware voorkeurshouding ook) Bleek gelukkig niet zo te zijn. Osteopaat geweest en daar heeft hij acht sessies gehad. Toen werd het huilen sterk minder maar het slapen bleef een ramp. Kreeg toen te horen dat het ook te maken kan hebben met het feit dat hij alles zo intens in zich op wilt nemen. Hij staan eigenlijk altijd aan. Toevallig ga ik volgende week met hem naar de huisarts om zijn oren na te laten kijken. Dit eigenlijk meer omdat we volgende week ook op vakantie gaan met het vliegtuig. Ik merk zelf niks aan ongemak aan zijn oortjes. Niet wrijven of frunniken etc. Maar misschien dat het ondanks dat toch daar aan kan liggen? Ik moet eerlijk zeggen dat ik teveel horror verhalen heb gelezen over de chiro dus dat staat bij mij als laatste redmiddel. Wat ik wel merk is dat het begint met jengelen, zeuren en uiteindelijk overgaat in blinde paniek of intens verdriet. En dat stopt niet vanzelf... Ik heb heeeel erg gelet op zijn vermoeidheid. Tekenen van beginnende slaap etc.. Maar doe ik hem eerder naar bed dan wordt het worstelen eigenlijk nog erger. We hebben zelfs momenten gehad dat we hem totaal uitputten met spelen etc omdat we dan weten dat hij dan tenminste sneller in slaap valt. Ik ga dat schema zeker doen. Dank je wel! Super bedankt voor de tips!!🩵 Hij drinkt snachts soms nog een fles. Maar meer om hem stil te krijgen 🫠

4 maanden geleden

Reactie op Zwaantjee

Heb je het douchen in de avond ook wel eens overgeslagen?
Ja, ook dat hebben we geprobeerd,,

4 maanden geleden

Reactie op Moedervan2jongens

Bij mijn jongste was het ook een drama met slapen, dus ik herken het. Hij ...
Toevallig heb ik voor volgende week een afspraak staan bij de huisarts! Dit meer voor onze aankomende vakantie. Ik herken het laatste wat je zegt. Hij staat ook altijd aan. Wil alles meekrijgen. Op de opvang moesten ze hem in het kantoortje de fles geven aangezien hij.binnen een poep en een scheet was afgeleid. Hij wil ook teveel. En zijn lijf kan dat niet bijbenen. Wat ook weer zorgt voor frustratie en onrust. Dank je wel 🫠

4 maanden geleden

Hier helpt om de deur open te laten en zelf nog even boven te rommelen zodat ze me hoort

4 maanden geleden

Reactie op Knopje

Dit klinkt als een pittige strijd 💕 Je bent op zoek naar herkenning en dat ...
Dank je wel. Ik moet zeggen dat ik het ook fijn vind hoor. Liefst kruip ik in hem. Ik denk dat ik mij ook behoorlijk laat beïnvloeden door de mensen om mij heen. schoonouders die zeggen dat het toch wel tijd is dat hij in zijn eigen bed gaat slapen, vrienden die verbaasd zijn dat hij niet doorslaapt... Maar ook mijn partner. Wat begrijpelijk is. Hij wilt zijn bed terug en heeft misschien een andere emotionele binding met hem. Kan er meer afstand van nemen. Daarom blijf ik het ook proberen. Rekening houden met wat hij wil of wat er wordt gezegd. Maar ik ben ook degene die er eigenlijk ALTIJD uit gaat. Dus probeer hem tevreden te houden maar moet tegelijkertijd op de blaren zitten zeg maar. Zo vermoeiend...