Kan baby nooit wegleggen - is dit nog normaal?

Hoi! Ik ben oprecht een groot voorstander van veel nabijheid bieden, geloof dat wij tot de categorie buideldieren behoren en ben wars van dingen als wakker weg leren leggen of mijn zoontje in wakkertijden proppen die niet bij hem passen. Ik volg liefde van een moeder en heb het boek Zachte Nachten met groot plezier en herkenning gelezen. Maar ik kan mijn zoontje van bijna 10 weken letterlijk geen MINUUT wegleggen zonder dat hij begint te krijsen. Ook ‘s nachts, waardoor hij de hele nacht op mij slaapt. Is dit echt nog in de categorie normaal? Ik voel me met twee kinderen continu tekort schieten, baby’tje zit de hele dag in de draagzak waardoor ik nooit even echt tijd en aandacht voor m’n peuter heb. Die vaak naar de baby roept “niet huilen!” Ik word inmiddels wel een klein beetje gek ervan en maak me ook zorgen over of er iets aan de hand is. Iemand die me gerust kan stellen dat het echt vanzelf beter wordt? Want ik had gedacht dat dat na 10 weken al wel een beetje beter zou zijn. PS ik heb vrijdag een afspraak bij de osteopaat met hem