Karakter baby 9 maanden

Onze dochter kijkt vanaf baby af aan de kat uit de boom, terwijl ze thuis echt een kleine druktemaker is en de oren van je kop kletst (ze is inmiddels 2,5). We nemen d'r evengoed overal mee naar toe en na een poos ontdooit ze ook wel en gaat ze lekker spelen, maar echt uitbundig praten doet ze eigenlijk alleen thuis. Krijgen ook vaak te horen hoe rustig ze is, en mensen zijn dan helemaal verbaasd als ze bij ons langskomen en d'r opeens volledige gesprekken horen voeren met ons. Lijkt inderdaad gewoon karakter te zijn. Maar het probleem met slaap hebben wij nooit gehad. Ze slaapt altijd overal gelukkig, dus voor overprikkeling zijn wij niet zo bang.

Ah wat leuk dat je dochter overal goed slaapt. Heerlijk. Ons zoontje "kletst" ook thuis veel en bij opa en oma. In een omgeving wat hij niet kent is hij heel rustig en observerend. Ik kreeg laatst te horen van iemand dat zij ons zoontje wel rustig vindt voor een jongetje.

Deels is het wel herkenbaar. Die van ons moet ook echt wel even loskomen, maar als ze eenmaal los is dan is het ook echt wel een vrolijk en blij ei. We hebben het erg bewust opgebouwd. Mee naar de supermarkt, mee winkelen, naar de markt, baby zwemmen, verjaardagen (eerst kort en steeds langer), op vakantie veel de hort op. Inmiddels gaat het echt heel erg goed, kan ze de prikkels ook goed verwerken en slaapt snel in

Is heel normaal in mijn ogen. Mijn dochter is ook niet meteen heel amicaal. Ik.vind dat helemaal prima dat ze zich niet meteen helemaal thuis voelt. Heb ik zelf ook niet altijd. Ik ging alleen de situaties niet uit de weg. Ik hield haar dan gewoon wel goed bij me en gaf haar niet zomaar aan vreemde. Ergens is het ook gezond voor een kindje om daar aan te wennen. En met slapen kan je er wel rekening mee houden toch? Zorgen dat dit gewoon thuis kan. Ik slaap ook prettiger in mijn eigen bed.

Ik herken het ook hoor, mijn zoontje houd ook niet van druktes en kijkt de kat uit de boom. Denk gewoon karakter😊 Wel zorg ik dat we gewoon naar verjaardagen en dagjes weg gaan en we dus niet altijd thuis blijven. Ook voor ons moet het leuk blijven😉

Fijn, om te lezen dat er meer mama's zijn die dit herkennen. Ik moet denk ik wel met hem dingen gaan ondernemen zodat hij eraan went en het voor ons ook leuk blijft.

Herkenbaar, onze dochter heeft dit ook. Ik was zelf als kind (en nog steeds trouwens) precies zo. En heel eerlijk , ik vind het juist ook wel een mooie eigenschap. Ze observeert eerst goed, kijkt goed rond ipv dat ze gelijk haantje de voorste is. Wel onderneem ik juist activiteiten met haar , waar ze ook echt wel van geniet en omdat ze het ook gewend is. Zo probeer ik haar juist een beetje flexibel te houden en voor onszelf ook leuk.

Ik zou deels mijn kind hier in volgen en deels moet hij ook soms mee met wat jullie gaan doen. Altijd alleen naar verjaardagen is ook niet leuk, en zo blijft iedere situatie voor hem overprikkelend. Karakter kun je zeker op deze leeftijd al herkennen, dus het zal deels bij hem horen. Maar het klinkt in je bericht alsof je dat een negatieve eigenschap van hem vindt? Dit vind ik niet.

Ik denk niet dat ik het uit de weg zou gaan als ik jullie was. Voor de meeste kinderen geld prikkelrijke dag kan voor onrustige slaap zorgen. Dat merken wij ook aan onze actieve 2jarige. Toch gaan wij het niet uit de weg en we merken dat hij daardoor naar mate hij ook ouder wordt steeds makkelijker daar mee omgaat. En tuurlijk kan hij wel eens onrustiger slapen na een dagje met veel drukte mensen en prikkels, maar dat is niet erg. De overige dingen die je omschrijft, kat uit de boom kijken, wennen in een nieuwe omgeving lijkt me niet gek. Juist daarom lijkt me een regelmatige blootstelling wel goed. Je hoeft niet elke dag te doen of hem mee te nemen naar kermissen/festivals maar ik zou verjaardagen niet uit de weg gaan. Elk weekend en het hele weekend is mss te veel van het goede maar ik denk dat je mn punt wel snapt!

Ik vind het geen negatieve eigenschap van mijn kind. Het is meer een constatering dan een waardeoordeel. Hij mag zijn wie hij is. Dat vind ik ook belangrijk om aan hem mee te geven;).

Dat is wel een goeie toevoeging want ik kreeg ook de indruk dat je het een negatieve eigenschap vond uit je openingspost!

Hier ook (bijna 11 mnd). Kijkt de kat uit de boom, observeert, wordt niet bepaald blij als ineens alle aandacht voor hem is (=huilpartij), maar geef hem de tijd om te observeren en te aarden en als hij er zelf aan toe is gaat hij vrolijk op ontdekkingstocht, spelen en is hij ook erg interactief met mensen die hij niet (goed) kent. En dat is wat mij betreft helemaal prima. Ik hou hem niet weg bij dergelijke situaties als feestjes, maar volg daar wel zijn behoeftes.

Ik vind dit eigenlijk best gezond en normaal babygedrag? Mijn baby is net zo oud en doet dit ook. Ik zie het als een positieve ontwikkeling dat hij verschil kan voelen tussen bekend (thuis, ouders) en onbekend. Wij vermijden uitstapjes niet, omdat we het fijn vinden als hij dit ook leert kennen. En omdat wij het belangrijk vinden dat hij voelt en ervaart dat hij onderdeel is van ons gezin in plaats van dat wij hem entertainen en plezieren. Maar houden er in de duur van het uitstapje wel rekening mee.