58 Reacties

6 maanden geleden

Mijn man reageert niet zó heftig en ik vind er ook wel echt wat van dat hij zo (op haar) scheldt daar zou ik boos om worden. Maar hij is wel gefrustreerd (en heeft ook snel last van depressieve gedachten). Hier heeft het te maken met slaap. Hij gaat gewoon heel erg slecht op te weinig slaap. Daarom doe ik nu de nachten - want ik moet toch voeden - en dat maakt een wereld van verschil. Ik heb het er overigens wel over met m’n schoonmoeder. Omdat ik me zorgen maakte om hem, aangezien hij bij onze eerste tekenen van een depressie vertoonde, en ik graag wilde dat zij ook bij hem zou checken hoe het met hem gaat.

6 maanden geleden

Poeh ik vind dit wel heftig, voor mij past de combinatie van vlokken tegen je baby en een geweldige vader zijn niet. Niet nu ze weken is, maar ook niet als ze 7 jaar is of 17. Ik zou even woest worden op mijn man als hij zo op de baby zo reageren. In mijn ogen zal hij hier dus echt wat mee moeten. Je kan zijn moeder altijd vragen maar gesprek moet vooral tussen jullie 2 zijn. Hij zal moeten gaan uitzoeken wat hem zo triggert (is vaak niet de baby die niet mee werkt maar iets diepers) en hier mee aan de slag gaan, als hij tenminste echt een geweldige vader wil zijn. Want geweldige vaders vloeken niet tegen hun baby's..

6 maanden geleden

Oei eerlijk gezegd zou ik echt woest zijn als mijn man zo slecht zijn boosheid kan reguleren in het bijzijn van ons kind. Naja nog erger, het projecteert op ons kind. Kan hij verder nog zo lief en leuk zijn. Hier met dat kind en je krijgt haar pas terug als je goed hebt nagedacht over waar dit vandaan komt en wat je er aan gaat doen. Ik weet het niet is lekker makkelijk en geen verantwoordelijkheid nemen. Het vervelende is dat je ook niet kan zeggen ga maar in therapie, want dan krijgt ie pas over een jaar hulp…

6 maanden geleden

Ik herken dit. Bij ons is dit ook zo vanaf de geboorte van onze dochter (januari gaat ze 2 jaar worden). Wij zijn alleen in een verkeerde balans terecht gekomen (mede hierdoor). Ik heb vanaf het begin uit handen gepakt als hij boos werd. Hij kan niet tegen haar gehuil, nog steeds niet. De nachten is hij dan ook erg onredelijk en totaal geen geduld. Hierdoor heb ik dus alle nachten gedaan, ik zit 24/7 met spanning in mijn lichaam want onze dochter is elke nacht wel een paar keer wakker. En ik kan totaal niet uit handen geven/loslaten. We zijn hard aan het werk om dit te veranderen maar pff, dit is echt heel erg moeilijk. Ik geef hier steeds aan dat als hij boosheid voelt, beter even weg kan lopen om rustig te worden. Slaapgebrek icm werk is ook pittig.. weet er alles van. Maar probeer niet in de rol te komen waarin je alles alleen doet, dat breekt enorm op! Hij moet ook de kans krijgen om aan zichzelf te werken en met z'n boosheid om leren gaan. Verdere tips kan ik zelf ook wel gebruiken dus ik lees mee 😜😁

6 maanden geleden

Een geweldige vader maar vloeken tegen je kind gaat wat mij betreft never nooit niet samen. Misschien moet hij zich ook wat meer inlezen over wat je ik verwachten van een baby op een bepaalde leeftijd? Ik zou opnieuw met hem over het vloeken/korte lontje I n gesprek gaan. Dit is ontzettend onveilig voor een baby wanneer haar belangrijkste hechtingsfiguur ineens zo reageert. En samen praten over hoe hij het gaat oplossen of hem laten nadenken over een oplossing en daar dan binnen een paar dagen op terugkomen. Zijn moeder zou ik er nu nog even buiten laten. Ik ben BAM met een baby van bijna 5 maanden en het wordt niet makkelijker zoals ze vaak zeggen. Tuurlijk sommige dagen wel, maar er zijn ook altijd weer sprongetjes en slaapregressies. Ik werk al járen met kinderen en zelfs ik verlies wel eens bijna mijn geduld. Dat is nooit schelden maar wel eens mopperen tegen hem en dan voel ik me eigenlijk al schuldig. De baby kan er ook niets aan doen. Juist als hij het moeilijk heeft heeft hij mij juist nodig. Iemand met een kort lontje zal op die momenten waarschijnlijk nog heftiger reageren dus echt belangrijk om daar preventief op in te zetten.

6 maanden geleden

Om even in t algemeen op alle reacties te reageren. Ik word op dat moment uiteraard goed boos op hem. Het moment dat ik dan mijn 'ze is pas 7 weken' - praatje houd, ziet ie het ook in, en voelt ie zich schuldig. Maar het kwaad is dan al geschied, zo gezegd... Ik denk dat we vanavond maar weer eens n goed gesprek gaan hebben hierover.

6 maanden geleden

Ik schrik ook van jouw “als ze dit alleen sochtends al 6x flikt” opmerking. Ze flikt helemaal niets heh, het is een baby. Het is niet dat ze het express doet. Ik zou het zeker met je schoonmoeder bespreken. Misschien heeft ze fijne tips of kan ze hem helpen als straks je verlof voorbij is zodat hij wat zekerder wordt van zijn vaderschap.

6 maanden geleden

Reactie op Jorinde80

Ik herken dit. Bij ons is dit ook zo vanaf de geboorte van onze dochter (ja ...
Super goed en dapper dat je dit deelt trouwens en dat jullie hiermee aan de slag zijn. @topicstarter: die verkeerde balans denk ik dat je ten alle tijden moet vermijden. Het niet gaan oplossen omdat het veel voor hem is. Dat is het makkelijkste maar symptoombestrijding. Hij moet er mee om leren gaan, ook voor de hechting met zijn kind.

6 maanden geleden

Ik denk dat het ook een stukje onzekerheid is. Ik herken van mijn zoontje die extreme koemelkallergie had dat wij af en toe ook gewoon boos of geïrriteerd werden omdat wij hem niet stil/rustig kregen.

6 maanden geleden

Reactie op Boysmom97

Ik denk dat het ook een stukje onzekerheid is. Ik herken van mijn zoontje d ...
Dit is 100% n stukje onzekerheid. Voor hem is ook alles nieuw en hij vind het moeilijk om alles 'goed' te doen. Ook gaf ie aan dat ie er onzeker van word dat ze heel erg naar mij toe trekt en zich vaak alleen door mij laat troosten. Ik probeer hem dan ook zo veel mogelijk zelf te laten doen en aan te moedigen want hij doet t beter dan ie zelf denkt. T is gewoon dat korte lontje dat vervolgens roet in t eten gooit...

6 maanden geleden

Ik herken dit, maar dan vaker van mezelf. Mijn man had juist meer geduld dan ik. Hij kon beter tegen de slapeloze nachten. Maar er zijn ook zeker momenten geweest dat het hem echt teveel werd. Trust me, het wordt beter. Dit is het slaaptekort wat hem parten speelt. Op dat soort momenten namen wij de zorg direct van elkaar over. We hadden er zelfs een codewoord voor. Dan nam de ander over, zonder morren of vragen. Boos worden op elkaar werkt averechts. Laat hem maar even de fles maken, kan even tot zichzelf komen. Hij voelt zich vast zelf ook niet goed hierbij. Tegen de tijd dat hij papa dag heeft ben je vast alweer wat maanden verder en heb je nieuwe strategieën gevonden om dit soort situaties aan te gaan.

6 maanden geleden

Reactie op Thatredhead

Dit is 100% n stukje onzekerheid. Voor hem is ook alles nieuw en hij vind h ...
Dat korte lontje hebben we allemaal wel eens op een slechte dag. Dan moet je ook gewoon eerlijk zijn en tegen je partner zeggen dat hij/zij het moet overnemen, want t is echt super oneerlijk en onveilig voor je kind. Ze is een baby maar er staat je nog super veel te wachten.... dus ik zou echt werk maken van dat korte lontje.. wat er ook achter zit. Je baby 'flikt' het niet om de speen niet in de mond te kunnen houden.. het lukt gewoonweg nog niet, of de baby heeft iets anders nodig. Misschien is het voor hem goed om zich te verdiepen in hoe een baby eigenlijk is, wat de behoeften zijn enz... ook t feit dat de baby naar jou toetrekt is heel erg normaal. Een baby heeft 9 maanden in mama's buik gezeten, dus die is het meest veilig. De band met papa moet nog opgebouwd worden. Dat wordt lastig als ie zo tegen haar vloekt om niks 😞

6 maanden geleden

Reactie op Thatredhead

Dit is 100% n stukje onzekerheid. Voor hem is ook alles nieuw en hij vind h ...
Je kan hem misschien uitleggen dat die eenkennigheid zo jong super normaal is. Dat is niet omdat zij hem niet leuk vindt. Maar omdat ze in jouw buik zat, jouw geur, hartslag en stem het allebeste kent. En er gaan absoluut tijden komen dat het papa voor en na is.

6 maanden geleden

Hier was vriend ook niet op z'n best in de eerste weken, laat staan midden in de nacht. Natuurlijk moet je bespreken welk taalgebruik je hebt (maar eerlijk: ik sta in m'n hoofd ook wel eens te vloeken op slechte dagen) . De nachten heb ik op ten duur voor mijn rekening genomen, omdat ik op dat tijdstip beter functioneerde dan vriend. Dat was voor ons allemaal beter, ik was tenslotte toch ook wakker op dat moment.

6 maanden geleden

ik vind dit best herkenbaar, bij mijn man kwam het echt door weinig slaap. Dan is hij echt een stuk ongeduldiger. Ik ben een aantal keer boos geworden op hem dat ik het niet vond kunnen en hij heeft zich toen prima aangepast. Uiteindelijk vindt hij wel zijn ritme, maar alles is nu nog nieuw en het kindje is nog zo jong- het is voor een nieuwe papa ook niet makkelijk. Dusja gesprek met hem erover hebben en ik denk naarmate hij meer tijd spendeert met jullie nieuwe kleine dat hij dan ook beter begrip krijgt van hoe/wat. En natuurlijk zijn frustratie goed in de gaten houden, als het hem niet lukt dit te controleren dan wellicht nog extra hulp inschakelen totdat je man er wel klaar voor is.

6 maanden geleden

Hier ook een partner met een kort lontje. Al moet ik wel zeggen dat hij niet om een speen al zo reageert. Bij ons is het tijdens het slapen. Hij kan erg “getriggerd” raken als ze huilt. Ik heb daarom gezegd dat als hij dit voelt opkomen het aangeeft. Ik neem dan over. Dit gebeurd dus ook sinds het begin. Wat ik wel erbij moet zeggen is dat dit niet tijdelijk is. Hierdoor (dochter nu 1) slaapt ze zelden door papa. Ze is gewend dat ik dit doe. Ook huilt ze vaak bij papa Dit betekent wel dat ik bijna nooit rust heb en altijd moe ben. Was het slim van me om het zo op te lossen? 👎 Nee Het verstandige is als het vanaf het begin al wordt aangepakt. Dus niet dat jij door dit gedrag dingen gaat overnemen.

6 maanden geleden

Reactie op MrsFlamingo

Je kan hem misschien uitleggen dat die eenkennigheid zo jong super normaal ...
Precies dit heb ik hem uitgelegd. En dat begrijpt ie. Maar toch doet het wat met hem. En stiekem breekt mn hart n beetje wanneer ik m zo beteuterd zie. Hij is dan ook heel snel geneigd om haar aan mij te geven wanneer ze huilt want bij mama is ze lekker snel stil... Maar ze zal zich ook door papa moeten laten troosten. Ik probeer hem dan ook echt zo veel mogelijk aan te moedigen en complimenteren waar kan. In de hoop dat ie wat zelfverzekerder word in de omgang met haar

6 maanden geleden

Reactie op Thatredhead

Precies dit heb ik hem uitgelegd. En dat begrijpt ie. Maar toch doet het wa ...
Ja, dit klopt wat je zegt. De kleine moet door beide ouders getroost worden. Dus miss moet hij daar even doorheen, en een eigen strategie vinden om haar te troosten (van rondlopen tot liedjes zingen, wiegen, draagzak, you name it. Uitproberen, Uitproberen!).. Hoe gaat dit overdag? Dan heeft hij wat meer energie (en miss ook geduld).. lukt het hem dan wel? Wat bij ons trouwens magisch werkte snachts was om baarmoedergeluiden aan te zetten (womb sounds). Werd de kleine instant rustig van snachts en dan lekker knuffelen tot hij weer in slaap viel. Dat zou je eens kunnen proberen?

6 maanden geleden

Reactie op TLKleintje

Ja, dit klopt wat je zegt. De kleine moet door beide ouders getroost worden ...
Overdag is hij werken. In de avond is ie wel veel met haar bezig en dit gaat echt prima. T is dan ook echt geen huilkind. Ze huilt alleen als er echt wat is. T moment dat ze snachts huilt is dan ook omdat ze n vieze luier heeft en honger heeft. Dus denk aan hooguit 5 minuten. Slapen doet ze ook perfect. Nog voor de fles leeg is slaapt ze al en kan ik haar slapend wegleggen. In t zeldzame geval dat ze wakker is kunnen we haar ook gewoon wakker wegleggen en dan valt ze zelf in slaap. We zijn snachts dus ook echt hooguit 20-25 min bezig en dan liggen we alweer op bed.

6 maanden geleden

Veel mama’s vergeten dat ook allemaal nieuw is voor de papa’s denk ik. Zij zijn net zo onzeker als wij en uiten dat op hun (voor ons vreemde) manier. Het helpt zeker niet om ook nog eens boos te worden op hem op dat moment. Zoals je zegt, hij voelt zich al direct schuldig. Het gaat echt beter worden. Hij moet wennen aan haar en zij aan hem. Geef het tijd en blijf elkaar ondersteunen waar het kan. Mijn tip: neem het nooit persoonlijk wat er tijdens de slapeloze nachten wordt gezegd en gedaan. Succes en heb geduld voor elkaar 💗