Krijsende baby

Lekker jouw baby bij je nemen. Heel normaal babygedrag, ze heeft behoefte aan lichaamscontact.

Nee, je kan een baby absoluut niet verwennen. Laten huilen is heel heel schadelijk. Baby’s krijgen hier enorm veel stress van en kunnen dit niet reguleren. Misschien heeft je kindje inderdaad pijn. De enige plek waar je baby rustig wordt is bij jou. Het is enorm zwaar maar hoort er echt bij. Absoluut NIET laten huilen en verwennen kan inderdaad niet. Mijn dochter is 8 maanden en laat haar nooit huilen. Ik zou bijvoorbeeld naar een osteopaat gaan om te beoordelen waar de onrust vandaan komt. Verder kan een draagzak uitkomst bieden.

Ik geloof oprecht dat je ze niet kunt verwennen, je baby is nog maar jong en heeft zo te lezen ook een traumatische bevalling achter de rug, zou ze lekker veel bij je dragen😊 heb bij mijn zoontje ook altijd gedacht dat al dat bij me dragen niet goed zou zijn, en hij eraan zou wennen, achteraf spijt dat ik daar niet zoveel aan toe gegeven heb. Wel belangrijk om te achterhalen waarom ze zoveel huilt: voor/na de voedingen? Reflux? Krampjes? Je zou eens een osteopaat kunnen overwegen, die zag bij mijn zoon gelijk verborgen reflux en gespannen middenrif. Wat ook helpt is je verdiepen in de wakkertijden, zo lees je een beetje hoelang ze wakker kunnen blijven en ze moeten slapen. Wat ik daaruit heb geleerd is dat slapen doet slapen, en dat het bij jonge babys niet aanmaakt waar ze slapen als ze maar slapen, om oververmoeidheid te voorkomen. Dus lekker dragen in de draagdoek is mijn lifesaver geweest! 😊 heb je zelf ook je handen eens vrij. Veel succes en hopelijk heb je er wat aan!

Een pasgeboren baby die na 38 weken altijd bij mama was, lekker warm, altijd eten en dan in een box wordt gelegd. Alleen. Natuurlijk wil ze bij mama. En helemaal na zo’n heftige bevalling, is voor jullie allebei een trauma. Ik overdrijf misschien en wil je absoluut geen naar gevoel aan praten. Ze hebben nog geborgenheid nodig, jou warmte, geur en hartslag is het enige wat ze kennen in de grote boze maar wereld. Ik heb mijn tweeling het eerste half jaar bij ons in bed gehad (dit hoef jij niet te doen natuurlijk, maar het is een voorbeeld). In het begin sliepen ze ook alleen maar op ons. Ze zijn nu 14 maand en slapen prima in hun eigen bedje. Komt heus wel goed! Lekker knuffelen met je baby. Daar wordt iedereen blijer van 😘

Dit! Wie heeft bedacht dat je een baby kan verwennen met aandacht, geborgenheid en liefde snapt de basisbeginselen van een goede relatie met je kind niet! Dit is heel erg normaal, zeker gezien haar heftige geboorte. Ik snap heel goed dat je er door heen zat van de week, een kond krijgen is een cultuurshock en zet alles op zn kop (positief dan he), en is rete vermoeiend. Zeker na zo'n heftige bevalling. Goed dat je er morgen over in gesprek gaat. Tot die tijd, geef je er aan over zo lang het je lukt en hou je meisje bij je❤️

Zeker bij je nemen! En mijn baby mag er absoluut aan wennen dat wanneer hij verdrietig is of zich naar voelt ik hem troost op de enige manier die voor zulke jonge baby’s helpt (lichamelijk contact met mama of papa). Graag zelfs. Toen mijn kindje zo jong was, kon ik hem ook echt niet in de box leggen. Nu speelt hij (10 maanden) gerust drie kwartier lekker zelf.

Mijn zoontje heeft het eerste half jaar zowat in de draagdoek geleefd. Hij wordt deze week twee jaar en is echt niet verwend omdat we hem niet hebben laten huilen, integendeel: hij weet dat hij bij ons terecht kan als er wat is.

Probeer er gewoon lekker van te genieten dat ze bij je wil liggen, hoe moeilijk dat nu misschien ook lijkt. Mijn zoontje wilde de eerste weken ook alleen maar op mij slapen, nu wil hij dat absoluut niet meer en mis ik het soms enorm. Zoals al eerder geschreven, je kindje heeft de aandacht en liefde nodig. Niet alleen voor ons als ouders is het wennen en soms best eng met een kleintje, maar voor onze baby’s is zo’n nieuwe wereld waarin ze ineens niet meer continu mama om zich heen hebben ook heel eng. Laat haar er langzaam aan wennen en probeer haar gewoon steeds wel te laten wennen en als ze er nog niet aan toe is, probeer je daar dan even aan over te geven, en nogmaals, probeer er ook echt van te genieten!

Absoluut bij je nemen! Dit is een heel normale termijn voor krampjes bijvoorbeeld. Onze man had hier tot 3 maanden heel veel last van. Ook schreeuwen en duidelijk pijn. Ik heb hem (ook vaak zelf huilend) heel veel gedragen, geknuffeld, op me gehad en nooit alleen laten huilen. Zoals ze vaak zeggen "het is een fase". Dat is echt zo, nu met 4 maanden is het een heerlijk vrolijk kind dat goed zelf kan spelen op z'n kleed en weinig meer huilt.

Helemaal eens met wat al gezegd is. Verwennen is echt onzin bij die kleintjes. Anderzijds begrijp ik je gevoel ook goed van ik wil niet dat ze 'went' aan oppakken al denk ik dus dat dat wel meevalt;) Maar wat ik vooral denk bij je verhaal is de houding waarin ze rustig wordt. Op de borst ligt ze op haar buik? Iets schuin? Zelfstandig in bed/box plat en op de rug? Mogelijk zit daar al een deel van je antwoord op krijsen/pijn/ongemak. De bevalling is pittig geweest, ik zou echt even op zoek gaan naar oorzaken/behandelingen van ongemak. Evt osteopaat, chiropractor, reflux uitsluiten etc. Je kleine meisje heeft je nodig. Geef haar lekker die geborgenheid. En eerste kindje of niet, je mamaskills doen het prima, vertrouw op je gevoel. En laat je door niemand iets wijsmaken....jij weet echt wat het beste is voor je meisje!! Ook al is dat soms ook gewoon een zoektocht

Huilen is voor je baby de enige manier van communicatie om aan te geven dat ze iets nodig heeft. En dat is overduidelijk veiligheid en geborgenheid, zeker omdat je zegt dat ze kalmeert wanneer ze bij jullie op de borst ligt. Zoals aangegeven, heel normaal en juist heel belangrijk dat jullie haar bij je pakken. Je leert dan dat jullie haar behoeften zien en er voor haar zijn als ze jullie nodig heeft. Het is juist ontzettend belangrijk dat ze dat leert en daar aan went! Is het zwaar? Zeker, maar wel echt noodzakelijk. Dus niet twijfelen en niet laten huilen. Dat doe ik hier met 1,5 jaar nog steeds niet. Huilen betekent ‘er is iets’. Daar moeten wij als ouders op inspelen. Ze is hier altijd vrolijk, slaapt hartstikke goed, speelt lekker zelf. Dus helemaal geen negatieve gewenning waar je bang voor bent. Ze huilt alleen als er echt iets is, en dat weten wij dan ook direct omdat ze het anders nooit doet. Veel succes en geniet van de knuffelmomentjes, je gaat ze ooit nog missen 😉

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Je kunt altijd een verwijzing van het cb krijgen voor een kinderfysiotherapeut aan huis of eventueel kun je een osteopaat inschakelen. We hebben dit ook voor ons zoontje gedaan. Hij leek last te hebben van zijn rechter borstspier, 4x osteopaat en het was al veel beter. Vergeet niet dat je baby ook een heftige bevalling heeft meegemaakt en ineens niet meer constant bij jou is, je hartslag niet steeds hoort etc. Gewoon lekker veel knuffelen als ze dat nodig heeft 🩷. Hou ook rekening met regeldagen en sprongetjes, dan kunnen baby's ineens meer honger hebben en ook huilen om eten. Het duurt een aantal weken, maar langzaam merk je wel wat je baby nodig heeft.

Huilen is de enige vorm van communicatie. Logisch dat ze stil wordt als je haar oppakt; je voldoet dan in haar behoefte. Lekker bij je houden

Absoluut niet laten huilen! Niet twijfelen aan of ze het "expres" doet. Ze komt met kijken, tuurlijk wilt ze niks anders dan bij jullie slapen... De mijne heeft een maand of 6 alleen maar goed geslapen als ie boven op mij lag en dat is uiteindelijk helemaal goed gekomen 🙂 Geniet ervan, hij is nu 3 en zou willen dat ik er meer van genoten had! 🥰

Reflux? Koemelkallergie?

Een baby kun je volgens mij ook niet verwennen. 9 Maanden heeft ze bij jou gezeten, in een beschermde, veilige warme omgeving. Het bij je houden geeft haar dat veilige gevoel waar ze zo'n behoefte aan heeft! Onderschat een gebroken sleutelbeen ook niet, dat is natuurlijk ook behoorlijk pijnlijk. Zij kan haar pijn ook alleen uiten door te huilen. Lekker genieten van elkaar, het is zo'n rijkdom! 🥰

Hi, Hier een soortgelijke bevalling met erna een soortgelijke baby. Hier was het heupdysplasie met subluxatie. Doet zogezegd geen pijn, maar mijn baby was geen huilbaby meer nadat het heupje in de kom werd gezet en ingegipst werd. Dus ik geloof er in dat mijn baby huilde van de pijn.💔 'T gebeurde waarschijnlijk tijdens de bevalling toen er geduwd werd. Dag 1 zagen wij het al maar volgens de verloskundige, kinderarts, huisarts en kraamverzorgende had ze geen heupdysplasie. Wel dus. Kan jij misschien ook vragen morgen?

Bij me nemen ja. Dat is op deze leeftijd echt nog het beste in mijn ogen. Je schrijft dat je niet wil dat ze eraan went dat ze opgetild word als ze huilt. Draai het eens om. Je bent baby, hebt ergens last van en huilt omdat dat het enige is wat je kan. En dan moet je dus wennen dat niemand je op dat moment oppakt. Dat is toch niet zo fijn?

Ze heeft jullie nodig. Meer wil ik er ook niet over zeggen. Ik heb mijn baby nooit maar ook nooit laten huilen en ben bam mama dus was soms best pittig 🙃

Denk dat je kindje het nu wel nodig heeft om bij je genomen te worden. Alleen... een krijsende baby constant bij je, dat houdt geen mens vol...! Probeer er samen met het consultatiebureau eens achter te komen waarom je kindje zoveel huilt. Het kan een onderliggende oorzaak hebben. Niet altijd, ze kan ook gewoon huidhonger hebben. Maar om op je vraag terug te komen, echt verwennen op die manier kan je echt nog niet. Maar ik begrijp ook heel goed dat je soms geen keuze hebt en haar daarom wel laat huilen. En dat maakt je dan echt niet gelijk een slechte mama! Enne, t komt goed hoor!!