Leeftijdsverschil tussen kind 1 en 2

Wij hebben straks bijna 2,5 jaar tussen de kinderen (36 wk zwanger). Ook nu een lieve, rustige zoon. Maar juist daardoor genoeg vertrouwen dat het goed komt. Het zal inderdaad vast even pittig zijn. Maar dit zal waarschijnlijk tijdelijk zijn en uiteindelijk vind je ook een manier om er mee om te gaan. Wij hebben alles ook 50/50 verdeeld en gunnen elkaar ook eigen tijd en vragen de opa en oma's om op te passen. Dit allemaal is denk ik ook heel belangrijk om het voor jezelf leuk te houden. Maargoed geen ervaring dus hoe het echt is, maar heb er vertrouwen in dat we er een leuke weg in vinden

Hi, ik heb twee zoontjes. Persoonlijk vond ik de overgang van 0-1 groter dan van 1-2. Mijn zoontjes schelen 2 jaar en 3 mnd met elkaar. De oudste is rustig jochie. Ons tweede zoontje is meer ontdekkerig en soms een draakje, dat past zo in zijn karakter. Beide heerlijke kids ❤️

Onze kinderen schelen 16 maanden. Ja, de overgang was echt wennen. Je moet opnieuw een ritme vinden, en aanpassen aan 2. Tegelijk kan ik ook enorm genieten als ik ze nu samen zie (jongste bijna 7 maanden). Een kindje krijgen is altijd een enorme verandering in het leven. Een nieuw mensje leren kennen, die ook eigen behoeften heeft. Mijn advies: go with the flow. niet bang zijn voor wat er niet is. En doe wat mogelijk, stel prioriteiten indien nodig, relax waar mogelijk.

Onze kinderen schelen net geen 2 jaar. Ja, het begin was zwaar en we hadden onze handen vol, maar inmiddels zijn ze 3,5 en 5,5 en wat is het onwijs leuk!!! Mijn leven is absoluut niet voorbij, maar heel erg rijk. We lachen wat af en de kinderen kunnen het ontzettend goed met elkaar vinden. Wij vinden het zo heerlijk, dat we er nog eentje bij wilden en nu al 26 weken zwanger zijn van onze derde 😊

Hier zit er straks 4 jaar en een maand tussen. Niet bewust voor gekozen (mijn man kreeg kanker waardoor we onze wens voor een 2e on hold moesten zetten), maar ik zou het nu eigenlijk ook niet meer anders willen. Onze zoon snapt het allemaal heel goed en is onwijs trots om grote broer te worden. Als de baby er is gaat hij naar de basisschool waardoor we onze tijd en aandacht goed kunnen verdelen (hoop ik, haha)

Hier een dochtertje van (morgen) 2 en een zoontje (morgen) 3 weken, ze schelen dus 23 maanden en 1 week. Vond de overgang van 0 kind naar 1 groter dan 1 naar 2, je zit er toch in. Het is alleen even weer een ritme zoeken en hoe je kindje reageert op broertje/zusje. Ik moest daar zelf vooral aan wennen merkte ik. Verder heeft ons dochtertje wel een goed ritme (afkloppen), dus dat maakte ook dat ik het wel aandurfde. Mn zoontje moet nog een ritme krijgen maar het gaat hartstikke goed zo. Mn man die is wel wat meer zoekende vooral omdat ie het ook zo fijn vond met zn drietjes, natuurlijk ook erg blij met zn 4tjes maar tis toch anders. Vind wel dat je nog meer aanstaat dan dat je al deed met 1, ik zou nu nog even niet alleen met 2 kids naar de supermarkt gaan bijv. Met mn dochter deed ik dat snellere alleen (logisch natuurlijk, 1 kind). Mn man doet alles omtrent mn dochter en ik voor mn zoon, dus zo pakken wij t aan en dat werkt bijvoorbeeld goed

Bij ons zit er 20 maanden tussen Vind het zeker pittig met 2 kleine kinderen, vooral nu de oudste heel erg in de peuterpuberteit zit en de jongste steeds meer begint te ontdekken. Maar tegelijkertijd vond ik de overgang van 1 naar 2 kinderen zo veel makkelijker dan van 0 naar 1! En ik geniet enorm van hoe ze nu al naar elkaar toe trekken en hoe gek ze op elkaar zijn (oudste is nu 2,5 en jongste 9 maanden). Ik denk dat ieder leeftijdsverschil zo zijn voor- en nadelen heeft.

Ik ben heel benieuwd hoe het mij gaat bevallen. Heb nu kindje van bijna 2. En zwanger van de 2e. Moet het straks alleen doen. Word pittig denk ik😅🤣

Hier twee zoontjes die 22 maanden met elkaar verschillen. Heel eerlijk, de eerste periode vond ik pittig, had ik “spijt” van de leeftijdsverschil en wist ik niet zo goed mezelf een houding aan. Moet er wel bij zeggen dat ik zelf een depressie kreeg na de tweede, dus is niet echt te vergelijken met ouders die geen last hadden hiervan. Vooral omdat ons eerste ook makkelijk is en ik al helemaal mee ging in zijn ritme, vond ik het zwaar om weer opnieuw een ritme te creëren. Nu is de oudste 2j4m en de jongste 6m. Ik geniet ontiegelijk van hun samen en apart van hun. We hebben zo onze eigen draai gevonden als gezin en ik mag nu ook weer beginnen met werken. Het is heerlijk om die twee ook samen te zien spelen. Volg vooral je eigen gevoel. Het komt in ieder geval altijd goed. En elk leeftijdsverschil heeft zijn voor en nadelen vind ik.

Tussen onze kinderen zit bijna 20mnd leeftijdsverschil. Ik denk dat voor bijna alle leeftijdsverschillen wel wat te zeggen valt. Ik vond van 0-1 pittiger qua alle gevoelens, onzekerheden, nieuwigheid, veel meer wennen aan het moeder-zijn en dat dit mini mensje "ineens" voor altijd op nr 1 stond. Van 1-2 vond ik vooral pittig dat je nog minder tijd voor jezelf (en elkaar) hebt, de praktische zin zeg maar. Er is altijd wel 1 van de 2 die iets nodig heeft, en regelmatig ook tegelijk (dat is wellicht wat zwaarder bij weinig leeftijdsverschil). Daarentegen ben ik blij dat ik deze periode van luiers, tig dutjes overdag, geen ritme en gedoe met slapen achter de rug heb over een poosje en daarmee niet weer helemaal opnieuw moet beginnen. Maar het zal voor iedereen anders zijn, ook afhankelijk van het kind.

Hier 20 maanden tussen onze meisjes, en ik vind het echt niet zwaar. Onze baby neem ik mee in het ritme van de oudste en dat is dat.. (voor mij). Nou moet ik zeggen dat onze oudste erg snel aan haar zusje gewend is geraakt en (nog) totaal niet jaloers oid is. Wat niet is kan nog komen, maar ik kan me er absoluut niet druk om maken 😅

Mijn jongens schelen 15 maanden. M’n eerste zoontje was een lastige slaper het eerste jaar en kon zich slecht zelf vermaken. De 2e slaapt sinds de 2e week al als een roosje en gebroken nachten kent ie niet. Kan heerlijk spelen en is nu 17 maanden inmiddels. Ze spelen veel met elkaar waardoor ik vaker m’n handen vrij heb. Het enige wat het wel lastig maakt is dat de jongste alles van de oudste na doet. Gooit de oudste z’n speelgoed op de grond/ doet de jongste t ook. Klimt de oudste op de tafel/ doet de jongste het ook. Ook andersom. Slaat de jongste op de tv/ doet de oudste dat ook ineens… en zo zijn er wel meer dingen die echt heel irritant zijn 😂😂 klein leeftijdsverschil heeft voor en nadelen. Als ik ze samen zie ravotten ben ik allang weer vergeten dat ik ze 5 minuten eerder achter t behang wilde plakken🙈🙈

Bij ons zat er 3 jaar tussen kind 1 en kind 2. Wij vonden de overgang van 0 naar 1 veel pittiger dan van 1 naar 2. Bij je eerste kind is alles nieuw en moesten wij zo wennen er aan. Bij een tweede weet je wat je kan verwachten en gaat het kind wel mee in het ritme. Nou was bij ons ook het geval dat onze 1e geen makkelijke baby was. Hij sliep erg slecht en dat maakte het zwaar. Ons 2e kindje had dat totaal niet. Zij sliep heerlijk. Daardoor was het ook makkelijker. Natuurlijk zijn er wel momenten dat het even pittig en ontzettend vermoeiend is. Maar dat weegt niet op tegen alle mooie dingen. Wij vonden 3 jaar (en 3 mnd) verschil ook ideaal. De eerste is dan zelfstandig genoeg om soms even wat alleen te doen zodat je de baby aandacht kan geven of om je te helpen.

Hier een dochter van bijna 3 jaar en een dochter van 3 maanden oud. Ik vind het leeftijdsverschil van zo'n 2,5 jaar tot op heden echt ideaal. De oudste is een slim meisje. Ze kan zich goed uitdrukken, ik kan haar kleine opdrachtjes geven en ze is op een hele lieve manier betrokken bij haar zusje. Ik had het veeeel pittiger voorgesteld dan dat het is. Maar - disclaimer - ik ga over twee weken weer werken en daar vrees ik wel een beetje voor. Er komt dan meer op papa neer en die heeft het aardig zwaar, geloof ik 🥲

Ik heb nog geen idee, want kan nu elk moment bevallen van de tweede. Er zal bijna 2,5 jaar tussen zitten. In de zwangerschap moet mijn man wel meer dingen overnemen van mij, want t/m week 20 was ik erg misselijk met overgeven en nu ik in mijn laatste loodjes zit kan ik ook niet meer alleen voor onze zoon zorgen. Het is dus wel goed denk ik om daar rekening mee te houden. Wat ik wel fijn vind is dat mijn zoontje in veel dingen wel al zelfstandiger is en in de afgelopen maanden gaat hij zo hard in zijn ontwikkeling. Hij begint echt goed te praten, kan zelf al mijn hele zwangerschap zelf de trap op en af en begrijpt heel veel. Zelf voelde ik mij voor een eerste ook niet helemaal klaar en dat gaat goed. Nu voel ik mij ook nogsteeds niet helemaal klaar, maar het komt vast goed. Het is heel onwerkelijk dat er binnen een week een baby erbij hebben, maar het komt vast wel goed! Ik vind het ergens ook wel fijn dat we niet eerst al uit de luiers zijn en dan daar weer mee moet beginnen. We willen misschien ook ooit wel een derde en dan zou ik ook niet een enorm leeftijdsverschil willen tussen de oudste en jongste.

Hier zit dan wel heel weinig leeftijd tussen onze 2, en vond de overgang van 1-2 echt veel makkelijker. Ja het is wat chaotischer, maar ik vind het mega gezellig!

1e uitgerekend op 2 juni 2021 en de tweede op 2 juni 2023 😜

Bij ons zit er 3 jaar tussen. Ze zijn nu 4 en 1. Vind dit verschil echt heerlijk. Ze zijn echt dol op elkaar. Dochter is enorm trots op haar broertje, zo leuk. Toen hij werd geboren begreep ze heel goed wat er gebeurde, was al wat zelfstandiger en kon al goed opdrachtjes uitvoeren en helpen. Ook kon en kan ik haar goed uitleggen waarom hij soms eerst aan de beurt is en zij even moet wachten. Zij gaat hier goed mee om. De oudste was een beroerde slaper als baby dus hier zag ik het meest tegenop. We hebben het geluk dat nr 2 super relaxt is en eigenlijk overal slaapt. Omdat ik met zijn zus ook gewoon dingen moest doen sliep hij van begin af aan al vaak onderweg, in de wagen of draagzak. Heerlijk. Dus dat viel reuze mee. De oudste was al met 2 jaar zindelijk dus we gingen ook weer opnieuw de luiers in maar dit heb ik geen moment vervelend gevonden. Nu de oudste 4 is en naar school gaat is de jongste 1 en kan ik met hem nu de 1 op 1 dingen gaan doen die ik met haar ook heb gedaan. Zo leuk! Lang verhaal kort, 3 jaar verschil vind ik top 😁

Oh en aanvulling: als ze allebei thuis zijn is mijn leven een stuk gemakkelijker want ze vermaken elkaar 🤣👌

Hier zit bijna 3 jaar tussen. Het geeft zijn voordelen en nadelen en soms is het zowel een voordeel als een nadeel. Van 0 naar 1 vond ik vooral de verantwoordelijkheid, het altijd ‘aan’ staan en de onzekerheid zwaar. Van 1 naar 2 vind ik vooral dat de vermoeidheid parten speelt. Zou dus altijd nog zeggen dat van 0 naar 1 zwaarder vond, maar als je er middenin zit dan is alles zwaar 😂 Hier hield onze zoon net op met middagdutje en hoewel hij meer snapt van het wachten en dat hij soms dingen zelf moet doen, weet hij ook heel goed dat die aandacht naar iemand anders gaat dan naar hem. Hij heeft een compleet verstoord slaapritme door de nachtelijke taferelen van de jongste en kampt echt met chronisch vermoeidheid. Dit gaat gepaard met heel veel gezeur, geklaag , gejammer en gehuil. Aan de ene kant denk ik laat er lekker 4 jaar tussen dan gaat de oudste naar school aan de andere kant juist als alles lekker op de rit is wordt het juist weer zwaarder om helemaal opnieuw te beginnen. ik vind het vooral zwaar dat we vanaf 2,5 jaar echt weer konden ontspannen en na een half jaar alles weer opnieuw begon. Zeker weer met een tweede huilbaby. Vind het allemaal echt intensief en kan niet wachten tot ze 1 jaar is. Ik vind vooral onze oudste vermoeiend na de geboorte van onze tweede. 😅 Maaaar ik heb geen spijt, maar kijk wel regelmatig weemoedig naar wat we hadden. Dat komt ook wel weer goed…. als ze wat ouder zijn. 🙈 maar eerlijk is eerlijk, mijn grootste nachtmerrie zou wel zijn om opnieuw zwanger te raken. Ik wil nooit weer een babyfase door.