3 Reacties
één jaar geleden
Hoi! Onze zoon werd rond 12 weken (3 weken gecorrigeerd ivm vroeggeboorte) geopereerd aan een liesbreukje. Ik vond het ook heel spannend. Maar het is mij alleszins meegevallen! We hebben de procedure heel goed doorgesproken met de anesthesist en de chirurg. Dat gaf mij veel rust. In het WKZ doen ze deze operatie tientallen keren per jaar bij baby's.
Min vriend is meegegaan naar de operatiekamer voor de narcose (was tijdens corona, één ouder mocht mee). Onze zoon gaf nog een glimlach toen hij onder zeil ging. Bij het uitslapen was ik bij hem met een fles in de aanslag omdat hij honger had. Ik denk dat ik dat nog wel het lastigste stuk vond, je hongerige baby een paar uur nuchter houden 😂😂😂. De operatie duurde totaal zo'n uurtje. Hij moest nog een nachtje blijven ter observatie, ook omdat hij daar een DKTP prik kreeg (vanwege prematuriteit moesten de eerste twee prikken in het ziekenhuis plaatsvinden). Volgende dag naar huis. Erg blij dat ze hem zo snel konden opereren want een liesbreukje kan veel pijn geven.
Heel veel succes volgende week!
één jaar geleden
Nog een aanvulling. Mij vriend ging mee met onder narcose brengen omdat de anesthesist heel eerlijk zei dat kindjes kunnen schokken als ze onder narcose worden gebracht. Heel normaal maar kan een eng gezicht zijn. Ik vond het heel fijn dat de anesthesist zo open was want dat zou ik niet graag willen zien en ik zou ook niet op het moment daarmee geconfronteerd willen worden. Vandaar dat we het zo hebben verdeeld. Vraag dus gerust alles aan de anesthesist en chirurg. Zij zijn er ook om gerust te stellen.
