Me dochter naar pleeggezin door postnatale depressie

Meid, denk je hier alsjeblieft nog een keer goed over na? Als je kind eenmaal bij een pleeg gezin zit wordt het heeeeel moeilijk om haar terug te krijgen. Je moet je in allerlei bochten wringen omdat je in het systeem zit. Kan ze niet beter bij je moeder of zus?

Dat is onzin.

Dat is zeker geen onzin

Dat is geen onzin. Heb je het zelf meegemaakt dat je zo stellig reageert?!

Mijn schoonzus weet hoe het inhoudelijk er aan toe gaat en dat is idd niet zo

Het is zeker geen onzin. Denk er alsjeblieft nog even goed over na. Het is ook juridisch gezien heel lastig om je kind terug te krijgen. Al krijg je gelijk van de rechtbank is de kans nog steeds erg klein dat je je kind terug krijgt.

Vanuit mijn werk heb ik hier ervaring mee. Goed dat je aan de bel trekt. Erg knap en geen makkelijke keuze als mama. Jeugdzorg kan absoluut frustrerend werken voor ouders en het is niet altijd makkelijk hierin de juiste weg te vinden. Maar, om een kind permanent uit huis te plaatsen gaat zomaar niet. Mijn advies: werk mee zoals je nu al zo goed doet. Werk aan jezelf en laat progressie zien in openheid en ga uit van een goede afloop waarin jij weer in je kracht staat en een topmama voor je kindje kan zijn. Zie de hulp niet als vijand, maar als iets wat je nu nodig hebt en waarin je doelen kan stellen hier weer uit te komen. Heel veel succes en kracht, je kan het!

Sorry maar de rechter beslist. Dus als de rechter zegt dat OTS stopt dan gaat kind terug naar de voogd/ouders. Ik ben zelf opgegroeid in verschillende pleeggezinnen en ben verschillende keren weer terug bij ouders geplaatst.

Spijker op z’n kop. Zo zit het. TS: veel Sterkte 🙏🏼

Ik ben zelf als 10 jarige in een crisis pleeggezin terecht gekomen. Mijn ouders waren uit elkaar, moeder dakloos en mijn vader was ernstig ziek en lag in het ziekenhuis. Toen mijn vader beter was ben ik weer bij hem gaan wonen. Later is hij helaas overleden en heb ik veel tussen moeder en pleeggezinnen gezeten. Maar dit was 100% terecht en eigenlijk had ik nooit terug geplaatst mogen worden. Jeugdzorg mag niks zonder machtiging van de rechter.

Poe wat zit jij in een lastige situatie!! Ik ben gelukkig geen lotgenoot, maar wil je wel heel veel sterkte toewensen in elke beslissing die je moet nemen😘

Wat een verschrikkelijke moeilijk en knappe keuze. Met postnatale depressie is het echt noodzakelijk aan je eigen gezondheid te werken om er goed voor je kindje te kunnen zijn. Geen ervaring met gastgezin maar wel met postnatale depressie. Onze dochter was regelmatig best veel uit logeren bij de opas en omas omdat dit noodzakelijk was.Wat knap dat je deze moeilijke afweging hebt kunnen maken dat dit voor je kindje en jou nu beter is. Heel veel beterschap gewenst. Hopelijk kan jij nu ook wat meer rust krijgen en tijd om te herstellen.

Zo jeetje zeg, dat is heftig! Ik heb wel een postnatale depressie gehad en ook heel diep gezeten maar mijn dochtertje hoefde gelukkig niet uit huis te worden geplaatst. Wel kreeg ik heel veel hulp. Van de poppoli, pit verpleegkundige, beter starten, baby consulente en praktijk ondersteuner van de huisarts. En ook van mn schoonouders en vrienden en mn partner. Ik wilde zelf wel graag op dat moment opgenomen worden zodat ik rust zou krijgen dus ik snap wel dat je even weg wilt zijn van je dochtertje maar ik had zelf nooit gewillen dat ze mn dochtertje uit huis zouden plaatsen. Maar iedereen gaat hier natuurlijk anders mee om... Mag ik vragen waar de vader van je dochtertje is in dit verhaal? En ik wil je natuurlijk heel erg veel sterkte toewensen.

Jij besluit, dat betekent dat de plaatsing vrijwillig is en ook vrijwillig weer kan eindigen. Goed dat je ervoor kiest nu eerst aan jezelf te werken, alleen dan kan je de beste mama voor je dochter zijn. Ik neem aan dat, als je deze keuze maakt, je geen netwerk hebt waar de kleine (deels) kan verblijven. Ik weet niet hoeveel betrokken hulpverleners er al zijn. Maar wellicht is het nog een optie om je bij te laten staan door een onafhankelijke cliëntondersteuner. Die heeft veel verstand van wetten en regels, routes en dergelijke maar neemt geen enkele beslissing en staat er volledig onafhankelijk in. Het meest trieste vind ik eigenlijk dat het zo lang duurt voor je als vrouw met een postnatale depressie de juiste hulp krijgt. Sterkte 🍀

Ik heb het zelf meegemaakt. We hebben 1,5 jaar een pleegdochter gehad onder vrijwillige plaatsing. Haar vader heeft op een dag aangegeven ermee te willen stoppen en toen was het ook einde verhaal. 1 week later woonde zij weer thuis. Wanneer het een vrijwillige plaatsing betreft, hoef je je vaak niet in allerlei bochten te wringen. Bij een vrijwillige plaatsing zit 1 maar: wanneer een baby langer dan 1 jaar in een pleeggezin zit, kunnen pleegouders de terugplaatsing aanvechten en dan zal de rechter er uiteindelijk een beslissing over nemen. Ts, heel veel sterkte! Hopelijk ervaar je snel rust om alles weer op een rit te krijgen. Mijn ervaring met pleegouders zijn verreweg de meeste hartelijke mensen die kinderen met open armen ontvangen.

Heel dapper van je. Mijn moeder doet crisisopvang en zelf ben ik logeergezin. Ik kan je zeggen uit ervaring dat het uitgangspunt van de hulpverlener altijd is dat het kind beter af is bij de biologische ouders, dus laat je niet bang praten dat ze "je kind afpakken". In ons geval zijn er dus kinderen terug geplaatst waarbij wij dachten "oh doe nou niet!" En dat het later inderdaad weer verkeerd ging. Ter illustratie hoe soepel ze dus zijn met terugplaatsen. In jouw geval hoop ik dat je gewoon de ruimte krijgt om er zelf weer bovenop te komen. Ik vind het echt ontzettend knap dat je je dochtertje boven jezelf plaatst, want kan je alleszins voorstellen dat dit een vreselijk moeilijke keuze id

Wat goed dat je hulp hebt gezocht, dat is zo moedig van jou en zal geen makkelijke stap geweest zijn. Je zal niet op 1,2 3 tot zo een besluit gekomen zijn. Goed om te zien dat je op tijd aan de alarm trekt en denkt aan het welzijn van jou & Daisy. Hopelijk voel je je snel weer beter. Hoe het verder afloopt valt moeilijk te voorspellen uiteraard. Ik vind het dan ook jammer als ik de reacties lees dat er velen zijn die denken "zeker" te weten dat het wel of niet makkelijk zal zijn om Daisy weer in huis te nemen, wij kennen de situatie daar niet goed genoeg voor en laat nu net wezen dat élke situatie anders is en tot een heel ander resultaat kan leiden. Ik heb hier zelf geen ervaring in dus ik hoop dat je wat lotgenoten kunt vinden bij wie je jouw hart kunt luchten en bij wie je een gevoel van erkenning kunt terugvinden. Ik wens je wel veel succes🍀🍀🍀🍀

Ik wil alleen zeggen: ik vind je dapper Er zitten hier reacties tussen die jeugdzorg afschilderen als de boeman en dat is niet waar (geen persoonlijke ervaring wel vriendin die er werkt) laat je niet bang maken en vooral goed informeren over deze moedige vrijwillige stap. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt!

Wat vreselijk dat je deze keuze moet maken maar heel erg dapper! En als je andere opties had zoals je familie zou je hier niet voor gekozen hebben neem ik aan, dus alleen maar respect dat je, ondanks hoe je je nu voelt, doet wat het beste is voor jullie allebei!! En alle negatieve reacties hier; heel vervelend dat jullie negatieve ervaringen hebben met jeugdzorg maar ik denk niet dat het helpend is om die ervaring nu op TS te projecteren. Er is nergens gezegd dat het hier om OTS gaat, het is een vrijwillige plaatsing dat is echt een heel ander verhaal en sowieso is geen enkele situatie met een andere te vergelijken. Besef wel wat je TS voor stress aan doet door zulke dingen zomaar te roepen. Dat heeft ze niet verdiend, ze beseft dat haar kindje op dit moment bij haar niet in goede handen is hoe ontzettend dapper ben je dan om een oplossing te zoeken!

Knap dat je deze keuze maakt. Laat de reacties over slechte ervaringen je niet beïnvloeden. Sommige ervaringen zullen echt zijn, sommige verhalen zijn 1 kant van het verhaal en sommige verhalen zijn van horen zeggen. Je doet wat nu het beste is voor je dochter en voor jezelf en kan werken aan jezelf zodat je straks weer met liefde naar je kind kan kijken. Vertrouw op jezelf en je familie zij en jij weten wat het beste is voor jou en je dochter