Met tegenzin naar bed gaan

Lekker op tijd naar bed gaan!

Oh ik vond t wel lekker zo op tijd naar bed gaan. Ik ging zelfs eerder haha. En als ik nog niet moe was, dan ging ik lezen (kleine lag toen nog op onze kamer, dus wilde de tv niet aan doen). En bedenk: ooit slapen ze allemaal door😉

Heel herkenbaar. Heb een zoon van 5 weken. Zojuist in bed gaan liggen, maar ervoor nog even een potje gejankt omdat ik opzie tegen de nacht.

Herkenbaar! Ik vind naar bed gaan nu ook minder leuk! Ons zoontje is nu 6 weken en ik heb dus nog zwangerschapsverlof. Ik heb met mijn man de afspraak dat hij de nacht van zaterdag op zondag voor zijn rekening neemt alsook de ochtend.. dus op zondag kan ik altijd lekker doorslapen en uitslapen. Dat geeft mij wel echt een energieboost! En als ik er helemaal doorheen zit, dan vraag ik of hij nog een nacht overneemt. Je doet het uiteindelijk toch samen he! Daarnaast probeer ik ook echt met ons zoontje mee te slapen, dus eigenlijk een middag dutje 😬!! Maar af en toe zo nodig en fijn! Ook ‘klaag’ ik regelmatig tegen een vriendin die zelf een kindje van 1 heeft.. zij kan zich ontzettend goed inleven, ook heerlijk! Af en toe moet je even je verhaal kwijt.

Ahhh ik heb dit ook gehad bij mn eerste kindje. Moet zeggen dat ze nu 3 is en als ze oooooit wakker wordt snachts ik een schrik reactie ervaar. Maar weet dat dit tijdelijk is! Je moet er even doorheen. Je hormonen gieren ook nog door je lijf wat het niet makkelijker maakt. Mediteren voor het slapen gaan kan ook heerlijk zijn. Succes💕

Hier waren/zijn de nachten heel wisselend: van 1x eraf en meteen weer verder slapen tot 5x eraf en de halve nacht op met een huilende baby... Dacht op den duur ook dat ik maar net zo goed níet kon gaan slapen 's nachts;) Die stress van het gewekt gaan worden herken ik goed. Bij mij hielp het echter om voor het slapen tegen mezelf te zeggen "Hij wordt zo wakker en ik moet hem dan even helpen". Klinkt heel simpel, maar het maakte voor mij een wereld van verschil. Door het zo vooraf aan te kondigen, voelde het verloop van de nacht minder onzeker voor me en het haalde ook de tegenzin en weerstand weg als ik uit bed moest. Daarnaast begon het ook na een maand of 3-4 wel te wennen dat m'n nachten zo gebroken waren en had ik er fysiek ook minder moeite mee:)

Toen onze zoon nog zo klein was, ging ik gewoon samen met hem slapen. Hij werd dan 2-3 keer wakker voor een voeding, maar we hadden wel het geluk dat hij na elke voeding ook vlot weer in slaap viel. Moest hij vaak wakker zijn ‘s nachts, had het vast anders geweest. Ik ben maandenlang samen met onze zoon dus gaan slapen. Zo kwam ik aan voldoende slaap en kon ik de nachtvoedingen zonder al teveel problemen wel aan (ik wisselde af met mijn lief). Van zodra hij steeds minder wakker werd, ging ik wat later slapen. Nu hij een peuter is, ben ik veel vermoeider dan tijdens die eerste maanden. 😅

Ik ging altijd op tijd naar bed, om 22:00 uur zodat ik toch nog mooi wat uurtjes kon slapen. Gelukkig slaapt ze sinds een week of 6 al 10-12 uur door, maar ze is momenteel erg verkouden en wordt daardoor ‘s nachts wakker, op zo’n moment baal ik alsnog ondanks dat wij het echt wel treffen.