Mijn zoon ‘terroriseert’ gezin

Oh ja: heel vaak moet hij gewoon lachen als we dus boos worden en blijft hij het doen. Uit de situatie gehaald worden, letterlijk weggeduwd worden, vindt hij niet leuk en dan huilt hij wel soms, maar hij blijft het wel steeds doen

Misschien proberen negatieve consequenties aan het gedrag te geven? 5min op een stoel laten blijven zitten of op de trap in de gang? (Geen idee hoor, maar dat doet de supernanny altijd). Het weghalen van de spullen leert hem niet dat het gedrag niet gewenst is denk ik. Al is het wel veiliger voor zijn zusje.

Ben zelf meer van de gentle parenting benadering en dat is juist niet straffen. Waarschijnlijk wordt je zoontje soms overweldigd door emoties waar hij zelf ook niks van snapt. Is ook niet niks ineens een zusje erbij. Ik zou dus eerder inzetten op hem positief benaderen en uitleggen waarom sommige dingen niet kunnen. Dus voorbeeld: zoontje gooit iets naar zusje. Als hij dit gewoon spelend doet, kun je zeggen o heb je zin om met iets te gooien? Dat kunnen we niet doen bij je zusje/andere mensen want die doen we dan misschien pijn. Laten we in een andere kamer even overgooien met de bal. Als hij het meer boos doet kun je benoemen dat hij zich misschien even niet zo goed voelt. Wil hij een knuffel? Zou ook inzetten op 1 op 1 tijd van jou/man met zoontje

Wij zijn meer van de ouderwetse aanpak. Nee, wij slaan absoluut niet etc maar ons dochtertje is ook bijna 2 en weet nu al dat er met bepaald ongewenst gedrag consequenties aan zitten. Dit hebben wij zo consequent vanaf het begin gedaan dat zij het nu ook echt niet meer in haar hoofd haalt. En ja, ze mag wel degelijk haar emoties tonen en ze is ook gewoon lekker kind. Ik geef wel regelmatig een grote mond want spullen door de kamer gooien of midden in een winkelcentrum op de grond gaan liggen schreeuwen vinden wij gewoon echt niet normaal en niet kunnen. Buiten het feit dat liggen op de grond van het winkelcentrum ook smerig is... De consequenties die wij toepaste; weg gaan waar wij waren als ze ging schreeuwen of gillen, al het speelgoed meteen opbergen waar ze mee ging gooien. Als ze kleurden en op de muur ging tekenen, teken spullen opbergen. Uiteraard wel een voor haar duidelijke uitleg waarom. Als ze daarna was afgekoeld kreeg ze het ook gewoon terug. Ze heeft natuurlijk nog steeds driftbuien, ze is nog 2 dus heel normaal maar ze gooit verder niet meer met spullen en ze heeft ook geen driftbuien meer in een winkelcentrum of andere openbare ruimte.

Heb ergens de tip gelezen om pittenzakken te kopen, waar ze wel mee mogen gooien, maar dan op een daarvoor aangewezen plek. Bijvoorbeeld bij de voordeur. Als je zoon dan met zwaar speelgoed wil gooien, kun je iets zeggen in de trant van: "hier mogen we niet mee gooien. Je mag wel met de pittenzakken tegen de voordeur gooien. Kom, gaan we kijken wie het hardst/verst kan gooien." Dit omdat gooien echt iets is in de ontwikkeling en ze op die manier aan het leren zijn. Dus gooien faciliteren is goed. Maar wel binnen de grenzen van veilig.

Op IG heb je een paar hele waardevolle accounts, bijvoorbeeld: https://instagram.com/howtotalk.nl?igshid=MzRlODBiNWFlZA== En ook: https://instagram.com/kleinegrotemensen?igshid=MzRlODBiNWFlZA== Misschien kun je hier iets mee? Wij hebben een zoontje van 2 en ben zelf leerkracht. Ik ben van mening dat boos worden niet helpt en ben ook voorstander van Gentle Parenting (en nee dat heeft niets te maken met pamperen o.i.d.). Vaak is het de volwassen frustratie/boosheid /straffen naar kinderen waardoor alles nog erger wordt en dan verlies je zelf de controle en voel je onmacht. Hopelijk kan je hier iets mee, soms was een gebruiksaanwijzing bij kinderen handig geweest hè haha!

Me vraag is wat Doe jij als hij zo is

Wat ik vaak doe is even op me knie zitten gelijke hoogte En dan zeg ik ze naam en dan dit mag toch niet je doet mama auw Dan kijkt hij van ow auw want hij weet wat auw is Mama wil dat jij nu je speelgoed op ruimt (waar hij mee gooit Daarna belonen met kus of knuffel Of stickers ;) Hem laten zien oké dit is auw dat is goed hem de link laten leggen

Ons zoontje gooit zelden hard en kwaad, soms gooit ie speels zn blokjes of schoenen een klein stukje maar geef er geen aandacht aan. Als hij echt gaat gooien dan zeggen we dat we niet gooien met speelgoed. Doet hij het weer dan leggen we het speelgoed voor waar hij niet bij kan maar wel in het zicht. En hierbij zeggen we dat als hij gooit er niet mee kan spelen en vandaag het speelgoed weg is. Dag erna leggen we het terug. Maar nogmaals, hij terroriseert niet dus geen idee of je hier wat aan hebt

Wauw. Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Soms zo lastig om rustig te blijven. Ik haal haar uit de situatie en leg uit dat ik het niet fijn vind. Nu is ze dus bezig om mij te slaan en dan lachen ondanks dat ik zeg dat doet zeer bij mama. En vervolgens doet ze het bij ons zoontje van 3 maanden. Zij is nu 21 maanden. Erg pittig hè! Want ze kan zo lief zijn! Vast fase 183749284

Positief gedrag overdreven belonen en benoemen. 'Wat lief dat je haar het speentje geeft!! En dan hem ook liefdevol benaderen. Hij leert dan dat hij met positief gedrag aandacht krijgt. Negatief gedrag zoveel mogelijk negeren waar kan. Uiteraard moet het veilig zijn voor de anderen om hem heen. Biedt hem alternatieven aan. 'ik zie dat je wil gooien, dat kan niet met dit speelgoed, hier is zachte bal waar je mee kan gooien. Als hij dit goed doet, is dit ook positief gedrag en beloon je weer. Vraagt veel engelengeduld en is niet altijd makkelijk, maar werkt wel🙂

Misschien heeft je zoon grote emoties die hij nog geen plaats kan geven. Aan ons als ouders om hen te leren hoe bepaalde emoties te uiten en alternatieven te bieden. Een werk van lange adem en veel geduld. Misschien uitzoeken wat hij nodig heeft: Zich fysiek kunnen uitleven? Je kan misschien ook wat veilige zware dingen in huis halen waar hij dan bijv in de tuin mee mag gooien en klauteren om zo wat energie kwijt te kunnen. Extra aandacht? Maak een kwartiertje tijd voor hem ‘ s morgens om lekker 1 op 1 te spelen of neem hem eens mee op date zonder zusje erbij. Het zijn maar wat ideeën.

En ook big little feelings: https://instagram.com/biglittlefeelings?igshid=MWZjMTM2ODFkZg==

Nou hier een van 15 maanden die ook de boel terroriseert😅 hij heeft een zus van 3 en die is echt niet veilig. Haren trekken, speels bijten, knijpen en dan gilt ze en die reactie vind hij leuk. Gaat keihard lachen denkt dat het een spelletje is en blijft doorgaan. Ook met spullen gooien inderdaad. Voor zn zusje van 2 maanden is hij wel heel lief. Kroelen kusjes geven aaien. Omdat hij denk ik ook weet dat ik dat schattig vind en em dan ff een knuffel geef oid. Wat wij nu doen is het goede gedrag echt belonen met een knuffel en positieve aandacht en het verkeerde gedrag "straffen" door duidelijk te zeggen dit is niet leuk. Dit doet pijn en dan even in de kinderstoel te zetten. Het is wel minder geworden. Maar niet over. Maar weet wel drommels goed wanneer hij fout zit. Je ziet em dan kijken naar 1 van ons zie je wat ik doe.... dus niet echt tips. Maar denk indd dat er wel consequenties aan moeten zitten en daar consequent mee omgaan.

Wat bij ons heel erg heeft geholpen is dat alles waar hij mee gooit, we dit direct in de kast zetten en de volgende dag pas weer mee gespeeld mag worden. Inmiddels is hij echt voor 80% gestopt met gooien, als hij gaat gooien zet hij het zelf in de kast (en dan heeft hij het voordeel dat hij het ook weer zelf mag pakken die dag) of wij doen het alsnog (en dan weet hij dat er die dag niet meer gespeeld mag worden met dat speelgoed). Dit betekent helaas ook dat de afstandsbediening ook de kast in gaat en we geen tv meer kunnen kijken haha!

Dit! Ik denk dat hij nu voor het negatieve gedrag aandacht krijgt en het daarom blijft doen. Terwijl je met een pasgeboren tweede misschien niet genoeg energie hebt om positief gedrag te belonen. Terwijl hij juist extra van slag is doordat hij jullie moet delen en daarom erger gedrag vertoont. Maar nu leert hij: gooien is de enige manier waarop ik meteen aandacht krijg. Is super lastig want je hebt minder energie en tijd. Ik zie al veel tips. Misschien kan je je oudste ook betrekken bij de verzorging?

Dit! Ik denk dat hij nu voor het negatieve gedrag aandacht krijgt en het daarom blijft doen. Terwijl je met een pasgeboren tweede misschien niet genoeg energie hebt om positief gedrag te belonen. Terwijl hij juist extra van slag is doordat hij jullie moet delen en daarom erger gedrag vertoont. Maar nu leert hij: gooien is de enige manier waarop ik meteen aandacht krijg. Is super lastig want je hebt minder energie en tijd. Ik zie al veel tips. Misschien kan je je oudste ook betrekken bij de verzorging?

Het klinkt alsof hij aan het testen is welke reacties hij krijgt en hij overweldigd wordt door grote emoties waar hij zelf nog niet goed uiting aan kan geven. Wij merken dat bij ons gentle parenting het meest in de buurt komt van wat hier werkt. Wij proberen zoveel mogelijk zelf keuzes te laten maken tussen dingen en kinderen te laten helpen. Ook helpen we emoties te benoemen, er voor ze te zijn en ze te helpen emoties te uiten. We straffen niet, we halen ze wel soms even uit de situatie. Hier zorgt bovenstaande voor aanzienlijk minder frustraties. Bij grote emoties zeggen we als het kind rustiger (niet midden in een melt down) is: ben je zo boos? Dat is soms ook heel lastig. Wil je even alleen boos zijn of samen? Wil je een knuffel? Boos zijn is oké, met spullen gooien niet. Als het niet ophoudt, houd ik het kind vast en zeg ik dat ik wil dat we veilig blijven en hij los mag als hij rustig is. Of haal ik de spullen waarmee hij gooit even weg. Verder proberen we zelf een voorbeeld te zijn qua gedrag. Nu zie ik dit vaak bij onze zoon terugkomen. Soms kost het me moeite om rustig te blijven. Dat is meer mijn probleem dan die van de kinderen, want ik ben dan getriggerd. Ik moet dan ook echt elke keer even nadenken over dat hun hersenen nog niet verder ontwikkeld zijn op dit gebied en ze ons juist nodig hebben om met hun emoties te dealen. Verder merk ik dat onze zoon, vooral sinds hij een zusje heeft, ook echt behoefte heeft aan 1 op 1 tijd met ons. Even die exclusieve aandacht, doet zijn humeur ook vaak enorm goed. Ik denk dat je kind begint te lachen, omdat het geen idee heeft wat hij ermee aan moet en geen houding weet te geven.

Ik ben ook voor woorden geven aan emoties, maar wanneer de veiligheid in het geding was gingen ze direct in de hoek (met uitleg uiteraard A la supernanny). Anderen pijn doen is simpelweg onacceptabel, hoe je je ook voelt. Er zijn andere manieren om met je boosheid om te gaan, daar wil mama je graag bij helpen. Maar we schoppen/slaan/knijpen/bijten/gooien niet. Dat gesprekje achteraf als alles betijd was en dan oefenen wat wel kan als je boos bent. Wat zijn de momenten waarop hij het doet? Zijn dat de momenten dat je juist even geen aandacht voor hem hebt of ook bv tijdens samen spelen?

Straffen snappen ze nog niet op die leeftijd (denk dat oorzaak-gevolg nog een onbekend concept is). Daarnaast herinner ik me dat supernanny een minuut time-out per levensjaar aanhoudt. Met 22 maanden zou het dan 1-2 minuten zijn.