Moederschap valt me zwaar

Hoe gaat het met je? Ik hoop dat je je wat beter voelt!

Ik voel je helemaal! De eerste weken met onze dochter vond ik heel zwaar en ik kon me niet voorstellen dat ik me ooit nog ontspannen en ook maar enigszins uitgerust zou voelen. Kraamtranen waren er in overvloed (was soms echt bang om een postnatale depressie te krijgen). Heb meer dan eens gedacht dat als dit mijn leven vanaf nu zou zijn dat ik het dan bij deze verpest had. Inmiddels is ze 3 maanden en ik kan gelukkig zeggen dat ik het grootste deel van de tijd op een roze wolk zit. Het is dus écht geleidelijk aan veel makkelijker geworden. Sterker nog, af en toe mis ik die eerste weken bijna toen ze nog veel kleiner en zo lekker verfrommeld was (maar dat komt denk ik omdat de herinnering aan ellende die ik toen voelde al een beetje is weggezakt). Onzekere momenten zijn er nog vaak genoeg, maar het genieten overheerst absoluut. Hoop echt dat je je straks ook beter gaat voelen en het allemaal makkelijker wordt.

Ik begrijp je helemaal. Mijn dochtertje is vandaag 11w en sinds kort heeft ze krijsen ontdekt... En ze dut niet overdag, enkel door in slaap te wandelen en dan nog hazeslaapjes van 25 minuten. Dit valt me enorm zwaar, hoop dat het betert na 12 weken, zo als de meeste beweren. Merk dat ik aan het opgeraken ben...

Och meid, ik krijg tranen als ik het lees. Precies hoe ik mij voelde! Mijn man was bang dat ik postnatale depressie kreeg, maar van andere kersverse moeders hoor ik precies hetzelfde! Het is zwaar, je bent er soms/vaak gewoon klaar mee en je hebt alle reden je zo te voelen! Het komt helemaal goed. Ik begon me na 3 weken beter te voelen en pas na anderhalve maand begon het te wennen. Neem je tijd, jammer dat er weinig begrip is, maar het is oké. De keuze borstvoeding/fles vond ik net zo zwaar en zocht naar tig bevestigende woorden van anderen om naar fles te ‘mogen’ gaan, want ik wilde ‘altijd’ borstvoeding geven. Maar de switch is goed uitgevallen, want ik kreeg meer rust, kon steeds meer genieten (dat kon ik ervoor niet 🥺) en daardoor ging de kleine het ook beter doen. Toestand van mama ook belangrijk! Je doet het zeker goed!

Lief dat je het vraagt! Het gaat iets beter, ik geef nog steeds borstvoeding. Het valt me nog steeds zwaar, gelukkig slaapt ze nu beter en kan ik zelfs soms ook wat uren slapen. Mijn partner gaat vanaf morgen weer aan het werk, vind het wel spannend om dan de hele dag alleen te zijn. Ik durf nog steeds niet over te stappen op kunstvoeding, hoewel het me wel goed doet te lezen van jullie allemaal dat het enorm veel rust gaf. Het is fijn om op deze manier eerlijke antwoorden erover te geven in plaats van alleen maar de; je moet doen wat je zelf fijn vind.

Ik had het zelfde met borstvoeding het deed onwijs veel pijn maar werd al verdrietig als ik er het er over had om over te gaan naar de fles. Wilde heel graag borstvoeding blijven geven. Mijn kraamverzorgster adviseerde mij daarom te gaan kolven en het via de fles te gaan geven. Dat heeft mij heel erg geholpen. Ook kon papa dan nachts er een keer voeden zodat ik even iets meer kon slapen. Uit eindelijk toch helemaal moeten overstappen op speciale flesvoeding.

Succes morgen! Probeer er ook een beetje van te genieten en goed te rusten. Het huishouden loopt niet weg ;)

Och lieverd, het is ook allemaal niet niks! Wat vervelend dat je je zo voelt😔 Wat betreft de voeding.. ik had met mezelf de afspraak gemaakt dat het voor ons allebei leuk moest zijn. Mijn zoontje vond het prima, ik had meer als genoeg productie maar ik vond het verschrikkelijk! Na 4 dagen heb ik met tranen en tuiten toch de overstap gemaakt en wat een opluchting was dat. De kraamhulp vertelde me dat ze zag dat ik tijdens de bv al gestrest de voeding in ging en met kv viel dat helemaal weg.. we hadden snel een lekker ritme te pakken en ondanks dat het niet mijn voorkeur was, ben ik blij dat ik de overstap heb gemaakt en ook aan mezelf heb gedacht. Mijn zoontje is heerlijk gegroeid en is nu een gezond ventje van bijna 2 jaar! Ik hoop dat je er iets aan hebt.. het is erg lastig om soms aan jezelf te denken, maar wel erg belangrijk. We cijferen onszelf vaak weg voor ons gezin want dat staat op nummer 1, maar wij maken zelf ook deel uit van dat gezin.. Blije mama, blije baby😘😘

Lieve mama, laat ik beginnen met dat je het fantastisch doet! En oh, wat is het moederschap overwhelming. Ik heb zo onwijs veel tranen gelaten, zoveel onzekerheden, vreselijke pijn bij het borstvoeden. Uiteindelijk is die pijn ook over gegaan en werd het voeden zo makkelijk 😊 De krampjes, verstoppingen en de weinig uren slaap... Maar zoals iedereen hier aangeeft, het wordt écht beter! Bij mij was dat ongeveer rond de 5 maanden. Het heeft tijd nodig om in je moederrol te groeien, gun jezelf die tijd. En welke keuze je ook maakt wat betreft de voeding, zolang jij er achter staat zal het de juiste zijn 🥰 vertrouw op jezelf en de geweldige moeder die je bent

Pfft de eerste 4 maanden nieuwe moeder zijn waren de eenzaamste uit mn leven. Eerlijk gezegd vond ik het verschikkelijk. Natuurlijk was ik blij met mijn jochie. Maar hij was een intens ongelukkige baby die alleen maar huilde en krampen had. En ik kon niks voor hem doen, alles wat ik kon proberen heb ik geprobeerd. Ik voelde me totaal machteloos en totaal uitgeput. Hij sliep kwam snachts meestal om de 2 uur voor een voeding en heeft heeft nog 3,5 jaar geduurd voor hij nachten door sliep (uiteraard sliep hij toen wel langer dan 2 uur achter elkaar 😉 ). Het heeft echt een behoorlijke tijd geduurd maar het wordt echt beter. Ik weet dat je er nu niks aan hebt...

Ps: ik ben ook na 2 maanden overgestapt op fles omdat mijn zoontje alleen maar aan de borst sliep, en daardoor dus niet dronk. Heel moeilijk om over te stappen, maar beter voor hem