Moeizaam bloed prikken bij baby

Niet bij baby's, wel bij kinderen (gehandicaptenzorg). Soms zelfs met een vlindernaaldje uit de enkel/hiel moeten halen. Super bagger.. maar heel weinig aan te doen vrees ik. Hier wordt er soms gezegd dat er alleen bij hoge uitzondering nog wakker geprikt wordt. Anders moet het wachten tot de eerstvolgende narcose (die cliënten gaan iedere twee jaar onder narcose voor de tandarts)

Ik zit op dit moment met een 2weken oude baby in het ziekenhuis. Ze moet een infuus en is ondertussen al drie keer zonder succes geprikt. Ze is heel moeilijk te prikken heb ik al begrepen uit eerdere ziekenhuisbezoeken. Ikzelf ben ook heel vaak geprikt toen ik baby was en dat was altijd weer een drama zegt mijn moeder. Ik heb er geen trauma aan overgehouden en vind prikken op dit moment geen probleem. Ik moet nog altijd meerdere keren op een jaar geprikt worden.

Ze hebben vorige week drie keer bloed afgenomen bij m'n zoon van 8 dagen oud. Dat ging via hiel. Ze maken dan 'n soort mini sneetje en drukken 't bloed eruit. Bij zo'n kleintje is er weinig andere optie maar leuk is anders als ze 10 minuten in z'n hiel aan 't knijpen zijn en dan te weinig hebben en dan de andere hiel nog even doen omdat 't te weinig is. Maarja, het moet he. Hij kreeg de eerste keer wat glucose in z'n mondje waarvan hij zo was afgeleid dat hij 't niet zo voelde, ( stond ik niet helemaal achter maar was te overdonderd door wat er met m'n kleine mannetje gebeurde allemaal) de tweede en derde keer alleen met speen zuigen. Die hij ook nog niet gewend was wat hem zou kunnen helpen. Ik vind't allemaal vervelend om te zien maar kan dan ook wel bedenken dat hij er met 8 dagen oud weinig aan over zal houden. Met 4 maanden denk ik dat ook wel al vind ik 1,5 uur ook wel erg heftig voor 'n kind. Misschien kun je vooraf afspreken hoe lang jullie bezig blijven en ook echt stoppen als dat om is. Dan de volgebde dag maar opnieuw. En voor haar afleiding misschien muziek of filmpjes, daar kan ze al wel naar kijken denk ik. En je zo kunnen kijken of je partner of iemand anders bijv mee kan. Dat gaat misschien tegen je gevoel in. Maar jou dochter spiegelt zich aan jou emoties. Raak jij gestrest en geëmotioneerd omdat zij overstuur raakt, ( wat volledig begrijpelijk is want jij bent haar moeder), dan maak jij het voor haar moeilijker om rustig te blijven. Zijn jullie er echt klaar mee, vraag dan 'n gesprek aan met de arts die onderzoeken voorschrijft. Misschien dat jullie er dan uitkomen dat jullie je bij een ander ziekenhuis beter voelen. Succes en beterschap voor jullie dochter!

Ik denk dat prikken bij babys sowieso altijd moeizaam gaat. In het ziekenhuis waar ik werk is een speciale prikpoli voor kinderen die een infuus e.d moeten krijgen. Je moet je bedenken hoe klein die adertjes zijn. Denk dat dit in ieder ziekenhuis een uitdaging is. Wat je evt nog kan vragen is of het een optie is dat er een anesthesist prikt. Dat zijn de beste prikkers. Hier sturen wij ook altijd patiënten heen die niet meer te prikken zijn na chemo e.d.

Vingerprik lijkt me trouwens erg onlogisch bij zon kleintje. Kunnen ze beter een hielprikje doen.

Soms kunnen ze met een speciale blauwe lamp de aders zien. Bij mijn kleintje ook heel vaak niet goed geprikt en te weinig bloed. Met deze blauwe lamp zien ze goed de aderen zitten en was het in 1x raak! Misschien kun je dat nog vragen…

Heel veel sterkte met je dochtertje! Hopelijk lukt het prikken snel!

Bedankt voor de tips. Mijn man was ook mee, die moest glucose met een speen in haar mondje doen. Op een gegeven moment hielp dat echter ook niet meer. Morgen hebben we gesprek met de arts. Ben heel benieuwd wat daar uit gaat komen.

Bij ons ging het ook moeizaam. 3 buisjes gevuld via hielprikjes. De 1e twee gingen heel langzaam. Vooraf wel voetje verwarmd met compres en rustig eruit gemasseerd en druppels voor druppel buiskes vullen. Als het niet meer ging een nieuw prikje. Totaal 3 kwartier bezig geweest (met dus krijsende baby op schoot). Wel een hele fijne verpleger die daarna hielp flesje maken. Dit kon volgen de andere niet ivm coronama maatregelen, maar er moet toch gewoon een mogelijkheid zijn in het ziekenhuis je kind te voeden (zeker aangezien alles uitliep en er extra afspraken bij kwamen). Deze heeft toen in personeelskantine dit geregeld en ze was meteen weer gerustgesteld 😊. Maar wst is het intens je kindje zo hard krijsend in paniek vast te houden terwijl je weet dat er nog zoveel druppels nodig zijn 😔. Misschien vooraf bellen en jullie ervaring en angst aangeven zodat ze misschien een meer ervaren collega kunnen toewijzen? Hopelijk gaat het de volgende keer beter, als ze wat groter worden worden de vaatjes ook steeds en mini beetje groter.

Het is niet gelukt vanmorgen. Zelfs een gespecialiseerd anesthesist van het kinderziekenhuis kon haar niet prikken. Dat ligt niet aan hun kundigheid, meer aan de bloedvaatjes van mijn dochter die (nog) niet dik en recht genoeg zijn voor de infuusnaald. Kleinere naalden bestaan niet, dus bij ons kon het onderzoek niet doorgaan. Mocht het onderzoek onoverkomelijk zijn, hadden ze haar onder narcose gebracht. Dan gaan de vaten wat opzetten waardoor prikken wel kan (zo heb ik het begrepen). Gelukkig kan bij ons het onderzoek nog even uitgesteld worden, maar misschien zal dit een optie worden bij jullie? Liever niet natuurlijk. Succes nog met jullie onderzoeken. Ik vind het echt verschrikkelijk om mijn dochter zo overstuur te zien, terwijl ze thuis amper tot niet huilt. Mijn vriend neemt het geruststellen daarom ook wel eens over, hij is iets nuchterder dan ik.

Dank je wel! Dat ga ik zeker navragen!

Onze zoon (gecorrigeerd 4.5 maand) had een tijd terug ook moeite met bloedprikken in de hielen. Ze moesten hem per hiel wel 2 keer 'bijprikken'. Dat vond hij absoluut niet leuk. De laatste keer ging het een stuk beter met een vingerprik. Toen vond hij het ook wel prima.