26 Reacties

één jaar geleden

En, hoe gaat het nu? Wij beginnen morgen. Ons zoontje is nu vier weken oud en sinds twee weken gilt hij van de pijn, zie je hem reflux wegslikken en heeft hij continu de hik. We kunnen hem niet op zijn rug leggen , dus hebben hem continu bij ons. Hij zit op een uur slaap per nacht… ik hoop echt dat het snel beter word met die omeprazole.

2 dagen geleden

Reactie op Lieke0805

En, hoe gaat het nu? Wij beginnen morgen. Ons zoontje is nu vier weken oud ...
Een jaar later, maar hoe is het gegaan? Hier precies hetzelfde namelijk

2 dagen geleden

Oh wat rot voor je! Ik vond dat echt een zware fase. Bij ons werkte de Omeprazol vrij snel (echt al binnen 2-3 dagen), dus toen had hij duidelijk minder pijn. Hij bleef wel last hebben… een paar weken later werd er toen koemelkallergie geconstateerd. Toen we dat eenmaal onder controle hadden, ging het echt stukken beter. Af en toe moet dan de dosis omhoog (is gebaseerd op gewicht), dus dat was dan weer even afstemmen. Maar verder ging het eigenlijk goed met de medicatie! Hij heeft het tot hij 12 maanden was moeten gebruiken. Heel veel sterkte, het gaat voorbij 💪🏻

één dag geleden

Na enkele dagen al hier

één dag geleden

Reactie op Lieke0805

Oh wat rot voor je! Ik vond dat echt een zware fase. Bij ons werkte de Omep ...
Thanks voor je uitleg! Ik word momenteel van het kastje naar de muur gestuurd. De arts van het consultatiebureau bevestigd dat we inderdaad alles al hebben gedaan wat we kunnen en dat het niet gek is om naar medicatie te kijken. De huisarts zou deze moeten voorschrijven. De huisarts geeft op zijn beurt weer aan dat hij dit niet mag doen maar dat het consultstiebureau dit zelf moet doen. Consultatiebureau stuurt me weer naar de huisarts. Deze geeft aan dat ik een fysieke afspraak moet maken bij de kinderarts in het ziekenhuis, maar het consultatiebureau geeft aan dat het fysieke gesprek bij hun op locatie al voldoende zou moeten zijn....? Dit gaat nu al heen en weer sinds afgelopen vrijdag. Ik snap dat hij pas 5 weken is en dat ze medicatie willen uitsluiten maar mijn man en ik kunnen hem nog geen 3 minuten neerleggen voordat het maagzuur naar boven komt. Het wordt met de dag erger. Morgen gaan we een andere osteopaat proberen. Nu hoop ik stiekem dat dit GELIJK effect heeft ook al kost het meestal wel wat tijd. Als het maar IETS van verbetering zou geven zou het ons al hoop geven. Nu wordt het namelijk met de dag erger en de doktoren willen dus niks doen... Had gehoopt dat ze vandaag eindelijk omeprazol zouden voorschrijven en dat we zsm effect zouden zien, maar je leest het. Helaas. Hoe hebben jullie uiteindelijk de omeprazole voorgeschreven gekregen?

één dag geleden

Reactie op Anoniem_97

Thanks voor je uitleg! Ik word momenteel van het kastje naar de muur gestuu ...
Oh wat naar, dat doorverwijs gedoe. Dat was bij ons in eerste instantie ook zo. De waarnemend huisarts was een vriendin van vroeger en zij greep meteen in. Omdat ze wist van vroeger dat ik me “niet snel aanstel” (haar woorden)… oftewel, heel moeilijk om als eerste keer ouder serieus genomen te worden (en heel, heel, heel veel mazzel dat die vriendin van vroeger op die dag even inviel bij onze huisartsenpraktijk). Ik begreep van andere mensen met een reflux kindje dat het ook hielp om te zeggen dat je als moeder hier mentaal helemaal kapot aangaat (omdat huisartsen ook sneller ingrijpen als er risico is op post natale depressie en niet kunnen slapen is daarvoor een trigger). Zij heeft het toen in overleg met de kinderarts voorgeschreven. We zijn na vier weken gebruik doorverwezen naar de kinderarts. Misschien een tip: sommige ziekenhuizen hebben huil baby poli’s, die ook heel fijn zijn voor reflux babies. Wij zaten bij het Diak in Utrecht, de kinderarts die bij die poli hoort is echt fantastisch. Ze hebben dan ook een heel team met bijv. slaapcoaches en diëtisten die met je mee kijken. Het heeft ons zo geholpen. Omdat we al bij haar in behandeling waren, kwamen we er sneller achter dat hij slaapapneu had en geopereerd moest worden. Zonder haar waren we echt nog veel verder van huis geweest. Qua het niet neer kunnen leggen: wij deden al zijn slaapjes op een gegeven moment in de draagzak en ‘s nachts sliep hij op mij. Je hebt een paar Instagram accounts met goed advies over veilig samen slapen, dat heeft mij erg geholpen. Jammer dat de bron Instagram is en niet bijvoorbeeld het consultatiebureau, maar cosleepen wordt in veel landen juist wel aangeraden (zolang je het maar veilig doet). En nood breekt wet, zo dachten wij. We zijn ook vrij snel geswitcht naar een ander bakje op de kinderwagen waarin hij wat meer rechtop kon. Toen hij wat ouder was hebben we hem op z’n buikje laten slapen met zo’n aerosleep topper eronder… Verder was de tip om de shifts ‘s nachts te verdelen. Wij wisselden om de drie uur (op het begin was dat drie uur lopen met de draagzak) en de ander sliep dan op de bank met oordoppen in. Overdag kwamen mensen oppassen zodat wij even bij konden slapen. Het is echt heel pittig, maar dit gaat voorbij! Ik hoop dat je snel medicatie kan beginnen en dat je net zo’n fijne kinderarts treft als wij!