Nachten in de kraamtijd

Dit hoort er echt bij en is helaas niet “ op te lossen “. Er is nog geen dag nacht ritme. Baby moet wennen aan de wereld en heeft jullie nodig. Accepteren dus, afwisselen en overdag bijslapen. Het wordt met de tijd beter ❤️ 2e nacht staat zeker bekend als pittig. 1e nacht zijn ze moe en 2e hebben ze door dat ze uit de buik zijn zeg maar :)

Goouden tip helaas: Accepteren. Het is een baby:"). Succes het is pittig maar jet komt goed. Beeb is er echt kog pas net. En google veilig samen slapen. En op aankleedkussen laaten slapen tussen jullie hoofdkussens in met eigen dekentje.

Geen tips. Echt is echt even overleven. Mijn man en ik deden dit samen. Ik voedde, hij verschoonde en zorgde dat ik weer een gevulde fles water had. Ook maakte hij elke. Nacht een kop warme choco voor ons, omdat we dat ook dronken in het ziekenhuis haha.. op het moment zelf is het mega zwaar, maar we kijken er nu wel ‘rooskleurig’ op terug. Succes de komende tijd!

De wereld is nog zo groot zo kort nadat hij jouw kleine buik verlaten heeft. Er zijn geen tips, dit is de newborn periode en dit hoort er nu eenmaal bij. Hier moet je even samen doorheen, het is normaal. Elke baby gaat door die fase heen. Succes en gefeliciteerd met jullie kleine baby ❤️

Mijn zoon is 2 juli geboren en de eerste nacht was hij het onrustigste. Nu gaat het slapen goed tot een uur of 5:00 dan is hij een uurtje wakker en slaapt hij daarna weer door tot de volgende voeding. Mijn man en ik doen het zo: ik doe de laatste fles en dan ligt mijn man al te slapen. De eerste nachtvoeding maakt mijn man de fles en ik verschoon zijn luier en geeft dan zijn fles en mijn man gaat weer slapen. Het onrustige uurtje doen we samen. En dan gaat mijn man er ‘s morgens uit om 7:30 met onze andere zoon en dan mag ik blijven liggen met de jongste.

Bij beide werd het na nacht 4 beter🫣😊 ik deed aan cosleepen in het begin en overdag dutjes als de kraamzorg er was

Dit! Ze zeggen (en hier klopte het 2x) dat de eerste 6 weken qua slapen het pittigst zijn. Daarna gaat de baby langszaam zijn dag/nachtritme omdraaien. In de kraamweek deed mijn man de luiers n de nacht en terwijl ik daarna voedde maakte hij wat eten voor mij. Weken erna deden we in shifts. Eerst ik slapen en bleef hij bij baby (met soms een borstvoeding tussendoor) daarna hij een paar uur enz.

Bij ons ging het beter toen we na een week in shifts gingen slapen: ik sliep 20.00-02.00 en mijn man 02.00-08.00. Doordat we allebei wat slaap hadden gehad konden we de dagen een stuk beter aan. Slaap van de baby was chaotisch de eerste zes weken, inbakeren en een speentje hielp wel wat. We lieten toe dat ze op ons in slaap viel, maar legden haar daarna in haar wiegje, waar één van ons dan naast bleef liggen.

Als ik het goed begrijp is je baby nog geen week oud? Dit is echt heel normaal!! Ik denk dat je vooral je verwachtingen moet bijstellen, met name als ik de zin lees ‘we hebben al van alles geprobeerd’… je baby heeft 9 maanden lang veilig en warm in jouw buik gezeten en is nu ineens in de grote boze wereld waar niet meer continu mama har hartslag te horen is, het is soms koud, je moet ineens anders eten en drinken, en je ligt dan ineens helemaal alleen in je bed. Natuurlijk hebben ze geborgenheid nodig! De ene baby meer dan de andere. Het is loodzwaar maar het wordt op den duur vaak makkelijker, hoewel er dan vaak andere uitdagingen voor in de plaats komen 😉

En dan nog zijn daarna sprongetjes normaal. Met 2,5 maand bijv. Waren er een paar weken dat ik max. 2,5 uur slaap kreeg in 3 dutjes opgeteld. Ook dit gaat weer voorbij, alles is een fase zeggen we dan maar😆 Maar natuurlijk hoeft dit niet bij iedereen zo te zijn, iedere baby en situatie zijn verschillend.

Het is overleven inderdaad. Inbakeren, white noise, wiegen hielp allemaal wel iets hoor. Sterkte!

Onze eerste nacht thuis was ook de hel (eerste paar dagen in het ziekenhuis verbleven). Echt niet in slaap te krijgen. We hebben de tv maar aangezet en de finale van de US Open gekeken.

Het hoort er inderdaad bij, zoals in de andere reacties al benoemd wordt. Een baby moet wennen aan het leven buiten de buik en heeft veel geborgenheid nodig. Zo’n wiegje is maar een enge, koude, onbekende plek 😜 Wat in deze periode heel goed kan helpen is een draagdoek. Lekker warm tegen mama of papa aan en dan rustig met hem rondlopen zodat hij in slaap gewiegd wordt door de bewegingen die hij gewend is vanuit jouw buik. Ook straks als de kraampjes beginnen is een draagdoek echt een uitkomst

De baby valt wel in slaap maar slaapt niet door in de wieg? Of valt überhaupt niet in slaap? De 5 s'en worden hier wel indirect genoemd. Soms warmen mensen het bedje op voordat ze de baby weg leggen. Verschilt heel erg wanneer het het ergst is, het kan inderdaad weken aanhouden. Maar misschien is dat bij jou niet zo. Wel pittig klinkt het, succes en gefeliciteerd!

Ik zou proberen je verwachtingen iets aan te passen, anders ga je er zelf aan onderdoor. Ik heb nog nooit gehoord dat het slapen van een baby na de 2e nacht al beter wordt. Het oververmoeide gevoel zal vrees ik ook nog wel blijven. Je hebt net een bevalling achter de rug, misschien bezig met borstvoeding, je lichaam is keihard aan het werk en je slaapt slecht. Helaas kan dit echt wel lang duren voor je kind beter gaat slapen. De komende tijd zal je echt actief in slaap moeten brengen over het algemeen, baby heeft nog veel nabijheid nodig, wiegje is nu nog eng en spannend. Als je het gevoel hebt dat je baby diep slaapt, nog even 15 min bij je houden voor je hem weg legt, zodat echt die diepe slaap er is. Overdag zoveel mogelijk bij jou of je partner leggen. Als je je verwachtingen hierover wat meer los probeert te laten, kan je er ook beter mee omgaan denk ik.

De tweede nacht was bij ons inderdaad 2 keer het ergste, bij beide kinderen. En het wordt inderdaad ook echt beter. Maar vaak niet op het tempo waarvan wij dat hopen ;)

Ik denk dat je mag verwachten dat minstens de gehele kraamtijd pittig kan zijn in de nachten. Mijn dochter wilde de eerste 2 weken alleen maar op mij slapen en doet nu (ze is ruim 4 maanden) nog steeds veel contactdutjes en slaapt bij me in bed. Die geborgenheid heeft ze gewoon nodig en aan mij als moeder om haar dat te bieden. De eerste weken vond ik ook erg pittig maar heb uiteindelijk een knop omgezet en geaccepteerd dat het is zoals het is. Dat gaf mij enorm veel rust! Je kan er toch niets aan veranderen. Plaats je in in je kindje ipv alles eraan willen doen om het te veranderen. Lopen hannesen met allerlei middelen zoals inbakeren etc kosten je extra energie, en de kans dat je dan belangrijke signalen van je kindje mist is aanwezig. Veel aanleggen is sowieso een goed idee ivm je productie (neem uit je bericht aan dat je BV geeft), maar ook omdat je kindje die geborgenheid heel hard nodig heeft. Ook een speen en pink kan ervoor zorgen dat je de (honger)signalen van je kindje mist en zou ik hoe dan ook zoveel mogelijk vermijden. Jouw knuffels (en eventueel borst) doen veel meer dan een plastic speen. Wat anderen hier al hebben gezegd; ik denk dat je je verwachtingen mag bijspijkeren. Je kindje zal vooral de eerste maanden veel geborgenheid, knuffels en eventueel je borst nodig hebben en het liefst ook veilig samen slapen (dus niet tussen jullie in). Bedenk je dat hij 9 maanden warm en veilig in je buik heeft gezeten en nu ineens in een koude, nieuwe, onbekende wereld terecht is gekomen. Ook het wiegje is eigenlijk maar een koude, kille plek voor zo’n kleintje. Hij heeft jouw warme begeleiding nodig om aan deze grote, spannende, nieuwe wereld te wennen en dat gaat zeker niet over 1 nacht ijs! Aan jullie als ouders om daar in mee te bewegen en liefdevol te begeleiden. Het gewoon even accepteren is voor iedereen het fijnste en beste, ik spreek uit ervaring😄 Succes de komende tijd☺️

Geen idee of je dit wil horen maar wij sliepen de eerste 2 jaar niet. Elk kind is anders. En fabeltjes "na 6 weken wordt het beter" moet je zeker niet vanuit gaan.

Nacht twee (eerste nacht thuis) was echt terror hier. Vooral omdat ze steeds te koud was en we dan weer huid op huid moesten doen. Daarna vielen de nachten heel erg mee. Maar helaas is niet iedere baby een goede slaper.

Vanaf de 2 dag/nacht was het hier ook pittig. De kleine is "geland" en ineens is daar niet meer het vertrouwde warme plekje....... Alleen op ons ( vooral op mij ) was waar ze wou zijn. Logisch! Als ik even wou slapen, nam mijn partner haar bij zich, en kon ik een paar uur maken, zo wisselden wij dat af. Het is vermoeiend, maar ja.... dat hoort erbij!