Negativiteit over jongetjes

Precies dit inderdaad, erger ik mij ook heel erg aan. Vandaag te horen gekregen dat we een tweede zoon verwachten en ik kan er nu al van uit gaan dat de reacties minder leuk zijn dan als het een meisje was geweest. Toen we het nog niet wisten hoorde ik al vaak dat ze toch wel echt een meisje hoopten voor me. Hoe blij ik nu met mijn eerste zoon ben, zo word ik ook met de tweede. Het geslacht verandert daar niet veel aan.

Ik heb geen zoon, wel 3 dochters. Ik was en ben echt boos als mensen het zielig voor mijn man vinden dat hij 3 meiden heeft. Niemand vindt dat zielig voor mij trouwens. Ik denk wel dat hier de crux zit. Hier zitten bijna geen mannen en die lijken vaker een voorkeur voor een jongetje te hebben. Dat maakt het beeld vertekenend

Ik stoor me er niet aan, maar ik had juist heel graag een jongen (of minstens 1 jongen).

Hier 2 zoons (en compleet) heel blij met onze 2 jongens! Een vriendin kreeg na 2 jongens een meisje en kreeg best vaak de opmerking ‘oh leuk een meisje, nu ben je compleet!’. Uhhhmm want met 3 jongens was dat niet geweest?!

Ach, iedereen heeft recht op zijn gevoelens toch? Ik heb 1 zoontje, wil dolgraag een 2e en zal blij zijn met elk geslacht dat het gaat worden. Maar heel eerlijk, toen ik erachter kwam dat we een zoontje zouden krijgen, was ik wel een beetje blij omdat ik juist bang was om een meisje meisje te krijgen. Dat ben ik zelf namelijk helemaal niet! Dus dat was andersom. Ik was ook blij geweest met een meisje maar dit voelde alsof het beter bij me past of zo. Ik kan weinig doen aan dat soort gevoelens. Vind het ook niet goed of slecht. 🤗

Ja dit is een forum met voornamelijk vrouwen. Op een forum met veel zou het eerder andersom zijn.... Teleurstelling komt nou eenmaal voor. Het is wat taboe, maar door het weg te wuiven of het er niet mag zijn is dat niet weg. De meeste mensen hebben even een rouwproces nodig en gaan weer door..... Snap de big deal niet... Iedereen houd echt wel met hart en ziel van hun zonen. En jongens zijn ook heel leuk, dat kan gewoon naast een rouwproces bestaan. Je kan meer gevoelens tegelijkertijd hebben. Uitzondering daargelaten, maar op elke situatie ooit bestaan uitzonderingen. Wat wel echt stom is, is dat er idd veel reacties zijn van sneu vader met alleenaar dochter en sneu moeder met alleen maar zoons. Niets sneu aan, ook hartstikke leuk.

Jongens of meisjes, elk kind is uniek. Maak het hier ook mee in de omgeving en met name van opa en oma, sinds de 2e zwangerschap al opmerkingen maken ‘laat het alsjeblieft geen jongetje zijn want daar kunnen we niet mee omgaan’. Toen we erachter kwamen dat het dus wel een jongen is werden we ook niet gefeliciteerd, want 2 meisjes had leuker geweest.. Zo bekrompen! 😵‍💫

Haha, ik lees die topic’s niet eens. Wij hebben heel lang gedaan over het zwanger worden, ik kan er dus persoonlijk met mijn pet niet bij, bij dat geslachtsvoorkeur. Iedereen is anders 🤷‍♀️ Hier een ander geluid; ik krijg een jongen en ben daar hartstikke blij mee. En welk geslacht ze ook krijgen, ik hoop op een drukke, ondernemende wildebras, maar mijn kind mag zijn wie het is en een introvert kind krijgt net zoveel liefde en aandacht.

Echt zo mooi en helemaal waar! Ik vond het eerst heel moeilijk dat mijn tweede kindje een jongetje bleek te zijn (eerste kindje is een meisje). Om precies de redenen die jij schetst en vanuit mijn eigen onzekerheid dat ik daar niet mee om zou kunnen gaan. Inmiddels net bevallen van mijn 2e mannetje en mijn god, wat heb ik mijn lesje geleerd. Mijn oudste zoon is druk, doet alles op vol volume, klimt en klautert overal op, met vlagen erg driftig en ik vind het heerlijk. Hij is namelijk ook enorm grappig, zooooo lief, knuffelig, zorgzaam avontuurlijk en mega schattig! Vaak voel ik mij schuldig dat ik ooit zo oppervlakkig heb kunnen zijn en dat ik überhaupt zo heb kunnen denken. Maar goed, die gevoelens waren er en kon ik toen ook niet negeren. Niets dan liefde voor alle kleine kereltjes en hun ouders. Ookal moet je misschien nog even wennen aan deze misschien nieuwe energie, het is inderdaad fantastisch!

Ik ben het helemaal met je eens. Ik heb een jongen van 4 en een newborn. De oudste is lekker aanwezig, heeft een sterkte eigen wil, en is heel sociaal. Elke dag is het weer genieten met hem.

Ik ben moeder van 2 dochters en mag in maart een zoontje verwelkomen. Ik kijk er zo naar uit, maar ook een beetje 'spanning' voor het onbekende. Ik had het heel leuk om nog een dochter te krijgen, maar wat vind ik het fantastisch dat we ook nog een zoontje aan ons gezin mogen toevoegen. 🥰

Wat naar dat er zo gereageerd werd zeg! Mijn ouders hadden al 2 kleinzoons en wij hebben daarna ook 2 jongens gekregen. Ze hebben er gelukkig goed op gereageerd en als ze dat niet hadden gedaan hadden ze dat te horen gekregen ook. Ze zijn trots op en blij met alle kleinkinderen, en zo zou het ook moeten zijn.

Ik heb een druk jongetje van 8 jaar oud. Voelde zelf ook een lichte teleurstelling met de 20 weken echo toen we te horen kregen dat het een jongetje is. Tuurlijk zijn we super gelukkig met hem. Maar eerlijk? De maatschappij is niet ingericht op drukke jongetjes. Het onderwijs systeem al helemaal niet. Het is gericht op kindjes die uren achter elkaar gefocust stil kunnen zitten. En dat zijn doorgaans meisjes (ja I know, je hebt drukke meisjes en rustige jongetjes).

Ik neem mijn woorden even terug; ik heb het zojuist gestarte topic over teleurstelling geslacht ook gelezen en ik vind dat TS daar teveel negativiteit over zich heen krijgt. Zoals ik al zei; iedereen is anders en ik ben ook van mening dat iedereen steun mag zoeken op dit forum. Wat mij niet aanstaat open ik niet/reageer ik niet op, en ik hoop ook steun te vinden bij zaken waar andere mensen weer minder mee hebben maar sommige wel op aan kunnen sluiten. We moeten elkaar wel in elkaars waarde laten! Maar dat staat natuurlijk ook een beetje los van dit onderwerp/topic, nl. dat lekker ondernemende kinderen heerlijk zijn 😉 TS, ik hoop dat mijn jongen straks gezond geboren wordt en met de jouwe in de zandbak mag rollen!

Als ik naar mezelf kijk is het ook de angst of onzekerheid voor het onbekende. Ik ben zelf natuurlijk een klein meisje geweest en niet een klein jongetje. Dus ik weet hoe kleine meisjes werken (althans, hoe ik werkte). Als meisje wil je vaak niet met jongens spelen, want die zijn "stommmmm". Dus het blijft ook tamelijk onbekend.. Ik had ook heel sterk de wens voor een meisje en voelde me daar erg rot over.. toen ging ik even nadenken over een paar jongetjes die ik goed ken, en ja, die zijn druk... maar ook zo lief.. dus was ik er vrij snel van overtuigd dat een eigen zoon de allerliefste en leukste zou zijn.. ook al zou hij een kleine druktemaker zijn.. maar dat initiele gevoel was er wel. Overigens heb ik nu een dochter van 1,5. Ze is mega druk, zit altijd onder de modder en gooit met alles😂 en ja, ze is de allerliefste en leukste

Mijn man kreeg het boek “Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt” en dat is speciaal voor mannen. Kluun heeft het het hele boek over uw aanstaande zoon. Want “om motivationele redenen” gaan we ervan uit dat u een zoon krijgt. 😂 Kennelijk willen alle mannen een zoon. De mijne wel in ieder geval 🙈. Dus ik denk ook dat het vooral komt door het enorme aantal vrouwen hier. Wij vinden onszelf natuurlijk allemaal ook het leukste.

Hi ! Aangezien dit topic over andere topics / leden gaat , heb ik besloten om dit topic te sluiten . Liefs, Jaleesa|Moderator