Niet luisteren - 14 maand

Wat doe je verder als je haar corrigeert? Die kleintjes snappen inderdaad nog niet alles (denk ik) dus volgens mij kan je ook nog niet verwachten dat ze keurig luisteren. Wellicht kan je haar uit de situatie halen door haar iets te geven waar ze wel mee mag spelen?

Heel herkenbaar, ons zoontje is inmiddels 17 maanden en kan echt een deugennieten snoet opzetten. Maar begrijpt nu wel al wat meer wat wel of niet mag. Toen hij 14maanden was is dat nog echt verkennen. Blijven zeggen dat het niet mag en heel belangrijk WAAROM het niet mag. Het is echt vermoeiend soms en ge moet geduld hebben maar ooit wordt het u beloond😋.

Mijn dochter is 15 maand en geloof me doet van alles wat niet mag. Ik waarschuw haar een paar x blijft ze het doen dan haal ik of haar weg of datgene wat ze gebruikt om te doen wat niet mag. Voorbeeld: spullen in de wasmachine stoppen ( ik waarschuw, haal haar weg of doe de deur dicht) blokjes in haar mond stoppen ( ik waarschuw en haal op een gegeven moment het blokje weg) Verder kies je strijd, soms leid ik af ipv corrigeren Maar heel herkenbaar

Mijn zoontje (18mnd) luistert ook niet als ik zeg dat hij iets niet mag doen. Daarom bied ik altijd een alternatief. Maanden terug gooide hij weleens zijn beker water op de grond, ik zei dan telkens als hij het weer wilde doen: 'de beker zet je op tafel' en dat deed hij! Nu doet hij dat standaard uit zichzelf. Zelfde geldt voor bord met eten, hier vrijwel nooit op de grond gegooid, omdat ik vooraf zei: 'als je klaar bent, zet je je bord op tafel' en dat doet hij nu standaard als hij genoeg heeft gegeten. (Want dat bordje staat tijdens het eten op het plankje van zijn kinderstoel.) Kortom, zeggen dat iets niet mag is prima om te leren, maar ze kunnen nog meer met een instructie wat dan wél te doen. En dan zijn zij ook blij dat ze dat 'taakje' goed gedaan hebben, zeker als je blij complimenteert dan. 😊

Precies, dit wilde ik ook typen. Dochter heeft heel kort een slaan-fase gehad en daar was ik ook enorm streng op. Vaak zei ik dan dat ze niet mag slaan, maar dat ze wel mag aaien. De fase ging toen vrij vlot over naar aai-fase. De uitleg waarom iets niet mag komt later, taal-ontwikkeling is op die leeftijd nog niet zo sterkt en bij dingen die niet mogen wil je niet te veel verwarren door te veel woorden te gebruiken. Dus in ons voorbeeld was "nee niet slaan, aaien mag!" genoeg taal. Verder houd ik voor mijzelf vaak de 1,2,3-regel aan, ook om mijn eigen geduld te behouden op vermoeiende dagen. Maar ook dit is meer voor een latere leeftijd met meer taalbegrip. 1. Waarschuwing en instructie. "niet op de trap, kom maar bij de tafel spelen" (ook hier instructie en alternatief) 2. Waarschuwing+consequentie "niet op de trap, kom maar hier spelen. Als je niet zelf komt, komt mama je halen" 3. Consequentie uitvoeren, als het dan nog nodig is...meestal niet. Ook werkt afleiden met 14maanden nog goed. Vaak hebben ze geeeeeen idee wat ze doen 😅

Vooral instrueren wat wel mag, ipv wat niet mag. Een hardere reactie lokt uit tot juist herhalen ‘kijken of mama weer zo reageert als ik het doe’ dus juist rustig blijven. Dat betekent soms tot 10 tellen. En vooral niet van alles een strijd maken van wat wel of niet mag.

Hi! Ik zit in de kinderopvang en zie dit wel vaker. Het is bij kinderen erg belangrijk om uit te leggen waarom iets niet mag, anders zullen ze dit niet begrijpen laat staan onthouden. Rond deze leeftijd leren kinderen wat er wel en niet mag, als ze iets doen wat niet mag zullen ze dit vaak gewoon niet weten. Hierom heeft er consequenties opzetten ook nog 0 zin. Ook is het belangrijk om te kijken naar de behoeften van je kindje en hierop in te spelen. Dus idd zoals eerder benoemd zeggen wat ze WEL kunnen doen als ze bijv klaar zijn met eten.