Niet zelfstandig leren slapen

Ja hoor, ons kind ging gaandeweg de tijd steeds beter slapen, nu met 13 maand is een handje op zn rug meestal genoeg, soms heeft ie meer geborgenheid nodig. Ik denk dat slaaptraining vooral een businessmodel is voor slaapcoaches en dat men uit het oog is verloren wat biologisch normale babyslaap is. Alle kinderen leren uiteindelijk zelfstandig slapen. Op de opvang gaat het vaak heel anders, daar hoef je niet voor te slaaptrainen.

Mijn dochter is nu 15 maanden en valt nog steeds met mijn hulp in slaap. Wat ik merk is dat ze steeds vaker de borst zelf los laat en dan naast me wil liggen. Ik heb het met vier maanden eens geprobeerd om zelf in slaap te vallen onder druk van het kinderdagverblijf. Ik werd er zelf verdrietig van en wil haar gewoon lekker volgen. We zijn overgestapt naar een gastouder en hier slaapt ze prima. Heb je het boek zachte nachten al gelezen? Hier staan veel tips in voor als je veranderingen wil maken maar zij adviseren om dit in kleine stapjes te doen. Misschien is de stap van zelf in slaap vallen nu te groot en kan je eens proberen om haar slapen weg te leggen. Dit zal niet in een keer lukken maar gewoon blijven proberen en troosten. Je zal zien dat de stukjes zelfstandige slaap zo langer worden! Mooi dat je zo je kindje volgt iig. Succes!

Onze dochter is 6 maanden en we zijn al 1 week bezig met een slaaptraining (niet laten uithuilen, we hebben stoel naast haar wiegje en blijven de hele process bij haar om haar te trootsen). Na dag 3 in slaap laten vallen duurde al 20min, dag 4 waren het 5 minuten. Eerder was ze altijd gewiegd, in de draagzak of in onze armen maar het was slopend en ze wordt steeds zwaarder, ik kon het niet meer aan. Elke slaaptraining gaat huilen veroorzaken, maakt niet uit hoe gentle en zachte methode gaan jullie toepassenz er komen altijd traantjes. 3 weken geleden begon ze aan 1 dagje kinderopvang rn slapne ging verschrikkelijk, 15min per half dag en we moesten haar eerder ophalen. Ik wil je absoluut niet bang maken maar ik raad een slaaptraining echt aan, het beste is beginnen in de avond en daarna elke dutje van de dag. Na 1 keer gaat ze niet leren en ik vind persoonlijk dat kindje beetje in de war zou zijn, waarom opeens moet ik in bedje als ik meestal in de draagzak zit? Dat veroorzaakt tranen en onrust, tenzij jullie het elke keer gaan doen. Het beste is om vaste slaaproutine creëren, zodat jullie baby altijd weet dat het slaapmoment eraan komt. Voorspelbaarheid is altijd handig. Bij ons slaap onze dochter nog steeds af en toe op onze armen omdat ze die domme hazenslaapjes doet en kapot van wordt. Ze raden het meestal af bij alle slaaptrainingen maar ik vind haar zielig dus ik doe wat mijn moederinstinct mij zegt :)

Zeker. Mijn dochter heeft alleen maar slaapjes in de draagzak of op mij gedaan en slaapt nu gewoon in bed. Wel blijf ik er altijd even bij tot ze slaapt. Ik denk dat rond een maand of 8 ik haar sochtends elke keer in bed legde, maar als ze niet wou maakte ik er geen strijd van en deed ik het bij mij (ik wou het bedje positief houden). Van de een op de andere dag pakte ze het op en vanuit daar doorgewerkt naar alle slaapjes. Dat ging zonder probleem. Ze gaan het vanzelf toelaten als ze er klaar voor zijn denk ik!

Na 20 maanden kon ons zoontje spontaan zelfstandig in slaap vallen. Daarvoor niet (en Ja ondanks routines, op tijd naar bed etc etc lukte het hem niet eerder).

Mijn zoontje is inmiddels bijna 2,5 jaar en ik vind het achteraf gezien zo stom dat er zoveel belang wordt gehecht aan zelfstandig in slaap vallen. Ik dacht toen ook dat dit moest. Nu vind ik het heerlijk en zo'n waardevol moment om hem naar bedje te brengen en bij hem te blijven tot hij slaapt. Voor je het weet zijn ze groot.. ik zou zeggen het komt vanzelf...

Ik heb nooit getraind. Niet bij de eerste en niet bij de tweede. De eerste sliep lange tijd op mij. Na een tijdje kon ik hem slapend overleggen. Na nog een hele tijd viel hij in slaap terwijl ik naast hem zat. Toen hij ongeveer 2j was vroeg hij mij om weg te gaan en kon hij ineens zelf in slaap vallen. De tweede is nu 1j5m en valt af en toe al naast me in slaap, meestal nog op mij. Maar ik heb er vertrouwen in dat het wel zal komen. Oh en bij beiden is de kinderopvang geen probleem geweest. Ze zijn gestart rond hun 1j en daar konden ze wel alleen in slaap vallen.

Onze zoon is over een maand 2 en viel altijd bij ons in slaap (en dan overleggen in bed). Ietd anders was drama, echt krijsen als we ook maar probeerden hem alleen in bed te leggen. Deze week zei hij opeens "bed" en wees naar zijn bed, er in gelegd, toen zwaaide hij nog "doei" en viel binnen 20 minuten zelf in slaap. Dat is nu 3 nachten zo gebeurd, weet niet of het door gaat zetten maar hij kan het dus wel. Wij voelden ons er niet comfortabel bij hem te laten huilen, dat doen we overdag ook niet als we het kunnen helpen dus waarom bij het slapen wel? Op de opvang is het nooit een probleem geweest. Het heeft hier dus wel een tijd geduurd voor het thuis ook lukte 😁

Ohja op de opvang was en is het in slaapvallen nooit een probleem. In het begin had hij was extra hulp soms nodig, maar de situatie is heel anders als ze met alle andere kindjes tegelijk gaan slapen.

Ik deel een ervaring: mijn zus en ik hebben allebei een kind van precies dezelfde leeftijd. Mijn vriend en ik hebben ons kind altijd in een bedje laten slapen, zelfstandig in slaap laten vallen, daar veel tijd in gestopt. Niet volgens een schema, maar gekeken wat het kindje aangaf, uiteindelijk pikte hij het altijd op. Mijn zus heeft haar kindje dit nooit geleerd omdat ze het gehuil niet aankon. Inmiddels zijn de jongens 20 maanden en haar zoon kan juist helemaal niet meer slapen zonder iemand ernaast, zonder vastgehouden te worden, zonder heel veel hulp. Mn zus vindt het erg intens en kan het slaapritueel ook niet overlaten aan iemand anders. Komt vast een keer goed, denken we allemaal, maar intens is het zeker.

Mijn zoontje wordt over 2 weken 3 jaar en we moeten nog steeds op de kamer aanwezig zijn. We moesten tot een half jaar terug nog naast hem liggen, toen op de rand van bed gaan zitten en inmiddels ergens anders in zijn kamer. Tot nu toe werkt deze mega trage afbouw van dat wij aanwezig moeten zijn toch het beste... meestal kunnen we rond 15min zn kamer al uit

Een paar keer geprobeerd om zelfstandig te laten slapen maar onze dochter was er echt niet aan toe, raakte helemaal overstuur tot kokhalzen aan toe. Ik kon dat echt niet aan en hebben het nooit doorgezet. Ze had altijd erg de behoefte aan contact slapen, lag altijd op onze borst of tegen ons aan. En heeft daarom ook lang bij ons in bed geslapen. Een willekeurige dag probeerden we haar in haar ledikant te leggen (die bij ons op de kamer stond) en toen zwaaide ze en zei doeidoei. Vanaf dat moment sliep ze in haar eigen ledikant bij ons op de kamer. En met 1,5 jaar is ze naar haar eigen kamer gegaan en dat gaat top. Zodra ze moe is, loopt ze al naar haar bed en pakt ze haar slaapzak en knuffel erbij

Hier ging het beter toen we rond 7 maanden op de bank borst deden en papa naar bed lieten brengen (dus borst onbereikbaar). Maar bij de opvang ging het als vanzelf al snel goed (niet gelijk) en vervolgens ging het thuis ook steeds makkelijker. Ze kunnen het echt vanzelf wel een keer.

Ik hoop met je mee. Ons zoontje is 21 maanden en valt ook niet zelf in slaap.

Dit klinkt geweldig. Ik slaap ook nog met dochter van 13mnd. Dit is wat ik wil!!

Hier mn zoontje van nu 4 altijd in slaap gewiegd en in bed gelegd, of op onze armen laten slapen, of de draagzak. Totdat rond de 7/8 maanden hij zich uit onze armen worstelde en in bed gelegd wilde worden, hij draaide zich meteen om en viel in slaap. En nog hadden we vaak met het laatste slaapje dat ie bij een van ons sliep, tot hij over ging naar 2 slaapjes. Ik zou me echt niet druk maken hoor! Wij gaan het precies hetzelfde doen met ons volgende kindje.

Yes Hier is ze met 3 j en 3 maanden ineens een model slaper Gaat liggen, doet ogen dicht en valt in slaap 🤷💁

Mijn kindje is pas 4 maanden, maar hij viel altijd alleen in slaap in de draagzak of na uitgebreid wiegen, en huilen zodra zijn billen de matras van de wieg of box raken. Opeens kwam er een dag dat ik hem even huilend liet liggen omdat ik toch echt nodig moest plassen, en toen ik terugkwam sliep hij. Dit gebeurde opeens een paar keer achter elkaar. Sindsdien slaapt hij al 2-3 weken heel goed, ondanks dat we hem niet slapend wegleggen met de stealth van een soort mission impossible. Als hij een beetje overprikkeld is dan moet hij nog wel gewiegd worden, maar de meeste dagen gaat goed en we zijn op die andere dagen niet aan het ‘trainen’, we troosten hem lekker zoveel hij wil. Overigens is dit alleen ‘s nachts allemaal, overdag is nog wel draagzak/wiegen/kinderwagen en is het heeeel zeldzaam als hij zelf in slaap valt

Ja hier! Zoontje is 16 maanden nu en slapen lange tijd een drama geweest. Nooit aan slaap training gedaan, voelde niet goed en ik kan hem gewoon niet laten huilen, zo tegen natuurlijk. Altijd het vertrouwen gehad dat het een keer zou komen. En inderdaad, na maanden draagzak/kinderwagen/op ons, wiegen tot ik er bij neer val en naar zijn eigen bedje slapend wegleggen valt hij nu echt makkelijk zelf in slaap het meest van de tijd. Kan ook zelf weer in slaap vallen als hij omdraait in de nacht en even 1x huiltje doet. En soms lukt het niet zelfstandig en dan wiegen we hem weer met liefde!

Nee nooit gedaan, boek gelezen "the nuture revolution " is goed onderbouwde wetenschap. Kinderen tot 2 jaar hebben de hersen capaciteit niet om aangepast gedrag te laten zien om te krijgen wat ze willen (kunnen dus niet bedenken, ik ga nu huilen want dan komt mama) ze huilen omdat ze zich niet goed voelen in dat moment en iets nodig hebben. Dat wil niet zeggen dat we niet met rituelen werken (dus bepaalde volgorde van handelingen voor slapen gaan)