Night terrors ?

Hier hebben we dat ook een tijdje gehad ja.. het enige wat hielp was dat ik hem echt als klein baby'tje vast tegen me aan hield, huid op huid tegen mijn borst aan in een soort houdgreep. Zo lag hij als pasgeborene ook altijd tegen mij aan dus ik denk toch een stukje geborgenheid/veiligheid wat hij zocht?? Ineens was het over van de één op andere dag.

Herkenbaar. M’n man heeft net mn zoontje nog weer uit bed gehaald toen hij helemaal overstuur was. Ik vermoed dat hij ook night terrors heeft. Het advies om hem dan te laten liggen en niet wakker te maken kan ons moeder en vaderhart niet aan… wij halen hem wel uit bed en proberen hem af te leiden/ wakker te maken. Even uit het raam naar buiten kijken, tractorfilmpjes op tv/telefoon (vindt hij fantastisch😅), bob de bouwer.. zodra hij weer rustig en gekalmeerd is leggen we hem weer in bed en slaapt hij rustig weer in. Soms lukt het mijn man of mij niet hem rustig te krijgen maar de ander juist wel.. het is elke keer weer een beetje zoeken wat op dat moment werkt.

Hier ook een lange tijd gehad. Sinds een half jaar is het weg (zoon is nu bijna 3,5) Onrust en weinig ritme had er een negatieve invloed op.

Mijn zoontje is net 2 en had dit een paar weken terug ook ineens een week lang elke avond rond 12 uur. nu de afgelopen week niet meer gehad, geen idee of het nu wegblijft. Inderdaad heel erg overstuur/boos en hoe meer ik hem aanraakte en trooste hoe erger het werd. Eerste paar keer maakten we hem wakker maar vervolgens was hij een paar uur lang klaarwakker. De dagen erna nam hem mee bij ons in bed en liet hem zo veel mogelijk uitrazen waarbij ik natuurlijk oppaste dat hij niet viel of zichzelf pijn deed.. je zag dan op een gegeven moment een soort omslagpunt komen dat hij vooral erg verdrietig was en dan zei ik kom je bij mama? Of pakte hem bij me en dan viel hij zo bij me in slaap. Voor mijn gevoel is er niet zoveel dat je kan doen, je moet het echt even uitzitten. Maar je wordt er zeker helemaal moedeloos van en ik voelde ook wel n beetje paniek soms omdat het zo heftig was.

Herkenbaar.. je kan zo weinig doen op zo een moment. Bij ons was het gelinkt aan medicatie (Montelukast). Dit gestopt en geen night terrors meer.

Ja klinkt als een night terror. Onze dochter heeft het vaker als ze bijv ergens anders geslapen heeft, oververmoeid is of ziekig. Heel akelig vind ik het. Ik blijf er altijd rustig bij zitten om zeker te weten dat ze zich geen pijn doet en soms helpt zachtjes een liedje neuriën lijkt het. Gelukkig herinneren ze zich een night terror niet (zoals een nachtmerrie ze wel kunnen herinneren)

Nooit wakker maken. Dat maakt het juist erger en duurt het langer. Er is heel veel info over te vinden online

Geen ervaring mee met eigen kindje (hopelijk blijft dat zo), maar als iemand die zelf night terrors heeft kan ik wel mijn eigen ervaring ermee delen. Ik denk vooral dat het "positieve" eraan is dat ik er zelf niks van herinner als ik wakker wordt. Het is vaak voor de andere partij een stuk akeliger en enger om te zien dan dat ik het zelf ervaar. Ik weet dan bijvoorbeeld alleen nog dat ik opeens (voor mijn gevoel) heel kort aan het schreeuwen ben en hoor dan vervolgens van mijn man dat dat al een tijd bezig is en hij kan op zulke momenten geen contact met mij maken. Na zo'n night terror val ik over het algemeen ook direct weer in slaap (terwijl mijn man nog met een hartverzakking klaarwakker naast me ligt haha). Wat hij nu eigenlijk altijd doet als het gebeurd (vooral in periodes dat ik erg gestresst ben) is gewoon heel rustig tegen me praten tot ik weer echt wakker ben of weer in slaap val.

Het advies is inderdaad om een kindje dan niet wakker te maken omdat ze hiervan juist overstuur raken. Maar bij ons werkte wakker maken juist wel. Dan werd ze rustig. Als we alleen bij haar bleven zitten tijdens een night terror bleef ze gerust een half uur doorgaan. Als we haar wakker maakte lag ze 5 min later weer te slapen. Ze heeft het af en toe gehad, soms nachten achter elkaar en dan weer wekenlang niet. Ik had het gevoel dat het getriggerd werd door te drukke dagen en te veel prikkels.

Hier het zelfde al een aantal maanden. Zoontje is ook 16 maanden. Hij komt zelfs ineens weer sinds een periode voor de fles of wordt ook gillend/krijsend wakker en wilt eigenlijk dan niks …. Wij kunnen het ook niet over ons hart krijgen om hem te laten liggen. Wat hier soms lijkt te helpen is om hem rustig naar bed te brengen en weer een bed ritueel toe te passen. Hopelijk houdt dit snel op en hebben de kleintjes en de ouders weer een beetje nachtrust 😅😴

Wauw wij hebben precies dit! Gisteren twee uur bezig geweest om hem rustig te krijgen. Vandaag weer complete paniek, we mogen niet tegen hem praten, hem niet aanraken etc, dan gaat hij nog harder gillen. Hij is nu na een uur weer in slaap gevallen. Voel me enorm machteloos, het ziet er zo zielig uit

Hij is 15 maanden trouwens