Omgang baby en vader met onvoorspelbaar gedrag

Ik zit een beetje in het zelfde schuitje, ben wel nog in verwachting maar deze omgangsregeling gaan wij toepassen :) misschien heb je er iets aan! Komt van: https://www.scheidingsconsulenten.be/Portals/7/Images/Brochures/BR19-Verblijfsregeling%20en%20jonge%20kinderen.pdf

Poeh...lastig hoor! Ik moet zeggen dat ik wel heel veel van je verhaal herken. Mijn man reageerde precies hetzelfde wanneer iets hem niet lukte. Wilde dan mijn hulp, maar wilde het toch ook zelf doen... Voelde zich heel snel op zijn vingers gekeken en vond mij inderdaad ook een betweter. Ik merk nu we een aantal weken/maanden verder zijn dat het wel een stuk beter gaat. Ik denk dat mannen langer de tijd nodig hebben om op te merken wat hun kindje nodig heeft op momenten. Dat moedergevoel hebben zij niet en het leren kennen en begrijpen van hun kind gaat pas beginnen als de baby geboren is. Ik snap ook best wel dat het frustrerend kan zijn om te zien dat dingen die jou als vader niet lukken, door de moeder van je kindje wel lukken. Moet zeggen dat ik het wel moeilijk vind om je te adviseren in wat te doen qua omgang. Het is hartstikke positief dat je graag ziet dat je kindje een goede band krijgt met zijn vader en dat je dat wil stimuleren, maar je bent inderdaad ook verantwoordelijk voor zijn en je eigen veiligheid. Zou je niet kunnen voorstellen om je zoontje een nachtje bij je ex te laten slapen op voorwaarde dat je de eerste nacht op zijn bank kan slapen? Wanneer je je daar ok bij zou voelen zou je kunnen aangeven dat je het zelf erg moeilijk vind om een nacht zonder je zoontje te zijn. Je zou kunnen afspreken dat, wanneer je zoontje huilt, je ex naar hem toegaat. Wanneer de kleine dan niet stil wordt en je ex je om hulp vraagt kun je bijspringen. Zo geef je hem het idee dat je vertrouwen in hem hebt, maar stel je ook je voorwaarden.

Wat een rotsituatie. Ik zal kort zijn: je kindje gaat voor alles. Dit betekent dat het eerste jaar de hechting (met jou) voorrang heeft. Daarom is overnachting pas na een jaar het advies. Heb je een advocaat die je kan helpen bij een omgangsregeling en ouderschapsplan? Dat klinkt misschien allemaal heel formeel, maar juist als je ex zo onvoorspelbaar is, heb je goede afspraken nodig die langere tijd beslaan (inclusief een opbouw in aantal uren/dagen etc waarin je zoontje bij hem is).

Sluit ik me helemaal bij aan, daarnaast kan het ook zinvol zijn om eens navraag te doen bij bv een Centrum voor Jeugd en Gezin of een sociaal wijkteam. Wellicht kunnen zij ondersteuning bieden aan hem (en jou/jullie), zodat dat niet op jouw schouders komt. Je bent geen partner meer van elkaar, maar ouders blijf je nog heel lang. Zou fijn als jullie dat op de een of andere manier toch samen kunnen blijven doen. Een neutraal iemand kan daar soms goed bij helpen.

Persoonlijk zou ik de vader even mijden en eerst contact hebben met je hulpverleners. Laat hun de situatie inschatten en bescherm je kindje tegen eventuele mishandeling. Sterkte 😘

Bedankt voor de reacties! Ja maandag sws contact met de hulpverlening.. ben zelf hulpverlener dus gek om in de stoel van cliënt te zitten 😅 en doordat ik dat ben, heb ik het idee dat de hulpverlening mij soms wat aan mijn lot over laat ofzo. Moet het zelf allemaal bedenken 🤷🏼‍♀️ veiligheid van mijn kleine en mijzelf staat voorop uiteraard! Het lastige is gewoon, vader wil het heel graag en ook wil hij het goed doen, maar hij lijkt soms wel narcistisch en heeft sws een kort lontje als hij vindt dat ik hem tekort doe of iets dergelijks. Ook dingen over de opvoeding en verzorging kunnen bij hem voor zoveel irritaties zorgen dat ik hem wel eens weg stuurde, bang dat hij te boos zou worden. En ja hoe reageert hij op mijn zoontje als ik er niet bij ben en hij blijft huilen? Hij dreigde mij niet meer te bellen de volgende keer omdat ik hem dus mee nam naar huis, terwijl het kind overstuur was en al uren wakker.. Ja een nacht is idd te veel, lees het ook overal terug! Wekelijks contact wil ik toch wel proberen maar dan niet zoals vader het wil. Stomme is, menig vrouw had het denk ik al opgegeven om contact te onderhouden na alles wat er gebeurd is maar vader toont geen berouw en praat alles goed en beseft zich niet dat ik hem niet hoef toe te laten in ons kind zijn leven. Heb hem niet laten erkennen, Express niet! Fijn dat jullie meedenken! Moest het ook even kwijt denk ik, na de gebarste bom van gister ☺️

Ik herken mijn situatie toch wel een beetje alleen ben ik nog in verwachting de relatie is stukgelopen en hij wou van alles wat ik gewoon niet wou ik ben echt een persoon die redelijk nadenkt en echt niet besluiten neemt die niet kunnen maar hij wilt alleen wat hij wilt zodra ik zeg dat ik het anders zou willen doet hij kwaad en loopt het uit de hand ik ga hem ook niet laten erkennen puur uit veiligheid voor het kindje omdat ik niet wil dat het kindje straks bij hem zit terwijl hij zulk gedrag vertoont en ik hoop dat hij dan ook inziet dat ik helemaal geen rekening zou hoeven houden met hem gezien hij het kindje niet erkent heeft en dus een beetje fatsoenlijk doet maarja mannen kunnen heel onvoorspelbaar zijn ik vind een nacht slapen bij de vader op zon jonge leeftijd niet oke en dat moet hij ook kunnen inzien!

Wij hebben nooit relatie gehad maar wel even gedoe tijdens zwangerschap maar nu gaat het erg goed, alles uitgesproken dus geen onderliggende issues meer. Bij ons gaat zoon sowieso het 1ste jaar niet naar vader. Vader komt bij ons om het weekend en tussendoor met extra vrije dagen, even snel een paar uurtjes kan niet ivm afstand. Ik heb hem dus dan heel weekend over de vloer, dat moet je zien zitten, voor mij is het ondersteunend dus heb er geen moeite mee. Ons ouderschapsplan, maak die sowieso!, passen we voor de 1e verjaardag weer aan met een nieuwe regeling. Omgang advies is vaak ook 1ste jaar niet heen en weer met baby.

Lees je juridisch in. Erkenning, gezag, omgang, alimentatie zijn allemaal losse procedures. Ook als biologische vader zonder erkenning heeft hij recht op omgang. Hij zal dan langs de rechter moeten als jij dat niet wil. Vraag je altijd af waarom je vindt dat vader en kind geen band mogen opbouwen. Indien onveilig is er zelfs begeleidde omgang dus waar een wil is is een weg

Hoezo hoef je hem niet toe te laten als biologische vader? Ik wil niet flauw doen maar verbaas me echt over het gemak waarmee vaders hier buiten spel worden gezet. Hij wil graag toch, en ja hij heeft leerpunten dus kijk of de hulpverlening daar pedagogisch bij kan ondersteunen. Maak een plan en zet de ego's opzij

Een kind heeft het recht om zijn beide ouders te zien. Ik zou de hulp inschakelen van het sociaal wijkteam en veilig thuis. En leg daar concreet je vragen neer. "Wat moet ik doen als vader mij in paniek opbelt omdat hij het niet meer weet?" "Ontneem ik mijn kind zijn vader als ik mijn zoon eerder ophaal?" "Hoe kan ik een positieve invloed zijn op de vader-zoon relatie?" "Welke vorm van omgang is onze situatie het beste, en vanuit welke overwegingen?" Wellicht heeft de vader gewoon wat ondersteuning nodig in zijn nieuwe rol. Dat hoef jij hem niet te bieden, dat kan een professional doen.

Daar ben ik mij zeker van bewust hoor!

Vanwege het geweld dat heeft plaatsgevonden. Hij heeft mij meerdere malen mishandeld ook tijdens de zwangerschap en bedreigd. Op dit moment wil ik hem bepaalde rechten nog niet geven ter bescherming van mijzelf en mijn kindje. Inmiddels weet ik dat ik partner nummer 3 ben waar bij dit gebeurd is.. en zeker gun in hem en mijn zoon omgang met elkaar, ik probeer altijd in het belang van ons kind te handelen. Het gaat me meer om de vorm van de omgang etc, zeker gezien zijn onvoorspelbaarheid

Tuurlijk begrijp ik je daarin. Je wil jezelf en je kindje beschermen. Naar dat je dat allemaal hebt mee gemaakt. En hoe blij je vast met je zoon bent zit je wel de rest van zijn leven aan deze vader vast, met zijn onvoorspelbare gedrag (waarvan je wist dat dat er was). Sterkte en succes gewenst

Precies ☺️ je kan het maar 1 keer goed doen en wil dat mijn zoontje zo min mogelijk last heeft van de situatie.. en aangezien hij alle hulpverlening weigert en niet wil praten omdat hij geen probleem heeft maakt t lastig! Bedankt 😊

Klopt! Ik vind dat ze elkaar moeten kunnen zien, maar zoek naar manier die voor allen werkt en krijg niet echt duidelijke antwoorden van de hulpverlening, niet echt richtlijnen. Wat ik erover lees op internet is best duidelijk maar dat zal vader niet zo snel van me aannemen ben ik bang.. daarom hoop ik ervaringen hier te lezen, want hij is nog zo klein

Onvoorspelbaar gedrag naar moeder toe hoeft, ja echt, geen invloed te hebben op het gedrag naar kind toe. Hoe hij naar jou is zou geen invloed moeten hebben op dw frequentie contact met zijn kind, dan wordt het kind namelijk een middel om iets bij hem af te dwingen en dat is altijd verkeerd. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat hij boos werd toen je hem mee nam. Hij wilde duidelijk hulp en dat heb je niet geboden, je hebt zelf een keuze gemaakt zonder hem en dan voel je je als vader gepasseerd. Vaders hebben ook rechten en je weet het als moeder echt niet allemaal beter. Dit is een grote valkuil in Nederland, vaders krijgen heel weinig ruimte om zich als vader te ontwikkelen en te leren. Echter snap ik je angsten en zorgen ook als je hem vanuit jezeld niet vertrouwd. Maar een nachtje slapen heeft niet veel te maken met leeftijd, het is tenslotte zijn kind, dus waarom zou hij niet bij hem kunnen slapen en wel bij jou? Wat ik aanraad is dat je dit met hulp doet. Want anders ben jij constant de boeman. Een derde betrekken en het op papier vastleggen verminder wellicht de ruis en kan hem ook meer begeleiden. Vaders zijn ner zo onzeker als moeders maar zij moeten ook gewoon kunnen leren

Welk advies heeft veilig thuis gegeven?

Eigenlijk alleen veiligheidsvoorwaarden voor überhaupt omgang. Zij zien vader als een groter risico dan ikzelf, omdat hij een verleden heeft met justitie en ook een keer is veroordeeld voor huiselijk geweld richting een ex. Voorwaarden zijn dat het huiselijk geweld is gestopt, dat mijn zoontje niet wordt bloot gesteld aan ruzie/spanning tussen ons, dat vader geen alcohol drinkt waar zoon bij is of tijdens omgang (dat is namelijk een trigger), dat wanneer vader boos is en hij is bij mij voor zijn zoon hij de woning verlaat en dat de veiligheid van mijn zoontje ten alle tijde wordt gewaarborgd. En indien dit niet goed gaat evt omgang met vader direct wordt gestopt. Maar niks ten aanzien van een daadwerkelijke omgang, voorbeelden of info over wat passend is bij de leeftijd van mijn zoontje..

Klopt wat je zegt hoor, ik wil dus ook graag een goede omgang tot stand brengen! Alleen lees zo veel wisselende dingen en wie ben ik om zo even een omgang uit mijn duim te zuigen en te bepalen dat dat het enige juiste is 😅 ik snap achteraf zijn boosheid wel, alleen nam ik hem mee omdat ik aan de telefoon al werd afgesnauwd en hij zijn stem behoorlijk verhief met een krijsende baby op de achtergrond.. met de mededeling we proberen het een volgende keer gewoon weer, het lukt nu even niet. Het moet voor de kleine ook een positieve ervaring zijn toch?