76 Reacties
4 maanden geleden
Ja ik herken het van de eerste maanden van mn baby. Hij was prematuur en dus erg klein en juist geen vetjes. Wij wonen in een klein dorp en zijn kerkelijk. In de kerk is onze situatie verteld. Juist fijn, maar idd de ouderen mensen gaan daar zo niet tactisch mee om 😅 Zo stond ik in de supermarkt en komt er een vrouw op me af die zegt: Oja ik zie het al gelijk, kan niet missen, dit is die hele kleine. Nou nou, daar zit echt niks aan eh.
Tja dat wist ik zelf ook al. Het had fijner geweest als ze gwn gevraagd had hoe het gaat haha.
Opzich heb ik me er niet zoveel van aan getrokken. Jij weet hoe je kindje is en wat je kind nodig heeft. Als hij gewoon lekker eet en niet veel te zwaar is, dan is dat alleen maar fijn! Gezond kind heb je dan.
Je doet het goed! Laat ze maar lekker lullen 🤭
4 maanden geleden
Ah gewoon negeren hoor! Mijn baby zit met 6 maanden in maatje 62, is klein voor haar leeftijd. Ik mag soms op dezelfde dag horen hoe ze al groot is voor 6 maanden en "oh wat een kleintje! Hoe oud is dat? Oh echt? Al 6 maanden?" 😅
Ook gaan ze er vaak vanuit dat ze een jongen is, maakt niet uit of ze roze, blauw of een haartsrik draagt. Maar ook had ik eens een vrouw die zei "ja, dat is een meisje, zie je zo, echt een popje". Terwijl Ottilie toen een grijs berenpakje en groene muts op had.
Mensen kletsen maar wat.
4 maanden geleden
Hier juist andersom. Mijn zoontje zat met 8 maanden nog in 62/68.
Inmiddels is hij 3 jaar en gaat hij net naar maat 98. Krijg nog steeds “goh, hij is wel erg tenger he?” en altijd gezeur over de groeicurve op het CB. Tsja, wat kan ik daar mee. Klein geboren en kan het eten moeilijk door zn strot dauwen. Mijn man en ik waren ook altijd ielig en dat is ook goed gekomen.
Ik was altijd een beetje jaloers op baby’s met lekkere vetjes🥰 volgens mij heb jij een heerlijk gezond jochie! Niks van aantrekken of onzeker door worden! Je doet niks verkeerd 😘
4 maanden geleden
Sommige mensen....
Hier zit tussen dochter 2 en 3, 10 jaar verschil. Altijd de wens nog gehad, en na 10 jaar toch nog werkelijkheid geworden.
Kom ik met mijn 2 weken oude dochter bij de kassa van de supermarkt: caissière kijkt eens naar mijn dochter en haar enige reactie: " Ai, ongelukje?"
4 maanden geleden
Ja bizar wat mensen allemaal roepen he, kan me soms niet voorstellen dat je dat echt zomaar tegen een vreemde zegt.
Maargoed, heb zelf ook een baby met lekker veel babyvetjes. Als mensen er iets van zeggen zeg ik ja hij is een lekker bolletje he, of ja heerlijk he die babyvetjes. En probeer t dan maar als compliment te zien dat hij zo lekker goed eet :)
4 maanden geleden
Hier juist een klein kindje van net 1. Hij groeit gewoon netjes op zijn eigen lijntje, maar hij is gewoon nogal slank gebouwd. Hoevaak ik niet een opmerking heb gehad over zijn gewicht, echt bizar.
"Oh hij is 12 maanden? Ik heb een kleinzoon van 7 maanden die is echt net zo groot. En die is echt niet dik hoor!"
Ja mevrouw, mijn kind is nou eenmaal wat kleiner dan gemiddeld, deal with it.
Anyway, ik snap dat het lastig kan zijn, die opmerkingen. Maar ik trek het me niet aan.
Als jij weet dat je kind goed groeit en verder gezond is dan kunnen die mensen zeggen wat ze willen.
4 maanden geleden
Waarom raakt het je als mensen dat zeggen? Het is lief bedoeld. Ik heb ook een grote dikke dreumes die vaak veel ouder wordt geschat. Ben apetrots op 'm! En zou net zo trots op 'm zijn als het een klein mannetje was. Vind opmerkingen ook alleen maar gezellig eigenlijk, mensen maken gewoon een praatje.
4 maanden geleden
Brr, waarom voelen sommige mensen toch de behoefte om bepaalde opmerkingen te maken over baby’s (die ze niet kennen).. Wat een ongepaste opmerking dit!
Een vage kennis van de familie en ogenschijnlijk prima vent die ik voor het eerst ontmoette (man van eind 50) zei over mijn dochter van destijds 3 maanden; “Poh, dat wordt later een nekkendraaiertje hoor. Als ze 18 jaar ouder was geweest had ik het wel geweten”.
Gast.. ze is nu een baby.. waar denk jij aan?!🤮 Ik vind dat zo ongepast.. Denk na over wat je zegt! Die man laat ik dus nooit alleen in de buurt van mijn dochter.
4 maanden geleden
Wat ik merk is dat een baby vaak de aandacht trekt, zeker van oudere mensen, en die willen dan vaak ook wat zeggen om contact te maken.Het meest voor de hand liggende is dan iets zeggen over het uiterlijk van het kind. Dus in basis goed bedoeld, maar soms komt het er wat onbeholpen uit.
4 maanden geleden
Reactie op Sofachrista
Brr, waarom voelen sommige mensen toch de behoefte om bepaalde opmerkingen ...
Jeetje, dat vind ik echt een opmerking van een ander kaliber.
Ik snap de opmerkingen over gewicht nog enigzins, mensen praten gewoon veel en vaak over of een kindje goed groeit en soms komt dat er gewoon wat onbeholpen uit.
Maar dit is echt een nare, vieze opmerking 😬
Iemand die zo naar een baby kijkt moet je ver uit de buurt van kinderen houden.
4 maanden geleden
Haha ja mensen kunnen soms wat grof uit de hoek komen! Hoewel ik ervan overtuigd ben dat het meestal niet kwaad bedoeld is. Vandaag kwam een oudere dame naast me fietsen en die vroeg: zijn die kindjes van uzelf? (Vader Indisch, ik ben blond, kindjes zijn donkerder en lijken dus niet op mij). Stond ik ook wel even van te kijken haha
4 maanden geleden
Misschien kun je zeggen, dan heeft ie wat reserves of hij heeft goed van de kost of meer om van te houden. Zoiets. Misschien maakt het je zelf onzeker en daardoor vind je het vervelend. Maar weet je, rond die leeftijd zegt het niets. Mensen bedoelen het niet verkeerd. Zorg dat je een antwoord klaar hebt
4 maanden geleden
Wat maakt dat je het je zo aantrekt van een vreemde? Wat boeit jou het wat een ander ervan denkt of vindt?
Vanmorgen zat er iemand gezellig te kletsen tegen m’n zoontje en zei ‘hij eet goed zeker? Is wel te zien hoor!’ Ik zie het juist als compliment en al zou het niet zo geweest zijn….. lekker boeiend, ik ken de persoon niet.
Niet zo aantrekken. En het is vast ook niet onaardig bedoeld, tis ook net hoe je het zelf opvat 🫣
4 maanden geleden
Ik ben echt sprakeloos! Snap dat je dit niet leuk vindt. Ook andere hun ervaringen. Wat bezielen mensen. Iemand wilde mijn baby laatst een koekje geven bij de bakker. Ze vroeg: mag hij dat? En duwde bijna zo’n gebroken koekje van de toonbank in zijn mond. Ik zei nee! Dat mag hij niet en ging verder met m’n gesprek. Die boomer van een vrouw ging met een kinderachtig stemmetje zeggen: “oh dat mag niet van mama”. Als ik het zo schrijf lijkt het helemaal niks maar ik was woest. Ik dacht vooral waar bemoeiden mensen zich mee. Zou je niet gewoon heel direct kunnen zeggen: waarom zegt u dat? Ik vind het niet prettig om te horen.
4 maanden geleden
Reactie op MrsPoppie
Jeetje, dat vind ik echt een opmerking van een ander kaliber.
Ik snap de o ...
Blij dat je dat zegt. Ik kreeg er zelf ook de kriebels van. De rest van het gezelschap vond het schijnbaar oké want moffelden het weg onder het mom van “hij bedoelt gewoon dat ze een knap kindje is”. Zo voelde het voor mij dus niet.
4 maanden geleden
Grappig want bij Turken, zou het juist worden gezien als heel gezond. Dus maak je er niet druk over!














