Ontroostbaar bij papa, gelijk stil bij mama.

Hoi!! Heel herkenbaar! Dat deed mijn zoontje ook in die periode. Het is heel zuur voor je man, ik voelde me toen ook heel erg schuldig naar mijn man toe (alsof ik er iets aan kon doen), maar het is echt een kwestie van wennen aan getroost worden door papa. Je zoontje is immers heel erg gewend aan jouw geur, je hartslag, etc. en niet die van je man/vriend. Daar zal hij aan moeten wennen. Heel goed dat je man van alles probeert om jullie zoontje te helpen en hem te troosten. Dat zal echt wel z'n vruchten afwerpen! Hoe snel dat zal gebeuren is alleen de vraag. Mijn zoontje heeft nog steeds weleens dat hij echt alleen mama wil, maar die momenten zijn er nu veel minder dan toen hij kleiner was. Hoop voor jullie dat jullie kleintje snel minder eenkennig wordt en zich laat troosten door papa.

Zoontje had dat ook heel erg het hielp om hem op ze buik over zijn arm te leggen en te wiegen. Ook hielp het om shirt van mij over schouder partner te leggen dan, leek wel of hij dacht dat ik het was door geurtje misschien. Het is gelukkig een fase en kleine moet wennen aan papa.

Hebben wij ook een periode gehad. Wordt vanzelf beter!

Eventueel hem de baby in draagdoek laten dragen? Voor baby's heel ontspannen, vallen vaak in slaap en zo kan hij wennen aan geur, stemgeluid enzo.

Hoi hoi Hier hebben we het bij 2 van de 3 dochter gehad . Eerste weken was het enkel ik . Niemand anders als mijn zus ze even overnam was het kot te klein 🙊 maar dit is veranderd met een week of 8-10 . Nu zijn het alle 3 papa’s kindjes van de eerste tot de laatste 🤯 echt niet normaal . Als hij thuis komt van het werk zie ik ze niet meer 😅 behalve men dochter van 9 maand ! Maar die blijft gewoon kijken en wippen tot papa haar oppakt . voor haar knuffel en goede dag meid haar mond gaat echt bijna scheuren van geluk als ze hem ziet 🤭 en we doen af en toe eens een spelletje met haar 😅 ik ga links zitten en mijn man rechts en ja ja madam is nog geen 1 maal tot bij gerold/ gekropen 🤯 hopelijk is mijn zoon mama’s kindje 😂🙊🤞🏼 .

Dat is hier ook een tijdje zo geweest. Ik vond het zo zielig voor mijn man. Maar het is volgens mij gewoon de natuur. Nu met bijna 12 weken gaat het alweer een stuk beter.

Precies dat! Ik voel me ook schuldig maar dat slaat inderdaad nergens op haha. Het rare is dat het de eerste drie weken juist hartstikke goed ging met hem en z'n vader! Sterker nog, door een moeizaam herstel kon ik tot dag 6 bijna niks betekenen behalve knuffelen en deed z'n vader alle zorg! Dus vind het zo raar dat het nu in ene de laatste paar dagen zo is😱 gelukkig is 't bij jullie over gegaan. Hopelijk gaat dat hier ook snel!

Oké dank je wel voor de tip! We gaan het vandaag is proberen met een shirt van mij, hopelijk werkt dat!

Fijn om te horen, hoop het!

Heeft ie toevallig gister ook geprobeerd, maar gelijk huilenhuilen.. 🙈

Ooo wat fijn om te horen dat 't wel echt goed gekomen is, meer dan dat zelfs! Ik hoop met je mee dat de jongste wel een mamaskindje word hahaha!

12 weken klinkt voor nu nog zooo lang, ik struikel bijna over m'n wallen joh haha. Maar wel fijn om te lezen dat het over gaat!

Heeft jullie kindje in het begin ook veel bij papa gelegen? Denk aan huid op huid contact? Ons kindje van 4.5 week heeft hier namelijk geen last van. Papa is na de kraamweek een week vrij geweest, ik merk wel dat hierdoor de band tussen hun heel sterk is. Ben benieuwd hoe dat bij jou is

Oh herkenbaar van de 1e 2! En ja papa knuffelde heel veel met ze, ook huid op huid. Maar de geur/hartslag enz van mama is vertrouwder want die kennen ze al voor de geboorte.. dit gaat echt wel weer over, faaaaaases..

Dit gaat echt over! Hier was ze de eerste weken ook helemaal aan mij vast geplakt en nu zijn we 8 weken verder en begint ze spontaan te lachen als ze papa ziet en wil ze naar hem toe of ze begint te huilen in mijn armen 😅 💔 Zal over een paar weken wel weer omgedraaid zijn.

Geen tips maar wij hebben precies hetzelfde.... Mijn man heeft zelfs vakantie zodat hij at langer thuis is om mij te helpen en heeft ook huid op huid gedaan en doet de verzorging ofwel alles wat ik ook doe. Kleine is nu precies 3 weken en begint het ook te krijgen huilen bij papa en dan zeg ik geef 'm maar en meneer is stil. Vindt 't wel sneu voor m'n man want die doet zo z'n best. als 't andersom zou zijn zou mn hart echt breken hoor. M'n man schijnt 't niet zo heel erg te vinden en denk echt dat het een fase is.

Jaaa juist eigelijk! Ik kon helemaal niks, pas op dag 6 eerste luier kunnen verschonen ivm heel veel bloedverlies enz. En hij was de eerste drie weken thuis.

Balen hé! Enig idee hoelang het bij jullie heeft geduurd?

Awh wat fijn dat 't bij jullie nu over is. Bijzonder al die fases hé!

Ahh ja ik snap zo wat je bedoeld, vreselijk.. Ik zou er erg onzeker van worden als de rollen waren omgedraaid!