Opa en oma wonen verder weg

Hier ook schoonouders die 1,5 uur verderop wonen. Wij proberen ze minimaal 1 keer per week te zien. Vaak als we daar heen gaan dan slapen we ook daar, zodat we langer de tijd hebben. Ze komen ook vaak hier en slapen dan ook hier in de buurt (hotel of nemen de camper mee).

Mijn ouders wonen op iets meer dan 1,5 uur rijden. Ik vond dat eerst een heel vervelend idee, maar in de praktijk heeft het best veel voordelen: Ik ga er vaak voor meerdere dagen met m'n dochtertje (bijna 2 jaar)heen. Dat is niet spontaan en moeten we echt ver van te voren plannen. Maar dan is het ook wel echt quality time. En de autorit zo lang is eigenlijk juist ideaal: ik kan het altijd tijdens een slaapje doen. En m'n ouders komen ook bij ons logeren.

Wij verwachten ons eerste kindje en allebei onze ouders wonen in de buurt, maar ik wilde even delen hoe het gaat met de broer van mijn man en zijn dochtertje van nu 3 jaar. Broer en zijn dochtertje wonen op ruim 2,5u rijden bij zijn ouders vandaan. Dat zorgt er inderdaad voor dat opa en oma hun kleindochtertje minder frequent zien dan andere kleinkinderen, maar ze spreken toch geregeld af. Vaak gaat het dan om bezoeken voor een paar dagjes. Soms gaan opa en oma naar de kleindochter, soms andersom. Maar daarnaast videobellen zij veel. Echt minimaal 1x in de week. Ze hebben een enorm goede band met de kleine meid. Elke keer dat ze weet dat het bijna bezoektijd is, is zij enorm enthousiast om opa en oma weer te zien. Waar een wil is, is een weg, zeggen ze volgens mij 😁

Hier herken ik me helemaal in! (Dochter 14 maanden). Verder heeft oma het eerste jaar 10 weken achter mekaar 1 x per week opgepast , tot wij plek hadden bij de opvang. Dan kwam ze op maandagavond met de trein naar ons, bleef ze slapen, dinsdag oppassen en koken en na het eten bracht ik haar naar de trein. Vanaf over 2 weken komt ze dit weer doen, maar dan 1 x per 2 weken. Tot onze dochter naar de basisschool gaat. Daarna lijkt me dit pas een probleem worden eigenlijk, omdat we dan met school zitten. Mijn ouders wonen op 1 uur en 3 kwartier rijden. Mijn dochter slaapt altijd in de auto, is nog geen ene keer fout gegaan. Het eerste jaar had ik zoveel heimwee naar mijn geboortedorp. Zoveel op funda gekeken en ook iedere keer heel verdrietig toen ik weer richting huis ging. Sinds ongeveer 3 maanden heb ik dat gevoel echt niet meer. Ik ben heel blij met de huidige situatie: waar ik woon, maar ook met mijn uitstapjes richting mijn ouders. Het voel echt alsof we er dan helemaal uit zijn en ook heel leuk om andere familie dan zo lang achter mekaar te zien! En ik haat spontane dingen. Ik plan graag, dus ik heb er geen moeite mee dat onze weekenden vooraf besproken zijn.

Mijn moeder woont in het (verre) buitenland. Zij heeft mijn dochter van 4 nu een paar keer gezien en mijn zoontje van bijna 1, 1 keer. Dus wel een beetje een andere situatie. De band tussen mijn moeder en haar kleinkinderen is heel bijzonder. Als ze op bezoek komen is mijn dochter niet bij haar weg te slaan en is het alsof ze haar wekelijks ziet. Wat ik merk is dat we veel bewuster omgaan met de tijd dat ze hier is. Pure aandacht voor elkaar. Ze is voor mijn dochter niet minder belangrijk dan de opa en oma die ze regelmatiger ziet. Verder beeldbellen we meerdere keren per week, sturen we vaak foto's, filmpjes en audio berichtjes.

Mijn familie woont aan de andere kant van het land. Zoon nu 1,5 ziet oma (en tante etc.) 1 keer per maand of minder in het echt (we videobellen ongeveer 1 keer in de week met oma). Toch is hij altijd erg enthousiast en wil hij direct knuffelen met mijn moeder en zus als hij ze ziet. Met die band zit dat dus echt wel goed.

Mijn ouders wonen ook wat verder weg. Wat wij doen: zij komen geregeld een weekendje bij ons logeren of wij bij hen. Mijn ouders wonen nog in mijn geboortestad dus ik kan nog genoeg vriendinnetjes bezoeken terwijl mijn dochter quality time heeft met mijn ouders. En tussendoor videobellen wij vaak. En we gaan jaarlijks met mijn ouders een weekje weg. Ik zie totaal geen verschil in de liefde naar alle opa’s en oma’s ondanks dat mijn schoonouders haar vaker ziet.

Heel fijn en geruststellend deze reacties! Goed om al die positieve verhalen te horen.

Hier andere situatie. Schoonmoeder woont op 15 min afstand maar een band is er niet omdat ze gewoon weinig interesse toont. Ook weinig interactie als we samen zijn. Mijn zus woont op 2 uur afstand, zien ze soms een maand niet in het echt, maar toch zijn de kinderen gek op haar. Ik denk dus dat het echt helemaal ligt aan hoe er met elkaar omgegaan wordt als je samen bent. Daarnaast helpt videobellen natuurlijk ook zeker. Mijn kinderen hechten echt waarde aan leuke dingen samen doen en dat blijft ze bij. De frequentie van elkaar “echt” zien heeft er weinig mee te maken

Mijn ouders wonen ook op bijna 1,5 uur rijden. Doe je ook niet even voor een kopje koffie. Ik doe al vanaf ik denk dat ze 2 maanden was elke dag videobellen met oma. Ook dit bouwt een speciale band. Mijn dochtertje is nu 6 maanden, maar als ze oma op het scherm ziet (in het echt trouwens ook) is het gelijk vrolijk lachen en “kletsen “. Terecht als ze iemand anders ziet op de telefoon ze heel serieus kijkt. Ik zou dus zeker de tip geven vaak te videobellen. Is erg leuk om te zien. Daarnaast ga ik ongeveer 1 keer per maand een weekendje daarnaartoe met Fay en komen zij elke maand een keer bij ons. Dus ze ziet ze ongeveer elke 2-3 weken.

Mijn ex schoonouders wonen op 1,5 uur rijden. Mijn ex heeft zelf 0 contact met zijn biologische zoon, ook niet erkend. Je zou zeggen moeilijke omstandigheden om een goede band te krijgen met de andere opa en oma en toch ik ben zo blij en trots dat dit wel gelukt is! Zij hebben ook niet gekozen voor de keuzes van hun zoon en dit is hun enige kleinkind (niet eens officieel want niet erkend) Mijn zoon is nu bijna 4 jaar. Ze zijn vanaf het begin 1x per maand een dagdeel langs gekomen. Ze sturen soms kaartjes en we facetimen tussendoor. Ook stuur ik gewoon foto's op die ik ook deel met anderen. Pas dit jaar stonden ze op de camping hier in de buurt en zijn we een aantal keren samen opgetrokken zoals zwemmen, dagje Dierentuin en uit eten. Wat een feest voor grootouders en kleinkind! Hij roept net zo hard Opa en Oma als bij mijn ouders, maakt net zo enthousiast tekeningen of benoemt hen ook als hij opnoemt van wie hij houdt. Wat ik met bovenstaande wil laren zien is dat zelfs als er eigenlijk geen band was het aan jezelf en de inzet van de grootouders ligt hoe de band gaat zijn. Jij houdt van je ouders, zij van jou; de begin situatie is al zoveel makkelijker dat komt vast echt echt goed.

Mijn ouders wonen ook aan de andere kant van het land en schoonvader nog verder weg, maat ons kindje is nog niet geboren. 🙃 Vroeger woonden de ouders van mijn vader ver weg, maar ik vond het altijd super leuk en speciaal om daar heen te gaan als kind. We gingen dan bijna altijd wel logeren en mochten ook bij hen logeren in een huisje aan het strand. Ondanks dat ik hen veel minder zag dan mijn oma van mijn moeders kant, die dichtbij woonde en vaak oppaste, had ik een super goede band met hen. Ook als volwassene kon ik super goede gesprekken voeren met de 'verwegge' oma en ben ik nog vaak gaan logeren of op bezoek geweest. ❤️

Mijn schoonouders wonen op ruim 2 uur rijden bij ons vandaan. Toch spreken we regelmatig af en passen zij ook af en toe op. Soms blijven zij of wij dan een nachtje over. Onze zoon is er ook al twee keer gaan logeren en hij is gek op ze. Ik weet zeker dat ons dochtertje ook zo'n mooie band met ze zal krijgen. Ze zijn wel gepensioneerd, dus dat maakt het misschien wat makkelijker. Tegelijk zie ik dat de band met mijn ouders, die dichterbij wonen en de kinderen vaker zien, anders is. Die kennen de kinderen echt door en door en zijn bijna een verlengde van ons gezin. Maar mijn zoon even gek op beide kanten.

Positieve kant aan dat mijn ouders 2 uur rijden bij mij vandaan wonen, onze huilbaby kan goed in de auto slapen dus rijden vinden we heerlijk 🤭

Ik heb als kind een opa en oma gehad die om de hoek woonden, hele fijne band en ik kwam daar elke week meerdere keren en een opa en oma aan de andere kant van het land die ik 3 á 4 keer zag per jaar, en eigenlijk niet echt een band mee heb. Toen ik ging puberen wou ik ook niet meer mee wat resulteert in dat ik ze 1 á 2 keer per jaar zie, vanaf mijn 14e en ben nu 28. Mijn opa en oma namen ook geen initiatief dus daar zit misschien ook een stukje van waarom de band slechter is. Als die van jou dat wel doen en wel de moeite.willen nemen om de afstand te overbruggen dan lijkt me niet dat de band slechter word

Mijn schoonmoeder woont op 5 kwartier rijden en rijdt zelf geen auto dus die zien we ook niet zo vaak. Toch weet mijn 2-jarige heel goed wie zij is en hij is dol op haar. Het heeft mij ook verbaasd maar schijnbaar werkt dat zo. Mijn eigen moeder past wekelijks op maar hij is net zo gek op schoonmoeder.

Laat je kindje wanneer ze een jaar oud zijn elke week videobellen met opa en oma. Ze snappen snel hoe dat werkt! Opa en oma kunnen dan verhaaltjes voorlezen, zingen en een gesprekje houden. Zo blijdt de band tussen hen goed.

Mijn ouders wonen 1 km van hier en m’n schoonouders 1,5 uur rijden. Mn meiden zien m’n schoonouders de laatste tijd meer dan mn eigen ouders haha. Nu ze 2,5 zijn gaan ze een keer in de zoveel weken een weekend logeren bij mn schoonouders. Of we plannen echt een koffieronde dat ze naar ons komen of wij naar hun. Mijn ouders zien ze wekelijks, maar echt niet zoveel meer dan m’n schoonouders. Beide doen we dus moeite zodat ze elkaar veel zien

Dat loopt vanzelf, wij wonen 2,5u bij mijn schoonouders vandaan. Ze zien de 2 kids ong eens per maand. En 1x p jaar proberen we een paar dagen weg met ze te gaan. Mijn familie woont om de hoek, maar alsnog word mijn oudste veel blijer van mijn schoonouders dan van mijn familie. De oudste (bijna 3) is geen knuffelaar, maar zal sneller knuffelen met mijn schoonfamilie dan met mijn familie, verder vind hij het geweldig om met ze te videobellen. Wij missen ze wel in de buurt, vooral omdat het zulke geweldige warme mensen zijn, en mijn familie niet. De kids voelen dit vanzelf gewoon aan en gaan hierin mee.

Hier een afstand van 2,5 uur en geen andere opa en oma. Mijn moeder is 1x in de twee weken oppas voor mijn nichtje en ziet haar meerdere keren per week. Dat zal mijn dochter nooit kennen. We videobellen wel, ze herkent hun stemmen (ze is 4 maanden). En mijn moeder rijdt soms voor een dag heen en weer. Als ik naar hun ga, blijf ik daar ook slapen met baby. Ik mis het niet qua oppas of opvang oid. Zij vinden het lastig, maar ik weet niet beter dan deze afstand. Waarschijnlijk zal de band met mijn dochter wel minder close worden dan met de andere kleinkinderen, maar dat is ook wel een keuze van mijn geweest door naar de andere kant te verhuizen. Ik vind het zelf ook prettig dat ze niet elke dag op de stoep staan, maar ja dat ben ik. 😊