Opgelaten voelen huilende baby

Hoi! Hier heb ik dat vooral in het begin ook gehad. Mijn baby huilde nogal veel en enorm hard en het was midden in de zomer. Ik sloot me letterlijk op binnen (ramen en deuren dicht) omdat ik anders dacht "wat zullen de buren wel niet denken?". Te gek voor woorden natuurlijk, dat had ik op een gegeven moment ook echt wel door, ik ben toen steeds meer gewoon mijn ding gaan doen. Hij is nu 1 jaar en natuurlijk vind ik het nog steeds vervelend als we ergens zijn en hij gaat huilen, maar ik blijf er iig niet meer voor thuis! Geniet van jullie vakantie!

Voeden in het openbaar met een doek is toch helemaal prima? Niemand die iets ziet hoor, en je bent in het buitenland dus niemand die je kent. Ik zou daar zeker niet je vakantie minder leuk door laten maken. Je zegt het zelf al, gewoon schijt hebben!!! En huilen in het openbaar is vervelend maar ja, alle babies en kinderen huilen wel eens.

Een huilende baby of dreumes/peuter/kleuter met een tantrum in het openbaar blijft vervelend 🥲 MAAR ik ben er wel beter in geworden om hiermee te dealen. Als het nu gebeurt, haal ik haar meestal even uit de situatie, op een plekje zo privé mogelijk om haar rustig te troosten of te wachten tot het voorbij is. Qua voeden, daar ben ik wel 100 procent makkelijker in geworden. Als het moet gooi ik m'n borsten er nog uit in de rij voor de kassa bij de Albert heijn 😂 Vind het zo doodnormaal geworden na 15 mnd. Wat ik wel ideaal vond toen ze wat jonger was, is in de draagzak voeden. Weet niet of dit voor jou werkt hoor.. Het is even oefenen, maar kon het op een gegeven moment zelfs hands-free of terwijl ik aan het lopen was. Stond regelmatig met iemand een heel gesprek te voeren terwijl ik mijn dochtertje aan het voeden was en diegene had dan niks door. Veel draagzakken hebben ook zo'n slaap kapje, die kun je voor de helft of helemaal vastmaken als je nog meer privacy wilt. Ideaal!

Bedankt voor jullie reacties! Ja ik heb het thuis ook, als de kleine in de woonkamer begint te huilen (of krijsen) doe ik al snel de tuindeur dicht ivm de buren. Er zit denk ik toch in mijn karakter dat ik graag rekening houdt met anderen maar soms wat te veel.. @nrh111 Wauw voeden in een draagzak is wel echt next level, we oefenen nog met de draagzak. Laat staan dat ik op subtiele wijze m’n borst eruit kan krijgen, maar dat zou wel heel praktisch zijn! Hoe oud was je dochter toen je zo voedde?

Mensen zullen misschien wel kijken maar dit kan ook om andere redenen bijvoorbeeld om bezorgdheid, de meeste volwassenen hebben kinderen dus weten echt wel dat baby’s regelmatig huilen! Hopelijk kun je het een beetje loslaten. Ik heb het voeden altijd wat ongemakkelijk gevonden in het openbaar (noem me maar preuts ofzo) maar ik zocht dan meestal even een aparte ruimte ergens. Sommige plekken hebben kolfruimtes waar je prima kunt voeden

Herkenbaar, maar het wordt beter. Het omslagpunt voor mij was eigenlijk toen ik een vriendelijke opmerking kreeg terwijl ik me enorm opgelaten voelde en zelfs tegen paniek aanzat. Natuurlijk instinct laat iedereen kijken, maar het is vaak meer uit bezorgdheid of medeleven (en soms een zeker aaaaw schattig baby’tje gehalte zelfs als ze huilen). En met de voeding heel eerlijk mensen hebben liever een gevoed kind dan een van de honger huilend kind en de meeste mensen hebben niet eens door dat je voedt. Ik was de eerste keren druk in de weer met een doek en het stomme is dat trekt de aandacht. Toen ik daarmee stopte (toen was mijn zoontje ook iets groter en dus bedekkender en ik handiger) viel het echt niemand op. Iedereen dacht dat ik een slapend kindje in de armen had haha.

Toen mijn man een keer op terras zei: die gasten naast ons maken meer lawaai hoor dan ons zoontje, toen ging bij mij de knop wel om.

Opgelaten voelen omdat de baby huilt heb ik inmiddels nu bij nr. 3 niet meer. Een baby huilt, het is nou eenmaal zo. Heb maar 1 keer een vuile blik gehad van een oude man in de winkel. Maar geloof mij, ik kon na 3 maanden met een huilbaby die nooit langer dan een uur sliep echt nog heel veel smeriger kijken 😉. Bv geven in het openbaar doe ik zelf niet. Miet iedereen helemaal zelf weten en je moet het vooral ook gewoon doen, maar ik voel me er zelf niet fijn bij. Oraktisch gesien kan ik dus maar 2 uur van huis weg en op een slechte dag baal ik enorm, maar op een goeie dag denk ik dan maar, ook dit gaat voorbij

Ja ik vond het echt ideaal! Hoe vaker je het doet, hoe behendiger je wordt natuurlijk. Ik denk dat ik haar op die manier heb gevoed vanaf een maand of 2. Toen ze nog wat kleiner was moest ik de draagzak soms wel iets losser doen zodat ze wat lager hing. Dan kwam ze er beter bij. Maar dat zal heel erg verschillen per draagzak en postuur. Ook moest ik met 1 hand haar hoofde begeleiden, met de andere hield ik dan mijn borst vast. Als ze eenmaal gekoppeld was, kon ik loslaten.

Ik herken dit heel erg! In het begin liep ik echt met het zweet op m’n rug door de supermarkt met de kinderwagen omdat ik bang was dat ze zou gaan huilen en ik haar dan niet stil kreeg en iedereen zich er aan zou ergeren. Het advies dat ik er maling aan moest hebben want baby’s huilen nou eenmaal vond ik makkelijker gezegd dan gedaan. Inmiddels is m’n dochter 4 maanden en ik moet zeggen dat het met de tijd wel makkelijker is geworden nu ik ook beter weet hoe ik haar moet troosten en wat haar huiltjes betekenen. Voeden in het openbaar vind ik niet lastig in de zin dat ik me schaam. Wel voel ik me kwetsbaar als ik haar in het openbaar voed en in mijn eentje ben. Dus dan is een beschut plekje of ergens waar andere vrouwen zijn wel prettig 😊

Hoi mama! Dit is heeel herkenbaar. Ik had het ook in het begin. Durfde nergens heen (ging wel, maar oh zo spannend). Zodra ze begon te huilen brak het zweet mij uit!! Voelde mij zo opgelaten en dacht echt dat iedereen mij aankeek en “iets” van ons zou denken. Mijn dochter is nu al 1 geweest en ik kan je zeggen dit gevoel verdwijnt! Je leert er mee omgaan. Je leert relativeren. In het begin is alles nieuw, je hebt dit nog nooit gedaan en wilt het graag goed doen. Hoe vaker je het doet, hoe beter het je lukt om er van te genieten. En als het huilen een keer niet stopt en je voelt je toch opgelaten dan ga je gewoon naar huil. Dat hebben alle ouders joh, zelfs met oudere kinderen. Je weet gewoon niet hoe ze zich gaan gedragen😜 er zit geen knop op haha Dus ik zou zeggen. Geniet van je vakantie en zie elk terrasje en elk voedingsmoment in het openbaar als een oefening 😎 komt allemaal goed!

Hier zeg je iets belangrijks. Want waarom trekken we het ons aan? We zijn onzeker omdat we niet weten hoe we ons kindje stil moeten krijgen. Niet stil krijgen = slechte moeder. Hier had ik dus zo erg veel last van. Tijdens zijn doop was ik zo zenuwachtig, omdat ik zo bang was dat hij zou huilen (en ik hem niet stil kon krijgen) Inmiddels is hij 2 en ga ik er wel anders mee om. Maar eigenlijk realiseer ik me nu pas het zo heeft gewerkt.

Aan de ene kant snap ik het wel dat je je opgelaten voelt. Ik heb dat totaal niet. Ja is vervelend maar hoort erbij!

Ik voel me nog steeds opgelaten als mijn kind huilt of jengelt (hij is 2,5 inmiddels 😂). Dat gevoel is bij mij nooit minder geworden. Heb ook altijd het gevoel dat mensen mij beoordelen op mijn pedagogische vaardigheden. Toen hij baby was had ik het juist wat minder omdat ik dacht: mensen snappen nu nog wel: baby huilt = baby honger, baby moe, baby knuffels… Lekker basaal. Bv in het openbaar heb ik ook nooit gegeven. Maar meer omdat mijn productie niet lekker liep en ik melk van mijn andere borst moest opvangen omdat het eruit spoot tijdens het drinken. Ik doe overigens thuis ook gelijk de deuren dicht als hij huilt, voor de buren inderdaad.

Dank jullie wel voor jullie reacties, fijn om te weten dat ik het niet alleen heb 😅 Goed punt om het kijken van andere mensen te interpreteren als ‘nieuwsgierigheid’ ipv irritatie. Ik vul dat namelijk nu volledig in als irritatie. Ik wil denk ik te graag rekening houden met anderen waardoor ik het onszelf lastig maak. En ik denk inderdaad ook dat het label slechte moeder oid eraan kleeft als de baby zo huilt in het oordeel van anderen. Ik zal maar proberen het meer los te laten en zelf te ontspannen. Hoort er misschien ook allemaal bij.

Ik denk dat mijn dochter er inmiddels te oud voor is, maar welke draagzak is dat en hoe kreeg je dat voor elkaar? Dat is echt een hele goede tip, ook gewoon voor thuis voor als je je handen vrij wilt hebben.

Mijn dochter is nu 15 mnd en drinkt buiten de deur nog steeds regelmatig in de draagzak 😅 Ook slaapjes buiten de deur altijd in de draagzak. Ik heb de ergobaby omni. Heel comfortabel vind ik!

En ik trok gewoon m'n shirt naar beneden, tiet er uit en ze zat dan direct met haar hoofdje op de juiste hoogte. Of ik deed de draagzak iets losser dat ze wat lager hing. Toen ze wat jonger was moest ik haar een beetje begeleiden, maar nu doet ze alles zelf.

Laat je haar dan rechtop drinken? Dat gaat nu inderdaad ook bij mijn dochter, ik zal het eens proberen! Lukte dat ook toen ze pasgeboren was?

Heel herkenbaar, het wordt langzamerhand iets beter. Ik vind het nog steeds spannend om met zijn tweetjes ergens heen te gaan. Als mijn man erbij is ben ik veel meer ontspannen omdat hij dat ook is.