P10, groeiachterstand

Nog even ter aanvulling, ik had blijkbaar bepaalde filters aanstaan waardoor ik geen berichten te zien kreeg m.b.t. groeiachterstand en/of p-waardes, ze zijn er wel degelijk. Zal het tijdstip wel zijn.. 😁 Neemt niet weg dat hier gerust op gereageerd mag worden.

Ons kindje was kleiner dan p1. Oorzaak was echt de placenta. Heel veel succes komende tijd! Ze kunnen goed meten hoe het met de placenta gaat. Ze kunnen ook een punctie oid gaan voorstellen om meer te weten te komen over eventuele afwijking.

Wij hebben dit ook meegemaakt met ons jongste dochter. Tijdens de pretecho met 27 weken liep ze 2 weken achter op de groei. Vanaf toen onder controle geweest bij de gynaecoloog en eerst iedere week er naar toe voor controle. Ene week de flowmeting voor de placenta en andere week groeiecho en flowmeting. Alles was steeds in orde gelukkig We begonnen ook rond de P10, maar later daalde dat zelfs naar P5. Hele gesprekken gehad over de baby halen bij slechtwerkende placenta, opstartproblemen en problemen met bevalling met zulke kleine baby's, etc.etc. Waren hele onzekere weken. Uiteindelijk kreeg ik de tip van een gynaecoloog in opleiding om elke middag echt goed te rusten, zodat alle energie naar de groei van de kleine zou gaan. En met 37 weken zat ze op P11 en mocht ik kiezen of ik weer terug wilde naar de verloskundige. Zelfs een thuisbevalling was weer mogelijk! Uiteindelijk is onze dochter met 41+6 weken thuis geboren en ze deed het heel goed. Bij de placenta was verder zo op het oog ook niets vreemds te zien. Wel was de navelstreng echt enorm hard en heel dik, maar of dat nou voor de problemen gezorgd kon hebben...? Geboortegewicht was 3,2 kg dus niet enorm groot voor die termijn. Ze heeft in het begin moeite gehad met haar lichaamstemperatuur op peil houden en het aan de borst drinken viel haar heel zwaar, maar dat ging op den duur ook steeds beter. Ik hoop dat je wat hebt aan mijn ervaring. Heel veel sterkte met de onzekere periode waar je nu in zit en hou de moed erin! 💪🏼 Hopelijk heb je over 10 weken gewoon een mooi en gezond kindje in je armen. 😊

Bij onze 20 weken echo werd gezegd dat het een kleintje was, rond de p12. Dus toen ben ik halve dagen gaan werken zodat de kleine beter voeding uit de placenta kon halen. Tijdens de groeiecho's werd ineens gezegd dat we een mooi gemiddeld kindje zouden krijgen. Ook de verloskundige met voelen aan de buik zei het... Eindstand bij de geboorte. Een meisje van 48 cm en 2690 gram, p4 dus. Maar ze heeft het vanaf het begin af aan geweldig gedaan. Kreeg gelijk een apgar score van 10.

Hey lieve mama, Wat onwijs vervelend dat je hierover wakker moet liggen. Wellicht kan ik je geruststellen. Ook wij hadden van onze eerste dochter dit soort uitslagen. Alle testen en metingen waren tot 30 wkn volgens het boekje! En ineens BAM, met 32 weken was alles anders. Beentjes te klein, buikje en hoofdje. Tja wat móét je dan?! Je bent bang omdat je niet weet wat komen gaat. Ze is tot aan de bevalling in de gate gehouden en was steeds "te klein" ze hebben hier niet verder op ingegrepen. Toen ze uiteindelijk geboren is met 38.6 weken bad ze een gewicht van 3030gram en een lengte van 46cm. Dus deze baby was perfect! We hebben ons ook zorgen gemaakt, want je wil wel dat je kindje groeit volgens de grafiekjes in het ziekenhuis of het consultatiebureau. Onze dochter is kerngezond! En weetje, ze is nog altijd lekker smal, en nog altijd meet ze niet de lengte wat het precies zou moeten zijn. Ik ben zelf 1.56cm en mijn man 2 meter. Mijn motto is in die spannende tijd steeds geweest "van een tekkel kan je geen bouvier maken" en ik denk als ze in het ziekenhuis jou ook eens goed bekijken qua lengte dat ze maar eens moeten gaan nadenken of ze tóch niet te snel op de zaken vooruit lopen. Ik ben geen dokter, maar praat uit ervaring. En ik hoop vurig dat dit ook jouw geval mag worden, waar ik eig gewoon vanuit ga. Maak je niet te druk, en geniet van die laatste weekjes, je mag haar bijna knuffelen💕💕💕

Ons kindje zat op p1/p2. Precies hetzelfde: elke week doorstroommeting, elke 2 weken een groeimeting. Ik moest voor de zekerheid ook stoppen met werken en rustig aan doen. Doordat de baby ook in stuit lag, werd het een geplande keizersnede. Elke week was het weer een beetje spannend, maar had vertrouwen in de baby omdat hij steeds gezellig in beweging was. Met 38+1 is de baby geboren. Onze kleine man is lang maar dun geboren: 49 cm, 2530 gram. We hoefde niet extra lang in het ziekenhuis te blijven, en alleen maar de eerste week wat te helpen met warm blijven. Volgde steeds zijn eigen lijntje en nu nog steeds. Hij is inmiddels 5 maandjes :)

Goedemorgen! Wat fijn dat jullie terug schrijven. Dit doet me al deugd!! Ik hoop van harte dat wij achteraf ook net zo als jullie kunnen zeggen dat we gewoon een hele kleine meid in onze armen mochten nemen. 😊 Heb gelukkig nog een paar uurtjes slaap kunnen pakken vannacht. Mijn man had me op den duur in zijn armen genomen en we zijn samen weer verder gaan slapen. Voelt heel fijn om het niet alleen te hoeven doorstaan. Maar ik had nog wel een vraagje, hoe voelden jullie de kleine? Ik heb nl. het idee dat onze kleine qua bewegen minder sterk is dan van "leeftijdsgenootjes". Als ik naar de verhalen van een vriendin van me moet geloven, die is toevallig rond de zelfde datum uit getekend, die ligt soms echt krom als ze weer een stomp krijgt, maar ook in de nacht wordt ze er wakker van.

Hoi Hier was ze ook aan de kleine kant. Op 36 weken werd ik verplicht thuis gezet op rust. Plots maakte ze een groeispurt! Blijkbaar had ik toch onbewust te veel stress door mijn werk. Deze stress zorgde dus voor groeiachterstand. Op 37,5 weken bevallen met 2982gr geboortegewicht. Dus alles is toch goed gekomen ☺️. En nu een mooie brok van 5,5kg op 10weken...

Wij hebben ook hetzelfde meegemaakt met mijn jongste zoon. Hij zat op p9. Ook elke week controle in het ziekenhuis op groei en placenta ect, uiteindelijk met 39 weken bevallen van een gezonde zoon. Hij was klein en heel fijntjes 🥰 woog 2850 gram. Ik zou proberen niet te druk te maken en gewoon elke week alles laten checken. Helaas kun je niet meer doen. Ik mocht uiteindelijk ook met 38 weken terug naar mijn eigen verloskundige en poliklinisch bevallen. Bevalling ging ook super

Hier ook een baby met groeiachterstand. Begon hetzelfde als bij jou, met heel veel waarschuwingingen en doemscenario's. Ze zat toen op p1 en de doorstroming was niet goed. Ik moest stoppen met werken en rustig aan doen en rekening houden met een te vroeg geboren baby en opnames en wrsch een keizersnede. Tranen met tuiten en enorm ongerust kwam ik thuis. Bij de laatste groeiecho zat ze op p3 en was ze mooi op haar eigen kleine curve gegroeid. De doorstroming van de navelstreng was prima. Die laatste meting was dus verkeerd. Ik ben nu 34 weken en onze baby word gehaald met 37. Het is dus gewoon een kleine baby en hopelijk houd ze het nog even vol. Op het forum is een topic die heet ' Kleine baby's ' waar vrouwen dit soort verhalen ook delen. Succes en sterkte. En probeer ook een beetje vertrouwen te hebben.

Hier een P5 kindje. Ingeleid met 38 weken 2600 gram en 45 cm, kerngezond!

Hetzelfde meegemaakt, iedere week extra groei echos. Ik iedere keer in de stress. Meneer is geboren met 40 +5 met 3330 gr en 53 cm dus paniek voor niks achteraf😅

Hi, Wij hebben 2 jaar geleden scenario 1 meegemaakt. De placenta werkte niet naar behoren en daar kwamen ze pas bij 34 weken achter. Uiteindelijk ben ik met 37 weken ingeleid en bevallen van een meisje van 1985 gram. Ze heeft het vanaf het begin heel goed gedaan en na 5 dagen ziekenhuis mochten wij al naar huis! Ze heeft de achterstand vrij snel ingehaald en het bleek dus echt zo te zijn dat ze beter buiten mijn buik kon groeien dan erin. Weet dat ze jullie goed in de gaten houden en er alles aan doen om jullie te helpen. Succes komende tijd en ik hoop dat het meevalt!

Mijn meisje is geboren op 38.2 met 45cm en 2150gram alles goed met haar nu 3 en niks meer aan te merken

Bij mij waren het rustige, gezellige bewegingen. Nooit ‘stompen’ gehad. Als het voor jou altijd zo voelt is het goed, maar als je twijfelt gewoon bellen! Dat zullen ze elke afspraak vertellen!

Hai! Dat is even schrikken en superbegrijpelijk dat je er wakker van ligt. Wij hebben ook zoiets gehad. Telkens bij de echo te klein en flowmetingen wezen niets uit gelukkig. Mijn man is Indisch en al zn tantes heel klein dus we konden het plaatsen. Bij de laatste echo was ze ineens gemiddeld (???) dus ze mocht lekker blijven zitten alleen vond ze het zelf na 39 weken al genoeg. Uiteindelijk 2808 gram en 47 cm, P9. Placenta bleek prima, maar heel klein. Ik hoop voor jou dat het allemaal goed is en dat je je kindje mag knuffelen op het moment dat hij/zij er klaar voor is!

Wil iedereen nogmaals bedanken voor alle lieve en geruststellende berichtjes. We hebben beide een goeie dag op het werk gehad. En de dag vloog voorbij. Hebben het onze familie gisteren ook verteld, merken dat het hun ook niet in de koude kleren is gaan zitten. Maar we blijven nuchter met elkaar en wachten rustig af. Bedankt in ieder geval.

Hier bij 1e zwangerschap bijna identiek verhaal; alleen bij de 20 wkn echo al opvallend klein (p11), daarom voor de zekerheid extra groeiecho's bij 24 en 28 wkn. Toen bleek ze op de p1 te groeien dus onder controle van gyn gekomen: alles gecheckt (bloedonderzoek, dopplers voor navelstrengdoorbloeding, extra CTG's etc) en alles bleef maar stabiel doorgroeien op haar eigen kleine lijntje. Belangrijk was dat alles mooi in verhouding was (geproportioneerd) en verder geen afwijkingen v/d organen etc., waarmee kans op chromosomale afwijking kleiner werd geacht. Met 31 weken verplicht eerder gestopt met werken (werkte dan ook bijna 60u/week 😅) en ben ik uit voorzorg met 36+3 ingeleid. Dochtertje woog 2224 gram en 46 cm en had een super start (apgar 9/10)! Geen couveuse o.i.d. nodig geweest, na 3 nachtjes ziekenhuis mochten we lekker naar huis! Nooit een oorzaak gevonden (placenta is na de geboorte nog door patholoog onderzocht). Ze is nu 1.5 en groeit stabiel op haar onderste lijntje door en is een super vlotte meid! Hoop dat de controles en metingen bij jullie ook goed blijven en dat jullie kindje zo lang als mogelijk is lekker bij jou in de buik mag blijven groeien! Ik vond de onzekerheid en de frequente controles soms best heftig, kon toch minder van m'n verlof genieten, "anders dan gehoopt", maar achteraf dus iets met een mug en een olifant 😉

Ik voelde haar minder sterk dan mijn oudste, terwijl de placenta juist achter lag en bij de oudste voor. Maar dat had denk ik niets te maken met de groeiachterstand. Onze jongste is gewoon een heel ander, met name veel rustiger en geduldiger, kind dan de oudste. Kan dus ook echt karakter zijn. 😊

Ik zit in hetzelfde schuitje, elke week meting of groeiecho. Vooralsnog is de doorbloeding prima alleen het kindje groeit niet hard genoeg. Maar er bestaat nog geen echte onrust, ikzelf ben er wel klaar mee trouwens. Elke keer naar het ziekenhuis, die onzekerheid. Van mij mogen ze haar zo snel als veilig is halen haha.