Paniek kapper HELP!

Misschien kan je het proberen op te bouwen. Dat je zoontje went aan de persoon die aan zijn hoofdje gaat zitten? Eerst kammen dan en als dat goed is voorzichtig knippen? Niet gelijk de eerste keer dan zegmaar. Misschien ook nog zelf proberen te laten doen een beetje, voor zover dat gaat natuurlijk. Maar misschien heeft hij dan het gevoel het meer zelf in de hand te hebben. Zelf net als of doen bij de pop/beer/papa/mama? Ik hoop echt dat het goed gaat maandag 🤞 Kan me voorstellen dat dit echt heel lastig is. En anders is het misschien een idee om eens contact op te nemen met een professional (misschien bij de HA of het ziekenhuis) omdat je het hebt over een trauma. Misschien dat ze hier evengoed tips voor hebben ondanks dat je zoontje nog erg jong is.

Wat heftig! Ik kan mij voorstellen dat de ziekenhuishandelingeb traumatisch zijn geweest voor hem. Dat uit zich dan nu bij de kapper. Mocht het niet afnemen, zou ik je aanraden om hulp te zoeken bij een psycholoog, voorkeur voor iemand die werkt met het jonge kind (IMH). Een trauma behandeling bij jonge kinderen is mogelijk en heeft vaak een goed resultaat. Dat is ook helpend wanneer hij eventueel weer medische handelingen moet ondergaan.

Heey, Ik ben een kapper, en mijn hart huilt bij je kindje moeten vast houden in de houdgreep. Ik begrijp heeeeel goed dat hij dat als traumatisch ervaren heeft. Mijn advies: als jij naar de kapper gaat of je partner neem hem mee geef een spelletje neem drinken mee. En laat hem er alleen zijn en laat hem kijken. Als dit niet lukt. Iedere x als je voorbij de kapper loopt even zwaaien. En praatje maken. Voorzichtig naar binnen. Even zitten en dan weer door. Zodat het normaal wordt. Heel veel mensen denken dat met houdgreep of agressie. Of gewoon zitten en luisteren werkt. Maar de werkelijkheid leert: Als je kind het geluid van de schaar hoort. Of de tondeuse is er paniek.Als die paniek alleen maar gevoed word door nu zitten of houdgreep word die angst bevestigd. Dit kost straks heeeeeeel veel geduld en TIJD. Zodat het straks weer over is. En begin met kleine stapjes. Ookal is er maar 1 haar geknipt. Wees trots. Want Je kindje moet zijn of haar angst overwinnen. Het gaat niet om het einddoel maar om de weg erheen. Doe dit met liefde en geduld.

Dankjewel voor je tips. Als ik mijn man zijn haren nu doe dan loopt hij rond en speelt ondertussen. Kijkt dan ook naar wat er gebeurd. Dit doen we om hopelijk te laten zien dat er niets naars gebeurt en er ook geen "pijn" van komt. We nodigen hem dan uit om de tondeuse bv te bekijken of aan te raken. Wilt hij niet dan is dat oke! Het heeft inderdaad veel geduld en tijd nodig maar oooo wat voel ik me schuldig over de afgelopen kappersbezoeken... Hij heeft alleen nu zon lange haren hij moet geknipt...maandag staat de afspraak met een thuiskapster die we dus nog niet kennen. Nu twijfel ik of dit dan wel slim is...maaaaar ik weet echt niet hoe ik zijn haren anders weer fatsoenlijk krijg. Vind het zo erg..😪

Kan je zoontje misschien helpen met de tondeuse om papa's haren te scheren? En gaat hij naar het kinderdagverblijf? Bij ons komt daar regelmatig een kapper langs. Als hij andere kindjes geknipt ziet worden wil hij misschien ook.

Als hij de tondeuse ziet raakt hij al in paniek en wil er echt niet in de buurt komen helaas. Ja hij gaat 1.5 dag naar kdv maar daar komt geen kapper.

Wij hebben dit ook gehad ivm ziekenhuisopnames. Wij hebben het rustig opgebouwd. Rustig thuis proberen en dan al blij zijn als het niet meer in zijn ogen komt. Wij hebben na bijna 20 maanden eindelijk een kapperbeurt gehad waarin hij het gewoon vervelend vond maar niet aan het huilen was! Het is heel vaak oefenen en het vertrouwen terugwinnen. Wij maakte ook wel eens staartjes en dan dat knippen. Niet perfect maar dan heb je wel stuk meer haar weggehaald en kun je laten zien dat het niet eng is. Dat het geen pijn doet. Dat het voor hem óók fijn is om geen haren in zn ogen te hebben. Babysteps!

Ow wauw! Wat fijn dat het na zon lange periode nu zo is gegaan! Bedankt voor je reactie

Je hebt overigens ook tondeuses met minder geluid speciaal voor kinderen. Klinkt minder heftig

Ooh wat herkenbaar!! Onze oudste moesten we met 2 vasthouden zodat de derde kon knippen.. verschrikkelijk! Alles geprobeerd, niks hielp. Wij zijn toen ook voor een thuiskapster gegaan. Niet minder drama, maar je hebt zelf minder stress omdat je geen publiek hebt . Bij ons ging het op een gegeven moment steeds beter, het hielp ook dat zijn broertje het bestbwel prima vond. Inmiddels hebben we al een jaar ofzo dat het echt top gaat: rustignalleen op de stoel zitten met filmpje en gewoon knippen. Hij is nu bijna 6 en sinds 2 jaar ofzo is het best handelbaar. Hij vind het nog steeds echt niet leuk, maar geen angst meer. Geen tips dus eigenlijk, alleen maar sterkte

Dit! Dit keer 1000!! ♥️

Ik werk met jonge kinderen die veel mare ziekenhuis ervaringen hebben meegemaakt en dit is inderdaad heel herkenbaar.. ik zou inderdaad ook adviseren om via de huisarts een verwijzing voor traumabehandeling aan te vragen. EMDR of speltherapie werkt vaak erg goed, inderdaad bij een kinder- en jeugdpsycholoog of orthopedagoog (eventueel IMH specialist)

Misschien helpt het nog om het boekje ‘Bobbi gaat naar de kapper’ met hem te gaan lezen. Dit heeft bij ons goed geholpen. Succes! Het komt echt goed 💪🏻

Super goede tips! Wij deden dat thuis ook en lieten onze zoon de haren van mijn man doen met tondeuse. Hij vond het ook leuk om zijn eigen haartjes te mogen stofzuigen. Het verrotte is alleen dat hij echt mega veel haar heeft en echt elke 5-6 weken geknipt moet worden. Lang laten geen optie: wassen, drogen en kammen was namelijk net zo'n vreselijk drama. Dus liever eens in de zoveel weken ellende dan elke dag

Eerlijk gezegd vraag ik me af of dit door de ziekenhuisopnames komt. Heel veel kindjes gillen moord en brand bij de kapper en juist rond de 1 jaar krijgen ze meer besef maar snappen ze het nog niet wat er gebeurd. Bij ons hielp het om het zelf te knippen (was in corona tijd toen alle kappers dicht waren) en daarna ging het bij de kinderkapper ook beter. Misschien dat dat bij je kleine ook helpt, en verder denk ik vooral tijd gaat het leren...