Partner met add, zie je dit terug in je kind?

Dit kan erfelijk bepaald zijn. Ik geloof er zelf wel in dat voeding ook veel kan doen in drukte (lees veel suikers) in combinatie met weinig beweging/buiten

ik heb ook een partner met add maar zie nog geen dingen bij mn baby van bijna een jaar je kunt er sowieso weinig aan doen.. als we merken dat ons kindje zoiets heeft heeft mn vriend iig al een hoop kennis en ervaring.. een belangrijk ding is dat we dan prikkelarmer gaam leven, dus buiten de stad

Mijn vader heeft ADD, vermoed ik ook. Maar laat me niet testen. Wij zijn juist alles behalve druk (enkel druk in ons hoofd). Dus zelfs al heeft je kindje het, kan het zich heel anders gaan uiten.

Ik zou het eerder voor mijn kindje zelf niet willen dan dat ik het niet wil omdat het een 'druk persoon' gaat worden... Daarnaast is 'druk zijn' geen add ding, behalve inderdaad in het hoofd. Ik heb eens gelezen dat overmatig huilen als kind een verhoogd risico op add geeft, maar of dit klopt weet ik niet. Ik zorg er in ieder geval voor dat onze dochter qua "hersengroei" alles krijgt waarvan is bewezen dat het bevorderend werkt, om de kans op add te verminderen. Ik heb volgens de poh ggz add, ik sta momenteel op de wachtlijst bij de ggz o.a. om hiervoor getest te worden. Ik denk dat je teveel toeschrijft aan add, want eigen willetje/geen geduld, dat hebben de meeste baby's. Minder denken dat het add is, meer inlezen over hoe kinderen zijn, dan zie je dat je kindje waarschijnlijk doodgewoon gedrag vertoont.

Mijn man en ik hebben beide adhd. Onze dochter kan ook druk zijn en vraagt veel aandacht, ze is een lief vrolijk meisje, maar laat het ook zeker weten als ze het er niet mee eens is. Aangezien het genetisch is, acht ik de kans wel aanwezig dat zij het ook heeft. Voordeel als je zelf je hele leven tegen dingen aan bent gelopen (of je partner) kun je haar beter leren om met dingen om te gaan. Add is niet perse druk zijn, maar heeft te maken met impulsen doordat er wat stofjes missen, alsof je een filter mist. Prikkels komen harder binnen, overzicht is soms lastig, het verwerken van gebeurtenissen of emoties kan langer duren. Structuur is fijn voor je kindje mocht die dit ook hebben. En begrip en acceptatie.

Nou eigenlijk was ik nooit binnen, kreeg ik minimaal suiker vanwege snel overgewicht ontwikkelen en deed ik 3 sporten, altijd buiten spelen, alles op de fiets want we hadden geen auto. Ik heb add/ADHD. En nee niet vanwege die dingen die jij noemt maat ik ben gewoon buitengewoon erfelijk belast door m'n moeder. Dat is net een Duracell konijn, die stopt nooit! En zo krijg je een of beide. Of het kan een bijverschijnsel van autisme of een verstandelijke beperking zijn. En daarnaast zijn er vast nog onbekende oorzaken die we niet weten. maar van suiker of te weinig buiten zijn ontwikkel je geen ADHD/add. Wel kan je met voeding iets wat aanpakken maar niet wegnemen.

Ik was niet degene die het over suiker had, maar ik weet wel dat genen niet alles zeggen, vandaar dat ik bijvoorbeeld wel alles probeer te doen om de add niet tot uiting te laten komen bij mijn dochter, ook al heeft zij hier misschien wel de genetische aanleg voor. https://www.perfecthealth.nl/nieuws/epigenetica/ Eerder werd gedacht dat het lichaam beschikt over een pakket genen dat volledig bepaalt hoe het lichaam functioneert. Genen krijgen dan ook vaak de schuld wanneer men kampt met gezondheidsproblemen. Echter bestaan er ook epigenen, waarbij ‘epi’ in het Grieks ‘op’ of ‘bij’ betekent. Epigenen staan voor de omstandigheden waaraan we blootgesteld worden. De epigenetische omstandigheden bepalen samen met de genen hoe het lichaam handelt. De epigenen programmeren de genen en omgevingsfactoren en leefstijl kunnen deze epigenen voor een deel manipuleren. Over adhd: https://www.additudemag.com/epigenetics-and-adhd-how-environment-impacts-symptoms/

Ja klopt. Ik heb eens een heel goede uitleg gezien van een neuroloog. Het gaat om electronen die verbindingen maken tussen hersencellen. Bij gewone mensen maakt het lichaam die zelf aan waardoor je impulsen kan beheersen en dergelijke, gewoon ander soort hersenproces. Mensen met add hebben een gebrek aan dit stofje waardoor de hersencellen niet altijd die connectie maken. Vandaar dat medicatie kan werken, ondanks de negatieve bijwerkingen die er zijn. Het is gewoon een chemisch proces in de hersenen wat verstoord is. Dit kun je niet direct met voeding verhelpen denk ik. Al weet ik wel dat een kindje dat ik ken met autisme beter gaat op glutenvrije voeding en beter zijn buien onder controle heeft. Dus het zal er vast invloed op kunnen hebben, maar het neemt het niet erg.

Ik zie wat reacties over ADHD en suikers. Ik heb eens een interessante documentaire gezien over een studie naar voeding en adhd.. suiker schijnt dus niet zo’n grote trigger te zijn maar andere voedingsmiddelen zeker wel. Welk voedingsmiddel dit is, is helaas voor iedereen weer anders en kunnen doodnormale dingen zijn zoals een bepaalde groente oid. Vond ik toch wel heel interessant ☺️ https://www.wur.nl/nl/nieuws/Onderzoekers-gaan-voor-het-eerst-via-hersenscans-het-effect-van-fewfoods-dieet-bij-kinderen-met-ADHD-in-kaart-brengen.htm Mijn man heeft adhd en mijn dochter is nog maar klein, al herken ik wel al het eea van mijn man in haar. En ja, het is erfelijk natuurlijk…. Maar ik denk altijd maar zo: ik ben ook verliefd geworden op mijn man dus waarom zou het bij mijn dochter dan zo’n probleem zijn?

Onze dochter moet haast wel adhd hebben aangezien vader en moeder heeft. Ik zie dit niet als een probleem. Het heeft mij ook nooit in de weg gestaan. En doordat wij het weten kunnen we haar veel beter begeleiden hoe ze er mee om gaan waardoor ze er minder mee hoeft te struggelen dan ik en der vader.

Of Nouja het is nog in onderzoek dus nog geen harde conclusies😅

Dat gezegd hebbende terug naar de topic. Ik heb dus ADHD/add de gecombineerde variant. Dit heb ik dus van m'n moeder. Ook deze is bijna altijd vrolijk en in de weer net als jou man. Ze is niet hysterisch vervelend druk maar ze zit gewoon nooit.en kletst n hoop of zingt de hele dag. Ze heeft geen diagnose maar ik wel. En het is niet gek waar ik het vandaan heb. Ik daarentegen ben zeker niet altijd vrolijk. Ik pieker enorm, ben pessimistisch vaak en enorm prikkelgevoelig. Ik zit nooit stil, verveel me snel op werk en kan me enorm slecht concentreren. Maar ik kan ook super snel schakelen ( ideaal in mijn werk) ben perfectionistisch waardoor ik niet snel verslof, ik wil altijd voor anderen zorgen en dat zij het beste hebben, ik kan intens van kleine dingen genieten, muziek beelden, boeken of films kunnen me enorm pakken en zit je in m'n hart dan ga ik door het vuur voor je! Allemaal schitterende eigenschappen die mij ver brengen. Die kun je ook hebben zonder ADHD maar ik heb ze met. En ja toen kwam er een zoon. En die lijkt op mama. Enorm druk, er beweegt altijd iets, brabbelt de hele dag, kan enorm huilen maar is even snel weer af te leiden. En is zeer prikkelgevoelig. Hij leeft INTENS!!! Voor 99% zeker gaat hij een diagnose krijgen. Maar hoewel ik ook bang ben voor de toekomst ( school, keuzes maken, uitdagingen weerstaan, niet in conflicten raken) wil ik hem leren dat hij te gek is hoe hij is. Met al zijn minpunten en z'n talenten. Ik zal hem vast wel eens wat kunnen doen. Of me schamen als hij het drukste kindje op de verjaardag is. Maar omdat ik weet hoe zijn hoofd werkt kan ik me verplaatsen. En hem hopelijk zo begeleiden dat hij een gelukkige en trotse jongen wordt. Die lief is voor zichzelf en voor anderen. Ook als dat op hoog tempo gaat. Ik hoop dat jij dat ook voor jou kindje kunt zien. Laat haar zich ontwikkelen zoals zij aangeeft. Vraag je man actief hoe hij de dingen ziet die zij laat zien. En leer haar vooral dat ze vooral gewoon zichzelf is! Dan komt het vast goed.

Ja hier geloof ik ook zeker in hoor! Maar vlak ook niet uit hoe we zijn gaan dignostiseren en over- dignostiseren. Iemand die pakweg 40 jaar geleden niet lekker liep op school kreeg geen diagnose. Maar advies n ambacht te leren. Dat is nu anders. Was het vroeger beter, nee zeker niet. Maar t is het perspectief op labels wat is veranderd. Naast dat we nu net als wat jij aanhaalt, beter snappen dat oorzaken niet zo rechtlijnig aan de genen óf de omgeving liggen.

Ik heb ASS/ADHD (eigenlijk ADD, maar nu valt dat allemaal onder de noemer ADHD) en mijn lief ASS. Hoe ouder hij wordt, hoe meer ‘kantjes’ ik wel van mezelf herken. Maar mijn hyperactiviteit zit hem niet in druk doen, wel in ratelen en mijn hoofd dat altijd blijft malen (daar krijg ik o.a. medicatie voor). Misschien wat grof gezegd, maar dat weet je toch op voorhand wel dat de kans bestaat dat je kindje die eigenschappen ook heeft? Enfin ja, het zijn dingen waar ik alleszins op voorhand wel aan dacht (de erfelijkheid van mijn ASS dan, want mijn ADHD diagnose kwam later). Het kan zich ook anders uiten dan bij je vriend. Daarnaast is dat eigen willetje en gebrek aan geduld keihard eigen aan peuters in volle ontwikkeling! Mijn tip: leg je focus niet op die mogelijke ADHD. Bekijk je dochter gewoon zoals ze is, met haar eigen trekjes en karakter. Vanuit een mogelijke diagnose zou ik echt nog niet gaan denken. Een kind zonder ADHD kan ook erg druk zijn. 😶

Ik heb ADD en zie het bij mijn dochtertje van bijna 3 al aanwezig. Maar wij zijn niet "druk", meer snel afgeleid en chaotisch. Ik vind het prima, hoop dat ze net zo creatief word als mij.

Dankjulliewel voor al jullie reacties! Fijn om dit te lezen.

Mijn partner heeft add en gaat slecht op druktes (verjaaardagen in een volle kamer,feestjes etc) kan soms ook neerslachtig zijn paar dagen per kwartaal etc, heel erg wennen aan het alles letterlijk overnemen wat je zegt. Onze dovhter wordt 2 en denk niet dat ze het ook heeft.. is ook een enorm bezig bijtje maar is nooit overprikkeld oid van alles wat we doen en de druktes waar ze in opgroeit. mijn schoonouders zeiden ook over mn vriend dat die als kind al wat anders was en herkennen dat niet in onze dochter

Ik heb recent mijn 25-jarig Ritalin jubileum gevierd. Zonder functioneer ik niet. Of wel eigenlijk, maar dan kost het leven en alles wat er van mij gevraagd wordt zoveel energie dat ik halverwege de dag af knak bij mn enkels. Dus dan maar met pillen. Ons zoontje heeft 50% kans op ADHD en 50% kans van niet. Heeft hij het wel, dan stoppen we er een pil in. En genieten we van alle positieve dingen die ADHD met zich meebrengt, want dat zijn er ook heel veel. Ik hoop eerder dat mijn zoontje niet mijn hoogbegaafdheid erft. Daar heb ik meer hinder van dan van m'n ADHD.

Mijn man slikt ook medicatie. Zonder wordt hij helemaal gek en oververmoeid van zichzelf. En wij stiekem ook een klein beetje. Met medicatie heeft hij een tomeloze energie, altijd in voor iets gezelligs, een bult aan doorzettingsvermogen. Als hij zich iets in de kop heeft gehaald gaat ie ook door tot het gelukt is (met een aantal omwegen vaak, dat wel 🤪), hij is ook heel creatief in oplossingen en kan niet bestaat niet. Tuurlijk is hij soms wat chaotisch en plannen en overleggen niet zijn sterkste kant maar de positieve dingen overheersen toch wel. Met die medicatie dan 😅 laten we die positieve kanten vooral ook echt niet vergeten ❤️

Ik bedoel ook niet dat Add/adhd door dit ontstaat. Ik zie kinderen een "stempel". Krijgen die extra druk, onrust etc. Krijgen door de verkeerde voedingsmiddelen met bv. Heel veel suiker. Dus goed als ouders hier ook naar kijken. Dat bedoelde ik