Dag dames,
Op dit moment ben ik 22 weken zwanger van ons tweede kindje. Er loopt ook al een dreumes rond van anderhalf.
Mijn partner heeft long-covid/post-covid en is al de hele zwangerschap vermoeider dan ik. De afgelopen weken waren ook best pittig, maar nu ik weer wat meer energie krijg, is het wel te doen.
We krijgen al veel hulp van familie en vrienden, maar ik ben aan het inventariseren wat voor opties er nog meer zijn, met name als ons dochtertje straks geboren is...
Ik weet ook niet hoe het dan met mijn partner zal gaan en of hij kan helpen met de gebroken nachten of niet. (Hij krijgt behandelingen en er zit vooruitgang in, maar het gaat enórm traag, dus alles wat ik als extra vangnet kan regelen is fijn.)
Ik ben sowieso van plan de situatie aan te kaarten in het intakegesprek met de kraamzorg en ben al in contact met de gemeente voor eventuele thuiszorg (maar hoe dit werkt is me niet geheel duidelijk, dus dat ben ik nog aan het uitzoeken.)
Hebben jullie nog (ongevraagd) advies waar ik nog niet aan gedacht heb? Alle (wilde) ideeën zijn welkom, misschien zit er iets bij waar ik iets mee kan!
(Mijn moeder kan sowieso bijspringen en ook schoonouders willen helpen, maar ik weet niet of ik het trek om mijn lieftallige schoonmoeder veel te zien 😅) Ik weet dat alleenstaande ouders dit ook kunnen, maar ik zie er soms toch een beetje tegenop, omdat ik met een beetje pech ook voor mijn partner mag zorgen.
Anyway, tips, advies en ervaringen van anderen zijn zeker welkom!