Positieve ervaringen ouderschap

Ja hoor, ik vind het eigenlijk allemaal reuze meevallen. Natuurlijk zijn er momenten waarop je soms even denkt: “aaaaah”. Als je bijvoorbeeld alle kinderen tegelijk ziek hebt, waarbij je continu moet spuugruimen. Maar over het algemeen is het elke dag genieten hier. Een heel makkelijke peuter, en een dreumes die wat bewerkelijker is. Dus van beide een beetje. Ook is kindje nummer 3 onderweg, wat me wel wat vermoeider maakt dan normaal. Wat ik wél denk is dat doordat ze allebei goed slapen en gezond zijn, ik genoeg tolerantievermogen heb om de dagelijkse rompslomp het hoofd te bieden. Ik kan me zomaar voorstellen dat wanneer je nachten aanhoudend ruk zijn, of wanneer je veel zorgen hebt om je kind, het ouderschap je vele malen zwaarder kan vallen. Ook geloof ik (zonder oordelen) dat het soort persoon/type dat je zelf bent en de strategieën die je hebt als persoon, je perceptie van het ouderschap kan beïnvloeden. Zowel positief als negatief.

Ik vind het ouderschap soms zeker zwaar, maar MEESTAL heel erg genieten! Ik ben echt dol op mijn twee kleintjes. Mijn oudste is een super ondernemende en lieve, grappige peuter. Hij luistert super goed en vanaf dag 1 voel ik zo’n sterke band met hem. Hij is echt mijn alles 💕💕 Ik vind het echt enorm leuk om met hem te spelen en te knuffelen. Natuurlijk is hij soms ook vervelend maar ik denk dat 90% van de tijd gewoon genieten is. Daarnaast heb ik een dochtertje van 8 weken. Helemaal in de wolken en stapelgek op haar 💕 ze is zo’n lief en grappig en stoer meisje. Ik vind de newborn tijd helemaal niet zwaar. Bij mijn zoontje ook niet. Maar ik heb denk ik extreem makkelijke baby’s want als ze 5 minuten per dag huilt is het veel 😅Ook de nachten gaan goed, regelmatig laat ze er 6 of 7 uur tussen! Bij mijn zoontje hebben we wel pittige nachten gehad. Dat vind ik wel zwaar. En het is zwaar dat je alle ballen in de lucht wil houden, dus ook je carrière en je vriendschappen en je relatie, en sporten en je huishouden, etc etc. En mentaal soms dat je 24/7 aan moet staan. Maar vind ik het zwaar? Nee absoluut niet. Vond de zwangerschap wel heel zwaar (mentaal) en ik raak mezelf kwijt. Daarom houden we het bij 2.

Ouderschap niet altijd leuk maar vindt het allemaal best meevallen. Mijn dochter slaapt nog niet door en was een mega huilbaby tot 2 jaar- oorzaak inmiddels gevonden. Denk omdat best wel veel berichten hoorde hoe zwaar het is ik me op had voorbereid het heel pittig zou worden en het me nu wel meevalt, ook als baby. Ook ben ik van nature vrij relaxt misschien dit helpt. Mijn man is voor icter vaak 16 weken in kost in Duitsland en red me prima alleen werk ook nog erbij. Hoop in toekomst nog een kindje mag verwelkomen en denk echt ik het dan ook prima red. Ook al zal weer huilbaby worden. Heus heb wel eens momenten echt moe was of er klaar mee was maar dat was minimaal. Lekker topic dit!

Ik vind het zo meevallen en vind zelfs dat mijn leven er ZO veel beter op is geworden sinds wij ons zoontje hebben. Ik ben iedere dag nog zo dankbaar voor mijn zoontje. Dank god nog iedere dag voor hem. Misschien komt het omdat wij een traject hebben gehad , i dont know. Tuurlijk zijn sommige momenten pittig maar ik zelf ben altijd heel positief ingesteld dus dat zal ook wel helpen. Enige wat ik tot nu toe het zwaarste vond was dat toen ik ziek was , ik toch voor de kleine moest zorgen. Papa was ook ziek en die was al helemaal niks waard. Ik denk dat ik me precies hetzelfde voelde 😂 maar dat is denk ik het verschil tussen man en vrouw hahah .. Nee ik ben ervan overtuigd dat er niks mooier is op deze wereld dan liefde van en voor je eigen kind !

Ik vond de babytijd zwaar, maar óók ontzettend leuk! Tussen de slapeloze nachten door heb ik heus wel genoten van m'n zoontje die van alles leert en een grappenmaker is vanaf dag 1. Hij is nu 4 en het is alleen maar leuker geworden (ook vanwege veel minder slapeloze nachten haha). Ik ben nu zwanger van de tweede en wat scheelt is dat ik nu wéét dat het zwaar zal zijn, maar ook ontzettend leuk dus ik kijk er vooral enorm naar uit, weer zo'n ukkie in m'n armen...

Wij hebben ook een traject gehad, denk soms wel eens ik daarom het gevoel heb ik minder mag klagen omdat we nu zo gezegend zijn met onze meid. Misschien onbewust meespeelt

Ik vond de beginperiode pittig, onzeker en prachtig. Nu is de oudste 4,5 en de jongste 1,5 en kan ik wel zeggen dat, ondanks dat het hard werken is, ik erg geniet. Óók door de ervaring. Bij m’n oudste kon ik me verzetten tegen een zware dag, waardoor hij alleen maar zwaarder werd. Nu bij de jongste helpt m’n ervaring en denk ik: oke, dit wordt een dagje bankhangen en boekjes lezen. En daar kan ik dan oprecht van genieten. Maar, onze nachten zijn, afgezien van periodes met ziekte, bij beide kindjes na 7-9 maanden stabiel goed. Dat helpt enorm.

Nu kijk ik er elke dag naar uit om de oudste van school te halen of de jongste vd opvang of thuis te komen na een dag werk. Ze lekker knuffelend naar bed te brengen, aan hij haren te snuffelen en ze ‘s ochtends weer te zien en de dag opnieuw te beginnen met ze.

Ik had al co-ouderschap over m'n twee zoontjes toen ik onverwacht (en alleenstaand) zwanger werd van nummer 3. Vanaf het begin van de zwangerschap heb ik alles alleen gedaan. Ik krijg dan ook regelmatig de reactie dat ik het wel zwaar zal hebben, maar eerlijk gezegd vind ik het vooral leuk❤️ Tuurlijk zijn er wel eens momenten dat het druk is en vermoeiend, maar meestal zijn ze zo gezellig samen en de jongste was een makkelijke baby en inmiddels een heerlijke dreumes!

Ik vind het heel erg mee vallen. Je wordt altijd zo bang gemaakt “ wacht maar tot de baby er is, dan kun je niks meer “ “wen maar aan de slapeloze nachten” Etc… Nu hebben wij een super makkelijke baby gehad die goed sliep, had ik goede productie en liep alles eigenlijk vanzelf. Daarbij slaapt ie overal, in de auto, kinderwagen etc. Dus weg gaan was/is makkelijk. Daarbij ben ik dus niet zo aan huis gebonden. Ik geniet enorm van m. Maar! Doordat wij zon makkelijk kind hebben weerhoudt het ons ook enorm om voor een tweede te gaan… want als die niet zo makkelijk is zou het wel eens flink kunnen tegen vallen🤣🫣

Ik heb twee meisjes, de oudste is bijna 3 en de jongste is 11 weken. Ik vind de newborntijd écht bikkelen. Korte nachten en veel gehuil. Plus de aandacht moeten verdelen... Maar als de stof is neergedaald na de ergste storm en je je man aankijkt dat je het toch maar even met zn twee flikt is alles waard. En het moment dat je mini baby bij je in de armen in slaapt valt omdat dat de veiligste plek is en je peuter heel lief bij je komt zitten mag van mij de wereld in de fik staan Na de storm hier thuis ben ik wel echt een betere versie geworden. Ik leef gezonder en geniet meer van de kleine dingen. Puur door mn meisjes

Vooraf gezegd we hebben over het algemeen een hele makkelijke dochter dus dat maakt het voor ons ook heel makkelijk maar ik en m’n man staan er sowieso heel relaxed in ☺️ we ondersteunen elkaar overal bij en hebben vanaf dag 1 samen de nachten gedaan. Wij plannen rondom ons kindje en komt het echt niet uit met bijv een verjaardag dan gaat er 1 iemand. Bij ons was echt communicatie en aandacht voor elkaar de key naast papa en mama zijn we ook nog steeds man en vrouw 🥰 nu benieuwd hoe het wordt als onze 2e dochter geboren is ☺️

Mij is het allemaal ontzettend meegevallen. Dacht ook dat het heel zwaar zou zijn en helemaal het eerste jaar heel heftig. Nog niets van gemerkt (baby is nu 4,5 maand). De kraamweek was niet optimaal, maar verder voelt het zo goed en ervaar ik het helemaal niet als zwaar. Vooral heel mooi en leuk. Heb wel het geluk van een gezond kindje en dat wij in ons werk en financieel heel flexibel zijn, waardoor we alles op een ontspannen manier kunnen inrichten.

Wij hadden een heerlijke kraamtijd en zou m nog zo 10 keer overdoen, ook al wilde kindje elke 2 uur drinken tot 10 weken en heeft ie nog altijd geen nacht doorgeslapen en slaapt overdag alleen maar op mij.., schijnbaar kan ik prima functioneren op weinig slaap en geniet echt vollop van m'n zoontje. Ik kan zo intens genieten van de nieuwe dingen die hij dan ineens kan, en het zwaarste vind ik denk nog wel het afscheid moeten nemen van de newborn fase. Wat vond ik het heerlijk, zo'n heerlijk klein babytje. Zo vind ik iedere fase bitterzoet. Zo trots wanneer die zich ontwikkeld maar ook weer afscheid van een oude fase.. Ik vond het afgelopen maand wel wat pittig omdat ik opnieuw in verwachting ben en intens moe en misselijk. Maar daar zijn we nu doorheen en ik kijk weer zo uit naar zo'n klein babytje en mijn zoontje die grote broer wordt!😍 Ik barst van trots en zo gelukkig dat hij gezond is. We slapen nog altijd samen, vanaf dag 1 al, en ook al was de nacht zo gebroken, ik kan niet anders dan lachen en blij zijn als ik weer zo'n warm lijfje naast me voel of een handje in m'n gezicht, of een luide ochtendgroet in m'n oor 😂❤️. Nou hadden wij best realistische verwachtingen en dat heeft enorm veel verschil gemaakt. Ik ging er niet vanuit dat hij een doorslaper zou zijn of elk dutje in z'n bedje kon doen. We passen ons makkelijk aan, en ons motto het afgelopen jaar is geworden, kan het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan 👍🏻.

Ik vind het inspirerend om de wereld te mogen ervaren door de ogen van mijn kinderen. Bijv. als ze een diertje, plant of iets anders "normaals" super bijzonder vinden. Dan zie ik opeens ook weer hoe bijzonder het is. Ze zijn niet bezig met morgen, volgende week, volgend jaar. Ze leven in het nu en zorgen dat ik dat ook vaker doe. Zo was ik laatst sjaggie dat ons matras in de huiskamer ligt, en alles zo rommelig is, doordat we onze slaapkamer aan het verven zijn. Maar de kinderen sprongen er meteen op, wilden gezellig met z'n allen knuffelen in bed, stelden een filmavondje voor.. En zo oefen ik weer in omdenken en flexibel zijn 😅

Moeilijke start gehad zowel lichamelijk als zn zoontje zelf. Maar ik zou nooit meer terug willen naar daarvoor. Ik geniet zo intens van mama zijn. Ben toen zn zoontje een jaar was weer 32 uur gaan werken (zorg) en ben er een tweede hbo opleiding bij gaan doen. Vind het heerlijk om lekker thuis te zijn en samen met mn man en zoontje de wereld te ontdekken, onze zoon op te voeden en grenzen op te zoeken.

Ik ben gezegend met een pracht baby. Hij is heel rustig kind. Heerlijk kraam tijd gehad. Kon genieten van hem. Hij werd alleen wakker voor melk. Om de 3 uur en nu nig steeds. Laatste voeding om nagen uur daarna wordt hij om 6 uur wakker voor melk. Baby is 5 maanden en nog steeds geniet ik ervan. Ik was ook bang gemaakt van slapeloze nachten. Huilende baby. Maar integen deel mijn baby huilt alleen voor melk.

Ik vind het ouderschap ook vooral heel leuk! Heb er jarenlang naar uitgekeken en het valt me niet tegen. Het moeilijkst vind ik soms het slaaptekort, waardoor ik dingen niet zo goed kan relativeren. Maar behalve dat vind ik het echt geweldig, die schatten van kinderen in ons leven 🥰🥰🥰

Bij mij viel het ook allemaal reuze mee. Had echt een horror scenario in mijn hoofd. Nu ben ik wel gezegend met een makkelijke baby. Sliep na enkele weken al door. Waardoor mijn herstel ook erg voorspoedig ging. Ik zie alles ook leuker in als ik goed slaap 🙈 Als ik om mij heen hoor wat sommige ouders voor de kiezen krijgen kan ik begrijpen dat je het zwaar ervaart.

Los van de dagen dat ik het wel zwaar vind zijn er ook dagen dat het heerlijk en fantastisch is. Mijn dochter is heel vrolijk en gek op aandacht. Ze is echt het zonnetje in m’n leven. s’ Ochtends wordt ze lachend en zingend wakker, zo’n rijkdom! Ook vind ik het heel gezellig om met haar op stap te gaan. Ze is dol op familie en andere kindjes.