Positieve verhalen/tips gezocht; dreumes in eigen bed laten slapen. 😴

Eerlijk? Doorpakken. Het is een week afzien, maar niet meer meenemen naar je eigen bed, als hij begint te huilen wel troosten en sussen zonder hem uit bed te halen, vertellen dat hij lekker in zijn bed mag slapen. Hier was het niet per se dat ze elke nacht bij ons in bed lag, maar ze kwam elke nacht nog meermaals voor aandacht wat ze ook kreeg van mijn partner. Wij hebben uiteindelijk geferberd. Kostte drie nachten en toen was het grotendeels klaar.

Verstandig dat jullie kiezen om apart te slapen! Slaap is heilig. Samen slapen komt later wel weer. Evenals als is aangegeven: doorpakken. Liefdevol consequent zijn. Hij weet, hoe klein hij ook is, ontzettend goed dat hij mee mag naar jouw bed. Je kunt dit overigens ook accepteren. Als je liever anders ziet: plan een paar nachten waarbij wat minder slaap je minder slecht uitkomt. Praat er vooraf een paar keer over met je dreumes en wees erna consequent. Je kunt het ook afbouwen door eerst bij hem te blijven zitten en dit steeds wat korter te doen. Of bij zijn kamerdeur blijven staan. Wij zaten eerst op de stoel en later nog een paar nachtjes bij zijn deur. En je man: hij en jullie dreumes kunnen het ook weer samen oppakken. Oefenen, oefenen en doorzetten. Komt goed hoor!

Als tussenstap zou je, als daar ruimte voor is, op een matras op de grond op zijn kamer kunnen slapen. Dan ligt hij in z’n eigen bed, maar voelt toch dat jij er bent.

Hier hetzelfde verhaal als jij, ook een zoontje van 13 maanden. Gaat hij momenteel door een moeilijke periode/slaapregressie? Wij zijn een maand geleden gaan proberen hem in zijn eigen bed te laten slapen. En we zijn echt consequent geweest. Maar het was niet maar 3 dagen of een weekje voor ons. We zijn nu al weken bezig en nog steeds is hij snachts lang en vaak wakker. Onze timing was dus gewoon bagger. Ik wilde alleen even zeggen dat als je dit overweegt, wees misschien nog even geduldig en wacht tot die regressie voorbij is

Volgensmij zit er een flinkre regressie rond die tijd. Ik zou zulke veranderingen altijf buiten de regressies om doen. En dan idd doorpakken. Ik zou wel hem oppakken bij huilen en troosten. In psniek schiet het stresshormoon omhoog. En maak het voor jezelf makkelijk en doe er een matras naast.

Ik zou zoals al gezegd nog even wachten, dit is een lastige leeftijd qua sprong/regressie. (Wij zitten er ook middenin, ze is nu 14 maanden en ook al 2/3 weken aan de gang) En vanaf wanneer je het wil aanpakken: idd consequent zijn. Het wordt even niet leuk ws. Ik zou zelf denk ik kiezen voor zijn bed op jullie kamer of matras op zijn kamer. Maar traantjes zullen er wel bij komen kijken...

Wij zijn enorm goed geholpen door bureau van slaap, zij dachten heel goed mee hoe we in kleine stapjes konden werken aan zelfstandig slapen in eigen bed

Mag ik vragen wat geferberd in houd?

Ik vind de slaapregressies/sprongetjes en alles maar moeilijk in te schatten. Slapen is hier altijd moeilijk geweest met veel wakker en veel nabijheid zoeken. Dit heb ik hem dan ook altijd gegeven en nog steeds. Wel erg ontzettend last van elk tandje wat door komt en dit duurt dan zo’n 2/3 weken en dan komt er weer wat nieuws. De timing lijkt nooit goed heb ik het idee

Heb je misschien wat tips die je zou willen delen?

Dankjewel voor je reactie. Slapen gaat hier zijn ‘hele’ leventje al moeizaam. Moeilijk om te zeggen wanneer die nou in een regressie zit omdat die dus altijd al zo slecht geslapen heeft. Sinds een maand of 11 gaat het wat beter gelukkig. Hij heeft al eerder met zijn bed naast mijn bed gelegen maar dat gaf die niet op tot die bij mij in bed kon liggen.. ik heb wel eens aan een vloerbed gedacht op zijn kamer zodat die iig went aan het hele nachten slapen in ze eigen kamer. Dan kan ik er bij kruipen wanneer het nodig is.

Ja, ik denk als ik het zo lees dat een vloerbed best wel eens een hele fijne oplossing kan zijn voor jullie. Pittig, zo'n lastige slaper. En dan werkt het idd niet nee, zijn bed naast die van jou. Ksn idd soms juist alleen maar voor meer frustratie zorgen. Ik denk dat een vloerbed of een goede slaapcoach voor jullie de oplossing is. Zo blijven aanmodderen is eigenlijk zonde.

Dat vind ik lastig, onze situatie was anders. We hebben ook echt meerdere dagen een logboek bijgehouden met alle slaapjes, hoe we dat aanpakten en welke activiteiten we deden. Ze kijken echt naar het geheel. Je kan wel wat algemene tips vinden op hun Instagram en website, maar bij ons was het ook heel fijn dat er gewoon iemand was die een plan maakte. Als slapen zo lang slecht gaat is het ook lastig om te weten waar je goed aan doet en vol te houden als het even niet lijkt te werken. Iemand die er van een afstand naar keek gaf ons rust

Ik vroeg me af hoe het momenteel gaat met het slapen, zit er al verbetering in, en zo ja hoe hebben jullie dit aangepakt?