Postnatale depressie man

Niet te lang wachten met de psycholoog, sporten is goed dat hij dat doet, maar vraag hem te blijven geef aan dat je het ook zwaar vind. Heel veel sterkte

Ik had zelf een post natale depressie bij mijn 1e. Bij mijn man ging het ook niet lekker ook een combi met vervelende gebeurtenis op zijn werk en thuis dus niet zo super. Hij kreeg de stempel burn out. Maar hij deed zo ongeveer hetzelfde als hoe mij en we herkende elkaars gevoel. Ik liep al bij een psych. En hij heeft zich gemeld bij de huisarts. Ook een psych gekregen. Heeft bij beide goed geholpen. Maar ook door veel met elkaar er over te praten en elkaar de ruimte te geven in de ervaring en gevoelens die we hadden. Zou hem zeker aanmoedigen om naar die psycholoog te gaan. Sterkte!

Herkenbaar hoor. Zoek samen hulp! Psygische hulp en hulp voor jullie kindje.. Zijn er mensen om je heen die het even een dagje of nachtje van jullie kunnen overnemen? Even voor jullie kindje kunnen zorgen? Zodat jullie kunnen opladen..?

Wij hadden plotselinge premature, medische start. Hierna maanden lang 'huilbaby' (medische redenen ze had pijn, jeuk, kramp etc). Dus ook veel doktersafspraken en zoektocht naar oorzaak. Ik kreeg postnatale depressie. Mijn man is later ook uitgevallen op werk. Voor hem diagnose burn out. Hij had zelfde zorgen voor dochter, en dan ook die van mij erbij ivm mijn depressie. Bewegen/sporten wordt aangeraden bij depressie. Exta werken lijkt me niet verstandig eerder minder werken en (deels(ziekmelden maar dat kan psycholoog beter beoordelen. Wat iemand anders opperde een dagje en/ of nacht oppas hulp was voor ons regelmatig noodzakelijk. We hadden extreem slaaptekort (liepen dag en nacht net draagzak) daardoor kapot en ook goed dan even met z'n 2en te kunnen zijn. Soms nodig voor jezelf te zorgen om goed voor je kindje te kunnen zorgen. Denk ook aan jezelf. Een depressieve partner in kraamtijd is ook pittig. Zelf vond ik podcast Zwarte Muisjes over mentale problemen rondim zwangerschap deels herkenbaar, wel op vrouw gericht.Zat ook aflevering (4?)over de partners in, mogelijk (ondanks omgekeerd pappa depressie en mamma niet) voor jou herkenbaar? Sterkte!

Dat hebben we al enkele keren gedaan owv huilbaby en dat ik eens grieperig was

Hoe gaat het nu met je man? De mijne heeft een paar dagen geleden uitgesproken dat hij zelf denkt dit te hebben. Hij voelt geen/weinig liefde naar ons kindje, vindt het ook heel erg dat hij zijn vrijheid kwijt is en raakt bij het huilen van onze baby zó gefrustreerd/boos dat ik het maar weer op mij neem. Ik heb al vanaf het begin alle zorgtaken op mij genomen, zowel overdag als snachts. Het enige wat er af en toe vanaf kan is een flesje maken/geven of een plasluier verschonen. Verder vindt hij het maar vies, moeilijk en vooral niet leuk. Ik merk dat het mij heel veel doet en dat ik enorm bang ben dat dit gevolgen gaat hebben voor de hechting tussen hun.. de spanningen/stress in huis zullen ongetwijfeld ook invloed hebben op onze baby en dat gun ik haar zó niet 😔

Hoe is het nu bij jou ? Is je man al veranderd ? Zo ja wat hebben jullie gedaan?

Ja het is langzaamaan beter geworden. Wat vooral heeft geholpen is tijd. Tijd om te wennen en tijd om elkaar te leren kennen. Daarnaast heb ik de volledige zorg op me genomen zodat hij zich alleen maar hoeft te focussen op zijn eigen werk en als hij dan met haar is eventjes is het ook leuk voor beide en niet gestress voor hem. Het is wel nog steeds zo dat hij snel zijn geduld verliest, dus dan neem ik het gelijk maar weer over. Inmiddels heeft hij wel aangegeven zich te willen laten behandelen. Hij is bekend met depressies en het vreet aan hem. Ik hoop dat dat ook nog wat zal veranderen en nu er steeds meer interactie komt en ze zich begint te ontwikkelen merk ik ook al wel dat hij het wat leuker aan het vinden is. Alsnog bij lange na niet wat ik had gehoopt, maar die flinke depressie is gelukkig weg en stapje voor stapje gaat het wat beter.