Prematuur Baby 30 weken

Succes en sterkte de komende tijd. Het is een hele hectische tijd en zeker in tijden van corona ook een eenzame tijd. Ik ben in 2018 bevallen met 28.2 weken. Wij hebben vele up’s en downs gekend en waren ons kindje bijna kwijt geweest, maar hij heeft zich er doorheen geknokt. Inmiddels is hij 3 en gaat het super goed! Ze zijn heel sterk en ze kunnen tegenwoordig heel veel in de ziekenhuizen.

Ik ben geen lotgenoot maar wil je wel heel veel sterkte wensen, lieve mama!

Heel veel sterkte. Ik heb het 2x mee gemaakt. De 2de ook afgelopen juni in de corona tijd. Ons oudste zoontje mog zijn broertje pas na 3 weken zien heb ik vaak om moeten huilen. Ik ben wel van mening dat het voor de baby's veel beter en rustiger is geen bezoek. Maar ik weet hoe klote het is.

Wat een heerlijk ventje. Ons meisje heeft 1 weekje op de NICU gelegen en schommelde tussen leven en dood qua vooruitzichten. Laat vooral je tranen lopen en probeer zo veel mogelijk rust te pakken. Spaar je energie lekker voor die kleine man (en maak veel fotootjes)! Ga op den duur ook eens met een professional praten om alles eens rustig te verwerken. Ik heb 2-3 maanden na de geboorte een emdr-therapie gevolgd om alles een plekje te kunnen geven. Het is een hele ingrijpende periode en anders dan je het voor je had gezien. Afscheid nemen van hoe je het had voorgesteld, is ook een soort rouwproces waar je aan toe moet geven. Veel sterkte (maar ook liefde en plezier) gewenst! 💕

Heftig zeg... geen lotgenoot maar grijpt aan. Succes en sterkte voor jullie! 🍀

En natuurlijk van harte gefeliciteerd! (Ik vond het toen heel irritant dat ik alleen maar sterkte-wensen kreeg en geen felicitaties, en nu vergeet ik het zelf)

Wat een prachtig kereltje 😍 heel veel succes! Het ziet er een sterk vechtertje uit! 🍀

Echt aanraders zijn deze boeken trouwens! 🥰

Wat fijn zulke succes verhalen!😊

Wat goed van je dat je emdr hebt gehad en alles een plekje hebt kunnen geven. Ik ga met een paar maand ook kijken wat ik nodig heb. ☺️ bedankt voor je felicitatie 🙂

Wat een prachtig kindje 😍 heel veel stekte 😘 ik gun jullie alle geluk toe 🤍 En als je het er nou echt moeilijk mee blijft houden geef het aan en ga met iemand praten dit is namelijk niet niets

Ik ben zelf geboren op 31of 32 weken en dan 29 jaar geleden. Woog toen de volle 1,700 en 42cm. Ik was toen mezelf ook aan het vergiftigen via men bloed en had nog wat andere zorgwekkende dingen. Men moeder weet er uiteraard wel meer van. Heb toen ook een hele tijd op de NICU gelegen. Ondertussen is alles helemaal prima en ook nooit last van gehad tijdens het opgroeien. Als ze vroeger al zo veel konden ben ik er zeker van dat ze dit tegenwoordig nog beter en met andere middelen heel goed kunnen opvolgen. Je kleine ventje is sterk. 😉

Bevallen met 33weken dus wel iets langer. Uit eindelijk vijf weken in het ziekenhuis geweest. Was zwaar probeer te genieten van je kindje. En ook rust te nemen zodat je ook uitgerust bent als je uiteindelijk naar huis mag. Ik vond het op en neer rijden heel erg vermoeiend. Maar het komt goed! Ze heeft vandaag haar eerste mooie lach laten zien. Gelukkig ben ik nu thuis de ziekenhuisperiode snel vergeten. In de vijf weken ook veel tranen laten vloeien. Die mogen er zijn. Het liep nu eenmaal heel anders dan wat je verwacht.

Hi! Bedankt voor je verhaal ik ben 5 dagen geleden bevallen van een prematuur kindje. Hoe gaat het nu met je baby?

Wat een spannende en bizarre rijd maak je nu door. Ik weet hoe moeilijk en hoe mooi het tegelijk kan zijn. Ik ben bijna 6 jaar geleden na zwangerschapsvergiftiging (pre eclampsie, HELPP) na exact 26 weken bevallen. Ons dochtertje Hannah woog maar 570 gram. Ik wist niet dat zoiets kleins überhaupt kans op leven had maar toch, ze vocht als een tijger, het is echt kantje boord geweest, zeker na ongeveer 3 weken konden de artsen niks anders meer doen dan afwachten maar ze bleef vechten. En het ging beter, heel erg langzaam. We mochten ook steeds meer buidelen. Wat een geluk was dat. Ze ging over de kilo en na 7 weken was ze sterk genoeg om vervoerd te worden. Van het LUMC gingen we naar het ziekenhuis in Alkmaar. Daar hebben we nog 10 weken gezeten maar het ging elke dag beter. Na 17 weken ziekenhuis mochten we ons lieve kleine meisje mee naar huis nemen. Weliswaar wel nog steeds met zuurstof maar wat kan ons dat schelen. Die mocht er na 3 maanden ook vanaf. Je kunt het je bijna niet voorstellen maar ze is nu, na bijna 6 jaar uitgegroeid tot een prachtige lieve eigenwijze meid van bijna 6. Ze doet het op school super goed en gaat na de zomer vakantie naar groep 3. Je merkt aan helemaal niks dat ze zo vroeg is geboren. Je ziet het ook niet behalve dat ze heel tenger en wat aan de kleine kant is. Ik wens dit ook voor jullie en jullie mooie kleine grote Sven. Mocht je vragen hebben of gewoon iets kwijt willen dan ben ik meer dan bereid je te helpen.

Hoe gaat het met jullie en met Sven?

Wat een lieve reacties. Het is een pittige tijd. Sven is nu bijna 35 weken (5 weken oud) en het gaat elke dag beter. Hij ligt nu niet meer op de nicu maar op de high care neonatologie in Enschede. Hij mag hopelijk morgen van de high flow af naar de low flow en is al aan het oefenen met aanleggen. Hij heeft nog wel Brady’s en is verkouden geweest en hield vocht vast. Dit hielp niet mee. Maar desondanks groeit hij goed en weegt hij vandaag alweer 2622 gram💙 Het is zo bijzonder wat voor een vechtertjes premature kids zijn💪🏼 We hopen dat hij zo snel mogelijk naar huis mag. Het is erg vermoeiend zo voor ons, we zitten ook nog midden in een verhuizing.