Reageren op gedrag van kinderen van vrienden

Ja ! ik zeg er als ze in mijn huis op visite zijn persoonlijk wel zelf gewoon iets van.

Het ligt er een beetje aan wat er gebeurt. Als het kind iets doet waardoor mijn woning of kind letsel er aan overhoudt, dan zeg ik er iets van. Dus mijn kind te wild aaien of tekenen op de vloer, dan vind ik dat ik het recht heb daar iets van te zeggen. Maar als het kind bijv zomaar een (extra) koekje uit de koektrommel pakt, dan is het aan de ouders om er wat van te zeggen. Bij ons is het ook de regel dat er niet op tafel geklommen mag worden. Het kind dat op bezoek was deed dit wel, waardoor mijn kind dit ook ging doen. Toen heb ik mijn kind als eerste er op aangesproken, in de hoop dat de ouders dat ook gingen doen bij hun kind. Toen dat niet gebeurde heb ik uiteindelijk het andere kind er ook op aangesproken. Dus tja, het ligt een beetje aan wat er gebeurt maar als het in jouw huis gebeurt, vind ik zeker dat je andermans kinderen mag corrigeren.

Ik laat die taak aan de ouders. En als ouders er niks van zeggen, spreek ik ouders hier op aan. 🙂

Jouw huis jouw regels! Ik herinner me dit van vroeger. Vrienden van mijn ouders hadden wat later hun 1e kindje gekregen en verwenden hem rot, lieten alles toe. Als we daar waren was het echt wel erg, maar bij ons gedroeg hij zich omdat mij ouders weldegelijk grenzen stelden als hij bij ons thuis kwam. De ouders begrepen ook wel dat in andermans huis bepaalde dingen niet kunnen en hun zoontje zag het verschil tussen de regels bij hem thuis en bij mijn ouders uiteindelijk ook!

Ik zou eigenlijk tegen het kind zeggen " naam kind kun je even gaan teken op een papiertje, de grond is daar niet voor gemaakt, daar liggen de papiertjes" of "naam kind die kandelaar is niet om mee te spelen, daar heb je wel speelgoed waar je wel mee kan spelen" mijn familie of onze vrienden doen dit ook bij onze dochter. Willen ze iets niet hebben dan zeggen ze dat. Soms zeg ik ook wel wat tegen ons kind maar dan zeggen hun bijvoorbeeld dat het bij hun wel mag. En daardoor is het dan handig als ze het dan zelf aangeven. Net als dat wij dat ook doen bij hun kinderen. Bij mensen die we niet zo goed kennen. Zeggen we er zelf vaak wat van als de kinderen iets doen waarvan we denken dat moet niet. En als hun kinderen iets bij ons doen wat we liever niet hebben zeggen we tegen de ouders dat hebben we liever niet dat hij/zij doet en laten het hun dan afhandelen met hun kind. Maar ik moet zeggen dat we ook wel eens als we wisten dat er kinderen kwamen die wat minder goed luisteren we de dingen die kapot kunnen vaak ergens neerzetten waar ze niet bij kunnen. Ter preventie.

In mijn huis mijn regels, voedt de ouder het kind niet op dan doe ik dat (dit klinkt veel strenger dan dat het in uitwerking is haha). Daarnaast voor het vervolg: geen kinderen mee naar het kraambezoek. Baby is nog een heel jaar baby, eerst een rustig bezoek, en de drukte met kids komt later wel

Ik zeg er altijd iets van als er dingen gebeuren die ik niet zie zitten. Er komen veel kindjes over de vloer. Gaan ze op de vloer tekenen dan zeg ik meteen: nee. Ik vind het ook echt raar van de ouders dat ze er niks van gezegd hebben. Als ik met mijn kinderen op bezoek ben bij andere mensen zeg ik altijd: dat moet je eerst even vragen, je mag niet zomaar ergens aan zitten, etc.

Ja ik zou er gewoon wat van zeggen. Je kan alles zeggen zolang je het maar netjes zegt. Je hoeft toch ook niet meteen boos te worden. Maar je kan wel laten merken dat je het niet leuk vind. Overigens wel vervelend dat ouders dit niet even aanpakken. Is wel hectisch als je dan ook nog bezig moet zijn met andere kinderen. Maar juist daardoor zou ik toch wat zeggen

Zelf zou ik wel op een vriendelijke manier corrigeren: tekenen doen we hier op papier, wil je op dit papiertje een tekening voor de baby maken? Of: mooi he, die kandelaar? Vind ik ook, maar daar kijken we alleen naar. Zelf zou ik het ook niet erg vinden als anderen dat bij mijn kinderen doen.

Ik maak altijd de afweging; - is mijn kind betrokken? - is er iets van mij betrokken (huisdier/eigendom)? - maakt een kind iets van een ander permanent kapot? Zo ja, dan grijp ik in. Zo nee, dan laat ik het begaan.

Jouw huis, zeker zeggen als gedrag is dat niet geaccepteerd is in jullie huis!

Ik corrigeer het wel hoor. Of het neefjes, nichtjes of kinderen van vrienden zijn maakt me dan niet uit. Maar kan me ook voorstellen dat je in je kraamperiode daar geen zin in hebt, had ik ook niet.

Dankjewel voor jullie reacties al! Als ik dit zo lees en ook mijn gevoel volg (anders startte ik dit topic niet) die ik had na dit kraambezoek, baal ik eigenlijk dat ik niet assertiever ben geweest. Hmm leerpuntje voor mezelf.

Jeetje ik verbaas me er soms over wat ik allemaal lees en hoor. Dat ouders hun kinderen zo hun gang laten gaan bij iemand anders in huis of ook in een winkel zie ik ook vaak genoeg. Zo asociaal. Wanneer je iets echt niet wilt zoals klauteren op meubels of wat dan ook.. Jouw huis jouw spullen en jouw regels. Zeggen hun ouders er niks van dan mag je er best zelf wat van zeggen hoor!

Helemaal logisch, ik had ook taarthandjes op de muren voordat ik bedacht dat ik er ook zelf wat van kon zeggen de volgende keer

Ik wijs andere kindjes, zeker in m'n eigen huis, gewoon terecht net als dat ik bij m'n eigen dochter zou doen. Gelukkig merk ik dat mijn vrienden en familie mijn dochter ook terecht wijzen als er iets gebeurt wat niet de bedoeling is. Soms zelfs in m'n eigen huis, bijvoorbeeld toen m'n schoonzusje zag dat ze een blokje gooide. Vind ik juist fijn en ik snap niet zo goed waarom dat bij sommige mensen zo enorm gevoelig ligt (ervan uitgaande dat het op een normale manier gebeurt natuurlijk).

Ik zou eigenlijk zoiets hebben van geen kinderen op kraambezoek. Maar als ze er zijn, zou ik er alleen iets van zeggen als er “schade” bij komt kijken. Dus zoals jij zegt, tekenen op de vloer oid. Pakken ze snoep of zo, dan moeten de ouders het maar oplossen.

Niet te streng voor jezelf. In je kraamweek staat je hoofd wel ergens anders naar ❤️

Oeh het is altijd zo lastig met andermans kinderen. Als ik er zelf bij ben, vind ik het echt niet kunnen dat iemand anders mijn kind corrigeert of aanspreekt. Maarja dan moet je natuurlijk wel zelf opletten en corrigeren! Ik vind kraambezoek met kinderen ook altijd erg druk. Maar soms ontkom je er niet aan. Als ik al iemand aanspreek, dan doe ik het altijd op een overdreven lieve manier. Dus van.. Oh wil je op de grond kleuren? Dat is een beetje gek... Waar is je tekening of wil je een kleurplaat?

Bij ons lieten ouders op kraambezoek ons dreumes-nichtje ‘los’ op onze baby. Zaten zelf op de bank toe te kijken hoe zij eerst zijn been hardhandig vastpakte en daarna kon ik de baby nog net wegtrekken toen ze in zijn been wilde bijten 😶. Zelfs toen bleven ze nog op de bank zitten en zeiden ze alleen van afstand tegen dat meisje dat ze dat niet mocht doen. Mijn man heeft haar toen maar opgepakt en bij de ouders neergezet.