Schoonmoeder wil eigen oppasdag, ik eigenlijk niet..

Wauw....... Ik snap je! Herken het niet vanuit mijn opzicht maar het is jullie kindje! Ze kan een verzoek indienen maar zo'n mededeling zou bij mij ook in het verkeerde keelgat schieten!

Het is net alsof ik mezelf hoor mijn ouders hebben ook alles uitgestippeld voor ons kindje omdat me pa met pensioen is zij ze ja de kleine kan een half jaartje bij ons wonen kan je pa voor het kindje zorgen als je aan het werk ben en dan kan je er even mee troetelen als je thuis komt en dan naar je eigen huis hallo en mijn kind dan mag die mama niet ziek

Ow dat is ook erg ja Pfoe

Dat hoor je wel vaker. Ik zou er net zoals jij ook gek van worden, van dat claimend gedrag... Het kind is er nog niet eens. Mijn mama gaat 1 dag per week oppassen, maar enkel omdat wij - geheel vrijblijvend - hebben gevraagd of ze dat zou willen doen. Ze heeft zich absoluut niet opgedrongen en zou dat ook nooit doen. Ze wil ons vooral graag een beetje helpen (wij hebben een dure crèche) en heeft daarom toegezegd. Volgens mij en mijn lief gaat het haar ook deugd doen om een dagje op haar kleinkind te passen. Mijn papa is al 21 jaar dood, en ze is sindsdien altijd alleen gebleven. Ze heeft een beperkte vriendenkring ook, en gaat niet vaak weg. Op vlak van opvoeding vertrouwen we haar ook. Ze is thuis mijn oude kamer aan het opruimen zodat hij ook daar kan blijven slapen. Qua meubeltjes mag ze heel wat van haar zussen overnemen die al een tijdje kleinkinderen hebben, wat ik wel tof vind. Ze doet gelukkig dus heel normaal. Mijn schoonouders praten weleens over naar de zee gaan voor een paar daagjes met hun kleinzoon, maar geen claimerig gedrag gelukkig. In ieder geval: het is heel belangrijk dat je je grenzen duidelijk aangeeft, maar het is tegelijk ook erg moeilijk omdat het waarschijnlijk ontaardt in drama en ‘ik mag mijn kleinkind niet zien’-gezeik. Denkt je partner er hetzelfde over? Als jullie op dat vlak niet op dezelfde golflengte zitten, is dat al moeilijk.

Mijn moeder heeft nu 2 oppasdagen met de kleintjes van mijn zus, totaal niet aan de regels houdend, worden de kinderen helemaal hyper van het niet goed slapen en veel snoepen naar huis gebracht. Toen ik zei dat het bij onze kleine anders zou gaan, omdat we er anders voor zouden kiezen om een andere oppas te zoeken, zei ze, nou, dan schrijf jullie regels maar op en als ik het ermee eens ben, breng je hem maar en anders bekijk je het je maar. Nou prima, als je zo wil doen, gaan wij niet eens moeilijk doen, maar dan zoeken we gewoon meteen een andere oppas. Ik snap dat opa en oma er ook zijn om te verwennen, maar zolang ons kind het verschil niet weet tussen mama en oma, worden het onze regels. Ook opperde ze bij de bevalling te moeten zijn, ook daar verschillen de meningen over

Mijn partner staat er gelukkig hetzelfde in. Dat scheelt al veel ja!! Inderdaad bang dat ze zich achtergesteld gaat voelen- drama....

Bij de bevalling zijn? Die durft wel te vragen. Sterkte ermee, het klinkt ook heel heftig. Echt apart die tendens dat opa’s en oma’s ineens “rechten” denken te hebben gelijk aan die van de ouders ipv gewoon gezellig opa en oma zijn. Wat is er mis met gewoon op zondagochtend op de thee bij opa en oma en bij nood een keer oppassen en verder allemaal lekker je eigen ding doen?

Ja mijn ouders passen zelf al 5 jaar op mijn zoontje en ik moet zeggen dat ik het geen invloed vind hebben op mijn opvoeding. Iedereen moet het voor zichzelf natuurlijk weten, maar er zijn natuurlijk altijd duidelijke afspraken te maken. Als mijn schoonouders dichterbij woonde mochten ze ook oppassen alleen het is helaas niet handig. Ik zou er gewoon goed en duidelijk overpraten. Eerlijkheid loont.

Mijn schoonmoeder had bij voorbaat al een dag minder werken geregeld zodat zij kon oppassen. En ze was erg beledigd dat we voor opvang kozen en niet haar als vaste oppas. Ze had het allemaal al wel bedacht. Gelukkig staan mn partner en ik op 1 lijn en gaat dit allemaal niet gebeuren zoals zij dat wilt. Het is ons kind en niet die van haar, zij zal daar geen bepalende rol in hebben. Af en toe oppassen prima, maar verder...

Jaa bij de eerste van mijn zus ging ze er gewoon vanuit erbij te zijn, terwijl mijn zus al had gezegd dat ze het met zijn 2 gingen doen. Nu bij mij was het vooral: je zult me toch wel nodig hebben dus kan ik net zo goed gewoon meekomen, of ik wacht wel op de gang. Nee, lieve mama, ik zorg wel dat je gebeld wordt als je mag komen🙃

Oh wat erg! Meedenken is prima, maar alvast dingen regelen?!

Ik snap je aan de ene kant wel hoor. Maar weet je? Zij zijn ook gewoon apetrots op.de komst van hun eerste kleinkind. Mijn ouders en achoonouders hebben ook een kamertje voor onze zoon. Leuk toch? Ze snappen heus wel dat hij er alleen in slaapt als hij daar is. Enneh...je.bent gevallen voor hun zoon. Ze hebben blijkbaar toch wel iets goeds gedaan. 😏 Ik herken je gevoelens wel een beetje... Ik had dat ook heel erg bij de eerste 2 jongens. Nu ben ik blij dat ik er anders over denk...denk ik🤔

Dat is dan een meevaller! Het lastige is dat je haar nu op een duidelijke en kalme manier moeten proberen te laten snappen waarom jullie dit niet zien zitten. Niet gemakkelijk. Zeker niet voor jou, gezien je het duidelijk al echt hebt gehad. Dan komt inderdaad vaak die slachtofferrol opzetten, want ze bedoelen het toch enkel goed en dit en dat en wat nog allemaal. Ze moet ‘leren’ om naar jullie gevoelens te kijken, niet enkel naar die van haar. Jullie zijn de ouders, niet zij. Mogelijks een goeie tip: schrijf samen met je partner alle redenen eens op waarom je het niet ziet zitten, wat je graag duidelijk wil maken, zonder te persoonlijk naar haar toe te worden. Aan de hand van dat lijstje kunnen jullie mogelijks een gesprek aanknopen. Het werkt niet voor iedereen, maar ik heb samen met mijn lief eens zo’n lijstje gemaakt toen er problemen waren tussen hem en zijn broer en ouders. Ze begrepen hem duidelijk niet. Ik heb hem toen geholpen met het goed proberen te verwoorden van o.a. zijn mening en gevoelens, zonder aanvallend over te komen. Dat heeft toen wel goed geholpen, en de ‘ruzie’ werd uitgeklaard. Maar het moet natuurlijk wel jullie ding zijn.

Ja dat dus😅 ze vind ook dat hij naar een christelijke basisschool moet... uhh ok? Het is vast allemaal goed bedoelt, maar dingen bepalen is wat anders dan advies geven. Dus daar hebben we snel een rem op gezet... Ze lijkt het nu te accepteren.

Heelll fijn meegedacht en goede tip van dat lijstje!! Ik waardeer je meedenken enorm :-) mijn man wou het met een smoesje afdoen bij zijn moeder; zeggen dat we hun niet tot last willen zijn enzo maar ik weet gewoon dat dat niet genoeg argumentatie gaat zijn voor haar. We moeten eerlijk blijven en vanuit onszelf als ouders durven praten. Wij willen gewoon liever een opvang zodat opa en oma niet in de opvoedersrol belanden maar lekker opa en oma blijven. Dank voor je tip; lijstje maken is zeker n idee!

Als ik het zo zie is hij nog niet geboren en ze heeft het al over een basisschool? Ik had mijn moeder voor gek verklaard😂 Gelukkig zijn ze hier nog niet over begonnen haha

Mijn schoonmoeder wou niet oppassen, totdat ze haar kleindochter bijna niet zag en vond dat ze zo geen band kon op opbouwen. Toen heeft mijn vriend voorgesteld om 1x in de 2 weken te laten oppassen. Ben het er nog steeds niet mee eens, maar mijn moeder past ook op en mijn vriend vond dit dan wel zo eerlijk.

Nou misschien ben ik dan te bot ofzo. Maar het is mijn kind dus ik bepaal wat er gebeurd, samen met partner dan. Ik zou duidelijk tegen je schoonmoeder zeggen dat het niet gaat gebeuren. Leg het eerlijk uit, geen smoesjes. Maar misschien heb ik makkelijk praten omdat iedereen om me heen weet dat ik altijd mn eigen plan trek 😅 Ben helemaal niet koppig ofzo hoor..🙈🤣

Ben blij dat ik een beetje kon helpen. Hopelijk komen jullie er uit, want al bij al blijft het een nogal ‘stomme’ situatie natuurlijk. :)

Mijn mama is zelf tijdens de week 3 dagen thuis en stelde voor om de 3dagen op ons kleintje te passen. Ik heb gelukkig heel duidelijk kunnen zeggen dat ze gerust 1dag in de week mag oppassen (Spaart ons een hoop geld per maand) maar dat ik wil dat het kindje de andere dagen toch naar de opvang gaat om te leren omgaan met mensen die geen familie zijn, en met andere kinderen. Mijn schoonmama hebben we gevraagd om ook een half dagje op de baby te passen. Mijn mama paste vroeger ook telkens op mijn neefje. Toen hield ze zich aan de regels die de ouders stelden. Dus ik ben zeker dat als ik haar vraag geen frisdrank/tv/,... te introduceren ze dit niet zal doen. Om te ontsnappen kun je altijd eens het tussen de andere kids zijn excuus proberen?