Schoonouders en hond Mechelse herder en baby

Je angst voor een hond op je kind projecteren is heel jammer. Zo maak je je kind onbewust ook bang, terwijl dat helemaal niet nodig is. Blaffen kunnen ze gewoon prima tegen en wennen ze vanzelf aan. Mocht de hond nu iets gedaan hebben zoals bijv bijten, dan acht ik je zorgen gegrond. Anders wat ik zeg, kind went er vanzelf aan zolang grootouders de juiste omgang hebben en kind nooit alleen laten met hond.

Wat een lastige situatie. Ik ben groot hondenvriend en zie het goede in alle honden. Wel ben ik van mening dat men er goed mee om moet gaan want het blijven dieren. Voorbeeld; een ( wat ouder ) kindje trekt super hard aan de staart van een hond omdat volwassenen even niet opletten en het kindje wordt gebeten. Vreselijk maar misschien begrijpelijk vanuit de hond. Natuurlijk absoluut niet goed te keuren maar die dingen gebeuren. Misschien duidelijke afspraken maken met hen? Eventueel een deskundige er bij?

Honden kun je nooit 100% vertrouwen helaas. Genoeg nare voorbeelden van

Ik zou het niet doen. 1x mis is te veel. Laatst ook een topic waar de hond van (schoon) ouders kindje hadden gebeten. De kans is klein maar de effecten heel groot. En de kans is stuk groter dan andere risico's als aanrijding oid en makkelijk te vermijden. Hoe staat oma erin? Wol ze de hond in andere kamer of i kennel houden tijdens oppassen? Of ziet ze de risico's niet? Volg je eigen gevoel. Het heeft niks te maken met je schoonouders vertrouwen maar met een hond waarvan het gedrag gewoon niet 100% te voorspellen is, zeker niet met een nieuwe baby.

Afhankelijk van de hond, eigenaar en de baby. Word de kleine hysterisch van iedere blaf, dan niet doen. Vertrouw je de hond niet, dan ook niet doen. Vertrouw je niet de eigenaar in contact met de hond en kind, dan ook niet doen. Zo vertrouw ik de hond van mijn zus (waar ik ook jarenlang voor gezorgd heb) niet met mijn kids zonder mij erbij. Zo vertrouw ik wel de hond van de oppas met mijn kids. Dit ligt hem in het karakter van de hond en aan hoe de eigenaar van de hond over de hond denkt en hem/haar onder appél houdt met de kids erbij. Zo vertrouw ik de honden van mijn vader geen enkele seconde! Zelfs niet als we er boven op zitten. Mijn vader ziet het probleem niet, z’n vriendin ziet nergens kwaad in en ik heb gezien hoe die honden eens een omstander wilden aanvallen en dat mijn vader en vriendin niet eens doorhadden dat de honden kwaad in de zin hadden. Grommend en bijtend richting de enkels en hun lachten het weg…. 10.000 rode vlaggen 🚩

Wij kunnen zo niet oordelen of het goed of fout zou gaan. Mijn ouders hebben een hond die blaf ook. Maar vertrouw haar wel met ons kind.

Wij hebben ook een Michelle herder. Is en blijft super lief voor onze kinderen. Ondanks dat laat ik ze nooit met hem alleen. Het blijft een hond en ook kinderen kunnen een hond (onbedoeld) uitdagen. Wanneer je schoonouders erbij zijn en de hond goed onder controle hebben en houden moet het te doen zijn.

Waarom heb je dit dan zo afgesproken, terwijl je al wist dat daar een hond is? Ik zou t niet doen. Honden zijn niet te vertrouwen

Ik heb wel eens hele nare verhalen gelezen over baby’s grootouders en gevaarlijke honden en grootouders die het kind “10” seconden lieten spelen op de grond met hond in de buurt… daarna voor altijd spijt, kind van 8 maanden aangevallen. Ik zou het niet doen. Kindje is te klein en kwetsbaar en hond kan jaloers zijn en bejaarden niet oplettend/ scherp genoeg of ze onderschatten hun hond.

Ik zou het even laten afhangen van hoe je schoonouders erin staan. Snappen zij dat je een hond en een kind echt nooit alleen in dezelfde kamer kan laten? Nooit uit het oog kan verliezen, en (afhankelijk van het karakter van de hond) niet samen op de grond kan laten rondgaan? Of zien ze er geen kwaad in en vinden ze dat het allemaal wel kan? Wij hebben zelf 2 grote honden, en die zijn verschrikkelijk lief met ons zoontje, en ons zoontje met de honden. Maar we laten ze nooit alleen, hij mag niet eten als de honden erbij zijn, de honden mogen niet aan zijn speelgoed komen en hij niet aan het speelgoed van de honden. Hij mag niet in het hondenhok komen, en als de honden weglopen moet hij ze met rust laten, hij mag er niet achteraan. Die regels zijn erg belangrijk om het veilig te houden tussen ons kindje en de honden. Mijn schoonouders waren daar minder voorzichtig mee, en lieten mijn neefje met onze honden spelen. Hij kneep ze en bleef erachteraan lopen, maar mijn schoonouders waren niet aan het opletten omdat "onze honden zo braaf zijn met kindjes". Ja, tot een van onze honden het zat was, en snauwde naar mijn neefje. Geen beet, niet eens een poging, maar wel een flinke snauw. Hij schrok, begon te huilen, en mijn schoonouders schrokken zich ook kapot. Er staat sindsdien een extra hek in onze tuin, zodat de honden en de kinderen niet bij elkaar kunnen komen zonder dat wij dat toestaan. Zonde, maar wel nodig. Als je schoonouders net zo zullen reageren als die van mij, hoe goed bedoeld ook, zou ik je kindje daar niet alleen achter laten. Het kan helaas zo snel fout gaan, zonder dat het iemands fout is.

Ik zou als ik jou was, duidelijke afspraken maken met je schoonouders dat ze jullie baby nooit alleen samen laten met de hond. Waarschijnlijk snappen ze dat zelf ook wel, alleen het is altijd goed om dat extra te benadrukken. Ik heb zelf een hond en zou er ook altijd bij blijven. Het is een lieverd, alleen bij kleine kindjes weet je het nooit.. Die kunnen iets doen waar de hond van schrikt en dan heeft de hond het gedaan.

Ik denk dat het heel lastig inschatten is van het stukje tekst wat je schrijft. Blaffen betekend niet altijd agressief. Ga vooral het gesprek aan met je schoonouders. En maak duidelijke afspraken. Dus adviezen als niet doen of wel doen is erg lastig. Ik heb drie herders rondlopen. Schatten van honden en ook die blaffen wel eens maar kennen wel respect naar de mens en worden hoeveel ik ze ook vertrouw nooit alleen gelaten met kinderen. Mijn ervaring is wel ga je heel spastisch doen naar de hond als een kind er is het wel averechts kan werken voor de hond. De hond is er nou eenmaal en die was er eerder vind de balans met kind en hond en uiteindelijk kan er echt wat moois uit komen. Uiteraard wel altijd erbij blijven en opletten. En leer vooral ook de hond lezen wat hij doet in zijn gedrag maar corrigeer ook kinderen als ze iets doen wat niet kan. Maar helaas kennen wij verder niet het karakter of persoonlijk de hond. Dus ga vooral praten met je schoonouders.

Mijn schoonouders hebben ook een hond (die soort die ook wel eens in het nieuws komt met incidenten), maar ze zegt vaak dat ze er altijd bij blijft en ze wel aan elkaar laat wennen maar er altijd bij is. M’n zoontje is helemaal gek op de hond, maar komt ze te dichtbij dan vindt hij het spannend. Wat ik zie is er ook altijd gelijk bij als de hond te dichtbij komt. Zoontje is gewend aan de hond en de hond aan m’n zoontje. Altijd ruimte gegeven aan beiden om te wennen. Ik maak me er geen zorgen om, door de houding van schoonmoeder .

Ik heb verschillende (grote)honden gehad. Allemaal schatten van beesten. Maar ik had 1 regel, als wij kinderen zouden krijgen hebben wij absoluut geen hond. Ik ken ze te goed en honden (hoe lief, mooi en schattig ook) blijven beesten. Voor mij zou het een no go zijn. Ik zou het mijzelf namelijk nooit vergeven mocht er iets gebeuren. Hoe goed je ook oplet, je kan nooit je ogen op allemaal houden, ookal ben je in de buurt er kan binnen 3sec iets gebeuren en ookal zit je er naast dan ben je te laat.

De honden die ik ken zou ik stuk voor stuk met een baby, klein kind etc. vertrouwen. Op de kleinste hond na, die is niet voorzichtig genoeg qua eten uit de handjes pakken. En ja, stuk voor stuk blaffen ze veel. Alleen kun je baby's/kleine kinderen net zo goed niet met dieren alleen laten als met andere kleine kinderen. Wellicht hebben je schoonouders hier allang over nagedacht, vraag vooral aan ze hoe ze zorgen dat ze nooit onbewaakt samen zijn. Een ruim huis waarin de hond ten alle tijden weg kan lopen helpt ook al. De meeste honden die klaar zijn met de kinderdrukte trekken zichzelf terug als dat kan. Als de hond daadwerkelijk agressief is, is het een ander verhaal. Echter zijn de meeste honden niet agressief en dat is uit jouw toelichting niet te herleiden.

Ik zou geen risico lopen. Het blijven toch dieren. Vooral een herdershond staan er wel bekend om. Als het eenmaal gebeurd heb je je hele leven spijt. Komt toch ook vaak voor waar kinderen zijn gebeten.

Wat maakt dat je dan kiest voor je schoonouders als oppas? Zijn er duidelijke afspraken met hen te maken omtrent hond en kind? Mijn dochter is elke week bij opa en oma en groeit op met twee honden o.a. een Bennesenner hond. Ze is dol op ze, het zijn haar grote vrienden, is totaal niet bang, ligt er het liefst tussen of bovenop en de honden vinden het geen probleem. Maar ...... dit mag uiteraard niet van ons! Er is altijd iemand bij, als de honden en zij samen zijn. We leren haar ook dat zij ze op bepaalde momenten echt met rust moet laten, tijdens het eten, spelen, een bot in de bek etc. Ik vertrouw mijn ouders hier ook 100% in. Dus ik laat haar met een gerust hart achter.

Honden laat je niet alleen met kinderen. Ik heb veel honden in mijn omgeving, we hebben er zelf ook een. Wij laten de hond uit principe nooit alleen met kinderen. Dit ondanks dat ik mijn hond echt vertrouw, meestal zijn het kinderen die zich nog niet weten te gedragen rondom de hond. Ik durf mijn kind ook bij de volwassenen te laten in de omgeving die een hond hebben, omdat ze er op letten ze niet alleen te laten en contact ten allen tijde in de gaten te houden. Ik zou met je schoonouders in gesprek gaan om te bespreken hoe zij het voor zich zien. Dat je zelf bang bent voor de hond hoeft niet te betekenen dat er iets mis gaat, mits je schoonouders een goede omgang kunnen waarborgen.

Wij hadden zelf twee honden. We hebben er nu nog 1. Ze waren en zijn allebei heel erg lief. Maar 1 hond is naar onze schoonouders gegaan, omdat die niet tegen teveel prikkels kan. En dan raar uit de hoek kan komen. Maar als we nu bij mijn schoonouders zijn is dat wel de hond die hem gelijk kusjes komt geven. Weegt 20kg trouwens. En onze hond die we nog hebben is een hond van 50 kg. Ze zijn beste vriendjes.❤️ Dus grootte van de hond zegt niks. Maar je moet er wel altijd bij blijven.