Schouderdystocie

Hi! Ik heb twee gekke bevallingen gehad, maar geen schouderdystocie. Ik kan je wel vertellen dat van dag 3 tot 5 na je bevalling je alles het meest somber ziet. Dit is ook hormonaal zo geregeld. Het enige wat heeft geholpen is er steeds weer over praten. Al had ik net als jou de eerste week het gevoel dat niemand mij begreep. Mijn angst, mijn schuldgevoel. Hoe ongemakkelijk en naar het ook voelt.. als je de eerste 2 weken door bent kan je er al met een andere bril naar kijken. Het zal nog niet helemaal weg zijn het gevoel, maar het gevoel is dan al wel anders.

Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar “Beautygloss” op YouTube wel. Misschien kun je haar verhaal bekijken op YouTube?

Wilde ik ook tippen!🙂

Allereerst gefeliciteerd met je meisje! Geen schouderdystocie hier, wel zat de navelstreng om haar schouder gewikkeld waardoor ze steeds terug getrokken werd (en met de vacuümpomp geholpen moest worden). Zoals je al gehoord hebt, goed blijven praten erover. Al is het wel onwijs rot dat niemand je lijkt te begrijpen. Ik heb er al die tijd vrij luchtig over gedaan, maar heb er nu 4 maanden later echt enorm last van. Ik zit nu ook, mede daarom, in de ziektewet. Daar komt wel bij ons bij dat er een erbse parese is ontstaan alsook een botbreuk in de onderarm waardoor haar elleboog is ontwricht, verkeerd is gaan groeien en ze 2 weken terug daarvoor geopereerd is. Ik ben eind van mijn verlof naar de ha gestapt, die mij heeft doorverwezen naar de praktijkondersteuner. Zo ben ik weer bij de psych terecht gekomen. Ik merk nu dat elke keer als ik het over de bevalling heb ik begin te huilen. Ik voel me zo schuldig dat ik niet heb 'ingegrepen' en dat we zo laat achter de complicaties kwamen omdat het steeds werd weggewuifd als ''komt wel goed, het hoort erbij''. Veel knuffelen en de tranen laten gaan helpt wel wat bij mij. Probeer er wel echt zoveel mogelijk over te praten, al is het in het begin dan hier. Probeer het voor jezelf ook eens op te schrijven. Laat het in ieder geval niet gaan zoals ik gedaan heb, daar heb je uiteindelijk echt jezelf mee.😘

Beautygloss heeft ook elke dag een vlog; vloggloss.. daarin vertelt ze ook wat ze heeft meegemaakt. Vanaf vlog 2065 vertelt ze er af en toe wat over ... het is niet niks, maar haar dochtertje is er helemaal bovenop gekomen. Sterkte!

Net als de reactie hier onder beautygloss/vloggloss heeft het zelrde mee gemaakt zij deelt heel haar verhaal

Hey! Ook bij ons is de bevalling niet gegaan zoals we gehoopt hadden. Hier ook schouderdystocie! Mede daardoor heeft onze zoon destijds een erg moeizame start gehad waardoor hij een nacht op de nicu heeft gelegen, en daarna nog 2 dagen op de kinderafdeling. De dag na de bevalling is de gynaecoloog nog bij ons geweest om de bevalling door te spreken, en ook de verloskundige is die dag nog geweest. 2 weken later een gesprek met de gynaecoloog in het ziekenhuis, voor al onze vragen die we nog hadden. Wat voor mij erg belangrijk was was de bevestiging dat bij een eventuele volgende zwangerschap er een notitie gemaakt werd in mijn dossier, dat ik niet meer op een natuurlijke manier mag bevallen, omdat als dit eenmaal gebeurt is het vaker voor kan komen. Ook heb ik nog een telefonische afspraak met de verloskundige gehad. Verder heb ik het vooral veel met mijn man besproken. Hij is er bij geweest en begrijpt het het beste voor zo ver dat kan. Heb jij nog afspraken gepland staan met de verloskundige die bij de bevalling geweest is?

Ik heb het wel meegemaakt. Mijn zoontje had ook apgr score van 1. W Hij was blauw en ademende niet. Ik moest op handen en knieeen en is er letterlijk uitgetrokken en meegenomen om beademd te worden. Uiteindelijk alles goed gekomen. We hebben er veel over gepraat en dat was voor ons voldoende. Als je erg last van hebt houden misschien naar Professional?

Ik heb dit ook meegemaakt. Ik moest de eerste twee weken iedere keer als ik eraan dacht of als ik erover praatte huilen en ik heb toen iedere avond huilend in bed gelegen. Na twee weken heb ik de foto’s bekeken van de bevalling en ook erg gehuild. Daarna zakte het gevoel en de emotie steeds een beetje meer en meer en voelde ik mij steeds meer verlost raken van de nare ervaring. Het heeft tijd nodig om het te verwerken en vooral zo in de eerste dagen en weken, net moeder, een baby, hormonen, is het gewoon allemaal heel intens en veel. Ik kon voor mijn gevoel ook nergens heen met mijn verhaal en heb veel met mijn man gepraat. Kan je wel met je partner erover praten? Wat misschien ook nog kan helpen is om het van je af te schrijven. Ook je verloskundige kan misschien iets voor je betekenen hierin, die van mij kende iemand waar ik mee kon praten mocht ik er zelf niet uit komen. Voor nu wil ik je verder veel sterkte wensen!

Ik heb geen ervaring met een schouderdystocie. Wel dat bij de geboorte van mijn dochtertje bleek dat zij een open ruggetje heeft. Iets wat niet gezien is op de 20-weken echo en onze wereld dus compleet instortte na de bevalling. Geen sprake van een roze wolk en heb nog steeds dat als ik foto's van de bevalling terug kijk, ik erg moet huilen. Het helpt om er veel over te praten, maar eigenlijk is alleen mijn man degene die me écht begrijpt, omdat hij erbij was en hetzelfde heeft moeten doorstaan. Dus dat gevoel van je rotter voelen herken ik zeker! Toch denk ik dat praten wel de sleutel is tot herstel. Het geeft je de ruimte dingen te verwerken en ordenen in je hoofd.

Hoi mama, Wat ontzettend heftig! Krijg je nog verdere begeleiding. Mascha van beautygloss/vloggloss heeft hetzelfde het haar dochter meegemaakt. Dit heeft ze veel gevlogd en over gepraat. Misschien is dit te heftig om te kijken, maar ze praatte er veel over. Ik wil je sterkte wensen met deze verwerking, maar toch gefeliciteerd met je dochter!

Wat is het waar je vooral mee zit? Ik had ook geen makkelijke bevalling en helaas ook schouderdystocie. Ik ben vooral heel blij dat ondanks de zeer moeilijke bevalling alles goed is met de kleine. Heb komende week nog een gesprek met de gynaecoloog en daar wil ik wel vragen aan stellen over het hoe en wat. Maar das meer ook over de gehele bevalling.

Ik ben 14 februari bevallen, ook schouderdystocie. Onze zoon is geboren met de vacuümpomp. Ik heb er geen naar gevoel aan overgehouden, omdat ik vooral heel opgelucht was dat het geen keizersnede is geworden. Op het moment zelf heb ik het ook niet zozeer in de gaten gehad, pas achteraf eigenlijk. Ze hebben met 2 staan trekken en 2 staan duwen...

Je kan de video van Mascha kijken (beautygloss) op YouTube. Zij heeft dit ook mee gemaakt en hier een uitgebreide video over gemaakt!

Hi! Ik heb zelf ook een schouderdystocie meegemaakt met mijn jongste dochter. Ze heeft toen vervolgens ruim 10 maanden fysiotherapie gehad maar volledig hersteld! Ik ben nu weer zwanger en heb al contact gehad met de gynaecoloog. Ik heb de opties gekregen om of met 38 weken ingeleid te worden of met 39 weken een keizersnee dat is mijn eigen vrije keus. Je bericht is van inmiddels een maand geleden zie ik.. heb je het al wat meer een plekje kunnen geven?

Hi! Ik heb zelf ook een schouderdystocie meegemaakt met mijn jongste dochter. Ze heeft toen vervolgens ruim 10 maanden fysiotherapie gehad maar volledig hersteld! Ik ben nu weer zwanger en heb al contact gehad met de gynaecoloog. Ik heb de opties gekregen om of met 38 weken ingeleid te worden of met 39 weken een keizersnee dat is mijn eigen vrije keus. Je bericht is van inmiddels een maand geleden zie ik.. heb je het al wat meer een plekje kunnen geven?

Hi! Ik zie dat je berichtje van een tijdje terug is. Mijn dochter is in december ook geboren na een enorm traumatische bevalling met schouderdystocie. Ik snap waar je tegenaan loopt. Ik ben inmiddels gediagnosticeerd met PTSS en krijg EMDR therapie om het trauma te kunnen verwerken. Als je er echt last van hebt (ik had dagelijks paniek aanvallen en flashbacks waardoor ik de betreffende scène bleef herleven) dan raad ik je aan met je huisarts te gaan praten. Zag hier enorm tegen op, maar het was juist zo fijn. Het is namelijk niet normaal je zo te voelen, veel vrouwen hebben dit (1 op 6), maar er wordt vaak niet over gepraat. Mocht je willen praten dan mag je me altijd een berichtje sturen. Heel veel sterkte! ❤️