Slaapregressie gegarandeerd?

Een slaapregressie (ik vind het zo’n naar woord) kun je niet voorkomen, omdat het samenhangt met grote mentale ontwikkelingen. Wel is het zo dat de ene baby er minder last van heeft dan de ander. Belangrijk is om tijdens deze periode je normale ritme zoveel mogelijk aan te houden, zo snel als het begint kan het namelijk ook weer eindigen.

Slaapregressie is eigenlijk een heel negatief woord voor positieve ontwikkelingen bij je kindje. Door het verwerken hiervan kan een kindje slechter gaan slapen dan hij/zij voorheen deed. Ik haat dat woord regressie, want dat betekent letterlijk achteruitgang, terwijl je kindje gewoon vooruit gaat.

Hoi, is het dan misschien niet zo handig om dat inbakeren juist nu af te bouwen omdat hij ingebakerd goed slaapt? Wij proberen dat nu af te bouwen en hij slaapt natuurlijk niet meer zo goed. Hij moet nog leren zonder te slapen.

Wij hebben dat inderdaad ook rond de 4 maanden geprobeerd af te bouwen, maar dat hangt net samen met de slaapregressie. Omdat ons zoontje nog niet rolde hebben wij hem lekker ingebakerd laten slapen en zijn wij pas later gaan afbouwen. Dat gaf ons en hem veel meer rust. Tijdens deze periode zou ik zo min mogelijk veranderingen door gaan voeren, omdat het voor je kindje allemaal al heftig genoeg is wat er gebeurd

Ik lees ook echt verschillende dingen. Dat het dan nu de tijd is om geen slaapassociaties te gebruiken. Maar dat je niet veel veranderingen moet doorbrengen. Dus ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben eigenlijk al 5 maanden bezig met z’n slaap. Elke keer ging het even beter en dan vrijwel snel ook weer slecht. Wij hebben echt van aaaalllles geprobeerd. Inbakeren, speen, white noise, muziekdoosje, wakkertijden.. Ook zelfstandig in bed in slaap laten vallen. Dit heeft 2 werken gewerkt en toen kwam de hitte. Daarna weer opgepakt en toen werd meneer verkouden, vaccinatie en nu dus ook de slaapregressie, want ook ‘s nachts is een chaos geworden. Als we hem oppakken en even mee rondlopen, valt hij meteen in slaap. Maar dat is dus een slaapassociatie. Ik lees ook dat je onder de 6 maanden nog van alles mag doen en daarna kan gaan coachen. Ik weet dus niet meer wat ik moet doen...

Ik snap je heel goed. Ik heb zelf een consult gehad met een slaapcoach omdat ik een beetje tegen dezelfde dingen aanliep als wat jij nu omschrijft. Zij gaf aan dat tot 6 maanden (en ook daarna juist gedurende slaapregressies) je je kindje altijd mag helpen met slapen. Als jij het niet vervelend vindt om met je kindje te lopen tot hij in slaap valt, dan is dat ook geen negatieve slaapassociatie. Slaaptrainingen worden voor baby’s onder de 6 maanden ook afgeraden, puur om het feit dat ze hier mentaal nog niet aan toe zijn. De “overdagslaapjes” ontwikkelen pas vanaf 6 tot 7 maanden. Dit was voor mij echt een eye-opener omdat ik alleen maar hoorde “mijn baby slaapt vanaf 4 weken al door” “mijn baby slaap ‘s ochtends 1,5u en ‘s middags 2,5 - 3 uur”. Ik werd hier zo onzeker van, want mijn ventje sliep 20 soms 30 minuten en dan was hij alweer wakker. Ik heb me hier ontzettend druk over gemaakt en vanalles geprobeerd, maar niks werkte (wakkertijden, langer in bed laten liggen in de hoop dat hij weer in slaap zou vallen, hulpboeken etc). Hij is nu ruim 8 maanden en slaapt nu eigenlijk veel beter, er zit meer structuur in, maar dat heeft zich moeten ontwikkelen en dat lag niet aan al mijn inspanningen, hij moest dit zelf mentaal ontwikkelen. Ik zou je echt niet teveel zorgen maken, die slaapregressie is voor je baby een hele grote mentale en fysieke sprong en hangt vaak ook samen met het leren van nieuwe dingen (omrollen, kruipen, zitten, lopen, praten). Je kindje heeft je in die periodes juist meer nodig, wees extra lief, help wanneer nodig, niet laten huilen, en onthouden dat het echt een fase is! Ik hoop je een beetje geholpen te hebben, anders gewoon laten weten ♥️

Heel fijn om te lezen dit, dankjewel voor je steun :) Ik had al eerder hierover gepost, maar toen kreeg ik geen reacties. Dus ik dacht dat ik me heel erg aanstelde... Het moeilijke vind ik dat ik zie dat hij slaap heeft, maar dat hij er zelf zo tegen vecht. Ik vind rondlopen niet erg, maar ik ben helaas door m’n rug gegaan dus ik kan hem niet lang vasthouden en ook niet meer in de draagzak dragen. Daarnaast heeft het rondlopen nu maar voor even nut, want na 30 min is hij wakker... Hij kan lang slapen, dat heeft hij al een paar keer laten zien. Het is bij hem gewoon echt letterlijk elke dag anders en weer een gepuzzel. Eigenlijk is het goed dat ik nog thuis ben, maar ik vind 5 dagen full time mama zijn echt enorm zwaar nu. We zitten ook al zo lang thuis sinds Corona, de muren komen op me af. Ik heb ook contact gehad met een consulent en zij zegt dat hij best even mag mopperen in bed en zelfs ook mag huilen, als je hem maar probeert zelf in slaap te laten vallen. Mopperen vind ik prima, ik hoor het verschil ook, maar huilen vind ik echt heel moeilijk. En soms is hij 45 min aan het mopperen en valt dan nog niet in slaap. Dat van de overdagslaapjes lees ik nu ook pas voor het eerst! Die van mij is altijd zo actief en alert. Als je naar z’n bedje komt, is het ook meteen big smile en flink met de armen en beentjes bewegen. Hij is ook zo nieuwsgierig :) Hij is prematuur (23 weken, gecorrigeerde leeftijd is 18 weken), maar hij doet het zo goed. Flink brabbelen, spelen, lachen en omrollen. Het is eigenlijk een tevreden kind, maar slaap is dus echt niet zijn ding haha. Dus ook dat premature, dat is puzzelen, want we moeten met ons ventje wat meer geduld hebben. Fijn om te lezen dat jouw ventje nu beter slaapt en dat dit zich heeft moeten ontwikkelen :) Ik snap heel goed dat het je onzeker heeft gemaakt, want dit gevoel heb ik elke dag. Heeft jouw slaapcoach wel iets gezegd over zelfstandig in slaap vallen?

De 4 maanden overgeslagen! 🙋🏻‍♀️

Heb heel veel aan jouw bericht. Thanks voor het delen 💕

Hier ook een heel actief mannetje, super vrolijk en alert en had zelf ook het idee dat slapen niet nodig was (in elk geval niet zo lang ;-)) Belangrijkste vind ik; kijk naar je eigen kindje en spiegel je niet teveel aan anderen en vooral; wees niet te streng voor jezelf. Misschien nog wel een aanvullende vraag; hoe gaan de nachten? Slaapt hij dan “door” of is hij vaak wakker ‘s nachts en moet je dan ook met hem lopen om hem weer in slaap te krijgen? Ik heb met haar wel het zelfstandig in slaap vallen besproken. Ze wilde weten wat onze bedroutine was en ze gaf als tip deze zo saai mogelijk te houden. Wij gebruikten bijvoorbeeld altijd een muziekdoosje, maar zij gaf juist aan dat, wanneer je kindje wakker wordt hij deze juist nodig kan hebben om weer in slaap te vallen (dus eigenlijk ook een slaapassociatie). Wij zijn daar toen mee gestopt. Verder gaf zij aan dat White Noise ook zeker een optie zou kunnen zijn, met name voor alerte kindjes om omgevingsgeluiden wat te dempen. Ongeveer de eerste 10 weken na de geboorte heeft mijn zoontje alleen maar op mij geslapen (overdag - ‘s nachts sliep hij wel in zijn wieg op onze slaapkamer) Hij wilde niet anders. Na 10 weken heb ik hem bij elk slaapje geprobeerd in zijn wiegje te leggen. Al sliep hij maar 10 minuten, gewoon om eraan te wennen. En dat steeds opnieuw. Bij hem blijven tot hij in slaap viel en op den duur weg gaan. Dat lukte na een paar dagen steeds beter. En lukte het niet, dan pakte ik hem lekker bij me, ik vond de slaap belangrijker dan de manier waarop hij sliep (in bed of bij mij op de arm) Als je wilt beginnen met hem in bed te laten slapen, begin dan met het eerste slaapje ‘s ochtends. Dit is het makkelijkste slaapje. Gaat dat goed, probeer dan het daarop volgende slaapje etc. Maar echt, geloof me; je doet niks verkeerds! Ik heb ook tot ongeveer 6,5 maand van dag tot dag geleefd en de ene dag sliep hij 4 uur (heeeerlijk!) en de dag erna een kleine 1,5 uur (ja dan ben de hele dag met je kleine in de weer) Het is een grote puzzel, maar je kunt er helaas niet veel aan doen. Kijk naar je kindje en lees zijn behoefte en pas je daarop aan, hoe heftig het soms ook is. Het komt echt echt echt goed!

Wij hadden weinig last van de 4 maanden slaapregressie. Rond 4.5e maand werd m’n dochtertje wel een paar keer ‘s nachts wakker en begon ze te huilen (wat ze voorheen nooit deed), maar dit was maar een keer of 3 in twee weken tijd. Verder hebben we er weinig van gemerkt.

Ik dacht dat ik nu wat van merkte, bleek een tand te zijn. 🤷🏼‍♀️

Weet je ook waarom ze ging huilen? Mijn zoon deed dit vannacht ook rond 5 en bleef maar huilen voor 30 min, toen viel hij weer in slaap.

Het is alsof ik mijn verhaal lees :) In het begin heeft onze kleine man ook alleen maar bij mij geslapen. Letterlijk op mij geslapen. Omdat hij vroeg geboren was, hebben we 10 dagen in het ziekenhuis gelegen. Super strak schema van om de 3 uur voeden. En hij sliep als een roosje. Toen kwamen we thuis en poef weg slaap. Wij zijn wel best abrupt geweest met veranderingen. Zo sliep hij al heel snel op z’n eigen kamertje in een ledikant. Inbakeren heeft bij ons veel geholpen, maar was niet altijd een garantie tot slaap. Met de extreme hitte en het kunnen omrollen, waren we ook meteen gestopt met inbakeren. Vanaf dat we thuis waren, hebben we hem altijd in slaap proberen te wiegen. Dus hij is dat natuurlijk gewend. En je ziet ook aan hem dat hij die geborgenheid nog steeds wil hebben. In een slaapzakje, armpjes bij elkaar en knuffeltjes erbij. De laatste tijd ging ‘s nachts heel goed. Laatste fles rond 21:00, dan pas weer om 3:00, en tussen 6:30 en 7:00 wakker. Perfect! (Als je al die tijd altijd om de 2 uur wakker moest worden...). Ook het naar bed brengen rond 18;00 ging ook heel soepel. Ik geef dan borstvoeding. Hij slaapt in z’n eigen bed, voor elk dutje en als hij ‘s avonds gaat slapen. Maar ook dit is nu van de baan. Merkte de laatste tijd al dat die van 18:00 erg moeilijk gaat. We zijn dan gewoon 2 uur lang bezig om hem in slaap te krijgen. Of hij wordt om de 30 min wakker. En nu is hij ook sinds 2 nachten om de 2 uur wakker geworden (waarvan 1 nacht na een vaccinatie is). Hopelijk was het de verkoudheid, want ik merkte pas vandaag hoe dicht z’n neusje zat. Dus we hebben neusspray gehaald. Fingers crossed dat hij de nacht weer slaapt! Ja, ik vind het lastig als hij overdag weinig slaapt, omdat hij oververmoeid is geweest. Toen moesten we alles op alles zetten om hem te laten slapen. Dus ik ben bang dat dat weer gaat gebeuren. Mij maakt het niet uit al is hij 3 uur wakker :) heerlijk! Lekker spelen en knuffelen, maar ik zie gewoon dat hij vecht tegen z’n slaap. En mama vindt het ook wel heeeel fijn als hij 1,5 uur gaat duren ;) Wat voor ritueel hebben jullie? En hoe ga jij ermee om als hij echt niet wilt slapen? Ook al zie je dat hij moe is (of slaapsignalen laat zien). En bedankt voor je super lieve woorden :) Betekent echt veel voor mij. Ik ben echt heel onzeker geworden en ik denk dat ik gefaald heb of iets verkeerds heb gedaan in het begin. Elke dag is voor mij best stressvol, terwijl ik gewoon wil genieten van m’n mooie mannetje.

Herkenbaar allemaal... Mijn zoontje van 4 mnd valt nu alleen nog maar in slaap als ik met hem in het donker een kwartier ga wiegen om de schommelstoel. In de nacht moet ik een keer of 6 tweemaal zijn speentje opnieuw indoen. Op zich vind ik dit allemaal geen grote problemen, maar hij is nu twee keer wezen wennen op de opvang en daar is het we lastig! Ze geven aan dat hij zelfstandig in slaap zou moeten kunnen vallen maar ik zie het niet zitten om hem een kwartier in bed te laten huilen. Is dit iets wat ik hem op een andere manier kan aanleren? En hoe gaat het bij jullie op de opvang?

Nee eigenlijk geen idee. We hebben er wel voor gekozen om geen voeding te geven. Dat deden we voorheen niet, dus toen ook niet. Waren bang dat ze daar aan zou wennen. We hebben haar uiteraard wel getroost en bij ons genomen. Na een paar keer is het niet meer voorgekomen. Waarschijnlijk toch iets met de slaapregressie.

Wel fijn dat de nachten goed gaan. De slaapcoach met wie ik een consult heb gehad gaf ook aan; als de nachten goed gaan, doe je overdag ook iets goed. Gezien zijn leeftijd nog 1 nachtvoeding is echt niet gek! Klinkt heel goed. Wij merkten tijdens de slaapregressie dat ons zoontje meerdere keren per nacht wakker was, meer voeding wilde (ik geef ook bv) en soms gewoon lag te brabbelen en gekke geluidjes maken. Zolang hij niet huilde hebben we hem maar gewoon z’n gang laten gaan, hij viel altijd wel weer in slaap (kon soms ook wel een uur duren) Qua slaapritueel doen wij het volgende; samen gordijnen dicht doen, slaapzakje aan, kort een verhaaltje lezen, nog even knuffelen en dan in bed leggen. Dan ga ik zijn kamertje uit en dan valt hij binnen 10 minuten wel in slaap. 18.00u is een prima tijd om je kindje naar bed te brengen, als het in slaap vallen moeilijk gaat, misschien even kijken tot hoelaat hij daarvoor heeft geslapen. Als je kindje tot 17.00u of 17.30u nog even geslapen heeft, dan komt hij moeilijker in slaap, omdat hij dan gewoon nog niet moe is. Als hij echt oververmoeid is, dan kan het in slaap komen ook lastiger gaan. Ik probeer het slapen niet teveel te forceren. Als ik zie dat hij moe is, dan breng ik hem naar bed. Ik bied hem de slaap aan, maar hij moet het zelf pakken. Slaap kun je niet afdwingen, dat moeten ze uiteindelijk echt zelf doen. Als ik echt zag dat hij heel moe was, dan liet ik hem een keertje extra slapen, of even lekker wandelen (ik nam hem dan mee in de draagzak en dan sliep hij zo, maar de wandelwagen kan ook) en als hij overdag veel mini slaapjes had gedaan, dan bracht ik hem ‘s avonds echt vroeg naar bed (hij gaat normaal rond 19.00u, maar dan 18.30 uur of 18.15 uur. Hoe moeilijk ook, maar laat het een beetje los, pas je aan op je kindje en zijn behoefte en wees niet te streng voor jezelf als het niet lukt. Je hebt het geprobeerd en je doet je best, en de ene dag lukt het en de andere dag niet. Niks aan te doen, morgen weer een dag, moet je maar zo denken. Ik snap dat je je soms radeloos voelt, maar als hij vrolijk is en lekker aan het spelen is, dan is het goed. Dan laat je de wakkertijden etc maar een beetje los. Zie je vermoeidheidssignalen, dan breng je hem lekker naar bed en al slaapt hij “maar” 30 minuten, dan is het 30 minuten en wees daar trots op en blij mee. Slaapregressie en “sprongetjes” hangen vaak samen met onrust in slaap en eten, omdat je kindje vaak heel druk bezig is met het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden, dan gaat het slapen en eten een beetje naar de achtergrond. Ik hoop voor je dat het gauw weer verbeterd, maar niet teveel zorgen maken hoor ♥️

Wat ontzettend fijn om jullie berichten te lezen, zoveel herkenning. Maakt mij ook zo onzeker en hoor en lees echt zoveel succes verhalen dat ik steeds denk dat wij iets verkeerd doen. Bedankt hiervoor!!

Oh ja die “succesverhalen”.... ik heb serieus mijn instagram account verwijderd, omdat ik er helemaal gek van werd. Ook de wat oudere generatie die met opmerkingen komt, zoals “ja, je hebt hem verwend” en “je moet hem gewoon in z’n bed leggen en laten huilen”.

Waaaauw wat fijn dat je dit even deelde.. ik meende dat je juist zo min mogelijk extra moest gaan helpen tijdens de regressies om juist slaapassociaties te voorkomen... Ik deed het wel hoor. Van geboorte af aan. Zoontje kan erg goed zelfstandig in slaap vallen.. maar lukt het niet, help ik hem.. alleen nu hij in die regressie zit, was ik steeds onzeker of ik niet iets ging aanleren qua associaties.. heel naar gevoel.. maar dus tot 6 maanden mag je ze helpen en dus JUIST tijdens een regressie? Begrijp ik het zo goed?🤭😊