Slaaptrainen vanwege opvang?

Wij lopen hier ook tegenaan. Al slaapt ze hier denk ik iets makkelijker op de opvang. Maar ze jammert er wel vaak in bed. Soms gaan de leidsters er nog naast zitten als het echt niet lukt. Ik vind wel dat je mag verwachten dat ze je kind niet echt laten huilen. Dat ze dan wel hun best doen om te helpen. Slaap trainen voelt voor mij niet goed, ze slaapt zo met knuffelen thuis.

Mijn zoontje ging rond de 9 maanden voor het eerst naar de opvang. Hij was toen zover dat hij wiegend in de kinderwagen in slaap kon vallen en zo deden ze dat ook op de opvang. Gewoon op de groep, zodat ze bij de andere kinderen waren, en wanneer hij sliep dan reden ze hem naar buiten (dat was in het voorjaar met een stuk minder temperatuurverschil tussen binnen en buiten, ze slapen daar standaard buiten) Ze hebben mijn zoontje nooit zo erg laten huilen en hij sliep daar veel eerder zelfstandig dan thuis. Het is echt niet vreemd dat je kindje op deze leeftijd nog hulp nodig heeft om te slapen, het is echt nog een baby ❤️ Ik zou heel veel moeite hebben met een opvang waar ze mijn kindje zo zouden laten huilen 😢

Hi! Her is het heel ongebruikelijk dat een baby van 9 maanden nog hulp nodig heeft met slapen, maar heel handig is het niet. Het wiegen is een overduidelijke slaap associatie geworden en vroeg of laat zul je hem toch moeten leren zelf in slaap te komen. Ik vind het persoonlijk ook nogal een behoorlijke vraag qua investering richting het kdv om standaard in slaap te wiegen. Zeker omdat het ook fysiek zwaar is. Dat kan je eigenlijk niet maken, vind ik persoonlijk. En ook mag van ouders wel verwacht worden dat ze het kdv ondersteunen in het verkrijgen van een ritme zonder te belastende slaapassociaties. Dat ze hem laten huilen vind ik overigens echt niet ok.

Wat bedoel je met slaaptrainen? Laten huilen? Of daadwerkelijk trainen (oefenen) om hem zelf in slaap te leren vallen?

Gebruikelijk bedoel je? ☺️

Dat je niet aan slaaptrainen wil doen vind ik heel logisch. Kijk eens bij de podcasts van liefde van een moeder. Zij heeft het ook over slapen op het kdv, wie weet heeft zij goede tips!😃

Ik ben rond 6 maanden gaan slaaptrainen omdat mijn zoontje heel vroeg wakker werd doordat hij geen slaapjes aan elkaar koppelde, omdat hij niet zelf in slaap kon vallen (hij sliep bij ons in de armen in). We deden gecontroleerd laten huilen (eerst na 1 minuut er naar toe dan langer etc). Ondanks dat ik het vre-se-lijk vond om te doen, was ik wel heel blij met het resultaat. Na twee dagen sliep hij zelf in, en ik had ook het idee dat dit heel fijn was voor hemzelf.

Wat goed dat jullie kijken naar jullie kind en op die manier een prettige manier hebben gevonden om hem in slaap te brengen! Een baby is geen machine dus ik persoonlijk zou nooit aan slaaptraining doen. Hier valt ze thuis vaak wiegend in slaap, of aan de borst maar iig niet wakker in bed. Op het kdv leggen ze haar wel wakker neer en schijnt ze heel snel in slaap te vallen. En dat gaat goed. Hier blijven ze er wel bij tot ze in slaap valt en als ze een “ander” huiltje opzet dan alleen een huiltje om in slaap te vallen pakken ze haar weer. Ik zou het gesprek aangaan met het kdv dat je niet wilt dat ze hem laten huilen tot hij overstuur is, en dat je van die ene keer bent geschrokken en hoe zij dat zelf zien. Maar thuis slaaptrainen is echt niet nodig, tenzij je dat zelf graag wilt

Ik volg even 🩵

Ik snap dat je niet wilt slaaptrainen op die leeftijd met huilen enzo. Maar er is toch niets mis met een beetje oefenen? Je schommelt tot hij slaapt en legt hem weg. Wij zijn toen net ietsjes eerder in bed gaan leggen, als ze bijna sliep maar niet helemaal. Vaak viel ze in slaap. Soms niet, begon ze te huilen en gingen we gelijk naar haar toe om haar alsnog te helpen. Toen steeds iets meer wakker in bed leggen. Uiteindelijk duurde het best even maar ze kan goed zelfstandig slaap vallen. We hebben rustig geoefend zonder haar aan haar lot over te laten. Dus misschien is dat een acceptabele manier voor jullie?

Ik werk op een babygroep en heb soms 13 kinderen. Als alle kleintjes in slaap gewiegd moeten worden is dat een hele klus en ontzettend slecht voor ons lichaam.. wij proberen met ouders een plan te bedenken om het kindje zelf in slaap te laten vallen. Er is ook vaak geen tijd om (lang) te wiegen omdat er gewoon te veel andere kinderen zijn. Natuurlijk laten we ze niet huilen!

Ik denk dat je bij jonge baby's best wel wat mag verwachten van de opvang. Maar bij 9 maanden wordt het wel al een ander verhaal vind ik. Ik denk wel dat het wiegen een slaap associatie is geworden. En daar zal je toch een keer vanaf moeten. Ik vind dan ook niet dat je nu nog kan verwachten dat ze op de opvang hem standaard in slaap moeten wiegen. Ik zou wel afspreken dat ze hem niet laten huilen. Daar zou ik echt moeite mee hebben. Ik ben in mijn verlof thuis gestart met zelfstandig in slaap leren vallen. Dit deed ik beneden in de kinderwagen bak. Ik legde hem wakker weg, bleef bij hem zitten, soms hand op buikje en zo ging het steeds beter en heb hem nooit hoeven laten huilen. Waarom zou je hem ook thuis niet willen leren om zelfstandig in slaap te vallen?

Met 9 maanden is het echt een slaapassociatie geworden. En ik snap heel goed dat ze hier op de opvang de tijd en capaciteit niet voor hebben. Dus ik zou zeker proberen het wiegen af te leren anders sta je straks zelf ook nog als hij 2 jaar is naast hem omdat hij nog steeds niet heeft geleerd zelf in slaap te vallen.

Oh ik ben het heel erg niet eens met de reacties die zeggen "je moet ze toch een keer leren zelf in slaap te vallen". Slaap is geen vaardigheid, een kind kan al slapen, in de buik al. Het kindje heeft alleen als voorwaarde nodig zich veilig te voelen. 9 maanden klinkt oud, maar is echt nog heel klein, het is heel logisch dat een kindje dan nog hulp nodig heeft van de ouders. Wij blijven nog steeds bij onze dochter van 1,5 jaar. Daar is helemaal niks mis mee. Ik geniet van die momenten en had het niet anders willen doen. Ze gaat 3 dagen per week naar de gastouder. Daar valt ze meestal zelf in slaap. Mocht het een keer niet lukken, dan krijgt ze daarbij hulp. En natuurlijk kan dat niet zo gaan als thuis, ze heeft nog meer kindjes nodig die ook aandacht nodig hebben, dus ze kan niet ineens een kwartier bij mijn dochter zijn. Maar even een hand op de rug, een aai over de bol, even kalmeren, dat doet vaak al goed. Misschien kun je samen met het kdv op zoek naar wat voor beide kan werken? Mag hij in de kinderwagen slapen? Of in een draagzak in slaap vallen en dan overgelegd worden? Dan hebben ze de handen nog vrij voor de andere kindjes ondertussen. Misschien nog wel wat tips die het makkelijker kunnen maken op de opvang: Thuis kijken of je op een andere manier samen in slaap kan vallen. Wij hebben bijvoorbeeld een vloerbed, we gaan er naast liggen en zo valt ze dan in slaap. Als dat op die manier lukt (die overgang kan zachtjes en zonder huilen waarschijnlijk) dan hoef je niet echt te trainen en is de associatie met het bewegen er misschien af. Hebben jullie verder nog iets van een knuffeltje? Als je die bij jullie toevoegt als associate en ook meegeeft naar de opvang helpt dat misschien ook. Ik zou iig vooral niet thuis die fijne geborgenheid wegnemen.

Zoontje van 21 maanden hier en valt thuis ook niet zelfstandig in slaap. Wij zijn met 9 maanden overgestapt naar een andere opvang en daar hebben ze het heel rustig met hem opgebouwd. Eerst op schoot slapen, (overleggen werkte ook niet), in ledikantje naast hem zitten tot hij slaapt met en zonder aaien (dit hebben ze 3 maanden gedaan met wisselend succes) en nu hoeven we steeds korter naast hem te zitten. Er is één leidster die in het begin bij hem heeft gezeten en alleen zij kan hem wegleggen en gelijk weer weglopen. Wat ze ook een tijdje gedaan hebben is hem in de speelruimte in een noodbedje leggen. Zo kon hij hun toch zien en hoefden ze niet naast hem te blijven zitten. Sliep rustig 2u lang door tussen alle herrie, terwijl hij thuis wakker wordt van elk geluidje. Misschien is dit een optie? Ben je verder wel tevreden over de opvang? Ik snap dat ze weinig tijd hebben maar er is altijd op de dag wel even tijd dat het wat rustiger is. Bijv wanneer de andere kindjes slapen of eten. Ook wanneer dit zou betekenen dat jouw kindje daardoor wat later slaapt of desnoods een slaapje minder doet. (Ik heb dit liever dan dat zij hem laten huilen)

Ik snap je gevoel heel erg van het niet willen laten huilen. Het heeft bij mij ook best een tijdje geduurd voor ik iets van slaaptraining wilde doen om die reden. Echter was het slapen hier op een gegeven moment echt heel lastig. Duurde lang voor ze in slaap viel, deed mini dutjes en ze kon echt niet zelf in slaap vallen. Uiteindelijk in een moedeloze bui toch een online cursus gaan doen en echt, wat een verademing! Weet dat slaaptraining veel meer is dan je kind laten huilen. Je leert een schema te volgen dat bij je kindje past, de juiste slaapomstandigheden in te richten, een slaapritueel te creeeren die niet belastend is en de slaapassociaties waar een volwassenen voor nodig is weg te nemen. Mijn dochter had een hele sterke slaapassociatie met drinken, dus iedere keer werd ze wakker en had ze melk nodig om in slaap te vallen. Door melk drinken uit het slaapritueel te halen, heeft ze het nu niet meer nodig om in slaap te vallen. Nu wil ze graag haar speentje voor slapen, maar die kan ze zelf pakken en in haar mond stoppen. Slapen is sindsdien zooooo veel makkelijker, zowel thuis als op de opvang. Ik zou dus echt adviseren om zo’n cursus te doen en 1 te kiezen waar je je goed bij voelt. Je gaat veel meer leren waar je wat aan hebt dan alleen je kindje laten huilen. Langer dan 3 minuten laten huilen hebben wij nooit gedaan en toch heeft de slaaptraining gewerkt. En alles wat ze in de training roepen en waar jij je niet goed bij voelt kun je ook achterwege laten. Het is en blijft jouw kind en jouw manier van slaaptraining. Je hoeft niet alles op te volgen wat ze zeggen als je dat niet wilt :)