Slapen tussen ons in... 8 maand..

ik ken iemand die dat dus ook heeft gedaan met haar kinderen en die sliepen ook bij hun in bed. Na elk kind ging het volgende kind naar zn eigen bedje maar het was een drama en die durven nu bijna niet meer alleen te slapen. En het jongste kind ligt nog steeds zijn moeder in bed (12jaar) omdat het anders bang is gaat huilen of smoesjes verzint om niet in zn eigen bed te liggen.... daar ligt nu zn vader omdat ze niet meer met zn 3en in bed kunnen liggen...maar ja elk kind is anders natuurlijk misschien dat jou kind wel makkelijk af kan bouwen. Ik heb nu zelf een dochtertje van 5 weken en ik heb haar meteen na de eerste week op haar eigen kamer gelegd. 1 weekje wennen aan haar geluiden en daarna haar eigen plek gegeven.

Onze eerste heeft een hele poos bij ons geslapen maar dat was anders, die begon daar pas later mee, ik denk met 9/10 maanden ofzo. Die legde ik wel altijd in zijn eigen bed daar viel hij in slaap tot ergens in de nacht en dan wilde hij bij ons. Dit heeft een hele poos geduurd maar nu ( net 2 geworden ) gebeurd het nog maar heel zelden, sinds een maand of 2, slaapt ie grotendeels in zijn eigen bed, soms wordt hij tegen de ochtend ergens wakker en wil hij nog even bij ons knuffelen. Bij ons is het dus later begonnen en wordt het nu vanzelf weer minder maar goed hij lag ook wel altijd de eerste helft in zijn eigen bed. Ik denk dat het bij ons gewoon een fase was waar er behoefte aan was om dicht bij pap en mam te zijn. Slaapt ze overdag wel in haar eigen bed?

Hier beide kinderen met drie maanden naar de eigen kamer. Nooit meer bij ons tenzij ze echt ziek zijn. Nooit een probleem mee gehad, twee geode slapers...

https://community.24baby.nl/forum/baby/gouden-tip-0k03Ny Een reactie van iemand deed mij goed (Artikel) misschien heb je er ook wat aan!

Hahaha daar ben je als ouders toch ook zelf bij... kind van 12... ( brugklas leeftijd) is toch prima te corrigeren! Mijn ouders hebben alle 3 kids bij hun genomen in een wat lastigere periode. Ik en mijn broertje en zusje slapen keurig nu in eigen bed hoor🤣 dat ik 1 jaar was ging ik naar een peuterbedje zelfde voor de rest.

Hi! Mijn jongste is altijd bij mij in bed. Mijn oudste is 9 en heeft ook lang samen met mij geslapen. Hij is heel zelfstandig en kan ook prima in zijn eigen bedje slapen. Hij gaat ook af en toe uit logeren bij opa en oma. Ik ben echt voorstander van samen slapen, en denk echt dat je je kind een heel veilig gevoel geeft, daardoor juist sterk in zijn schoenen.

Het is ook niet voor niets dat de kraamzorg tegenwoordig zo rooming-in aanraad voor min 6 mnd tot 1 jaar.

Hier slapen we samen met 2 kinderen. Oudste is 20 maanden en slaapt in haar eigen bed, dat tegrn ons bed aanstaat en kruipt soms bij ons in bed. Jongste is 4 weken en slaapt bij mij, en leg ik in de co sleeper tot hij wilt eten. Gaat prima zo en we slapen tenmiste allemaal

Niet bij ons in bed, maar wel in ledikantje naast ons bed. Nu 5 mnd

Ze slaapt overdag eigenlijk overal (hele korte slaapjes): box, wagen, grote bed, eigen bed. Savonds leggen we haar om 19u in bed en dan slaapt ze tot de laatste fles van 22.00/23.00. Vanaf dat moment wil ze bij ons liggen en gaat dan hartverscheurend huilen als het niet kan. Tussen ons in meteen stil en lachen en tevreden...

Hier overdag ook dutjes in eigen ledikant ( staat naast ons bed) en eerst slaapje in de avond nog in eigen bedje en daarna wil hij per see naast ons. Alles al geprobeerd en iedere nacht probeer ik het alsnog om hem dan na een voeding weer in zijn bedje te leggen maar nee... Dan maar tussen ons in. Zo slapen we allemaal in ieder geval. Wordt vanzelf weer beter. Ik blijf het in ieder geval wel proberen😅

Mijn zoon van een jaar slaapt bij mij snachts. Slaapt overdag en savonds wel in eigen bed. Overdag kunnen we hem zo wegleggen, savonds voed ik hem in slaap en leg hem dan weg. Rond 23.00 wordt hij dan wakkeren komt hij bij ons liggen. Begin anders te oefenen overdag met eigen bed? Mbt uitlogeren.... hoe noodzakelijk is dat?

Voor nu nog geen must maar we zijn wel van plan een keer naar opa en oma te brengen om zelf wat beter te slapen of als we eens een nachtje weg willen. Maar het idee dat het dan een horrornacht wordt (voor opa en oma) vind ik al best onprettig... ik ben eigenlijk op zoek naar manieren om haar dit meer aan te leren maar tot nu toe werkt alles best averechts, als ze huilt en ik kom binnen, troost haar, als ik wegloop wordt ze alleen maar erger verdrietig

Mijn zoontje nooit altijd in bedje naast ons, en toen gij doorslaapte in zen eigen kamertje met babyfoon met sensormatje. Ik heb bewust ervoor gekozen om hel nooit bij ons te leggen omdat ik hem echt niet gwn wil maken van tussen ons e slapen heb je alleen maar last mee als ze ouder worden. En nu heb ik een zoontje van bijna 9maanden dat gwn is van in zen eigen bedje te slapen heerlijk. Wat kk wel doe is als hij weent hem bij mij pakken sussen en daarna terug in zen bedje leggen. Mijn neefje heeft ook altijd tussen de ouders geslapen met als gevolg is 6jaar en mama moet mee gaan slapen anders krijsen roepen alles bijeen. En dat wouw ik absoluut niet voor mijn kinderen

Gelukkig hoeft het niet altijd zo te lopen, hoor. Ik ken koppels waarvan de kinderen ook lang mee in bed sliepen die de overstap naar hun eigen bed zonder problemen hebben gedaan en prima sliepen. Het hangt wat af van kind tot kind, lijkt me.

Ja als ik bij ons in de familie en vriendenkring gaat kijken. Zie ik alleen maar zulke dingen. Maar ieder heeft zijn eigen manier opvoeden. En een eigen mening en geen enkele manier van opvoeden is verkeerd ☺️ maar ik heb gwn een heel sterke mening dat een kindje niet tussen de ouders in hoort. Maar zoals ik al zei doet iedereen het op zijn eigen manier en wil ik niemand aanvallen natuurlijk alleen effe mijn mening delen ☺️

Ah neen, volledig gelijk, hoor. Mijn opmerking was allesbehalve bedoeld als kritiek! Het was eerder bedoeld als ‘geen zorgen, het hoeft niet per se zo te lopen’ naar ouders toe die wel samen met hun kinderen slapen. Kwestie van even mee te geven dat het ook helemaal goed kan lopen. :D

Precies. Om mij heen juist mensen waarbij het op een gegeven moment ( ergens tussen 4mnd en 4jr) wel gewoon vlekkeloos is gelukt om uiteindelijk naar eigen bed te gaan. Gewoon stapje voor stapje. Evt eerst eens op een matras in kinderkamer en steeds vaker alleen weg leggen

Ja mijn eerste zoontje deed dit heel lang. We hadden ook een camping bedje op onze kamer, maar toch sliep hij tussenons in het beste. En ha wij kozen ook vaak voor slapen ipv de strijd aan gaan. Toen hij 1,5 was ging het beter. Ik was toen net zwanger en had echt de motivatie om hem op zijn kamer te laten slapen en bleef er in comfortabele stoel naast. Dit ging toen verrassend snel goed. Hij was ook nooit een goede slaper op de opvang, maar toen maakte hij daar ook ineens de switch. Echter toen zijn broertje kwam, vond hij het toch ook wel heel gezellig om OOK op onze kamer te slapen, dus sloop dat er langzaam weer in. Sinds begin dit jaar een peuterbedje gekocht en ondanks dat hij er nu makkelijk zelf uit kan.. was dit voor ons de truc. Hij is er zo blij en trots op, dus hij blijft lekker in zijn bedje!

Indd daar heb je ook gelijk in ☺️