Taken verdeling newborn baby - stress in huis

Ik ging er doordeweeks uit, hij deed de vrijdag en zaterdag nachten. Ik sliep dan in een andere kamer met oordoppen in (en slaappillen), zodat ik niet alsnog wakker zou worden. Als mannen weten dat de moeder er is worden ze nooit wakker, toen ik eenmaal in een andere kamer ging slapen werd ie plots wel wakker.. 🤔 Dus als je een logeerkamer over hebt (ik ging zelf in de babykamer slapen op een matras, de baby sliep in onze kamer met mn man), zou ik daar zeker het weekend lekker slapen!

Ouch… dat klinkt heel pittig! Het punt is een beetje: een pasgeboren baby is veel meer dan een fulltime baan. Zeg maar 7x24=168 uur per week. Zelfs als jouw man 60 uur per week werkt als zzp’er, maak jij heeeel veel meer uren. Daarbij komt dat jouw man niet 3 weken geleden een bevalling heeft doorstaan, en niet lichamelijk daarvan aan het herstellen is, wat jou nog meer energie kost. Het is heel vervelend, want waarschijnlijk heb jij dit al tig keer gezegd, en gaan jullie discussies ook daarover(?), maar je man zal echt een stapje harder moeten lopen. Samen een kind is samen de zorgen, vooral als dat heel zwaar is. Ik moet zeggen: met 3 weken zat ik er ook helemaal doorheen - ook al hielp m’n man wel mee. Kunnen er in de tussentijd mss (schoon)ouders of een vriendin een nachtje komen logeren, die dan een keer de nacht doen? Dat was voor mij met 3 weken echt een redding. Zelfs na 1 nacht 8 uur slapen zag de wereld er al veel zonniger uit. Of anders een keer een dag of een middag, zodat jij overdag een paar uur bij kunt slapen, is ook heel fijn. (En trouwens: ondanks het feit dat ik vind dat mijn man en ik een hele goede relatie hebben, en hij wel meehielp, hadden wij de eerste weken ook meer discussies dan ik ooit gekend had met hem. Het is gewoon ZWAAR! Maar ik beloof je ook dat het echt beter wordt. Heb je nu misschien nog niets aan, maar is echt zo! Hang in there!! 🤞🏻)

Jouw man heeft een trap onder zijn hol nodig. Jij bent net bevallen en je zit nog midden in je herstel. Daar mag wel rekening mee gehouden worden. En sinds wanneer bestaan er speciale moedertaken? Wat een onzin! Jullie hebben samen een kind, dus jullie hebben ook samen een verantwoordelijkheid/zorgtaak. Dat de verdeling niet 50/50 is, omdat hij ook nog buitenhuis werkt logisch, maar buitenshuis werken staat niet gelijk aan thuiskomen, je benen in de lucht gooien en geen flikker meer uitvoeren. Dit geldt ook voor de nachten! Als ik jou was zou ik hele duidelijke grenzen stellen en niet genoegen nemen met nee.

Hier hebben we gemerkt dat niet de verdeling, maar onduidelijkheid over de verdeling problemen geeft. Niemand vindt het hier erg om iets te doen, als het maar afgesproken en duidelijk is. Zou dat jullie misschien ook kunnen helpen?

Amen!! Jij bent de gene die hier net bevallen is heh. Je moet rust hebben en bijkomen. En daarnaast moet de wond in je baarmoeder ook nog herstellen. Ik snap al die mannen die vinden dat ze er niet uit hoeven snachts omdat ze werken echt niet. Ik vind het een bullshit excuus. De hele dag voor je baby zorgen is ook keihard werken. Wij hebben samen een kind en dus 50/50 zorg.

Ons zoontje is nu 5 maanden, en komt s nachts nog elke 2 a 3 uur. Mijn man helpt mij nog steeds de hele nacht, ondanks hij 5 a 6 dagen werkt en ik maar 2 dagen in de week. Als t goed is heb je samen voor een kindje gekozen, of was je er in ieder geval samen bij ;)

Ik deed 4 nachten, mijn vriend deed er 3. In de week deed ik overdag natuurlijk alles, maar savonds en in het weekend verdeelden we het. Zo vonden we het allebei heel belangrijk dat hij savonds de flessen nog gaf, zodat hij ook zijn 'momentje' had.

Nou... Mijn man denkt er helaas ook zo over :( ik ga in mei bevallen, dus we gaan zien hoe dat gaat uitpakken...anders heb ik gelukkig nog een lieve mama die me in haar vrije dagen wilt bijstaan 🤗

De eerste weken zijn inderdaad heel heftig en dat zal helaas nog wel een tijdje zo blijven. Naast alles wat al is gezegd over de taakverdeling, wil ik je nog een hart onder de riem steken: de vermoeidheid en de slapeloze nachten gaan op den duur wennen. Dan is het al een stuk minder zwaar. Je zit nu echt middenin de zure appel, maar hou vol!

Dan zou ik je man alvast stevig voorbereiden op zijn aandeel in de zorg voor jullie kind. Heel lief dat je moeder je wil bijstaan, maar wil je dat echt als vervanging van je man? En hoe denkt hij dit te gaan doen als jij de eerste dagen/weken nauwlijks in staat ben om te zorgen voor? Een bevalling vergt onwijs veel van je lijf, ook als het geen zware/heftige bevalling is.

Als jullie wat hebben afgesproken dan zou het fijn zijn als hij zich daar aan houdt. Je bent 3 weken geleden bevallen. Beseft hij wel hoe zwaar dat is? Je bent nog aan het herstellen! Maak hem dat maar eens duidelijk. No way dat ik alle nachten doe. Mijn man gaat er ook uit in de nacht ook al ben ik dan de volgende dag vrij en hij werken. Ik maak hem gewoon wakker net zo lang tot hij op staat. Daarnaast moedertaak? Gadverdamme wat ouderwets zeg.

Ik ben elke keer weer verbaasd dat er blijkbaar in 2021 nog steeds mannen bestaan die de zorg voor hún kind volledig verzaken onder het mom van "vrouwentaak". Als jullie afspreken dat hij in het weekend de night shifts doet, zal hij z'n gat uit bed moeten hijsen als zijn kind hem nodig heeft. Echt hoor, the 50's are over..

Het is ontzettend zwaar ik weet het en dat je dan wel de mogelijkheid hebt om op iemand terug te kunnen vallen, en die hulp daar in niet krijgt maakt het nog zwaarder. Ben vanaf dag 1 al alleenstaande en heb de eerste weken ontzettend zwaar gevonden.Daarom herinner ik me er denk ook vrij weinig van, stond echt in een aan modus met door gaan door gaan. Ik probeerde hier zoveel mogelijk als het kon met haar samen te slapen, en lag echt stipt elke avond met haar om 8 uur op bed, zo kon ik toch nog wat uurtjes mee pakken. Als je eenmaal de flow te pakken hebt, word het voor jezelf ook wat makkelijker. En bespreek het echt met je man het is niet niks zo'n klein wonder ineens in je leven. En voor jou hou vol het word straks alleen maar beter

Mijn vriend is ook weer aan het werk na de eerste week. Hier ook hele nachten in de weer ivm krampjes/ troosten plus borstvoeding, verschonen etc. Wij hebben het zo afgesproken dat hij pas 1u naar bed gaat (en ik dus slaap die 3u ervoor) en hij zet z'n wekker ook een uur eerder zodat ik dat uurtje ook nog heb. Zo kan hij 6u achter elkaar slapen en heb ik er ieder geval 4 gehad. In het weekend werken we in shifts. Om de beurt 3u slapen, de ander is dan verantwoordelijk voor de baby. Dit zelfs in aparte kamers ivm de onrust die de kleine nu nog even met zich mee brengt. Krachten verdelen! Het is echt even bikkelen deze tijd

Wij verdelen hier alles eerlijk, ook toen ik nog verlof had. Ik sta hier echt van te kijken. Jij hebt negen maanden lang je lijf ter beschikking gehad voor je baby, een bevalling doorstaan en moet nu nog fysiek herstellen. Verlof is geen vakantie, verlof is er OOK zodat jij als kraamvrouw kan herstellen. Je man moet niet alleen voor jullie baby zorgen maar ook voor jou! En ook als je thuisblijfmoeder blijft dan vind ik dat je de nachten gewoon moet verdelen. Thuis alleen voor je kind zorgen is geen wellness oord of zo?! Ik ben kapot aan het eind van zo’n dag! Dus: je man moet een schop onder z’n kont en in de benen!!

Ik ben alleenstaand en ervaar dit niet als heel zwaar - maar ik denk dat dit in dat opzicht makkelijker is dat ik wist dat alles op mij neer ging komen. Ook gebruik is mijn bed mijn kolf plaats en voedingsplaats en verschoonplaats - ik hoef er alleen uit om spullen om te spoelen en om een flesje in de koelkast te zetten of eruit te halen.

Ik ben ook alleenstaand vandaag 40 weken zwanger. Maar ik lees dit soort dingen zo vaak dat ik bijna bang word van wat mij dan in me eentje wel niet te wachten staat🙈

De eerste weken zijn ook heel heftig! Hoe de verdeling precies is maakt niet uit, zolang je er beide maar tevreden over bent. Ik vind/vond het onzin dat mijn man s'nachts ook het bed uit moest als ik toch de voedingen deed. Dus ik heb tot een maand of 10 bijna alle nachten alleen gedaan (gemiddeld 2/3x borstvoeding). Ja dat is zwaar maar gaat ook wennen na een tijdje. Daarintegen kookt hij altijd, doet hij voornamelijk het huishouden, masseert mij wanneer nodig en op de dagen dat hij vrij is, zorgt hij overdag voornamelijk voor ons zoontje. Daarom denk ik niet dat je moet streven naar een 50/50 maar naar iets wat bij jullie past. Kijk of hij wellicht wat andere dingen meer kan doen? Ga het gesprek aan en vraag waarin hij denkt wel bij te kunnen dragen? Als jullie verder afspraken hebben, moet je hem daar aanhouden. En wat ik eerder ook las; veel mannen worden niet wakker van (huilende) baby's als moeder gewoon in de buurt is. In jouw geval gewoon wakker maken/uit bed trappen zou ik zeggen! Maar het komt goed, het gaat wel wennen na een tijdje! 😘

Nou als mijn man werkt dan verwacht ik niet dat hij de nachten gaat opstaan. Was bij de eerste ook niet en bij onze tweede zal dit ook niet zo zijn. Ik was zelf na 2 weken alweer aan het werk gewoon thuis, en daarna op kantoor kon ik hem meenemen. Mijn man komt zowizo om redelijk op tijd thuis dus dan hebben nog genoeg tijd samen, en hij is dan bezig met de baby zoals hij bij de eerste ook deed.

Dit dus. Mijn vriend deed de nachten tijdens mijn verlof omdat ik echt zo slecht tegen slaapgebrek kan 😱. Het is jullie kind hè. Wij hebben zelfs netwerk ingeschakeld omdat het loodzwaar was een baby die de eerste 1,5 maand veel huilde. Ik vond het ook fijn om tijdens mijn verlof niet de hele dag alleen te zijn met onze baby. Hij is nu 9,5 maand en ik ben meer kapot na een dag met hem dan een dag werken 😆.