Temperamentvolle baby

Niet om je te ontmoedigen maar mijn antwoord is: nee. Dochter wordt inmiddels bijna 3 en blijft een zeer temperamentvolle dame. Maar goed, heb liever dat als dat ze zo bleu is.

Ook hier niet om je te ontmoedigen, maar ook: nee 😅 Heel herkenbaar wat je schrijft als baby..' Hier nu een dreumes van 19 maanden. Frustratie is zijn Middle Name... Toen hij nog niet kon kruipen, wou hij dat al kunnen, toen wou hij stappen, nu wil hij dat we hem altijd begrijpen (ondanks dat hij best al goed praat, natuurlijk niet realistisch) en het feit dat wij hem grenzen opleggen is echt het einde van de wereld. Momenteel ook weer een pittige periode van verlatingsangst. Is heel intens in alles: intens blij, intens verdrietig, intens boos en uit dit ook nog steeds. Slapen ging op den duur wel veel beter, maar het blijft een kindje dat liefst gewoon altijd wakker zou zijn en met weinig slaap toe komt. Ik denk maar zo: voor ons is dit nu erg pittig. Voor hemzelf zijn het alleen maar goeie eigenschappen voor later: nieuwsgierig, zelfstandig willen zijn, zich durven uiten onder elk omstandigheid.. op lange termijn is dit absoluut iets dat ik voor mijn kind zou willen. Nu moeten wij de intensiteit er maar even bij nemen 😬

Aard van t beestje denk ik! Heb er ook zo een😜 Dat niet plat willen liggen valt mij wel op, misschien zo’n refluxkussen onder het matrasje van de kinderwagen en het wiegje wat schuin zetten?

Klinkt als een normale baby in mijn ogen, want ik weet niet beter haha. Mijn zoon is ook zo een druktemaker en nu met 2 nog steeds. Het wordt makkelijker zodra je meer kunt communiceren. En de belangrijkste tip: zie het niet als iets slechts of negatiefs. Dat scheelt een bak aan strijd en frustratie.

Dit! Of lekker onder toezicht op haar buik leggen (sorry opvoedpolitie)

'klinkt als een normale baby' Dat dacht ik ook echt altijd, vond er niks speciaals aan, terwijl verloskundigen/kinderartsen altijd zeiden 'die is wel super alert'. Wist ik veel! Tot ik nu baby's van vrienden van heel dichtbij zie. Wat een verschil 😅 er bestaan dus echt ook gewoon baby's die bijna altijd tevreden zijn en makkelijk inslapen, had ik geen idee van 😅 merk wel dat deze kinderen vaak iets trager ontwikkelen dan mijn zoontje. Doordat hij zo graag alles wil kunnen, oefent hij ook veel en leert hij best snel. Kinderen die altijd tevreden zijn, beginnen net iets later met alles, want worden niet gedreven door die frustratie 😬

Mijn peuter is inmiddels bijna 3 maar door jouw verhaal zie ik het weer helemaal voor me hoe hij was als baby haha. Altijd overal bij willen zijn, buiten op straat idd uit de wagen want liggen is zo saai. Ik dacht idd ook dat het erbij hoorde totdat ik andere baby's zag die gewoon relaxed op schoot bleven zitten! Wij zeiden altijd: volgensmij wil hij helemaal geen baby zijn, hij was ook zo vlot met alles. Dat was eigenlijk wel fijn want doordat hij al snel liep kon hij zichzelf beter vermaken of ergens naar toe gaan. Ook in praten is hij vlot. Verder qua temperament valt het nu dus mee ( alleen nog steeds een slechte slaper). Las ooit een stuk in ouders van nu over ' high needs baby's ', Google maar...misschien herkenbaar:)

Sluit me aan bij de nee. Je leert echter wel trucjes om om te gaan met je baby en haar wensen. En die trucjes en handigheden maken het dan weer makkelijker. En dat is niet altijd volgens de boekjes, maar die zijn voor gemiddelden en die heb je nu eenmaal niet. Jouw kind maakt echter wel het gemiddelde. Wat zou kunnen helpen; inbakeren, white noise, hoofdeind iets omhoog zetten, wereld verkleinen (doek over de kinderwagen, donkere kamer, etc.), bij voorkeur een vast ritueel voor slapen. Hier was een slaapzakje altijd voor slapen, ritueeltje er aan. Dat maakt voorspelbaar en dan weet ze waar ze aan toe is. Duurt even, maar kan goed werken. Maar eerlijk, mijn eerste had als motto: slapen is zonde van je tijd. Mijn 2e heeft dat weer totaal niet en slaapt juist graag en veel 😁

Hier ook een pittig meisje van bijna 7 maanden. Ik kan dus nog niet zeggen of het uiteindelijk beter wordt, want voor alsnog zitten we er zelf middenin. Al helpt het wel dat we nu steeds meer dingen herkennen en beter weten hoe er mee om te gaan. Onze dochter wil ook alles zien, overal bij zijn en (in)slapen (voornamelijk overdag) vindt ze moeilijk en moet ze tot nu toe nog echt bij geholpen worden en is overdag voornamelijk op een van ons. De keren dat ze tijdens een rondje wandelen het gehele rondje in de bak bleef liggen zijn op één hand te tellen. Ik heb standaard de draagzak onderin liggen en ook in de auto zit ik standaard naast haar op de achterbank om haar van alle entertainment te voorzien. Daarnaast ontwikkelt ze heel snel en als het even niet lukt wat ze wil doen dan is er frustratie. Gelukkig duurt het daardoor ook vaak maar kort dat ze iets niet kan, want ze probeert net zo lang totdat het haar wel lukt. Persoonlijk vind ik temperamentvol en een eigen willetje niet perse slecht, maar het kan wel pittig zijn voor ons als ouders. Wat bij ons wel helpt is om zo veel mogelijk op tijd te doen en heel goed naar haar te kijken. Om de twee uur ongeveer een fles/borstvoeding, slaapritueel zetten we in zodra ze vermoeidheidssignalen begint te laten zien en verder heel veel knuffelen, maar ook lekker even uit laten razen op de grond met allerlei speelgoed, laat haar het allemaal maar lekker ontdekken, dan is ze het gelukkigst volgens mij!

Hoi! In je verhaal lees ik herkenning. Mijn zoon is nu 15 maanden en het blijft voor mij pittig. Hij is helaas vaak ontevreden en kan zichzelf echt maar 2 minuten vermaken. Helaas ook hier dus een ‘nee’ op jouw vraag. Probeer tijd voor jezelf te pakken waar dat kan. 🤗

Herkenbaar hoor, hier een dametje van 5 mnd. Maar wat echt heel fijn is is dat ze daardoor wel heel duidelijk is in wat ze wel en niet wil. Ook op het kinderdagverblijf geeft ze ‘dat heel duidelijk aan ‘ volgens de juffen 😂 ik zie het als iets positiefs! Makkelijk te herkennen wat er aan de hand is en laten horen als er iets nodig is. Ideaal eigenlijk

Hi! Hier ook herkenbaar. Bij ons werd het echt makkelijker toen ze kon lopen en praten. Het haalde veel frustratie weg en ze kan nu zelf (gedeeltelijk) bepalen en aangeven wat ze wel en niet wil. Ze is nu bijna 2. In vergelijking met andere kinderen is het nog steeds een kleine druktemaker, maar eerlijk gezegd heb ik daar geen last van. Ik vind het nu een heel stuk makkelijker dan toen ze een baby was. Vanaf een maand of 9 kon ze steeds meer en werd het makkelijker.

Hahaha ja inmiddels ook geleerd dat dat soort kiddos dus ook bestaan. Ik zou zelf niet weten wat ik er mee zou moeten 😂 mijn zoon houdt me de hele dag (op een positieve manier) bezig. Zo leuk!

Ja!

Ja! Herkenbaar? of ja! Dit betert? :)

Hier ook een erg alerte dame van 10 maanden. Een super leuk ding, eigen wil en mening, maar man, vermoeiend 🫠 De hele dag wilt ze springen en stuiteren. Ze rent achter de baby wakker aan alsof de nooit iets anders heeft gedaan. Ze kan niet goed alleen spelen, maar is wel heel lief als ze mij betrekt in het spel. Soms zit ik er gewoon naast op de speelmat en doet ze haar ding, dan is het ook prima. Ook hier zei de verpleegkundige op het cb dat ze altijd zo helder uit de ogen kijkt! En een slimmerik! Ik hoef 1 keer iets voor te doen en ze doet het meteen na. Dit wordt nog lastig met slechts dingen aanleren vermijden haha 😂 En je zou denken dat ze met de hele dag rennen, springen en kruipen goed slaapt, maar nee! Ze slaapt overdag nog een maar uurtje... En snachts ook nog lang niet door. In de wagen, draagzak of iets anders slaapt ze ook niet, nooit gedaan. Dus nee: het wordt niet beter. Wel leuker als ze eenmaal meer kunnen communiceren en bewegen! 😊

Onze kraamverzorgster zei: zo zo, dit is een pittige meid, die gaat het wel redden (3 weken te vroeg geboren, gehaald met een KS). 3 jaar later zien we dat pittige nog steeds, maar ze is zo leuk en iedereen is gek op haar!

Heel herkenbaar! Hier 9 maanden en het slapen is hier nog altijd lastig, vooral overdag.. Het enige wat hier met de maanden verbeterd is is dat ze nu de wagen wel leuk vindt en niet alleen maar de draagzak. Erin slapen doet ze echter nooit. Met periodes kan ze zich soms een paar minuten zelf vermaken als je zelf ook iets doet (boterham smeren oid), anders is het vaak goed als je er naast zit en als klimtoestel fungeert. Iedereen is wel gek op haar maar nee ze is en blijft een pittige tante. Wel heel lief ook!

En niemand van jullie had een temperamentvolle baby met (verborgen) reflux? Want dat zou voor mij haar boosheid en gekrijs beter verklaren :) vandaag is ze 9 weken en 1 dag en was het echt pittig (ook omdat ik zelf ziek ben). Veel huilen en niet willen slapen overdag. Hopelijk ligt het aan de tweede sprong waar ze middenin zit?

Hier een temperamentvolle baby met verborgen reflux, en ook koemelkallergie. Huilen, boosheid, frustratie en overdag niet slapen, waren hier de aanleiding voor onderzoeken. Nog steeds temperamentvol (love it haha), maar die heftige klachten zijn verholpen