43 Reacties
2 jaar geleden
Wat bij ons hielp was meer water aanbieden. En vooral lekker laten eten. 🥰
2 jaar geleden
Hier zit ik ook een beetje mee, mijn zoon is ruim twee jaar en heeft altijd al veel en vaak willen eten. Ik heb het nooit geremd. Maar bij de twee jaar check bij het consultatiebureau zei de kinderarts dat de 'babyvet' periode rond de twee jaar zo'n beetje ophoudt en het dan toch langzaam 'overgewicht' gaat heten. Mijn zoon zit op het randje (15 kg bij 91cm) en ze raadde aan er toch op te gaan letten omdat als hij met drie jaar echt te zwaar is het vervelender wordt.
Maar ik vind het heel lastig, hij heeft gewoon echt nog honger na drie boterhammen, een appel en een krentebol (in de ochtend) en schept zn avond eten drie keer op.
Ik probeer nu wat duidelijker een schema aan te houden (ontbijt -snack-lunch-snack-avondeten) en hem niet telkens tussendoor dingen te blijven geven wanneer hij er om vraagt. Helpt niet mee dat we een woonkeuken hebben en het eten dus constant in de buurt is. Ben dus ook wel opzoek naar tips eigenlijk.
Maar ergens denk ik soms ook, laat het lekker los, hij is actief, eet gezonde dingen, en zijn vader en ik hebben allebei geen overgewicht, dus het lijkt me dat het er een keer wel af gaat ofzo?
2 jaar geleden
Wat ik doe is de richtlijnen aanhouden van voedingscentrum. Dus smiddags 2 boterhammen aanbieden. En op is op. Meestal is dat ook prima. Als ik meer aanbied eten ze meer. Als ik minder aanbied zijn ze net vaak zo tevreden. Eveneens met avondeten. Als ze meer willen krijgen ze ook echt wel meer.
Probeer wel altijd voor gezonde keuze te gaan. Heb volkoren brood en broodbeleg dat weinig suiker en zout bevat. Maar ze krijgen ook gerust wel eens een plakje worst, frituur of koekjes. Maar niet iedere dag.
Je kan uiteindelijk niet bepalen hoeveel ze eten. Maar wel wat en wanneer.
2 jaar geleden
Reactie op Mbaby
Ah ja slim, niet aan gedacht!
Je kan groente ook aantrekkelijker voor hem maken, mocht dat lastig gaan. Bijvoorbeeld (wortels) snijden als patatjes met een (humus) dip oid. Lijkt me lastig om idd een goede balans te vinden tussen ‘honger’ en het overgewicht. Richtlijnen van Voedingscentrum zijn dan een fijne houvast
2 jaar geleden
Reactie op Buitenmens
Hier zit ik ook een beetje mee, mijn zoon is ruim twee jaar en heeft altijd ...
Ja lastig is dat he! Hier krijgt hij ook gewoon weleens wat meer of wat extra, lekker eten, hij geniet er zo van haha. Maar op een gegeven moment is het een beetje te veel met zn bolle buik 🙈. Hier wel wat te zwaar als je naar de richtlijnen gaat kijken. Maar ik was vroeger nog dikker en nu slank. Dus ergens denk ik ook wel dat die het kan hebben, maar hij eet veel meer dan mij 😅
2 jaar geleden
Herkenbaar. Oudste kon, en kan soms nog steeds, echt oneindig dooreten.
Toen mijn man een tijdje zei dat ik het los moest laten, zagen we bij metingen van het consultatiebureau dat hij in de lengte normaal groeide maar in gewicht echt omhoog schoot. Toen ben ik het toch weer gaan beperken. Dus gewoon één schaaltje havermout 's ochtends, en op is op. In de middag groentesnacks bij de lunch, dat vind hij nog steeds heerlijk.
In gr1 had hij kerstdiner op school waar ik niet bij was; thuis heeft hij overgegeven. Hij zat gewoon tè vol. Dit is ook vaker gebeurd wanneer ik het los liet.
Inmiddels gaat het steeds beter maar zijn we in een hotel met een ontbijtbuffet ofzo, dan moet ik nog steeds afspraken maken van tevoren èn opletten.
Als hij volwassen wordt zal het misschien nog steeds lastig zijn, maar dan heeft hij wel meegekregen wat normale hoeveelheden zijn en wat gezonde voeding is.
2 jaar geleden
Reactie op Danea
Misschien veel groente geven als hij honger heeft? Daar kan hij praktisch o ...
Het kan ook goed zijn om te onderzoeken of je het kan herleiden. Mijn nichtje (nu 6 jaar) kreeg vroeger als ze huilde, boos, zich verveelde (etc) altijd eten om haar ‘stil’ te krijgen/geen last van haar te hebben. Zij associeert eten daardoor op een verkeerde manier ipv met honger. Bijv ‘oh als ik me verveel ga ik maar eten ipv buiten spelen’
2 jaar geleden
Reactie op Tory_Rose
Herkenbaar. Oudste kon, en kan soms nog steeds, echt oneindig dooreten.
To ...
Oh dat dat ook nog steeds zo is bij jouw zoontje. Sommige kinderen hebben dat inderdaad. Mijn man heeft het zelf ook, dus hij zal het van hem hebben 😅. Vind de groentesnacks een goed idee. Hieronder ook al genoemd en gelijk op het boodschappenlijstje gezet. Hij lust tot nu toe ook alles dus hopen dat hij dat ook wil eten
2 jaar geleden
Reactie op Mbaby
Ja nja hij doet dat dus niet… hij is ook te zwaar nu omdat ik weleens heb g ...
Wat is "Wel eens gekeken wat hij doet" hierin? Want een keer laten eten zoveel als hij zelf wil is niet representatief voor het wel of niet ontbreken van een rem.
Kinderen moeten leren naar hun eigen lichaam te luisteren, daar hebben ze sturing bij nodig van ouders als het gaat om: dit is wel gezond, dit niet, als je nu eet heb je over een half uur geen trek in avondeten, als je buikpijn krijgt na het eten heb je te veel gegeten, als je veel scheetjes laat na het eten ook etc etc. Maar uiteindelijk moeten ze dit zelf gaan leren herkennen. Als je er de rem op zet en hem elke dag dezelfde hoeveelheden laat eten, dan leert hij dit niet. En zal hij straks (misschien als hij naar school gaat en wat meer vrijheid krijgt of misschien in de puberteit of als volwassene) een keer een moment krijgen van alle remmen los, maar dan dus ook niet weten hoe daar weer mee te stoppen.
Lang verhaal kort, ipv focussen op de hoeveelheid zou ik focussen op je kind leren herkennen wat gezonde voeding is, wat "te" is (te veel = buikpijn, misselijk, aankomen, te weinig = hongergevoel, snachts wakker worden van de honger, geen energie hebben) en wat hij wel en niet lekker vindt.
Daarnaast, ieder kind heeft schommelingen in hoeveelheid energie die hij nodig heeft. In een groeispurt meer dan gemiddeld, soms ook perioden minder dan gemiddeld, bij ziek zijn helemaal niks en gaat het op de reserves etc. Als je je kind áltijd hetzelfde gaat aanbieden qua hoeveelheid krijgt het ook niet de kans die schommelingen te hebben. Ook weer iets waarmee de natuurlijke werking van het lichaam niet zn gang kan gaan.