Tweetalige opvoeding/dubbele nationaliteit

Ik ben zelf tweetalig opgevoed en ben dat ook van plan met mijn kind. Het belangrijkste is denk ik dat elke taal aan een vast patroon of situatie gekoppeld is. Dus jij spreekt Nederlands, je partner Engels, de opvang engels en op straat vooral Nederlands. Jullie spreken onderling neem ik aan Engels, aan gezien hij geen vloeiend Nederlands kan. Dan zou ik denk ik wel voor een Nederlandstalige opvang kiezen om het evenwicht te bewaren.

Goede tip. Ik heb de neiging om snel Engels te praten en denk dat ik dat ook met de kleine zal hebben, omdat onze voertaal thuis inderdaad Engels is. Maar om de Nederlandse taal te bevorderen is het misschien inderdaad goed dat ik juist Nederlands spreek.

Er zijn hier een aantal onderzoeken over terug te vinden. Het is inderdaad belangrijk dat 1 persoon 95% van de tijd dezelfde taal spreekt tegen en met het kind. Een kind leert snel genoeg welke taal bij wie / in welke situatie gebruikt wordt. Je kan er ook voor kiezen om thuis alleen maar Engels te praten en een Nederlandse opvang te vinden. Het is maar net wat je fijn vindt. Houd je er vooral ook niet al te strikt aan. Een kindje is, zeker op jonge leeftijd, zo leerbaar en flexibel. Die komt er wel. Uit onderzoeken blijkt bijvoorbeeld dat wanneer een kind thuis alleen de moedertaal van ouders hoort en spreekt, de nlse taal op de peuteropvang / de basisschool leert. Er lijken dan geen significante achterstanden te ontstaan (natuurlijk is dit van nog veel meer factoren afhankelijk zoals bijvoorbeeld IQ etcetera). Ik heb mijn schoonmoeder gevraagd om alleen maar haar moedertaal te spreken wanneer ons dochtertje bij haar is. Papa spreekt die moedertaal wel maar ook zeker niet vloeiend. Als ik daar op visite ben, verbaas ik me steeds hoeveel woorden ze al kent en gebruikt. Begin me al af te vragen wanneer het moment komt dat ik haar niet meer begrijp 😅. Afgelopen zondag hadden we familie op bezoek en die spraken diezelfde moedertaal. Mijn dochtertje had dit al snel door en paste haar taalgebruik daarop aan.

Wat leuk! Ik heb geen tips rondom opvang in Amsterdam, maar ik zou denk ik de opvang wel Nederlandstalig zoeken (mits je niet van plan bent te emigreren bv). Mijn man is tweetalig opgevoed en thuis was er een duidelijke scheidingslijn: met mama Nederlands, met papa Italiaans. Moeder antwoordde ook altijd in het Nederlands tegen haar man, terwijl hij Italiaans sprak. Al hun kinderen kunnen vloeiend schakelen, wat een rijkdom is dat! Overigens spreken beide ouders elkaars taal wel vloeiend, maar ze hielden altijd vast aan hun eigen moedertaal. Hier gaan we het net zo doen. Man Italiaans met ons kind, ik Nederlands. Beiden spreken we elkaars taal wel vloeiend, dus we weten wel altijd wat er gezegd wordt. Succes en veel plezier, mooi dat we dit onze kinderen mee kunnen geven!

Leuk! Tweetalig opvoeden kan een grote meerwaarde zijn mits het juist wordt uitgevoerd. Ik zie in mijn werk toch vaak dat men denkt de kinderen tweetalig op te voeden, maar in de praktijk blijkt dat niet het geval te zijn. We zien dan juist eerder een moeder- en een tweedetaal. Dit is niet erg, maar bij tweetaligheid is het beheersingsniveau vrij gelijkwaardig. Dit is met een eerste en tweede taal vaak niet zo. Uiteindelijk gaat het voornamelijk om balans. En voor kinderen is het prettig om een taal te koppelen aan persoon/situatie. In jullie geval zou dat kunnen betekenen dat jij (+jouw fam.) Nederlands met hem spreekt en je partner (+zijn fam.) Engels. Je kunt ook kiezen voor meer situatie-afhankelijk waarbij Engels de voertaal thuis is en Nederlands in zijn omgeving (w.o. opvang).

Maar een eerste en tweede taal is toch ook een meerwaarde? (Omdat je “meerwaarde mits” zegt) Ik ben wel benieuwd wat je vaak mis ziet gaat, dat het niet consequent uitgevoerd wordt denk ik?

Ik zie nu dat het inderdaad lijkt alsof een eerste en tweede taal beheersen geen meerwaarde heeft, dat is natuurlijk niet zo. Dit heeft wel degelijk een meerwaarde. In mijn werk zie ik vaak een disbalans in de verschillende talen. Waardoor het aanbod van de ene taal groter is dan de ander. En ik zie inderdaad ook regelmatig een niet consequente uitvoering.

Prachtig, Italiaans! Ben zelf ook heel blij met de tweetalige opvoeding. Ik vind het ook altijd zo mooi om kleine kindjes zo makkelijk te zien schakelen qua taal. Reden dat ik inderdaad eerder naar een Int. Kinderopvang neig is omdat we mogelijk ooit naar Engeland willen gaan. De perfecte kinderopvang heeft ook een tweetalig beleid (EN/NL) maar dat is nog best een zoektocht volgens mij.

Dat is inderdaad mijn angst. Ik wil niet dat er uiteindelijk een taalachterstand oid ontstaat. Nederlands is grammaticaal namelijk nog best een pittige taal.

Wij proberen onze dochter tweetalig op te voeden. Ze is half servisch en half nederlands. Vader/schoonfamilie spreekt veel servisch tegen haar en ik/mijn familie nederlands. Ook kijkt ze servische televisie als ze tv kijkt. Mijn vriend is zo opgevoed en die spreekt nu vloeiend dus hopelijk werkt het voor onze dochter ook zo.

Ik lees ook even mee. In mei verwachten we ons eerste kindje en we wonen in Duitsland. Thuis gaan we Nederlands spreken (is voor ons beiden de moedertaal), maar de omgeving zal dus Duitstalig zijn. Ik vind het wel spannend, ik hoop dat hij het Duits snel genoeg oppakt (hier gaan kindjes pas vanaf 1 jaar naar de opvang namelijk). Zelf heb ik ook wel wat gehad aan de podcast kletsheads. Gaat over meertalige kinderen en hoe je dat kan doen in de opvoeding.

Wij voeden ook tweetalig op. Mijn man is Iers en kan ook Nederlands spreken. Omdat we in Nederland wonen en ze naar Nederlandse opvang gaat hebben wij besloten thuis Engels te spreken zodat er meer balans 50/50 komt. Als ik alleen met haar ben spreek ik wel Nederlands. Ze is nu 11 maanden dus geen idee hoe haar ontwikkeling gaat zijn :).

Hier dezelfde combinatie en dezelfde situatie. Ons kind is er inmiddels maar praat natuurlijk nog niet. Ik merk wel dat mijn partner het lastig vind dat hij het Nederlands niet vloeiend beheerst en soms de angst heeft dat hij straks zijn kind de helft van de tijd niet kan verstaan. Ik denk dat het met zo'n vaart niet loopt (onderling als gezin zal de voertaal toch altijd de zijne blijven) maar krijg het niet helemaal voor elkaar dat hij die gedachte uit zijn hoofd zet. Ik verwacht eigenlijk zelf, aangezien hij wel wat Nederlands spreekt en simpel Nederlands gewoon goed verstaat, dat hij straks zelf ook veel leert als zij gaat spreken en leren. Ben benieuwd hoe jouw partner daar in staat? Zelf ben ik trouwens na veel lezen over dit onderwerp tot de conclusie gekomen dat het beter is, aangezien de volledige omgeving en onderwijs en sports etc. straks allemaal in het Nederlands zal gaan, thuis toch zijn taal iets meer voor te trekken in plaats van het 50/50 te doen. Zelf spreek heel expres ik dus beide talen tegen ons kind, ik zing de wiegeliedjes om en om in de ene dan weer de andere taal, etc. Ze krijgt namelijk bij bezoek en van andere familieleden ook veel meer Nederlands te horen, zijn familie zien we natuurlijk alleen op vakantie of bij de zeldzame visite omdat ze nu eenmaal zo ver moeten reizen. Straks met lokale vriendjes/vriendinnetjes zal het ook alleen Nederlands zijn vermoed ik, want wij wonen niet in een grote stad en het is een beetje ouderwets hier. In Amsterdam zul je daar veel minder tegenaan lopen waarschijnlijk. Als je in koffiebar daar al met een regionaal Nederlands accent iets bestelt gaan ze al automatisch over op Engels is mijn ervaring 😂

Ik ben denk ik jouw partner in onze situatie, alleen iets anders 😂 Mijn vriend en ik spreken Nederlands. Nederlands is niet zijn moedertaal, maar hij spreekt het 95%. Ik spreek zijn moedertaal 1%. Ik hoor soms wel waar een gesprek over gaat en kan gedag en hoe gaat het zeggen, maar kan het verder niet volgen. Hij wil met ons kind graag zijn moedertaal spreken, maar dan kan ik het dus niet volgen. Dat lijkt me best wel jammer. Vooral als onze kinderen ouder zijn. Ik hoop ook dat ik het meer oppik als het hier in huis meer gesproken wordt, maar vind het een heel moeilijke taal.

Nederlands is inderdaad een moeilijke taal om te leren. Daarom zou ik echt goed kijken naar de balans van beide talen.

Hallo. Ik ben zelf tweetalig opgevoed, en du dit nu ook met mijn zoon. Ik spreek nederlands tegen hem, mijn man frans. Mijn ouders, dien hetzelfde, mijn vader qpreekt nederlands tegen hem, mijn moeder frans. We zitten in frankrijk dus is frans wel een iets dominantere taal. Hij is nu 19 maanden, praat nog niet echt (paar woordjes zoals mama, papa, woef,...) maar hij begrijpt wel wat we hem zeggen in de twee talen. Als hij eens tv kijkt, is het dan ook altijd in het nederlands. Ik kan er soms beetje angstig van worden hoe het verder zal ontwikkelen. Maar ik probeer zoveel mogelijk nederlands thuis te hebben (boekjes, muziek, filmpjes en zo). We zien wel.

Tweetalig of meertalig is wanneer je bepaalde vaardigheid hebt in twee of meer talen. Het niveau hoeft niet in beide/alle talen gelijk te zijn om ‘tweetalig’ te zijn. De meeste Nederlanders zijn gewoon tweetalig (of meertalig) omdat Engels heel goed ingeburgerd is, alleen wordt er vaak alleen gesproken van tweetaligheid als iemand het vanaf geboorte heeft meegekregen. Ik zou me zeker niet te druk maken over taalachterstanden. Kinderen die vanaf de geboorte twee (of meer) talen dagelijks horen ontwikkelen zich juist sneller op linguïstisch gebied. Vooral op jonge leeftijd heeft een kind bijvoorbeeld juist méér taal ontwikkeld dan een eentalig kind maar doordat de taalsystemen nog niet compleet gescheiden zijn wordt dit door volwassenen soms geïnterpreteerd als verwarrend of een achterstand. Onderzoek wijst bijvoorbeeld uit dat een tweetalig kind een ruimere woordenschat heeft dan leeftijdsgenootjes die eentalig zijn. een tweetalig kind kent bijvoorbeeld 60 woorden in taal 1 en 40 woorden in taal 2, 100 woorden in totaal dus. Een eentalig kind van dezelfde leeftijd kent in totaal bijvoorbeeld 80 woorden, maar in 1 taal. Het is maar net hoe je dat bekijkt 🙂 overlappen of lenen van de talen is compleet normaal en doen ook volwassenen vaak. Dat veranderd natuurlijk niet het feit dat er wel zeker kinderen zijn die een taalachterstand ontwikkelen. Het feit dat je er al zo bewust mee bezig bent en beide talen bewust aanwezig laat zijn in de wereld van je kindje doet al ongelofelijk veel! Tweetaligheid heeft ook een positieve invloed op andere cognitieve ontwikkelen dus ik zie alleen maar voordelen!

Dat is interessant. Die podcast kende ik nog niet!

Haha dat is helemaal waar. Dat is ook de reden dat mijn partner gewoon engels blij spreken. Zodra ze hem hier in Amsterdam krankemikkig NL horen praten, schakelen ze voor zijn gemak over naar het Engels😅.

Mijn vriend is Roemeens en zal dat met onze dochter gaan spreken. Ik spreek het niet maar ik vind het belangrijk dat ze straks ook met zijn familie kan praten. Onderling spreken we Nederlands, en ze zal naar een Nederlandstalige opvang gaan. We zullen dus moeten zien of we met Roemeense vrienden en media haar genoeg exposure kunnen geven aan het Roemeens. Internationale opvang of school zou ik zelf niet doen, omdat het voor internationale kinderen al lastig genoeg is om een anker in een land te hebben en zich te kunnen identificeren met een nationaliteit. Als je dat niet hebt, zul je je altijd een buitenstaander voelen, waar je ook bent, behalve in de expat bubbel misschien, maar die creëert ook niet echt fundering met een duidelijke cultuur. Ik zou daarom in jouw geval kiezen voor Nederlandse opvang, waardoor je kind de Nederlandse cultuur goed mee krijgt en zich daar thuis in voelt. En als jullie verhuizen naar VK zal ze zich daar aanpassen aan de cultuur. En spreekt ze de taal al, want die spreken jullie thuis. Dan zal ze zich in beide landen meer thuis voelen dan wanneer ze alleen een internationale opvang heeft meegemaakt. Een Peruaanse vriendin van me heeft allerlei wetenschappelijk onderzoek hierover gelezen en kwam ook tot deze conclusie. Misschien iets om mee te nemen in je overweging :)