U of tutoyeren

Kom je uit NL of België? In NL vind ik ouders aanspreken met u echt vreselijk ouderwets of heel christelijk (maar ms zijn jullie dat ook?) Ik geloof dat het in Belgie gebruikelijker is? Ik zou het echt veel te formeel vinden voor mn kindje..

Ik vind u echt formeel. Ik noem mijn oma’s niet eens u. Ik vind als je close met elkaar bent en een goede band dat je geen u hoeft te zeggen. Ik zou niet willen dat mijn kinderen me met u aanspreken. Dan voel ik me en oud en alsof er een afstand tussen ons is.

Ik heb tegen mijn man gezegd: prima, zegt ze tegen jou u, tegen mij je. 🙃😆

Ik ben wel gewend om u te zeggen tegens mijn ouders. Ik wil wel dat mijn dochter mij met jij aanspreekt, want ik vind u binnen een gezin niet meer van deze tijd. Neemt niet weg dat ik het nog wel erg wennen vind. Ik vind het ook erg ongemakkelijk om mijn schoonouders met jij aan te spreken, zit er toch erg ingebakken ij mijn systeem...

Goh wat lastig! Ik ben het zelf ook niet gewend en zou het zelf ook niet willen voor mijn kind. Eigenlijk om dezelfde reden als jij, het klinkt zo afstandelijk. Ik ken het zelf van vroeger dat we onze oma met U moesten aanspreken (de ander niet). Ik vond dat altijd heel vervelend want ik vergat dat als klein kind nog wel eens en kreeg dan een hele preek over respect voor ouderen e.d. En, niet dat dit de belangrijkste reden is, maar ik denk ook wel dat je kind een van de weinig zal zijn die dit tegenwoordig nog zal "moeten". Ik zou zelf geen idee hebben voor een compromis in dit geval. Hopelijk komen jullie er samen uit😊

Ik zou het echt niet willen .. m’n kind verplichten om me met “u” aan te spreken .. m’n kind al een verplichting geven maar mij toe vind ik zelf al een afstand zetten tussen mij en m’n kind maar dat is mijn mening natuurlijk . Vind het ook inderdaad gewoon normaal als je close bent met elkaar dus vooral je kind dat je dat niet hoeft te doen

Ik vind 't echt heel raar om ouders met u aan te spreken. Ik weet dat het in bepaalde kringen normaal is, maar ik krijg er kippenvel van. Ik zal mijn kind dat dus ook nooit leren. Maar ik denk dat je hier met je man uit moet komen. Je vraagt wat zou jij doen in deze situatie? Ik zou bij mijn vriend aangeven dat ons kind echt onder geen beding u gaat zeggen tegen ons. (en dan gebeurt het hier ook niet)

Ik kom uit België en vind het ook heel raar om je ouders zo aan te spreken. Heel je familie eigenlijk. Ik zou het ook heel formeel en afstandelijk vinden, beetje zoals de Engelse kindjes die hun vader sir noemen ipv papa. Waarom? Ik zou niet weten welke voordelen het zou opleveren?? Ik gebruik u echt alleen uitzonderlijk voor heel formele zaken (solliciatiegesprek oid, tegen je baas spreken de eerste keren). Verder iedereen je/jij/gij.

Oeh ik vind u echt niet meer van deze tijd in Nederland. Wel tegen ouderen, maar niet tegen je eigen ouders. Ik zou hier zelf echt niet in meegaan. Het klinkt zo afstandelijk

Inderdaad wat je zegt... u creëert een afstand. Ik vind het heerlijk als mijn dochtertje zegt "mama ik hou van jou" 🥰 en met mama ik hou van u... sja dan sta je er zo boven, idd zo oud? Ik vond het ook heel raar als mijn vriendin tegen haar moeder "u" zei... het is maar net waarmee je opgegroeid bent... je kindje weet straks niet beter. En idd soms willen vaders wat anders dan moeders... of andersom 😎 ook dat kan... je kindje weet niet beter 😎

Ik vind verplicht u moeten zeggen tegen je eigen ouders echt verschrikkelijk. Hier zal dat dan ook echt absoluut niet gebeuren. Dit geldt ook voor mijn opa's en oma's en andere familieleden.

Ik ben van België en 'u' wordt hier inderdaad heel vaak gebruikt in de gewone spreektaal. We zeggen eerder 'uw boekentas' dan 'jouw boekentas'. Die jouw klinkt zo nederlands ipv belgisch. We gebruiken dat ook gewoon naar leeftijdsgenoten of ik zeg dat zelfs tegen mijn zoontje..dat is voor ons zelfs niet formeel. Ben ooit op reis geweest met allemaal mensen van Nederland. Hebben er vaak mee gelachen 🙈

Wat voor voordelen zie je erin? Eigen ervaring: een neef sprak zijn ouders aan met u, verplicht. Als puber hoorde ik hem boos tegen zijn vader zeggen: u bent wel zó'n lul! Tsja... Vaak wenst men u vanwege respect en ontzag. Ik heb mijn ouders altijd met jij aangesproken en heb diep respect voor ze en had het niet in mijn hoofd gehaald ze uit te schelden. Niet alleen uit respect, maar ook omdat ze dat absoluut niet verdienden. Respect zit niet in een aanspreekvorm, maar in je hele manier van handelen. Ontzag hoeft mijn dochter niet voor me te hebben, respect wel. Zoals ik dat andersom ook voor haar heb.

Ik zou het echt verschrikkelijk vinden om u genoemd te worden door m'n kind. Ik ben z'n moeder! Niet z'n oma...

Waarom wil hij dit? Naar mijn idee (maar kan voor anderen anders zijn) wordt u gebruikt om een bepaalde verhouding weer te geven, u staat er boven en je bent niet gelijkwaardig aan elkaar. Ik zou het zelf geen optie vinden dat mijn kinderen zich niet minderwaardig moeten opstellen en minder persoonlijk in het contact met mij staan. Misschien heeft het een bepaalde vorm van respect voor hem, maar een natuurlijke en liefdevolle verstandhouding ontwikkel je binnen de opvoeding en dwing je niet af met taal.

Hier precies hetzelfde. Moet er absoluut niet aan denken. Het creëert veel afstand/ hiërarchie.

Ja in België is het eigenlijk best normaal .. dan gaat het gewoon automatisch 😅 of gij word ook veel gezegd Maar neem aan dat hij dan Belgisch preekt ? En jij niet ? 🤷🏽‍♀️

Is het een idee om opa’s en oma’s wel met u aan te spreken maar jij en jouw man met je/jij? Dan leert jullie kindje wel het respect deel ervan, maar minder de afstand die jij ervaart? Het lijkt mij ook verwarrend voor je kindje om de ene ouder wel met u aan te spreken en de ander met jij. Maar dat zou wel een oplossing zijn. Mijn ouders zijn altijd je/jij, maar mijn opa’s en oma’s zijn altijd u geweest. Mijn schoonmoeder wil bijv. straks ook niet dat mijn zoontje u zegt. Dat vind ik dus ook wel weer jammer, omdat ik wil dat hij leert dat je respect hebt voor oudere mensen (of onbekenden) en dat je die dus anders aanspreekt. Maar als zij het niet wil, dan ga ik hem dat ook niet aanleren.

Hier is u zeggen tegen ons of opa's en oma's niet aan de orde. Tegen onbekenden wil ik dat wel aanleren. Los daarvan: voor mij zit respect niet in dat ene woordje. Het gaat ook om houding en intonatie etc. Als een leerling tegen mij zegt, "mevrouw, wil je dat alsjeblieft nog een keer uitleggen?", vind ik dat beleefder dan bijvoorbeeld: "heeft u die toets nu nog niet nagekeken?"

Moet er niet aan denken. Ook tegen opa en oma word er geen u gezegd. Dat creëert afstand