Urineweginfectie bij pasgeboren baby

He wat een verhaal zeg. Dan schrik je echt zo erg! Hoe is het nu met haar? Het is wel een schatje zeg! Ons zoontje kreeg na 1 week opeens koorts. Verder leek hij nog in orde, beetje bleek en dat was het. Dus toen we op de eerste hulp kwamen leek het mee te vallen, maar de bloeduitslagen waren niet goed. Hij had een urosepsis. Dus een urineweginfectie die al in zijn bloed zat. Uiteindelijk 2 weken opgenomen geweest met allerlei onderzoeken en prikjes. Ik heb het er nu nog wel eens moeilijk mee eerlijk gezegd. Ik heb ook nog een dochtertje van 2,5 en er verandert al zoveel met een baby’tje erbij en zeker als het dan zoveel zorgen geeft in het begin. Mijn dochtertje ging er trouwens heel goed mee om gelukkig. En mijn zoontje krijgt preventief nog steeds antibiotica en heeft gelukkig geen nieuwe infecties gehad. Wel veel onrust in zijn lijfje, maar inmiddels gaat het ietsje beter gelukkig. Weten ze bij jouw dochtertje waar het aan gelegen heeft? En heb je nog controles staan? Eventueel kan je vaak wat praten met een medewerker in het ziekenhuis om het een plekje te geven. Ik heb een beetje spijt eerlijk gezegd dat ik dat niet meer heb gedaan toen. Heel veel sterkte in ieder geval met alles! Ik hoop dat de rust en het vertrouwen snel terug komt.

Jeetje, voor jou ook schrikken geweest denk ik! Merkte je snel verbetering na start antibiotica? Hoelang krijgt hij dat nog preventief? Hier is alleen urine opgevangen en nagekeken, geen bloed geprikt. Wel zijn nieren en blaas nagekeken via echo, die waren gelukkig in orde. Wij zijn nog in het ziekenhuis (al ruim een week nu). Ze drinkt nog slecht (maximaal 50cc zelf) en krijgt daarom voeding per sonde. Zolang ze niet alles zelf opdrinkt, moeten we blijven. Ergens wel goed natuurlijk, maar ook lastig. Ik heb maandag inderdaad een afspraak met psycholoog van het ziekenhuis. Ben benieuwd of dat iets helpt! Kun je daar niet alsnog gebruik van maken? Wat betreft onrust bij je zoontje, ben je al bij een osteopaat geweest? Hoor ik veel goede verhalen over.

In het ziekenhuis was hij na 2 dagen op zich al redelijk beter gelukkig. We moeten 10 maart weer naar de kinderarts maar ik ben bang dat de antibiotica nog blijft. Hij heeft een reflux naar zijn niertje en daarom willen ze voorkomen dat er bacteriën in komen. Vind het wel rot om het hem elke dag te moeten geven hoor! Weet je hoe lang jullie moeten blijven? En mag je andere dochtertje wel langs komen? Bij ons deden ze daar gelukkig niet moeilijk over. Ik heb een verwijzing liggen via de huisarts voor een psycholoog, alleen de wachttijden zijn zo lang. Maar ik zou het via de kinderarts idd kunnen proberen misschien. Goede tip 😄 Staat het slecht drinken bij je dochtertje los van de infectie? Of is ze te moe nu om goed te drinken? Het geeft zoveel zorgen hè... en sneu om te zien. Al waren alle zusters wel heel lief voor ons in het ziekenhuis gelukkig..

Trouwens nog niet bij een osteopaat geweest. Wel bij de kinderfysio. Er zat niks vast bij hem gelukkig. Twijfel wel om nog te gaan als ze weer open zijn. Maar het lijkt de afgelopen dagen wat rustiger te worden dus misschien kijk ik het nog even aan. Hij is nu 4 maanden en dat is meestal even een paar weken zwaar met slapen en zo.

Oh dat is fijn, dat het zo snel beter ging! Sofie drinkt waarschijnlijk zo slecht door de urineweginfectie. Ik heb een nachtje thuis geslapen en vannacht heeft ze een heel flesje leeg gedronken. Dus dat is weer goed nieuws! Jeetje wat een pech met die reflux, snap wel dat ze dan voorzichtig zijn met stoppen antibiotica. We mogen pas naar huis als Sofie haar flesjes allemaal netjes leeg drinkt. En ze moet terug zijn op haar geboortegewicht, maar ze zat er gister nog maar 40 gram onder dus dat zal niet lang duren. Grote zus mag 1x per dag op bezoek komen gelukkig. Dat scheelt inderdaad wel :) Ja de wachtlijsten zijn belachelijk lang bij de psychologen, heel vervelend! Volgens mij ben je makkelijk een half jaar aan het wachten 😩 Ik zou het dan ook zeker aankijken als het beter gaat en de kinderfysio aangaf dat er niks vast zat. Sofie overstrekt zich heel erg. Is even afwachten hoe dat gaat als ze beter is, anders ga ik toch even naar de osteopaat met haar (zodra dat kan).

Oh zou wel fijn zijn als jullie snel naar huis kunnen zeg! Maar je wil ook met een gerust hart gaan hè... ja sem heeft dat overstrekken ook wel gehad hoor. Maar dat wordt nu minder gelukkig. De fysio dacht dat het toch door prikkels uit die tijd kwam. We konden hem niet wegleggen of hij ging huilen. En bij elke verandering van houding ook. Maar als hij werd neergelegd in het ziekenhuis, kreeg hij vaak prikjes. Dus blijkbaar moet hij ook alles wat verwerken. Langzaam aan is hij nu rustiger, vrolijker en meer tevreden gelukkig! Wel lekker even een nachtje thuis hè! Even tijd met je oudste meisje☺️

Aahhh wel sneu dat ze dan toch die link leggen, zoals jij zegt met die prikjes! Breekt je hart toch van! Wel fijn dat dat minder wordt. Sofie legde denk ik ook de link van fles drinken en spugen, dus ze moet ook echt vertrouwen krijgen dat ze best kan drinken. Gelukkig heeft ze vannacht goed gedronken, 2x flesje helemaal leeg! Dus ik ben nu ook voorzichtig positief :) Ja soms heb je gewoon een nachtje goede slaap nodig. Voel me weer een beetje mens 🙊 en lekker met mijn andere dochter inderdaad, want haar missen is ook vreselijk.

Ja hè... ik hoop echt dat jullie snel weer met zijn allen thuis zijn hoor!

Zelf niet meegemaakt, maar wil je wel heel veel sterkte wensen. Kindje van mijn zus is met een leeftijd van ongeveer 6 weken ook 10 dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis met een nierbekkeninfectie, ze heeft toen echt kantje boord gelegen. Weet dus waar jullie doorheen gaan. Zou je zeker aanraden met een psycholoog te gaan praten om alles een plekje te kunnen geven zodra het achter de rug is. Nogmaals heel veel sterkte!

Dankjewel! Jeetje ook heftig voor je zus en ook voor jou! Maandag komt een psycholoog van ziekenhuis met ons praten, hopelijk helpt dat iets :)

Ja ik Heb dit meegemaakt met mijn 2e. Ik raad je aan om te praten met de maatschappelijk werker van het ziekenhuis als je wat psychische bij stand nodig hebt. Hier was ons kleintje na 2,5 week weer thuis, later nog nierbekkenonderzoek om te kijken of er blijven de schade was. Sterkte!

Ook heftig, zeg. Zolang in het ziekenhuis! Had je kleintje geen blijvende schade? En daarna geen urineweginfectie meer gehad?

Hoi, Wij hebben dit gehad met onze zoon 12 jaar geleden. De kraamweek was echt hels! Na een week thuis opgenomen met een urineweginfectie. Twee weken gebleven, toen naar huis. Helaas bleek het nierreflux te zijn graad 4. 3 jaar antibiotica geslikt en hij is er toen overheen gegroeid. Wij hebben helaas heel erg pech gehad. Met 6 weken kreeg hij hersenvliesontsteking door een nieuwe urineweginfectie. Toen kwam ook precies de uitslag van het onderzoek. Die paar weken zonder antibiotica waren achteraf de boosdoener. De hersenvliesontsteking heeft uiteindelijk voor veel ellende gezorgd, waar we nu nog dagelijks mee te maken hebben. Een urineweginfectie moet daarom nooit licht opgevat worden. Ik hoop dat het steeds beter zal gaan met jullie kleintje!

Jeetje dat is heel erg heftig ja! Hoe kwamen ze erachter dat hij ook nierreflux had? Hier is een echo gemaakt van de nieren en blaas om te kijken of de aanleg goed was... heeft de hersenvliesontsteking gezorgd voor hersenletsel? Of waarom ondervinden jullie nog hinder? Hier gaat het met kleine stapjes vooruit. Ze drinkt iets meer zelf en lijkt wat minder pijn te hebben. Maar we zijn er nog (lang) niet

Hai, Bij de eerste opname werd een echo gemaakt van de nieren. De nierbekken waren toen al heel erg verwijd. Met 4 weken oud ongeveer kreeg hij een scan net contrastvloeistof, je zag de urine terug lopen naar de nieren. Overigens zit dit in de familie, want ik, mijn zus én haar dochter hebben dit ook gehad. Ik ben er ook overheen gegroeid, mijn zus en nichtje zijn eraan geopereerd. Mijn andere twee kinderen hebben het gelukkig niet. Mijn zoon heeft flinke hersenschade opgelopen wat resulteert in epilepsie, verstandelijke beperking en leerproblemen. Maar het is ook een levensgenieter. ❤ Gelukkig is het vaker een 'onschuldige' urineweginfectie.

Ik lees dit echt met tranen zeg... wat vreselijk! Ik ben me zo goed bewust dat het bij ons ook zo had kunnen gaan. Het is dat hij koorts kreeg in de kraamweek, daardoor temperatuurde ik hem nog elke paar uur. Anders had ik het ook veel later gemerkt met alle eventuele gevolgen... ons zoontje heeft ook graad 4. Voorlopig elke 3 maanden op controle bij de kinderarts en hopen dat hij eroverheen groeit.

Jeetje, ben daar stil van! Vooral als het in de familie zit, is het jammer dat het niet op voorhand al beter in de gaten is gehouden denk ik dan! Wel mooi dat je ook ziet dat hij een levensgenieter is, heel knap dat je dat ook kunt zien!